Naar aanleiding van het topic "hoe duur was jouw bruiloft" ben ik wel benieuwd hoe jij ten huwelijk bent gevraagd door je partner of hoe jij je partner ten huwelijk hebt gevraagd? Was het romantisch, of juist niet? Of wellicht gewoon samen op de bank bedacht: He we gaan trouwen.... Benieuwd naar jullie verhalen, ik trap af: Wij gingen samen op vakantie, 8 dagen naar Lapland in 2018. Voor beide een reis die op onze bucketlijst stond. We verbleven in Fins Lapland in een prachtig houten chalet. Ieder dag stond er een gave activiteit op de planning, van ijsvissen, tot hondenslee rijden, elandboerderij tot paardrijden in de sneeuw. Ik rijd al mijn leven lang paard, dus wilde deze activiteit absoluut doen. En daar gingen we, door het bos, over ijsvlakes, wat was het gaaf. Halverwege stopte we bij een houten huisje in het bos, met buiten een vuurkorf voor de worstjes. Ik zat nog op mijn paard, mijn man stapte af en zei: ik kom je even helpen schat en toen hij voor me stond stak hij zijn speech af, haalde een doosje uit zijn zak, knielde op één knie in de sneeuw en vroeg me ten huwelijk. Het was zo'n idyllische plek en zo'n magisch moment. Echt één van de mooiste momenten van mijn leven <3 De begeleiding was ingeseind vooraf, dus we hebben super mooie foto's van het aanzoek! Hieronder wat foto's.
Wat super romantisch! Heel gaaf. Ik ben op mijn verjaardag ten huwelijk gevraagd. Kon de hele dag mijn kadootje showen!
Ik heb mijn partner ten huwelijk gevraagd. Hij had een huis gekocht en samenwonen wilden wij niet, dus dat was gewoon makkelijker. was niks romantisch aan, maar gewoon praktisch, ik ben sowieso niet heel romantisch ingesteld. Het ging echt van: je hebt een huis gekocht, dus kunnen we net zo goed gaan trouwen
Wauw wat romantisch ts! Wij zijn puur getrouwd om alles goed geregeld te hebben en zodat ik dezelfde achternaam heb als de kinderen. De bedoeling was om het alleen met getuigen en onze kinderen te doen maar we voelde allebei een druk van buitenaf om het iets uitgebreider te doen. Achteraf heel blij mee hoe het gelopen is dus dat was prima. maar dat ging dus zo; zullen we inplaats van geregistreerd partnerschap maar gewoon gratis op de maandag gaan trouwen? Oh dat is idd wel een goed idee en misschien wel erg leuk voor de kinderen ook.
Mooi aanzoek @Kramertje! Hier lag een kaartje in de kerstboom met instructies erop (koffertje pakken voor een weekendje weg). De dag erna gingen we naar Antwerpen en sliepen we in het Hilton. Overdag gewinkeld en uit lunchen en op de kamer, net voordat we gingen eten, ben ik ten huwelijk gevraagd net voor kerst (22 december). Intiem, met zijn 2. Mijn man had een mooi filmpje gemaakt van onze belevenissen tot dan toe. Daarna gegeten bij het Pomphuis in Antwerpen. Hij had mijn vader die donderdag ervoor om mijn hand gevraagd.
Mijn man heeft mijn ten huwelijk gevraagd maar dat ging iets anders dan gepland. We zaten in ons lievelingsrestaurant en op een gegeven moment werd hij heel serieus en zei dat hij graag iets met me wilde bespreken. Hij begon het gesprek met: " ik heb het heel leuk met je maar dit is niet meer genoeg". Ik dacht wtf nee toch dit is niet waar, is ie me nou echt aan het dumpen? Hier?!Helemaal verbouwereerd was ik. Toen ik zei dat ik niet snapte waar dit zo opeens vandaan kwam vroeg hij me of ik hem uit wilde laten praten. Dat deed ik natuurlijk niet zo erg op mijn tenen was ik getrapt. Heel pleidooi heb ik hem gegeven over hoe ik in de veronderstelling was dat het juist zo goed zat tussen ons en waarom hij dit niet veel eerder had aangegeven en waarom uitgerekend in ons lievelingsrestaurant, en waarom hij in godsnaam zo dom zat te grijnzen, of hij daarmee wilde ophouden! De arme man heeft me heel geduldig aangehoord en toen ik dan eindelijk was uitgepraat zei hij dat de reden dat hij dit niet meer genoeg vond was omdat hij mij graag als zijn vrouw wilde hebben en of ik hem die eer wilde doen? Heel romantisch was het dus niet maar wat hebben wij gelachen achteraf.
Oh mijn god Zo zou mijn reactie ook zijn hoor... hahaha. Maar een heel mooi einde van het verhaal natuurlijk! Is hij nog wel op zijn knie gegaan??
Ook een heel mooi aanzoek hoor en helemaal gepland door je man <3 Mijn man had ook mijn hand gevraagd aan mijn vader. Zitten we later in een restaurant te eten met mijn ouders, zegt mijn vader: mijn naam.. als naam man je wat wilt vragen moet je nee zeggen hoor... Ik denk wat lult hij nou (dikke grijns op zijn gezicht natuurlijk). Later bij het huwelijksaanzoek viel het kwartje pas op zijn plaats
Jullie hebben wel een bruiloft gevierd of juist wat intiemer en dan met de kindjes erbij? Had ook graag getrouwd als we kinderen hadden, maar helaas duurde dat wat langer dan gehoopt. Vind het altijd mooi als de kinderen een rol hebben op zo'n dag. Nu was de dochter an mijn broer bruidsmeisje (was toen 4 jaar).
kleinschalig, handje vol daggasten en in de avond een tuinfeest met wat extra vrienden en naaste familie. De kinderen zijn er de hele dag en avond bij geweest. Thuis lekker op bed gelegd en wij zijn toen naar een hotelletje vertrokken. Oma sliep bij ons.
Mijn man had een bedrijfsongeval (enkel gebroken) in het buitenland (platteland India). Dus het bedrijf vloog mij meteen over, maar ik werd in het ziekenhuis geweigerd. Want: geen familie, niet getrouwd. Samenlevingsovereenkomst of geregistreerd partnerschap telde niet. Gelukkig was er niks ernstigs aan de hand en mocht hij een dag later mee naar huis. Week later opperde hij dat we anders maar moesten trouwen, leek hem wel handig. Toen heb ik gezegd "leuk dat je het zo oppert, maar zonder ring telt het niet". We woonden midden in de stad, dus een half uur later kwam hij terug met de mededeling "nu telt het wel"
"Ik ben een vriend van J*. Ik hoorde dat je vrijgezel bent, en ik ben toevallig op zoek naar een huwelijkspartner. Zou je mij willen leren kennen?" Letterlijk zo dus Twee weken later waren we getrouwd *Een wederzijdse kennis.
Vond je dat niet vreselijk eng, na twee weken? Ik weet dat je moslima bent, maar ook een Nederlandse. En hoe hebben jullie dat aangepakt? Een paar keer afgesproken? Wat moet ik me erbij voorstellen?
Toen wij krap een maand samen waren gingen we een weekendje weg naar Duitsland (omgeving Moezel) Tijdens dat weekendje deden we een wijnproeverij bij een lokaal wijnboertje. Die man vertelde op een gegeven moment dat he ook, voor gelegenheden, wijn met speciale etiketten kon bestellen. Dus toen flapte ik er spontaan uit. He das leuk voor als we gaan trouwen. We vonden het op dat moment toch allebei wat vroeg. Maar nog geen half jaar later woonden we wel al samen. Op een dag lag hij ziek met de mannengriep op de bank. Ik bracht hem een kop thee. En als antwoord kreeg ik "wil je met me trouwen?".