wat is dat toch met vrouwen die zodra ze een vriend hebben geen tijd meer hebben om iets leuks te doen! Ik kan me daar zo vreselijk aan ergeren. Ik vroeg mijn mannetje vandaag nog of wij in het begin ook zo waren. Nou nee. En als het dan weer uit gaat dan staan ze weer op de stoep. BAH. Zo moest ik even kwijt hoor!
ik kan me voorstellen dat het niet leuk is, maar als je net een vriend of vriendin hebt, ben je nog helemaal verliefd, en dan wil je zo vaak mogelijk bij die persoon zijn. dat is niet leuk voor de omstanders, maar je weet dat dit na een tijdje ook wel weer wat af zal zakken. misschien hadden jullie dit samen ook, maar omdat jullie zo verliefd waren dit niet meer helder in jullie geheugen staat? liefs rachel
ik heb ze gekoppeld en zij hield ht eerst af omdat ze bang was dat het tussen mij en haar kwam te staan omdat hij familie van mijn man is. als het dan uit zou gaan enzo was ze bang dat ik dan niet meer met haar om wil gaan. ze kunnen zelfs hier altijd wel samen komen. Hij kwam eerst altijd hier slapen en ging dan overdag naar haar. maar ja het zal wel aan mij liggen.
Haha! Ik weet precies wat je bedoeld! Heeeel irritant! Een vriendin van mij is ook zo, ze heeft 2x een vriendje gehad en dan zag je haar nooit. Tussen de jongens wel weer. Elke week! En nu heeft ze weer verkering, inmiddels al bijna een jaar. Maareh.. Waar ze is? Geeeeeeeen idee! Ik hou ermee op! Ik was absoluut niet zo toen ik wat met mn vriend kreeg, ook in het begin niet. Toen ging ik echt elke zaterdag stappen met mijn vrienden en hij met zijn vrienden. En ik zie mn vriendjes en vriendinnetjes nog steeds vaak! En ja, ik ben wel hartstikke gek op mn vriend, hoor! Hahaha! Maar snap dus je frustratie........ Heb me hier ook vaak kwaad over gemaakt! Doe ik maar niet meer..
Wat dat is, weet ik niet, maar ik heb ook zo'n vriendin. Al vanaf mijn jeugd. Zij had maar één doel en dat was trouwen en kinderen. Ze is met 21 jaar getrouwd en naar een andere plaats verhuisd, maar ik zag ze idd niet meer. Toen is ze gescheiden en kwam weer hier wonen. Gezellig, ik heb haar helemeaal op sleeptouw genomen. Ze zat zondags ook vaak bij mij. Geef niet, ik was ook alleen, is alleen maar gezellig. Toen kreeg ze binnen het jaar weer een vriend en ik zat zondag weer alleen. Nu ben ik inmiddels getrouwd en heb een schat van een dochter en moet mijn tijd anders indelen en dat is niet naar mevrouw d'r zin. Zij komt dus hier niet meer over de vloer, want ik besteed te veel tijd en aandacht aan mijn dochter. Tja, dan kom je aan mijn kind en dan kan je voor mijn part wegblijven.
Nou ik ben blij dat mijn vriendinnen niet zo claimerig zijn. Lekker je eigen leven leiden is mijn motto. Ik ben juist blij voor mijn vriendin als ze gelukkig is. Ik gun haar juist die leuke verliefde periode. Wanneer ze weer op de aarde staat is ze nog steeds van harte welkom. Je snapt het toch wel? Ben je misschien jaloers?
waarom zou ik dan gelijk jaloers moeten zijn. Snap ik niet helemaal maar ja. Ik ben juist erg blij dat ze gelukkig is. Het gaat mij er om dat ze eerst bang was dat onze vriendschap niet verder kon als het uit zou gaan omdat hij familie is. En nu doet ze het zelf. Ik vind het ook prima als iemand er voor kiest een eigen leven te leiden maar gebruik mij niet als tussenstation. Dat vind ik vervelend. En ja als ik dan eens te weinig tijd heb wordt ik ook scheef aangekeken. En claimerig ben ik totaal niet. Ik spreek eens in de zoveel tijd af dus het is echt niet zo dat ik verwacht van mijn vrienden dat ze hier elke dag op de stoep staan en mij dagelijks moeten bellen. Iedereen heeeft het druk.
Ik snap je reactie ook niet helemaal Bosi. Tuurlijk is het waar wat je zegt. Maar je kunt ook het gevoel krijgen dat je gebruikt wordt. Dat je een leuke opvulling bent als er niets beters voor handen is. En is het leukers ineens wel voor handen, dan word je afgedankt. Daar heb ik ervaring mee en dat is echt niet leuk.
Ik heb dat zelf niet met vriendjes, maar ik heb het wel een keer van de andere kant meegemaakt. Ik had het op dat moment ontzettend druk met mijn werk, iedere dag wel iets te doen en in het weekend optredens, plus ik moest mijn huishouden runnen en ook nog studeren ernaast. En tussendoor wilde ik wel een beetje tijd voor mij en mijn partner overhouden die ik soms weken achter elkaar alleen s'nachts in bed zag. Al mijn vrienden weten dat dit zo kan zijn bij mij, zijzelf zitten veelal ook in die branche en hebben hier soms ook last van. Dit is onderling geen probleem en af en toe moeten we echt een dag plannen om tijd te maken voor elkaar omdat het er anders niet van komt. Maar het blijven wel ontzettend lieve vrienden die er zijn als het moet , en zo probeer ik het ook te doen naar mijn vrienden toe. Als we iemand een paar maanden niet zien, geen probleem! die duikt vanzelf wel weer op Nu kenden we eens een koppel en die snapten dit niet helemaal. In mijn ogen waren ze een tikkeltje bekrompen, maar wel heel lief. Maar dit waren dus mensen die de tijd hadden om iedere zondag naar hun ouders op bezoek te gaan, en dit ook deden. Daar heb ik respect voor, maar zo zit mijn leven gewoon niet in elkaar! Op een gegeven moment, tijdens hoogseizoen voor mij.. de winterdagen en kerst enzo, had ik deze mensen al 3 maanden niet meer gezien of gesproken. Eigenlijk had ik niet eens tijd om fatsoenlijk mijn familie te zien en te spreken of onze andere vrienden. En opeens kregen wij van dit koppel het bericht dat ze vonden dat dit geen vriendschap was als ik 3 maanden niks van me liet horen. Ik heb ze toen aan de telefoon gehad en uitgelegd hoe de situatie zat, en dat ik me gekwetst voelde dat zij dachten dat ik de vriendschap met hen niet serieus nam, ik had gewoon echt geen tijd! Als alles weer in een rustiger vaarwater terecht zou komen dan zouden ze me vanzelf wel weer zien. Deze boodschap hebben zij echter niet ter harte genomen, ik heb niet eens een geboortekaartje gehad toen hun kindje geboren werd en vond hun reservesleutel van onze woning zomaar opeens bij ons in de brievenbus. Naar aanleiding daarvan heb ik maar weer gebeld, en hun vertelden me dat het was om een reactie uit te lokken. Nou dit ging me werkelijk te ver. Ik heb die mensen niks verkeerds gedaan, behalve dat ze een tijd niets van me hoorden (zoals iedereen om me heen op dat moment). Ik heb me hier heel erg gekwetst door gevoeld, en voelde me niet geaccepteerd zoals ik was. En mensen die mij niet accepteren zoals ik ben en leef, daar komt het in mijn ogen toch niet meer goed mee, dus ik heb het er maar bij gelaten, wat ik zelf heel erg jammer vind. Wie weet wat ze wel niet (onterecht) van me denken
Ik leef ook helemaal met haar mee en trek mezelf een beetje terug, zodat zij die vriend kan leren kennen. Maar dan zou ik het graag ook andersom zien. Zij wil geen vriendin meer zijn, omdat ik niet meer alle tijd voor haar hebt. Ik denk eerder dat de jaloezie van de andere kant komt.
gelukkig is dat bijn mijn vriendinnen niet zo geweest (de meesten zijn ondertussen gesetteld) maar ik herken de verhalen wel over hun vriendinnen het lijkt me ook echt irritant iedereen heeft het druk en dat je elkaar soms een tijd niet ziet komt bij ons ook voor maar als we elkaar dan weer zien is het gewoon weer als vanouds dat is echte vriendschap voor mij....
Als je alles samen doet en opeens heeft je vriendin geen tijd meer om met je om te gaan omdat ze een nieuw vriendje heeft... Lastig. Ik zou denk ik superblij voor haar zijn, is ook zij weer helemaal happy. Ik heb niet veel vrienden, maar het allerfijnste vind ik als ze gelukkig zijn. Daar doe ik graag een stapje voor terug. Groet van Kiki