Mijn zoon is nu ander half en hij krijst elke avond alles bijelkaar zodat wij hem weer ophalen En als we hem niet ophalen dan blijft hij krijzen... Tot bijna stikken aan toe... Hij wil alleen op bed als wij gaan slapen... Dat lijkt me niet de bedoeling wel? Ik ga morgen het cb bellen om advies maar eerst jullie even Nog nooit heeft hij dit gedaan,totaal vreemd voor hem...
Wij hebben ook zoon periode gehad. begon met ruim anderhalf hier. Krijzen krijzen krijzen. Woest was ze! Wij hebben haar steeds neergelegd en weg gegaan, neerleggen en weg gaan, enz enz... Net zo lang tot ze het opgaf. het is even vreselijk om je kind zo te laten krijzen maar het heeft hier na ongeveer anderhalve week geholpen. Toen was het klaar. Ze wist dat we terug kwamen. Want ook als ze stil was ging ik na een paar minuten een aai over dr bol geven en weer weg gaan. Ik zou het toch volhouden! Het is even uitproberen van hem, kijken waar de grenzen liggen bij papa en mama. Eerst ff uitsluiten dat het niets medisch is natuurlijk maar naar je verhaal te lezen is dat het niet . Succes! Wij vonden het een pittige periode!! Waar ik ons huilend op de trap zat te luisteren naar dr gekrijs. Maaaaaaaar de aanhouder wint!
ooooh heel herkenbaar mijn oudste zoon (nu 7 jaar) deed het zelfde als baby. (hoe oud is je zoontje) Tristan deed het toen ie een paar maanden was tot zeker 1,5 of 2. niet gillen maar oorverdovend krijsen. kreeg de tip om hem 10 minuten dat te laten doen, ik bleef overigens wel in mijn eigen slaapkamer zitten (binnen bereik dus, als ie echt in ademnood kwam). na 10 minuten even over bolletje aaien, doen alsof er niks aan de hand is en weer weg. in het begin kon dat wel anderhalf uur doorgaan. maar na een paar dagen werd het steeds minder, en gingen we gewoon naar beneden als ie op bed ging, dan krijste hij nog 10 minuten (bleek later dat hij zo zijn dag verwerkte) en dan ging hij slapen. toen hij iets groter was en snapte wat we zeiden en hij zelf wat kon praten, namen we met hem de dag door en vroegen we wat ie niet leuk vond, en als laatste wat hij wel leuk vond, zodat hij met dat in zjin hoofdje rustig kon gaan slapen. en dat werkte.
Hier is dat ook bij vlagen zo, inderdaad huilen tot stikkens toe. En anderen maar zeggen laten huilen ze stopt vanzelf. Hier niet dus.. Ik neem haar altijd mee naar beneden en probeer het later weer. Helaas werkt dat ook niet meer en het schijnt ook niet zon goede actie te zijn Ik houd haar op schoot en zing liedjes tot ze in slaap valt, dan leg ik haar in bed.
Smurf heeft t hier ook sinds een paar weken.. gelukkig niet elke avond. Eerst dacht ik dat het haar oogtanden waren die doormoesten komen, maar die zijn door en soms is t nog raak. Ik vermoed dat ze angstig wakker wordt.. ze gaat nl echt bang huilen/krijzen...Zodra ik erbij kom is t stil en gaat ze liggen proberen te slapen. Na een paar keer een leuke avond te hebben gehad heb ik dus maar eieren voor mn geld gekozen... zodra ze op die manier gaat huilen en wakker wordt..pak ik mn stoel en ga naast der zitten.. hoef niks te zeggen of te doen..alleen maar zitten...( helaas duurt t vaak een uur... gisteren was t ook wel ff spannend.. wie zou der eerder slapen..zij of mama in de stoel )
Hier gebeurd het ook wel eens,.. niet krijsen, maar heel hard roepen en uiteindelijk jammeren. Ik haalde haar er dan even uit, meestal zegt ze dan. Meejuh.. met andere woorden, naar beneden. Ik leg haar uit dat ze even mee mag, we lezen een verhaaltje en gaan dan terug naar bed. Raar maar waar,.. 't werkt.
klinkt als verlatingsangst en is heel normaal op die leeftijd. overdag oefenen dat je uit het zicht bent, wat langer als normaal en verder moet ze hier doorheen en dan bedoel ik niet gewoon maar krijsen. maar overdag ook op haar kamer spelen, traphek dicht en jij opruimen in en andere kamer en steeds weer even terug naar haar kamer. zo krijgt ze vertrouwen dat als je uit haar kamer loopt je toch niet echt weg bent. want ze heeft gewoonweg geen idee waar je heen gaat. s avonds zou ik (nadat ze het overdag ervaren heeft dat je atlijd weer terug komet, na 2 weken ofzo)toch aanhouden weggaan en dan bijv. eerste dag na 2 min terug enz. enz, dan na 4 min. dan na 7 min. na 10 min. Ze moet vertrouwen krijgrn dat mama altijd terug komt.
Mijn dochter heeft laatst die fase gehad. Ze was bang alleen te zijn of schrok zich wild van een droom. No way dat ik haar zo alleen laat. We blijven nagenoeg altijd op de kamer zelf troosten, naast het bedje gaan zitten of samen in de stoel. Als ze sliep ging ik weer weg. Na zo'n fase gaan ze hier wel weer normaal slapen.