Het begint nu al... Ik jank echt om niks. Vanochtend om 8 uur al bij het nieuws over de inhuldiging. Ik weet niet eens wat me triggerde, maar zat toch te janken! In de auto bijna elke ochtend als er een mooi liedje op de radio is... Drama! En mijn zoontje kijkt me soms aan, van mama wat is er?
ooooh ik jank om de haverklap. gisteren ben ik aangejankt omdat ik zo'n buik/borsten heb dat ik mezelf niet meer aangekleed kreeg na het douchen savonds. tot groot plezier van manlief die het allemaal nogal grappig vind haha
Emotioneel in de zin van huilen helemaal niet ook niet de neiging tot... wel heel de dag een op gezicht en veeeeeeeeeeel praten haha kortom vrolijk
Pfft... Ik ben ook constant emotioneel. Kan overal wel om janken. Ik word er soms helemaal gek van. Gister waren we een film aan het kijken en ja hoor, daar ging ik weer.
Ik kan trouwens ook heel snel boos worden... Bijvoorbeeld als mijn man niet snel genoeg op SMSjes reageert, dan zou ik in staat zijn om hem heel hard te slaan ... oeps
zal ik dan ook maar vertellen over hoe ik ml gisterenochtend om 10:00 gedwongen heb om Utrecht door te rijden op zoek naar oranje tompoezen? sorry schat... 's avonds konden we er samen hard om lachen maar die tompoezen heb ik nooit op omdat ze nergens meer verkrijgbaar waren :x:x:x
Hahahah, die man die moet je HOUDEN!!!!! Hahahah Klinkt als een actie van mij, ik had zo'n erge trek in Pizza Shoarma, maar er werd niet bezorgd in mijn postcodegebied door de desbetreffende pizzaboer. Hem erop uit gestuurd, kwam hij terug met de pizza.. was mn eetlust verdwenen, als sneeuw voor de zon. Hahahaha
Dit dus... nee, het huilen valt me mee... ik raak wel snel geëmotioneerd door mijn eigen kinderem maar dat was al zo. Als ik boos wordt, moetmik wel oppassen dat ik niet ontplof... het is wat heftiger zeg maar.