Hallo, Hier een zoontje van ruim 7 maanden..gaat eigenlijk heel goed; lief kindje, slaapt de nachten door etc. Maar van een ritme is totaal geen sprake en merk dat ik hier zelf onrustig van wordt. Ik ben een geluksvogel dat ik niet hoef te werken en fulltime voor onze kleine man kan zorgen uitgezonderd van de 3 keer 4 uurtjes in de week dat ik mijn hobby beoefen en hij bij een van de oma's is maar dit betekent wel dat ik dus constant met hem ben en af en toe jaloers kan zijn op werkende moeders die alleen savonds een uur of 3 te maken hebben met gezeur, niet willen slapen, huilen door tandjes, alleen maar willen hangen etc. Ik ben dol op hem maar soms wordt ik ook een beetje kriegel van hem en dan schaam ik me daarvoor. Ik denk zelf dat dit komt omdat we totaal geen ritme hebben en IK dus niet weet waar we aan toe zijn en geen afspraken kan plannen enzo. Zoals vanochtend zou ik lekker naar mijn hobby gaan en mijn zoontje kon om 10 uur bij oma terecht. Hij wordt wakker tussen 6 en 7 en slaapt soms wel en soms niet meteen weer tot half 9. Vandaag dus niet en was hij om half 10 kapot en toch maar naar bed gegaan. Dus oma gebeld dat we komen als hij wakker wordt (houdt niet van wakker houden/wakker maken)en dit kan na een half uur, 1 uur, 2 uur zijn... Daarnaast kan hij soms 5 uur achter elkaar (vrolijk) wakker zijn maar ook 3 uur of 2.5 uur. Echt geen touw aan vast te knopen en weet dus ook nooit hoe lang ik de stad in kan (slapen in de wagen gaat niet zo goed dus wordt hij chagrijnig) en een afspraak maken is moeilijk. Pff even van me afschrijven...maar hebben jullie gewerkt naar een ritme? Hem in bed leggen als hij niet moe genoeg is is echt not done.. Of moet ik nog eventjes doorbijten?
Ritme kun je echt aanleren. Wij hebben een zware refluxbaby. Maar we zijn heel consequent geweest vanaf dag 1. Luier verwisselen, flesje, 30 min rechtop, in wipstoel of boxkleed en dan in de box een dutje doen. Dat dutje kan 30 min duren of langer. Als het dutje te kort is voor volgende fles komt ze of op schoot of in wipper of in boxkleed. Dan krijgt ze honger en begint ze te schreeuwen maar het moment dat ze dan op verschoonkussen ligt is ze meteen rustig omdat ze weet dat ze daarna haar flesje krijgt. Echt ongelofelijk eigenlijk dat ze dat snapt (4 maanden). Het belangrijkste is consequent zijn en strak hetzelfde ritme aanhouden. En dan heb ik het niet over tijd maar meer over volgorde... Als ze dus bijv een poepluier heeft na het flesje bijv als ze op kleed ligt dan verschonen we haar en maken we een flesje van 30 cc. Daar drinkt ze dan beetje van en dan begint het dus weer van voren af aan .
Lastig hè?! Ik herken het wel een beetje wat je schrijft, dat je er af en toe kriegel van wordt. Ik ben ook een fulltime mama en soms zou ik best graag weer willen werken voor de "rust". Je zit de hele dag met je kind en dat is vermoeiend. Onze dochter is inmiddels bijna 15 maanden en met haar heb ik nu wel een ritme: 7:00 uur opstaan, aankleden, schone luier, eten, flesje 9:30 uur fruithap met drinken 11:30 uur brood met drinken 12:00-14:00 uur slapen 15:00 uur drinken + koekje 17:30 uur avondeten 19:30 uur omkleden, flesje en naar bed Dit ritme zal voorlopig nog wel een tijd blijven schat ik. En natuurlijk zijn bovenstaande tijden ongeveer. Ik denk dat je wel naar een ritme toe moet werken. Je krijgt al een beetje vaste eetmomenten als het goed is. Je kan volgens mij bovenstaande al aardig aanhouden qua eetmomenten. Hier sliep ze toen al volgens mij tussen 10-12 en 16-17. Probeer een vast ritme op te bouwen met bijv. spelen, luier, flesje en slapen. Vraag het anders eens na bij CB
Ik denk dat je veel te veel stresst en dat je daar meer last van hebt dan je 'ritmeloze' zoontje. Waarom ga je niet gewoon naar oma op de afgesproken tijd, ook al is hij moe? Hij kan toch ook een slaapje daar doen? Of ben je zo van het vasthouden aan slaapjes doen in het eigen bed? Ja, dan zit je alleen maar jezelf in de weg. Ik zou proberen het los te laten en jezelf wat flexibeler op te stellen. Niet bij voorbaat al denken: o het gaat niet lukken, want... Het leven is nou eenmaal onvoorspelbaar en zeker met kleine kinderen! Ga gewoon de stad in als je daar behoefte aan hebt. Je hoeft niet 3 uur te lopen rondzeulen maar even eruit is toch goed? Ook al is hij dan moe, dan kan hij misschien leren ook in de wagen in slaap te vallen. Dingen doen brengt vaak veel meer op dan alles in gedachten al afkraken met 'wat als' scenario's. Qua slaapjes hadden wij ook heel lang geen vaststaand ritme (tot 8 maanden), en nu hebben we dat wel. Maar is dat zo prettig altijd? Nee, want we zitten er aan vast. Ze MOET namelijk slapen van 12 tot 2, soms 3 uur. Ik had veel liever dat ritme van eerst, dat ze in de morgen rustig kon slapen en dan weer een paar uur wakker was. Dat kwam mij en mijn plannen beter uit nu weet ik waar ik aan toe ben en dat is dat ik niets kan inplannen midden op de dag. Ik zou veel liever het hebben als bij jullie, dat je gewoon kan gaan omdat je toch niet kan voorspellen hoe de dag verloopt, wanneer hij gaat slapen, waar, etc. Ik ben wel al heel vroeg gewoon naar buiten gegaan en mijn dochter kan dus ook goed slapen in de wandelwagen, in de auto, en dat is echt een uitkomst. Vastgehouden aan een vaste slaapplek overdag heb ik nooit. Wat Kim zegt, klopt trouwens ook. Voorspelbaarheid brengt rust, zeker als ze nog zo klein zijn, omdat ze weten wat ze kunnen verwachten. Maar met een kindje van 7 maanden moet je jezelf ook een beetje oppeppen, ik heb het idee dat je heel erg op de klok leeft en allerlei vaststaande regels in je hoofd hebt, en zo vergeet je gewoon te genieten.
O ja, qua maaltijden hebben we wel snel een 'ritme' opgebouwd van ontbijt, tussendoortje, lunch, tussendoortje en avondeten. Mijn dochter heeft tot 15 maanden bv gehad en daartussen zat ook vaak een voeding, die letterlijk overal gegeven kon worden. Zorg dat je drinken en wat te knabbelen meeneemt, je kan fruit bijv. ook in de stad geven, en gaan!
Hier ook totaal geen ritme hoor. Het enige dat ongeveer op de zelfde tijden gebeurd is de voeding. Ik laat ze gewoon doen, is ze moe dan valt ze wel in slaap, of ik breng haar naar der bedje. Als ik wegga dan neem ik gewoon alles mee van eten en drinken. En heeft ze eens een huilbui is dat geen ramp he. Bij een afspraak zorg ik gewoon dat de afspraak niet rond voedingstijd valt. En ligt ze te slapen en ik moet weg dan haal ik haar gewoon uit bed hoor, ze valt wel in de auto weer in slaap. Moet wel zeggen dat ze nu wel gemakkelijker geworden is met naar de kinderopvang te gaan.
Ritme komt vanzelf...hier ook vrij laat dat er echt een patroon in kwam... Maar ook niet altijd fijn hoor..... Hier het schema van ons zoontje, 7 uur wakker + fles 8 uur brood 9 uur naar bed 10.30 wakker 12.00 brood 13.30 naar bed 15.00 wakker 17.00 eten 19.30 naar bed Tussendoor kan ik ook amper wat....sochtends moet ik 12 uur voor zijn eten weer thuis zijn ( heeft speciale voeding dus kan niet zomaar even ergens gaan eten ) en na 15.00 zit je dat je bijna aan het avond eten kan beginnen.... Dus pin je er niet op vast dat een ritme ideaal is!
Ik snap je helemaal!! Hier ook geen ritme qua slaapjes en slaaptijden. Ik ben dan zo'n gekuksvogel die wel werkt, en na de twee dagen dat ik vrij ben geweest, ben ik blij dat ik er weer twee mag werken. Misschien helpt het als je je kindje af en toe een dag in de week naar oma (of tante of vriendin oid) mag brengen? Al is het maar voor een paar uurtjes. Dan kan jij even doen wat je wil en even opladen. Hier heb ik altijd nog de hoop dat er enigszins een ritme komt (ik was zelf namelijk altijd erg van ritme en structuur), maar als dat niet zo is, dan vind ik het ook prima.
Ik zou een vast voedingspatroon maken. En daar dan ook aanhouden. Je ziet vanzelf dat je kindje daar tussenin gaat zitten. En probeer haar te laten slapen in de auto, wandelwagen en hou niet zo vast aan dat bed. Mijn kindjes doen alleen hun middagslaapje en nacht in bedje. De rest slapen ze waar ze (en ik) willen. Dan maar even huilen, als ze moet zijn, vallen ze vanzelf in slaap