Hai allemaal, Aangezien ik al twee dagen overtijd loop, hoop ik binnenkort te bevallen. Wat ik me afvraag: stel dat het begint met weeën, hoe gaat dat dan? Ik bedoel: krijg je gelijk een flinke kramp of begint het meer met 'steken' en waar in je buik (of rug) voel je dat dan? Begint het vaak 's nachts of ook gewoon overdag? En voel je van tevoren aankomen dat er iets te gebeuren staat of komt het uit het niets? Ik vergelijk het (wellicht ten onrechte) steeds met mijn menstruaties en daarbij heb ik altijd een paar dagen van tevoren al dat ik me niet helemaal fit voel: eerst een zwaar gevoel in de benen, daarna een zeurderig gevoel in onderbuik en onderrug en daarna gaat het pas 'los'. Gaat dat met een bevalling ook zo of komt het als het ware uit het niets? Ik snap dat iedere bevalling anders is, maar ben erg benieuwd naar jullie ervaringen! Groetjes, Stefanie
Bij mij ging het zo: ik werd 's morgens wakker met iets dat voor mij op een wee leek. Het voelde als menstruatiepijn qua plaats en soort pijn, maar dan met een ander verloop. Niet dat continu zeurende van gewone menstruatiepijn, maar gelijk al met een soort golfje: het kwam heel rustig opzetten, werd sterker en zwakte daarna weer af. In het begin deden ze niet echt pijn en duurden ze ook maar kort. Maar ik had wel meteen het idee: dit is een wee, vandaag gaat het gebeuren. De dagen ervoor heb ik niks bijzonders gemerkt, het begon echt met een lichte wee. 20 uur na dat eerste golfje, is m'n zoon geboren.
Bij mij begon het midden in de nacht met een behoorlijke kramp in mijn buik, werd er wakker van. Wist meteen dat het begonnen was ook al was het nog niet super heftig.
Bij de eerste was ik 's avonds nog gewoon bij schoonouders wezen eten, niks aan de hand. ik was al bijna 42 weken en dacht echt dat het nooit meer ging gebeuren. 's Morgens dacht ik om 6.00u, hmmm dit zou het wel eens kunnen zijn, soort van menstruatieachtige kramp. Gewoon verder geslapen en om 8.00u wakker geworden. Toen kwam het wat regelmatiger terug, steeds zo'n zeurend gevoel. Vk gebeld, want ze lag in stuit en moesten snel bellen. Ik bleek al 4 cm ontsluitng te hebben en we zijn naar het ziekenhuis gegaan, waar ze om 13.00u is geboren. Bij de tweede had ik ook niks, gewoon naar bed, geslapen, enz. Om 6.30u werd de oudste wakker, stapte ik uit uit bed en..plons, vliezen gebroken. Toen gebeurde er verder niks, ik al vizioenen van weer naar het ziekenhuis, maar om 10.30 u. weer dat zeurende gevoel, wat ik nu herkende. Om 11.15u ernstig 'gezeur' wat niet meer stopte en om 12.15u was baby er. Mijn vrouw heeft nu steeds harde buiken (al weken) , ik kan me niet herinneren dat ik dat ooit heb gehad. Ook geen slijmproppen e.d. op een dag begon het ineens uit het niets, maar wel steeds na de nacht. Nou succes met de laatste loodjes!
Eeh..bij mij niet .nou ja iig niet vanzelf haha.. ik ben met 42 weken ingeleid, daarvoor ook geen krampen gehad oid. Vlak na de gel begon het wel met menstruatieachtige krampen, die elke 2 minuten weer terug kwamen. Dus toen had ik wel het idee van, ja volgens mij gebeurt er nu iets. Ik hoop voor je dat het snel (en vanzelf) begint. Succes!
Ik zat bij een vriendin van mij gezellig te eten en nog wezen shoppen en doen terwijl ik de hele dag al af en toe harde buiken had. Ik ben op den duur op aandringen van die vriendin gaan klokken en had toen al een uur lang elke 6 minuten harde buiken die ene minuut aan hielden. Eenmaal thuis kon ik niet slapen dus heb ik omdat ik twijfelde de vk gebeld en die kwam even kijken om me gerust te stellen. Ze kwam en ik bleek door die harde buiken al 6 centimeter te hebben. Tja bij iedereen is het anders dus echt een duidelijk antwoord krijg je niet. Bij twijfel de vk bellen want daar zijn ze voor. Succes meiden die op de wachtbank zitten
Mijn weeën begonnen ook rustig aan om het kwartier. Omdat ik dat al een paar dagen had waarna het 's nachts weer afzakte ging ik er in eerste instantie niet van uit dat het al begonnen was. Toen ze korter op elkaar kwamen kreeg ik door dat het nu toch echt begonnen was. Maar voor iedereen is het verschillend. Ben erg benieuwd wat je van bevallen vindt en of het bij jou vlot verloopt. Groeten Mamadaisy
Leuk om jullie ervaringen te lezen! Voorlopig is het hier helaas nog steeds rustig. Geen enkel teken dat erop wijst dat de kleine eruit wil...
toen ik sochtends wakker werd, voelde ik steekjes die ik niet kende.. de hele dag een beetje gehad, maar niet noemenswaardig. tot savonds, ze werden steeds feller, toen ben ik het op gaan meten (detijd) toen kwamen ze om de 10 min. en om 23:00 begon het echte werk!
Gelukkig hoeft er van tevoren ook geen enkel teken te zijn Hier ook geen enkel teken, totdat opeens met 41 weken 's ochtends vroeg mijn vliezen braken en tja, dan is er weinig twijfel over mogelijk dat de bevalling begonnen is . Een paar uur later kreeg ik de eerste weeen en na zo'n 6,5 uur weeen is Eva geboren!
Ik was de dag ervoor gewoon de hond aan het uitlaten en voelde een soort kramp die ik nog niet eerder had gevoelt... en op een of andere manier wist ik dat het een wee was.. de hele dag ging dit af en aan door en heb nog van alles gedaan (bed verschoond, op de koffie bij schoonouders enz.). 's avonds om 23 uur maar naar bed gegaan en vedacht dat ik het allemaal wel zou gaan meemaken... om 2 uur 's nachts werd ik wakker met weer weeen en die waren iets heftiger en regelmatiger. om half 7 kwam de VK.. had ik 8 cm ontsluiting... toen naar het zkh. Laatste cm ers duurde erg lang.. en toen ik mocht persen geen persween (beetje jammer ).Dus aan de wee opwekkers... uiteindelijk om 12.47 uur bevallen. succes en hoop dat het snel begint.
Had ook totaal geen gevoel dat ik spoedig zou gaan bevallen en was 10 dagen overtijd. Had ook geen last gehad van harde buiken of iets. Vrijdagochtend 08.00 uur stond ik op om een plasje te doen en bij het opstaan braken mijn vliezen. Eigenlijk begonnen de de weeen direct best stevig, 19 uur later is ze uiteindelijk ter wereld gekomen.
Bij de eerste knapten mijn vliezen terwijl ik niets vermoedend na een wandeling van een uur op de bank zat bij te komen met een potje thee en een boek. Twee uur later begonnen de eerste weeen idd heel voorzichtig, leek op menstruatiekrampen, nog zes uur later was hij geboren. Bij de tweede rommelde het 's middags wat in mijn buik, slijmprop verloren met wat bloed, maar ging er vanuit dat het voorweeen zouden zijn. Gewoon gaan slapen, maar werd om 3.10 wakker met een flinke wee en vervolgens knapten mijn vliezen. Drie uur en een perswee later was zoon nr 2 geboren. Nu net weer zwanger, hopelijk dus weer zo'n soepele bevalling!
Bij mijn dochtertje was ik de hele dag aan het winkelen geweest in het tuincentrum. Toen ik thuiskwam wel erg last van harde buiken, maar had dat wel vaker als ik veel gedaan had. 'snachts ging ik naar de toilet en toen ik klaar was met plassen liep er opeens nog iets in de pot. Dus ik op m'n hand blazen (want had gelezen dat als er dan vocht liep het vruchtwater is en geen urine) en toen liep het weer. Ik had geen weeen maar wel zeurderige rugpijn. Ik ben toen gaan douchen en zag tijdens het douchen dat het vruchtwater niet helder was. Heb toen de verloskundige gebeld en die heeft me naar het ziekenhuis gestuurd. Daar kreeg ik een infuus en heb helaas alleen rugweeen gehad. Nu ben ik weer zwanger (bijna 40 weken) en erg veel last van voorweeen, dit ken ik niet van mijn vorige zwangerschap, dus denk ook vaak dat het begonnen is, maar helaas na een paar uur met regelmaat weeen te hebben, zakken ze weer af. Donderdag moet ik naar de vk, ben benieuwd of ze dan even gaat kijken of er al wat gebeurt.
bij de eerste werd ik snachts wakker dat mijn vliezen waren gebroken. mijn dochter was nog niet ingedaald, dus voelde als een enorme waterballon die was gesprongen. aan de telefoon met het zh kreeg ik wat krampen, die na een half uurtje echt erg werden. bij de tweede sochtends op het toilet ineens enorme kramp in mijn buik/rug, en toen niks meer. pas smiddags in de wachtkamer bij de gyn (voor standaard controle) begon het ineens heel erg door te zetten en mocht ik door naar boven.
hier dag voor de bevalling een vaag onbestemd gevoel. s nachts om 1 uur wakker geworden met weeen, een diepere stekende pijn in vergelijking met menstruatiepijn wat ik ook voelde met m'n voorweeen. Half uur later vliezen gebroken. Gelijk al weeen om de 3 minuten. Vanaf 4 uur werd het heftiger, vanaf 7 niet te houden, half 11 eindelijk volledige ontsluiting. Onvoldoende persdrang en mega pijn in m'n benen en bekken. Uiteindelijk is ze met wat geweld om 12 uur geboren!
Bij mij begon het met het verliezen van de slijmprop. Vlak daarna kreeg ik weeen en de rest spreekt voor zich
Bij mij begon het om zes uur sóchtends. Diarree haha, vals alarm dacht ik. 3,5 uur later krampjes om de 4 minuten. Waren heel licht, nog nix in de gaten eigenlijk. Ben wel uit bed gegaan om het in de gaten te houden, kon niet meer slapen (ik dacht weer diarree hahaha) Na 4 uren was het nog zo, en iets sterker. Toen toch maar de verloskundige gebeld, en ja hoor, 3 cm ontsluiting!!!! Die avond had ik mn dochter hihi. Mensen die zeggen; je voelt echt wel wanneer je weeën hebt, niet geloven. Na 4 uren wist ik het nog steeds niet hahahah ......