He Hoi, Mijn man en ik zijn nu ruim 14 maanden bezig om zwanger te worden. Sinds maart lopen we bij een vruchtbaarheidsarts, omdat ik PCO heb. Vlgens de arts ziet het er best goed uit, alleen voor ons is dat natuurlijk moeilijk te geloven. Ik ben natuurlijk liever vandaag dan morgen zwanger. Ik wil zo graag een zwangerschap/baby maar het lijkt soms of de wens steeds verder weg komt te staan. Ik ga hier mee om door juist lekker te dagdromen en informatie te vergaren over zwangerschap en beebies! Omdat ik denk dat het echt wel een keer komt en ik het gewoon heel leuk vindt om naar spulletjes te kijken, site's en winkels te bezoeken en met beebie's om te gaan en er naar te kijken. Echter ik merk dat andere dit best raar vinden en denken dat ik mezelf hiermee onnodig pijn doe. Hoe gaan jullie er mee om?
hi douglas in het mooie drenthe, wij ztten nu in de 16e ronde (bezig sinds januari 2008) en we hebben net de 3e IUI gehad. ik ben er ook ONWIJS mee bezig, maar mij geeft dat juist rust en ook hoop ofzo. ik wil me blijven verheugen, ik wil de moed en het vertrouwen houden, en hoewel ik soms denk, en soms zeker denk te weten, dat het nooit gaat lukken kan ik mezelf niet afsluiten voor mijn supergrote babywens. mijn vriend beschermt zich veel meer door het pas te geloven als het zo is, en door minder te verwachten. niet mijn manier. waar ik me erg aan erger is dat werkelijk waar iedereen, die althans NIET mee heeft gemaakt dat het lang(er) kan duren, uiteindelijk allemaal wel een keer die klotezin gebruikt van ' misschien moet je proberen er minder mee bezig te zijn' GROM dat trek ik echt niet! zelfs de assistente van de gyn zei het laatst, toen ik aangaf te balen dat ze een zomerstop deden in het ziekenhuis qua IUI. welja! soms voel ik me wel eenzaam ook tussen vriend(inn)en bij wie het allemaal ' snel ' raak was; zij zullen nooit precies weten hoe het voelt als het lang duurt gelukkig daarom is er dit forum! als er volgens jouw gyn goede kansen zijn (de mijne zegt dat ook, maar ja soms geloof ik hem niet) dan mag je lekker blijven dromen, praten, lezen, en winkelen! met je babywens vind ik! en als er inderdaad geen ' erge ' problemen zijn (zoals superslecht/geen zaad of geen ei ofso) dan denk ik dat de kans heel erg groot is dat het voor je gaat gebeuren, maar het duurt gewoon wat langer. ik zeg altijd: de mooiste dingen komen het laatst; save the best babies for last ! ik heb zelf het vertrouwen dat ik in 2009 zwanger zal zijn. ooit riep ik dat van 2008, maar hoe langer t duurt, hoe groter toch de kans dat het sneller gebeurt he! 8) ik wens je veel succes en sterkte en PLEZIER bij het zwanger proberen te worden! liefs klingel
Hee Klingel, Ik kan me helemaal vinden in je verhaal! Iedereen denkt het beter te weten. En de zin misschien ben je er teveel mee bezig hoor ik ook van iedereen. Vindt je het gek dat we er veel mee bezig zijn als er weken zijn waarop ik 3x per week in het ziekenhuis zit en ook nog op verplichte dagen moet seksen, pillen moet slikken en mezelf in mijn buik moet spuiten:x. Ze bedoelen het vast goed maar bij mij komt het altijd behoorlijk verkeerd aan (ligt vast aan de hormonen ). Vindt ook heel vervelend dat ik nu niet hoor dat een vriendin van mij al voor de 2e gaat binnenkort terwijl de eerste nog maar 4 mnd is. Dan denk ik straks is zij al 2x zwanger geweest en ik nog steeds niet. Maar ja ik fantaseer nog maar lekker door, heb al heel veel ideen voor het babykamertje
Hallo, Wij zijn nu zo'n 2,5 jaar bezig om een wondertje krijgen... Toen wij een jaartje bezig waren zijn we naar de huisarts gegaan en die heeft ons doorverwezen naar het ziekenhuis, daar hebben ze niet gevonden bij ons. Dat maakt het nog moeilijk om niet te weten wat het tegen houd om een wondertje te krijgen. Ik zelf heb het er dan ook erg moeilijk mee 'iedereen die maar roept het komt vanzelf wel' of ben er toch niet zo mee bezig, hun hebben makkelijk praten hun waren allemaal binenn een maand zwanger en wij maar wachten gebuld op brengen. Na dat het deze maand niet is gelukt heb ik er zelf een punt achter gezet, waarschijnlijk zal onze wens niet uitkomen en blijven we kinderloos, het heeft zo me leven beinvloed dat ik nu rust wil, al die onderzoeken de onzekerheid heeft ons leven echt op zijn kop gezet ...eerst me zelf weer even vinden. Het zal moeilijk zijn maar geven het een plaatsje...wie weet komt het ooit nog. Maar nu eerst even rust... en proberen er mee om te gaan. Liefs suusje09
Zei ze dat? :x Jemig! Hoe kun je er nu minder mee bezig zijn als je door de vele ziekenhuisbezoeken er automatisch mee wordt geconfronteerd? Wat een troela zeg. Ik probeer er ook positief mee om te gaan. Ik wil zo graag een kindje dat ik het mezelf lekker gun om te blijven dagdromen. Vriendlief en ik fantaseren ook al gewoon over allerlei namen. Daar blijven wij mee door gaan. Af en toe zit ik wel een beetje met mijn leeftijd (34, over een half jaar al 35) in mijn maag. Maar goed, mocht het lot het zo met mij voor hebben dat ik pas op mijn 40e een kindje krijg, dan zij het zo. Als ik maar een kindje mag krijgen. Als ik maar mee mag maken hoe het is om leven in je buik te voelen. Als ik maar mee mag maken hoe ons kindje er uit ziet. Als ik maar mee mag maken dat ik "mama" tegen mij hoor zeggen..... Soms zie ik het ook helemaal niet meer zitten. Dan zie ik andere gezinnetjes (waaronder die van mijn zusjes / schoonzus) en dan heb ik echt het gevoel dat ik dat nooit mee zal maken. En dan voel ik een diep pijnlijk verdriet van binnen. Er zijn namelijk mensen die ongewild kinderloos blijven. Wat als dit nare lot ons treft? Ik ben daar vreselijk bang voor. En mijn vriend ook. Het pijnlijke is.... een tweetal jaar geleden heb ik allemaal babyspulletjes gekregen van een lieve oud-collega. Zij ging verhuizen en wilde dat de door haar kinderen gebruikte spulletjes op een goede plek terechtkwamen. En nu staan ze dus op wat onze kinderkamer moet gaan worden. Destijds hadden we het idee dat we wel zo zwanger zouden zijn. Wat kun je je daar op verkijken zeg! Soms wil ik dat spul weghebben. Maar aan de andere kant denk ik: wij gaan er nog steeds van uit dat wij ooit een kindje zullen hebben en die spulletjes wel kunnen gebruiken. Bovendien staat het ons niet in de weg en kom ik vrij weinig op dat kamertje. Verder koop ik ook gewoon af en toe de Kinderen en de Ouders van Nu. Om lekker bij weg te dromen. Niemand pakt mij mijn dromen af. Nu nog hopen dat die dromen van ons kindje over niet al te lange tijd uit mogen komen! Wij doen er in elk geval flink ons best voor.
Suusje wat vervelend dat er voor jullie niks is uitgekomen in het ziekenhuis....lijkt me erg lastig. Komen jullie niet in aanmerkingen voor IVF of iets? Be Happy ik lees ook regelmatig de ouders van nu en kinderen! Lekker wegdromen inderdaad. Vorig jaar mocht ik met mijn nichtje naar de jonge gezinnenbeurs en heb daar ook gewoon mijn eigen shopper met info opgehaald. Zag me er al helemaal rondlopen met mijn buik.........maar is zeker balen als je denkt op moment van dat je stopt met de pil en voor een kindje gaat van volgend jaar zijn we vast zwanger.........en dat dan niet zo blijkt te zijn.
Wat lastig alemaal zeg Suusje, begrijp dat je nu even tijd voor jezelf wil want alle onderzoeken zetten echt je leven op zijn kop. Wil je veel sterkte wensen! Is het voor jullie ook een optie om via een andere weg een kindje te krijgen? of denken jullie daar nog niet aan (misschien ben ik wat voorbarig)
@douglas: ja precies, hoe kan je er nu NIET mee bezig zijn als: -je elke dag foliumzuur slikt -je de helft van de maand om de dag in t ziekenhuis zit -je een week of langer bv klotemid eet of puregon spuit -je lekker spontaan mag/moet sexen, maar ook weer niet te vaak, want dat is niet goed voor bv iui/ivf ik snap wel dat ' ze ' het goed bedoelen en dat ' ze ' het niet begrijpen, hoeveel pijn het gaat doen als het lang duurt.. @douglas: wat voor behandelingen krijg jij nu? ook iui dus met puregon? en pregnyl? hoeveelste zit je aan? @suusje: huh, er is dus wel iets gevonden waardoor het niet lukt bij julie? kunnen ze niet via je buik of iets dergelijks? daar heb ik wel eens wat van gelezen.. @be happy: hey you! is juist lekker he, bladen kopen enzo. ik vind de viva mama leuk, en ik heb ook al wat zwanger-bijbels. ook het dagboek voor zwangere vrouwen, onwijs leuk boek. kan niet wachten tot ik er in kan schrijven... het moeilijkste aan dit alles vind ik zelf DE ONZEKERHEID. kan ik zwanger worden? hoe dan? wanneer dan? ik zou zo onderhand nog liever weet dat het bv NIET kan, dan kan ik door met andere dingen en dan kan ik het (denk ik) loslaten. maar ja, het is een oneerlijk kansspel... en toch: lezen die bladen, zien die babys, en kopen die kleertjes... onze beebs komen hoor! o zo.
Proberen zwanger te worden is niet voor iedereen leuk. Ja, als het snel lukt wel. Maar na een tijdje slaat de twijfel toe... Ten opzichte van jullie ben ik nog maar heel kort bezig. En toch... ook ik ben erg bang dat het nooit gaat lukken. Jullie zullen wel denken: stel je niet aan. Groot gelijk hebben jullie eigenlijk. Maar helaas, ik kan niks aan dat gevoel doen. In mijn hoofd zie ik mezelf de adoptiepapieren al invullen. En er minder mee bezig zijn... ik probeer het, echt waar... maar het lukt me niet! Heel veel succes allemaal!
@sas: ik denk zeker niet stel je aan.. het is alleen dat de angst die jij nu hebt (die ik vanaf ronde 1 al zo ongeveer had heheheh ) gelukkig minder realistisch is dan wanneer je 2 jaar bezig bent. tip: als je je echt zorgen maakt, gewoon eerder naar de huisarts en de gyn. desnoods smoes je er een paar rondes (tot 12) bij op, heb ik ook gedaan!
Hoi, Ik zat ook al aan adoptie te denken en pleegzorg, maar daar wil mijn vriend niets van weten hij zegd er is niets gevonden wat niet goed was bij ons we laten de natuur nu even zijn gang gaan...
hee maar suus, het feit dat ivf niet zou kunnen wijst toch wel op dat er iets niet is zoals t moet zijn? of zie ik dat verkeerd? het zou zo mooi zijn als je van jezelf/elkaar een kind kon krijgen he... het lijkt me het mooiste wat er bestaat!
Ja lijkt mij ook dat er wel iets is alleen hebben ze ons dat nooit verteld we hebben bij iedere afspraak gevraagd waarom het niet wil waarschijnlijk omdat mijn baarmoeder te diep ligt alleen hebben ze ons dat nooit bevestingd. We willen niets liever een kindje van ons zelf dat is onze wens droom, hopelijk komt het in de toekomst er wel van..maar nu eerst even pauze .
ik kan me voorstellen dat je toe bent aan pauze.. echter, ik zou wel meer antwoorden willen op hoe/waarom ze niet zouden kunnen kijken naar je baarmoeder.. anders zou ik me veel te veel zorgen maken.. boeh wat een gedoe allemaal he!
@ Klingel Op dit moment slik ik alleen clomid (100mg) en spuit in de laatste 2wk van cyclus iedere keer 1 ampul pregnyl. Verder moeten wij het nog op de ouderwetse manier doen Durf jij zelfs al kleertjes te kopen voor jezelf?? Ben zo bang dat ze me dan aanspreken in de winkel van goh hoever ben je? Al heb ik al wel een super gaaf setje op het oog voor als de baby net geboren is, vorige maand gespot bij de prenatal!! @ Suus Hebben jullie wel is gedacht aan een ander ziekenhuis en arts? Je hoort immers zo vaak dat die iets anders vinden of kunnen doen?
@douglas: ik heb in het begin (toen ik nog dacht dat t zeker binnen 1 jaar zou gebeuren) al wel kleertjes gekocht, ook voor mijzelf hoop dat de clomid werkt voor je! beter dan inseminaties hoor, hoewel, het geeft me ook wel weer rust met die echo's en zien dat ei nog niet is gesprongen (laatste x )
@ Klingel Sinds kort heb ik 1 shirtje voor mijzelf in de kast liggen. Had namelijk nogal een onnozele actie. Dacht in de uitverkoop online bij de H&M leuk shirtje te scoren. Zag toen het werd bezorgd pas dat het een positie shirtje was. Vond het zonde om terug te sturen want tja wie weet kan ik het binnenkort toch aan.
HA! helemaal goed toch!! ik heb t wel als er uitverkoop is, bv laatst in de HEMA, van superlieve babykleertjes... dan koop ik ze toch maar niet (meer) ..hmz