Kost mij geen moeite haha. Is zo gepiept boos worden. Ik word wel eens te snel boos. In dit geval snap wel dat je uit je stekker gegaan bent. Maar snap ook tiener dochter die zit nog in de fase van dit kan niet waar zijn. Mijn vader die vrouw. Puber streken en gevoelens. Kind verscheurd denk door verdriet dat vind ik er wel sneu aan.
ik kan woest worden, Dan ben ik echt niet te stoppen, ik kan veel hebben heel veel, maar als ik eenmaal boos ben en een aantal keer gevraagd heb te stoppen met datgene waar ik boos van word (behalve als het om kinderen gaat) dan word ik echt woest, of over leugens word ik ookwoest, Dan kan ik echt de boel bij elkaar schreeuwen en het liefst smijt ik dan met dingen maar dat weet ik goed onder controle te houden
Ik kan ook uit mijn plaat gaan, laten we heg daar maar op houden. Het gebeurt niet vaak maar als het gebeurd dat ben je ook aan de beurt.
Dat kan ik ook best begrijpen, overigens zijn haar vader en moeder al zeker een jaar uit elkaar (en volgens mij nog langer, maar dat weet ik niet precies) Maar dan nog wil ik dat geschreeuw niet voor MIJN deur hebben! Bovendien is de nieuwe vriendin bij mij op bezoek en mijn bezoek moet hier rustig kunnen zitten! En ik wil al helemaal niet hebben dat ze mijn vriendin die gehandicapt is gaan volgen, en ondervragen en voor haar scootmobiel gaan staan, zodat ze moet stoppen. dan ben je bij mij aan de beurt :x En het trieste is dus, dat nieuwe vriendin het dus nu eigenlijk wil uitmaken, omdat ze geen stoorzender tussen vader en dochter wil zijn. En vader dus aangeeft dat als dochter echt niet wil dat hij met zijn nieuwe vriendin om gaat hij er een punt achter zet. Ik heb hem dus mijn mening gegeven en die is dus dat een kind maar te accepteren heeft dat een ouder verder gaat en een nieuwe partner kiest. In ieder geval niet in die mate dat een kind mag gaan bepalen dat vader het uit moet maken (wat dit meisje dus doet) En dat een kind niets te vertellen heeft over de keuze van de ouders. Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk: als de nieuwe partner erg onaardig doet tegen het kind, of het kind laat voelen dat het niet welkom is etc. Maar in dit geval speelt dit helemaal niet. de nieuwe vriendin is zelf moeder van 5 kinderen en is ook gewoon erg lief voor kinderen en ook vriendelijk naar andere mensen toe.
Ik ben de rust zelve, bij mij kan je heel ver gaan, maar als de bom barst......berg je. Mijn man heeft het twee keer meegemaakt, dat is een hele grote man maar die dacht ik neem toch ook maar even een stapje terug. Nu maakt hij vaak het grapje als je nou echt moeilijk doet stuur ik mn vrouwtje en geloof mij nou ze bijt je strot eraf als het moet. Zie je ze naar mij kijken........ Een keer was op de intensive care met mijn zoontje. Mijn zoontje heeft een experimentele operatie ondergaan waar nogal wat schroefwerk aan te pas is gekomen. Twee artsen hebben de operatie gedaan. Er moest 2x per dag aan de schroeven gedraaid worden. In de ochtend en in de avond. Op een ochtend was het blijkbaar ik-show-mijn-studenten-wat-ik-allemaal-kan-dag. Om 10 uur in de ochtend was er door die twee artsen al drie keer aan de schroeven gedraaid in kielzog van een hele hoop studenten. Schroeven scheef en een bloeding als gevolg. Vervolgens arts teruggeroepen welke hardop zei nou ja is het toch al aan het hloeden, dus ik draai alles wel weer terug naar beginstand, kunnen jullie meekijken hoe de beginstand was., heel interessant hoor. Ik zie hem met de schroevendraaier aankomen en ik dacht daar ligt MIJN Kind en het zal jou een rotzorg zijn uiteindelijk. Ik heb eerst de bakken met gaasjes en instrumenten op de grond gegooid, dat gaf me precies genoeg tijd om voor hem te komen. Ik schuimbekte letterlijk en heb hem heeeel duidelijk verteld (nou ja verteld)dat hij nu niet aan mijn zoontje kwam en wat hij met zijn studenten en schroevedraaier kon doen. Die hief letterlijk zijn handen op en week achteruit. Ziekenhuis heeft klacht tegen arts ingediend en uiteindelijk is het goed gekomen, maar achteraf helemaal beven, scheelde niet veel of ik had hem echt aangevlogen!
Bij onrecht jaaaaaaaaa dan kan ik heul heul boos worden. vraag maar aan mn schoonmoeder, die weet daar alles van. Bij haar ben ik dan ook in staat om ze aan te vliegen. Nou heeft zij ook dingen gedaan/gezegd die echt niet door de beugel kunnen. Uit respect voor mn man heb ik het niet gedaan maar was ze dat niet, dan had ik toen denk ik een nachtje vastgezeten. hihi Verder kun je eigenlijk lang gaan bij mij maar bij onrecht ben je bij mij echt aan het verkeerde adres
Hahaha ja, leuk is dat! Ook weleens gehad.. Stond ik op het punt om naar de bios te gaan, maar kon dus ook wel met mn lekkere bek gaan werken.. Boos dat ik was.. Gelukkig vonden de jongeren het erg zielig voor me en waren ze lief.. Ik kan wel echt heel erg boos worden, dat ik gewoon een waas krijg en met dingen ga gooien of iemand aan wil vliegen.. Het interesseert me dan ook echt niet wie er voor me staat.. Mn vriend kan me bijv ook zo erg opjutten dat ik hem vroeger weleens aangevlogen heb.. Nu kan ik me redelijk inhouden naar hem toe, maar als een vreemde te ver gaat.. Oeii.. Dat heb ik dan vooral bij concerten als mensen heel irritant expres gaan duwen en trekken... Heb menig keer uitgehaald
Ik snapje. En je hebt zo als je het verteld er ook gelijk in kinderen dienen toch uit eindelijk de partner van vader of moeder te accepteren of in elk geval beleeft te blijven. Dat is nu dus de taak van de vader en moeder.
Ik heb dat eigenlijk nooit, ben zelden echt boos. We hebben soms wel eens ruzie, is nu ook al lang geleden maar ik vlieg nooit uit en word nooit agressief ofzo. Ook niet toen ik zwanger was, had helemaal geen last van mijn hormonen. Het enige wat ik wilde hebben was mijne twix en als die op was kocht ik gewoon nieuwe zonder boos te worden
Tijdens mijn zwangerschap had ik nogal last van horrormonen. we stonden voor het stoplicht 2 baans wat overging in 1 baan. Voor ons zagen we al dat het vast stond (file) groen licht, trokken op. Kwam er een veel te bruin mens met pornoblond haar naast ons rijden... ze weef ons aan de kant zodat zei nog even voor ons in kon voegen. Amahoela dacht wij.. Je gaat er maar achter. Tot ze ons ineens van de weg duwde... En we tot slot een middelvinger toe kregen. Toen ontplofte ik, ik stapte uit (stonden toch stil) liep naar die auto en wou de deur open trekken die had ze inmiddels op slot gedaan. 2 angstige gezichten keken me aan toen ik een klap op het raam gaf.... Achteraf schaam ik me rot. Heb in heel mijn leven nog nooit zoiets gedaan. Kun je nagaan wat hormonen dus met je kunnen doen.
Wauw!! .. ik snap je razernij helemaal! Het is een kind! (je eigen vlees en bloed) geen Frankenstein aan wie je kunt knutselen! Ik word gewoon een beetje boos!
Ik kan ook woest worden. Gelukkig komt dat niet vaak voor. Ik kan heel erg slecht tegen onrecht. Daarnaast is mijn man de enige die mij echt totaal door het lint kan laten gaan. Zo heb ik eens in een blinde waas met mijn vuisten op het toetsenbord gemept waarbij de lettertjes er van af vlogen En ook een keer een zonnebril fijn geplet in mijn hand. Dat deed achteraf gigantisch zeer kan ik je zeggen..
Haha.. Ja ze zei ook heel beduusd jeetje dat jij ook zo kunt zijn, had ik nooit verwacht.. Waarop ik weer heel boos riep dan weet je dat nu, ik ga mijn tas pakken, doei! Tuut tuut tuut.. Ze heeft nu vakantie en ik heb haar nog niet weer gezien, ben benieuwd hoe het gaat over 3 weken haha.. Ik heb er iig geen spijt van!
Niet snel, maar als ik boos ben dan ben ik ook echt boos. Voorbeelden? Zie boze buurman topic. Is trouwens de 2e keer in mijn leven dat ik zo ben ga flippen
Ik weet nog wel toen ik hoogzwanger was en last had van mijn hormonen dat ik uit mijn stekker ben gegaan tegen een oude man en oude vrouw. De situatie was zo dat je naar boven moest om op het parkeerdek te komen van de ah. Ik reed netjes aan de rechterkant naar boven zoals dat hoort. Die man zag dat maar hij wilde geen bochtje nemen om er links er af te gaan maar gaat dus recht voor mij staan. Toen hij gelijk zei dat ik niet kon autorijden (terwijl ik dus wel aan de goede kant naar boven ging) ben ik uit mijn stekker gegaan. Hij wilde niet aan de kant maar ik ook niet. Ik was echt zo eigenwijs en mijn man kon mij op dat moment niet ompraten dat ik dan maar in zijn achter uit moeste om via de verkeerde kant omhoog te gaan.. Ik heb tegen hem geschreeuwd dat hij volgens mij zijn rijbewijs bij een pakje boter heb gekregen en dat ik tijd zat heb.
Ik kan ook uit mn plaat gaan, maar dan ben je echt al veel en veel te ver gegaan, en dan krijg je ook een s.hitload aan dingen over je heen waar je niks mee te maken hebt, maar dan ben ik dat ook gelijk maar even kwijt laatste keer was bij mn chef. Ze vond dat ik de kinderopvang niet goed geregeld had (had toen gastouder en 1 weekje in de zomervakantie en 1 weekje hefstvakantie wou zij vrij, had ik geen oppas en wou ik halve dagen werken zodat ik het samen met mn vriend op kon lossen) Dat werd op mn werk dus niet gewaardeerd. Laat nou zo zijn dat ik 1 dag voor het gesprek ivm verhuizing naar ander dorp mn vrije dag heb besteed aan het zoeken naar andere opvang, kdv hier sprak me het meest aan, ziet er echt leuk uit, en heb savonds nog alles uit zitten rekenen wat het betekend qua kosten, om over te gaan van een gastouder naar kdv. Zegt mn chef dus 1 dag na zo'n drukke dag vol toch wel emoties (want je kind is net 1 en haal je weg uit vertrouwde omgeving, doe je daar goed aan, je voelt je verantwoordelijk voor de plek die je uitkiest want het vormt je kind toch...) dat ik de opvang niet goed heb geregeld, en dat zij liever heeft dat ik mn kind naar een kdv breng ipv gastouder!! :x ik had de beslissing zelf al gemaakt, maar niet omdat het beter was voor mn werk... nou ik ging helemaal los hoor, heb alles eruit gegooit, zoektocht naar ander opvang voor dochter, verhuizing die eraan zat te komen, klo.tevakantie die ik met mn stiefkids heb gehad, de ruzie en vervolgens breuk met mn ouders, het gevoel er thuis alleen voor te staan met mn dochter, ik moet altijd alles maar zelf regelen, wie zij wel niet dacht dat ze was om zich te bemoeien met welke opvang ik heb, en dat ze maar niet moet denken dat ik nu voor het kdv heb gekozen voor haar en weet ik wat nog meer.... ik heb mezelf vanalles horen zeggen volgens mij heeft ze me maar gewoon uit laten razen... sindsdien heb ik op het werk een tussenpersoon waar ik mijn vrije dagen en andere zaken mee regel, die speelt het dan door naar mn chef. Iets meer afstand is wel een stuk prettiger.... Zij ligt mij niet zo
Dit zou ook een actie voor mij kunnen zijn, ik zou ook echt geen milimeter aan de kant gaan. Zelfs de uitspraak dat ik tijd zat heb en of hij zijn rijbewijs bij een pakje boter heeft gekregen (alleen zeg ik pak koffie ) is of ik mezelf hoor praten........grappig!
Ik ben 3x echt uit m'n plaat gegaan. 1ste x was toen een meisje tegen mijn schoonzusje(totaal geen goed contact op dat moment. Kun je na gaan) das pech moeder weg. (Is al 14jaar overleden) Weet nog steeds niet waarom, maar ik ben 50km gereden om dat meisje aan te vliegen! Heel veel geluk voor haar dat ze niet op kwam dagen 2de x In de klas, een meisje had een ongeluk gehad, en daardoor pddnos gekregen. De docent vertelde dat en vond dat ik (was de 'oudste') het haar zo gemakkelijk mogelijk moest maken. Lees in sochtends opwachten helpen naar de klas te brengen huiswerk samen maken en alle projecten met haar te doen. Ik wilde dit niet en toen maakte hij de opmerking dat ik me eens moest inleven en 'moeilijke' situaties, want hoe zielig was ze dat ze door een ongeluk een 'handicap' kreeg! Nou toen knapte er iets! (mijn zus heeft het) ik heb hem werkelijk alles wat ik dacht vermeld.. En niet zo vriendelijk😳😬. Meisje is naar een andere klas gegaan, en docent heeft mij nooit meer aandurven kijken. 3e x Babyshower! Voorstukje mijn man is nooit te laat! Zegt altijd alles eerlijk, soms te eerlijk.. We hadden de nacht er voor bij mijn ouders geslapen (vrijdag op zaterdag). Sochtends moest mijn man ineens weg iemand over verhuizen, ja prima.. Ik zei dat hij mij om uiterlijk kwart over 5 moest ophalen want we hadden om 6 uur met vrienden afgesproken.. Het was 5 uur en ik kreeg een Appje dat het iets langer duurde, nou oke half 6, moesten we wel haasten maar goed het zijt zo.. 5 over half 6 en meneer was er niet. Ik belde en wilde vragen of het nog lang zou duren. Misschien in de file? Iets gebeurt onderweg?!? Meneer neemt z'n telefoon niet op... Kwart over 6 nog geen reactie.. Ik met die vrienden afgesproken dat het wat later werd 7 uur.. Om 6 uur belde mijn man mijn eindelijk en ik vroeg licht geïrriteerd waar hij was.. Was meneer boos dat ik hem zo zat op te jagen blablablabla.. Nou ik werd woest.. Vooral omdat hij zooo raar deed.. Totaal niet zoals mijn man doet.. Uiteindelijk knallende ruzie en heeft mijn stiefvader mij naar huis gebracht... Ik doe de deur open en is mijn man gewoon thuis hij kwam naar de deur.. Ik heb hem voor alles en nog wat uitgemaakt dat ik me spullen ging pakken en we zouden gaan scheiden. ( loopt ondertussen naar boven) man komt me achter na jankend dat ik echt ff rustig moest doen en naar beneden moest komen.. Na 10 min toch maar geluisterd en naar de woonkamer gegaan... Suprise!!!!!! Heel m'n woonkamer vol met mensen