Wat ik het meest als 'lastig' hoor is het gezeur met baby naar school /sport/zwemles. Precies dat heb ik met nr 2 al gehad omdat er 4 jaar tussen de oudste 2 zit. Dus dan hen ik het grootste 'probleem' al ervaren. Natuurlijk vond ik dat onhandig, maar als je niet anders kent....
Mag ik vragen of er bij jullie angst is dat een 3e kindje ook een vorm van autisme heeft? En hoe stonden jullie hier in toen je voor nummer 2 ging? Onze oudste heeft klassiek autisme, het lijkt bij ons in de familie te zitten en ik ben al sinds mijn zwangerschap van de 2e 'bang' dat zij het ook zal hebben. Ze is nu pas 10.5 maand dus nog weinig over te zeggen, maar stel zij heeft het niet en de 3e heeft het weer wel... Moeilijk!
Ik heb een van zes, vijf en drie. Ik vind het wel meevallen met de drukte. Drie vind ik niet erg veel drukker dan twee. Het was idd een beetje een gedoe om de baby altijd mee te nemen met ophalen en brengen, maar die baby weet niet beter. Ze slapen nu alledrie bij elkaar op de kamer, maar toen de kleinste nog kleiner was en middag slaapjes had, had ze haar eigen kamer. Financieel is het natuurlijk wel duurder. Niet in elke auto passen bijvoorbeeld drie zitjes naast elkaar. Maar zo zijn er veel meer dingen te verzinnen. Een derde kind moet gewoon in een draaiend gezin mee, en het weet gewoon niet beter. Ik liet soms de baby bijvoorbeeld eerst tien minuten huilen als ze wakker werd om zelf even te douchen. Anders kwam het er gewoon niet meer van. Ik vond dat ook wel sneu, maar ze is er niet minder van geworden geloof ik. Als je graag een derde wil, en het kan financieel, dan zijn alle andere dingen ook wel op te lossen.