Ik ben ook voor de eerste keer zwanger. Weet het officieel sinds gisteren maar ik vermoede het al een aantal weken... Ik voelde de veranderingen in mijn lichaam heel sterk. Heb eigenlijk alleen "last" van pijnlijke tepels en gerommel in mijn buik, maar ik vind het heerlijk de wetenschap dat er een leven in mij groeit. Komende woensdag heb ik al mijn 1e doktersafspraak omdat het onduidelijk is hoe ver ik in de zwangerschap zit (4 weken geleden een bloeding gehad waarvan ik dacht dat het mijn menstruatie was, maar kan ook de innestelingsbloeding zijn geweest. De menstruatie was eerder en korter dan normaal). Maar als ik naar m'n buikje kijk, die al een bolling vertoond terwijl ik eigenlijk best slank ben, dan denk ik dat ik al 8 weken zwanger ben Wij zijn er in ieder geval superblij mee en ik hoop dat ik geen last van kwaaltjes zal krijgen
nou ik ben al een keer heeel even zwanger geweesd 5 wk maar dat ging mis. nu heb ik vanaf het moment dat ik pos test nog niet genoten. eerst waren we erg bang dat het weer mis ging maar toen ik eenmaal de 5 wk voorbij was en wij opgelucht adem wilde halen kreeg ik toch weer bloed verlies. toen dat afgelopen was werd ik onwijs misselijk zo erg dat ik er voor opgenomen moest worden omdat ik flink was uitgedroogd. een week later ben ik weer opgenomen geweesd met het zelfde en ben nu pas sinds zondag weer thuis voel me nu goed en begin nu pas te bezeffen dat er een kindje in mijn buik zit en dat we zwanger zijn. ik denk dat ik nu pas langzaam op het wolkje ga kruipen. in de hoop dat ik er niet straks weer van af donder.
Ook ik ben van ons 1e kindje zwanger en ik ervaar het echt als helemaal geweldig.... ik heb bijna nergens last van... alleen beetje moe heid en wat zere borsten maar voor de rest niets.... wel vreemd dat er nu gewoon wat in me buik aan het groeien is en ik ben ook blij als ik voorbij de 12 weken ben dat duurt een eeuwigheid voor mijn gevoel haha .
Hier van de tweede zwanger! Eerste ervaarde ik totaal anders, toendertijd was internet nog niet zo hype als nu. Dus je las veel minder enge dingen, want je had puur je zwangerschapsboeken en wat magazines. De tijd vloog wel voorbij bij de eerste, je had natuurlijk een heel ander leven en de kleine kwam vanzelf wel..werken, leren, je sociale leven enz. Nu gaat het qua angst wel een stuk makkelijker af. Je heb het meeste al een keer meegemaakt, dus schiet niet snel in de stress. Het is wel zwaarder als je al een kind heb rondlopen waardoor je 8x per dag naar school moet voor ophalen/wegbrengen, je boodschappen, huishouden. Tijd vind ik niet sneller gaan, maar misschien omdat je gewoon sneller je lichamelijke ongemakken ervaar dan bij je eerste kindje. Maar het blijft bijzonder hoor Maak niet uit hoeveelste kindje, en k kijk nu weer uit naar de bevalling!
Kan het me hele goed voorstellen dat je zenuwen hebt maar probeer er wel van te genieten joh. Vergeet niet dat er iets heel moois in je buik groeit. Het moet gewoon een plaats krijgen en het idee dat je beseft dat je een kindje krijgt. Gefeliciteerd en sterkte, Liefs nance158
mijn vriend en ik waren 3 maanden bezig en toen dacht ik goh laat ik eens testen op de dag dat hij een feest zou hebben voor zijn 30ste verjaardag anders neem ik een drankje. en wat kwam er uit ja hoor we worden pappa en mamma eerst heel onwerkelijk. na 6 weken begon ik met overgeven dit heeft ruim 7 weken geduurd dat ik elke dag minstes 3x moest . Nu heb ik het nog af en toe een bad day maar weet je ,je weet waar je het voor doet zefs van die momenten geniet ik... 28 mei heb ik de 20 weken echo samen met me vriend en me moeder ik kan niet wachten... xxx westlandertje
Ook wij zijn in verwachting van ons eerste kindje. We hebben een jaar of 3 lopen aanmodderen en het lukte niet. In februari doorverwezen naar Gynaecoloog. Bleek dat mijn prolactine (moedermelkhormoon) te hoog was en dus moest ik aan de medicijnen (parlodel). Hier moest ik vorige week mee beginnen, maar dit medicijn heeft heel veel bijwerkingen. Daarom deed ik voor de zekerheid toch maar een test en ja hoor..... ......... ZWANGER! In al die jaren niet gelukt en nu ik een maand in het ziekenhuis loop en nog geen medicijn heb geslikt ineens wel! Het is zo onwerkelijk. Aan de ene kant loop ik met mijn hoofd in de wolken en aan de andere kant ben ik bang dat het misgaat. Mijn huisarts zei dat ik gewoon moest genieten, want ik ben immers zwanger! Aanstaande vrijdag moet ik naar de Gynaecoloog. Hij zal ook wel denken! Ik ben trouwens benieuwd of ik een echo krijg? Weet iemand dat?
Ook wij zijn zwanger van ons eerste kindje. Wij hebben er 3 jaar op gewacht dus het is heel speciaal voor ons. In het begin veel angst gehad. Nu zijn we 15 wkn en 4 dgn zwanger en utje doet het geweldig, 10 cm en een sterke hartslag. Ook de nekplooimeting was goed. Ik heb me nu voor genomen alleen maar te gaan genieten. Op 20 mei hebben we de 20 weken echo, kan niet wachten ons kleine manneke of vrouwke weer te zien.
Ook wij verwachten ons 1e kindje. De zwangerschap valt me erg mee, geen klachten op een lage bloeddruk na, maar daar kunnen we wel mee leven. Ik geniet volop van alle dingen die komen gaan en van het babyshoppen natuurlijk.
ook ik ben zwanger van ons 1e kindje, en tot nu vind ik het helemaal geweldig, ik voel me super goed, nergens geen last van gehad, ben af en toe wel wat onzeker als ik de kleine niet vaak voel of om andere dingen maar dat hoort er vast bij
Als je dan zeker weet dat je in ieder geval 7 weken bent, zou ik meteen om een echo vragen! Dan kan je meteen een kloppend hartje zien! Meestal werken de gyns wel mee, dus dat zou wel heel mooi zijn.
Ook hier verwachten wij binnen een paar weekjes ons 1e kindje, kan bijna niet meer wachten Ik ben een van de gelukkigen die eigenlijk tot nog toe geen noemenswaardige klachten heeft (gehad). In het begin af en toe wat weeig gevoel, mag je geen misselijkheid noemen. Verder ook nog steeds geen last van maagzuur e.d. Heb zelfs deze week pas voor het eerst harde buik gehad. En tuurlijk wordt het nu wat vermoeiender omdat die dikke buik vaak in de weg zit, maar ik heb nu verlof, dus rust gewoon wat meer. Tis natuurlijk ook hoe je er zelf mee omgaat...
hoi allemaal, ik ben ook zwanger van de eerste! het was ook meteen raak (wat ik totaal niet verwacht had) dus een grote verrassing met testen! ik ben er superblij mee natuurlijk, maar ook heel erg zenuwachtig en gespannen, ik probeer wel te genieten maar heb toch ook een soort van angst.. zal alles wel goed zijn,leeft het wel ect... ik probeer zoveel mogelijk te genieten en dinsdag heb ik me eerste afspraak bij de verloskunde en dan zal het allemaal wel wat 'echter' worden. qwa kwaaltjes valt het nog allemaal mee, ben alleen vrezelijk MOE! ben af en toe niet te genieten door vermoeitheid, maar probeer zo veel mogelijk tussendoor te rusten! groetjes willy
alyssa is ons eerste kindje en we zijn er superblij mee. ze is nu 3weken oud en ik kon me vrij snel na de bevalling al niet meer voorstellen dat ze in mn buik had gezeten. het is alsof ze er altijd al geweest is. van mijn zwangerschap heb ik erg genoten. tuurlijk had ik mn momenten en was het best zwaar, maar ik zou het zo weer doen. het was vooral in het begin erg spannend omdat ik voor alyssa een mk heb gehad. we waren dus ook erg blij toen de eerste 12weken erop zaten. aan het eind van mn zwangerschap heb ik ook wel mn momenten gehad dat ik me zorgen maakte, maar vaak kreeg ze dan net de hik of schopte ze even en was ik weer gerustgesteld. ik vond het een erg mooie en bijzondere tijd die ik niet had willen missen. geniet ervan! liefs doris
Wij zijn ook voor het eerst zwanger en genieten volop van de zwangerschap. Gelukkig heb ik geen last gehad van kwaaltjes. Ik merk nu wel dat de baby is ingedaald en dat ik wat meer buikkrampen krijg. Maar het is echt een bijzonder gevoel als ons wondertje schopt. Mijn man vindt het ook geweldig om aan mijn buik te voelen en ons babietje te zien schoppen.