Let wel mijn puber is in de mama je zaagt laat me gerust fase. Zeker nu hij een vriendin heeft. zover dat gaat op u 10j he maar dat mag je dan als mama zijnde niet zeggen. Mijn kleuter in huis test nu alles uit en dat was al een eigenwijze .
Ik vind de kleuter fase juist wat makkelijker dan de peuterfase Leuk hoor die ontwikkeling, maar frustrerend voor henzelf als ze nog net niet praten
Ssssttt haha! Onze middelste was zo terror van 2-4 jaar maar we dachten dat kan nooit nog een keer zo erg zijn. Nu word ik bang voor de baby als ze peuter wordt Ik vind peuter tot nu toe ook de meest vreselijke fase. Al vraag ik me af of puber dat ook niet is Ik vind de newborn fase / eerste jaar fantastisch. Dat wil zeggen..,als ze slapen en niet huilen Leuk @Nina Sanders Hopelijk is het snel raak!!
Nouja de kans is zeer aanwezig dat het natuurlijk spontaan niet nog een keer lukt. We hebben niet v niks bij de eerste 2 OI en later IUI gedaan. Maar we zijn het resoluut eens; trajecten doen we niet meer. Dan zijn we intens gelukkig met onze 3 jongens
Dit wel. Al vind ik de fase van O nu weer makkelijker worden. 4,5 dus een stuk zelfstandiger. Mini O hebben we het meeste werk aan!
Ik lees mee met dit topic omdat ik 4 kinderen wel altijd voor ogen had, maar eigenlijk niet goed weet wat ik nu wil. Wel interessant om iedereens ervaringen te lezen. @Nina Sanders, toch spannend dat jullie nu in ieder geval geen AC gebruiken. Kan je het dan ook een beetje loslaten? Of ga je toch elke maand hoop krijgen, wetende dat het wel 1x spontaan gelukt is? Met betrekking tot de moeilijkste leeftijd staat hier de babyperiode echt met stip op 1 (tot nu toe dan, oudste is nog maar 5,5 jaar). Al die moeite met slapen bij alle drie en veel krampjes, bij de jongste van 1 jaar nu ook nog regelmatig buikklachten. Oudste twee spelen sinds een paar weken geweldig samen. Daar heb ik soms hele ochtenden niets aan te doen en dat is eigenlijk nog wel wennen
Ik kan het zeker loslaten. Want het is geen must. Als de vierde er niet spontaan komt, dan hebben we er oprecht vrede mee. Ik ga ook niet opeens heel anders leven ofzo. Ik drink gewoon lekker wijn, eet gewoon zoals ik normaal ook doe en ik ga ook niet allerlei supplementen gebruiken die de boel zou moeten bevorderen. Het loopt zoals het loopt. Wie weet lukt het wel, wie weet pas over 2 jaar en wie weet ook helemaal niet. Allemaal goed. Maar ik vind het wel prettig om de AC achterwege te laten
Whaaaaaaa wat gaaf! Veel plezier! Zul je zien dat het in 1x raak is en dat je er straks in ‘22 nog één bij krijgt…
Als je gevoel zo duidelijk ja zegt, moet je er lekker voor gaan! Ik ben zwanger van de vierde en ben er zo gelukkig mee. En voor zoveel dingen kun je (praktische) oolossingen bedenken. Mindset is zo belangrijk. Veel plezier!
Leuk hè? Die 2de gezins monsters...die van mij is over minder als een maand 4 jaar Het is ook echt heerlijk dat ze ongelofelijk goed kan praten / discusseren . Maar blijf het echt heerlijk vinden 3 meiden. Hoewel we de jongste bijna 15 maanden ervan verdenken nog erger te zijn betreft temperament Maar dat weerhoud mijn hart er niet van dat ik stiekem naar een 4de verlang...druk? Ja zeker met een baan...maar mijn man heeft zijn rooster aan kunnen passen aan dat van mij. Maar 3 is ook al druk Opvang...was heerlijk geweest als ik dat op kan zeggen. Zit nu bij een gastouder..echt ideaal...en de meiden zijn dol op haar.
Ik ook.. vanaf een jaar of 4 vind ik het goed te doen. Baby periode ook, maar van 1-4 Blegh Zeker ook leuke momenten hoor hahha, maar pfft. Ongeduld, frustratie, niet kunnen praten... ik vind het vreselijk.
Ik ben dol op de baby en dreumes tijd. Het begin van de peuterpubertijd vind ik ook nog wel leuk. Maar zodra ze echt behoefte krijgen aan leren en daarin verder gaan dan wat ze horen te leren vind ik echt lastig. Mijn middelste kon cognitief gelijk beginnen bij groep 3 en nu heeft mijn net 3 jarige haar zinnen gezet op lezen en rekenen. De frustratie die daarbij komt kijken maakt dat ik niet aan een vierde durf te beginnen. Ik heb de periode waarop alles gewoon loopt nog niet bereikt met mijn kinderen. Wat betreft een vierde wacht ik daar echt op. Maar ik vrees dat de ruimte voor een vierde er niet gaat komen. Ik weet dat ik het een keer moet gaan accepteren. Maar de wens is sterker.
Hier op dit moment zwanger van de 4e.. als heb ik nu bewust voor meer leeftijdsverschil gekozen. onze oudste is 9 en zal dit kalenderjaar nog 10 worden . mijn middelste is 5 ( over 3 mnd 6) en de jongste net 4. tussen de middelste en jongste zit 20 maanden en heb dat als heel heftig ervaren. nu kwam dat ook deels doordat de 3e zwangerschap een hele onzekere medische zwangerschap is geweest en de 3e na de kraamweek 5 weken in het ziekenhuis heeft gelegen en daarna een verschrikkelijke huil baby was ( achteraf met 10 maanden kma vastgesteld) Nooit meer dacht ik Alles weg gedaan en de eerste 2 jaar echt op overlevingsstand.. daarna begon het wel weer te kriebelen maar heel erg de angst wat als we weer een “ziek” kindje krijgen wat als deze weer zo huilt .. wat als we samen weg willen ( 3 kinderen onder brengen is al een uitdaging laat staan 4) Uit eindelijk besloten dat als de jongste naar school kan er voor te gaan .. ik vind het een heerlijk idee dat ik dan ook echt baby tijd bewust kan ervaren als de andere op school zitten ( maar ik ben dus wel tbm) De oudste rijdt 4 uur per week paard maar wil ik het voorjaar leren zelfstandig te gaan De middelste heeft zwemles en de nu nog jongste begint vd zomer op dezelfde dag met zwemles ( alleen andere tijd) ik zorg er voor dat er minimaal 1 vaste speeldag is per week voor ze zodat ze af kunnen spreken en verder is het plannen en accepteren ..
Hier een mama van 7 kinderen. Een week na de 5de verjaardag van de oudste werd bij ons de vierde geboren. Daarna ging het in een iets rustiger tempo. 2 jaar, 3 jaar, 4 jaar ertussen. Wij kregen al jong kinderen en wij vonden het met de oudsten, ook in de drukke babytijd, best goed te doen. We zaten in het ritme en dat ging prima. Tuurlijk waren we wel eens moe, maar dat is normaal. Ze gingen meestal lekker op tijd naar bed en was de avond voor ons. Maar bij de jongste was ik al 38 en die hakte er flink in. We merkten zelf goed dat we geen 25 meer waren Gelukkig hebben we nog maar weinig dokters bezoekjes gehad met onze kinderen. Ik kan me goed voorstellen dat, als je dat wel hebt met een of meerdere kinderen, dat dat veel vraagt van je. Ik ben al die tijd al tbm, dus geen geren en gevlieg qua werk, opvang ed. Dat geeft hier veel rust. We hebben op zich redelijk handzame kinderen. Af en toe wel lekkere peuterbuien, maar gelukkig niet in eindeloze hoeveelheden. Daar zijn we inmiddels uit. Jongste is 6 en zit in groep 3. Voor mijn gevoel ben ik een beetje uit de kleintjes en dat vind ik heerlijk! Ook hebben we tot nog toe geen extreme puberbyien hier in huis. Gewoon het pubergemopper en gebrom. En af en toe eens even een discussie, maar meestal is het hier een gezellige boel. Oudste dochter wordt binnenkort 22 en is druk bezig haar bruiloft te plannen. Dus dit jaar hoopt de eerste de deur uit te gaan
Heb uit nieuwsgierigheid dit topic gelezen, petje af voor alle moeders met 3 en meer kinderen! We hebben er zelf 2 en ook heb ik met vlagen momenten dat ik denk 'oh, ik kan er zo nog 1-2-3-..10 bij hebben, gaat helemaal goed hier hoor' Maar ook heb ik momenten dat ik denk dat ik niet alles "in control" heb, dan is er iemand ziek/ man op reis/ wasmachine week voor bevalling stuk/ verzin maar wat en dan zegt ik nooit meer haha Wat ik dan heel rustgevend vind en mij helpt "orde in chaos" te creëren is vlog van "mom of 10", Taina Licciardo-Toivola. Kan niets van haar routine overnemen hoor, maar het geeft wel rust op een van de manier. @ts, petje af en het is jullie meer dan gegund om nog een babytje te mogen verwelkomen!
Hier hetzelfde wij 3 meiden, van bijna 7 net 4 jaar en de jongste word november 2. Was ook 32 jaar toen E geboren werd. Inmiddels 34 jaar... Met werk erbij en 2 jonge honden vind ik het druk genoeg. Overigens kan ik het je aanbevelen een gastouder te zoeken. Ik weet niet wat voor werk je hebt...maar ik werk onregelmatig en vind het kleinschalige en flexibele ideaal. Alleen onze jongste gaat er nog heen en de oudste 2 in de vakantie op een 0 uren contract. Maar ik moet wel eerlijk zeggen: opvang is een rib uit mijn lijf ook al heb je kinderopvangtoeslag. Ik betaalde soms €200 euro uit eigen portemonnee. Je moet het ook goed bijhouden...want krijg je promotie of ga je meer werken...geef het door anders kan je weer terugbetalen Maar gefeliciteerd met je zwangerschap en hopelijk een mooie echo straks