Grappig om dit te lezen! Onze kindjes schelen nl. ongeveer hetzelfde . Maar gelukkig heeft de TS een groter leeftijdsverschil tussen haar kinderen.
Mijn kindjes schelen 2 jaar en 2 maanden. Hier gaat het prima, tuurlijk is het wel wat drukker.. En het is lastiger om op pad te gaan, want je hebt weer met meer slaapjes te maken. Wij hebben een phil en teds aangeschaft zodat ik makkelijk op pad kan/ kon met 2 kids. En vanaf 9 weken hebben wij een super goed ritme (nu nog steeds hetzelfde, ze nu bijna 7 maanden) en slapen ze 's middags tegelijk!! Ik heb dus 's middags altijd even 2 uurtjes voor mezelf, en 's avonds na 20:00 uur ook.. Dus ik zeg zeker niet 3x zo druk!! (Al is mijn jongste ook wel erg makkelijk)
Mijn jongste is nu al weer 21 maanden, maar ik vond de combi peuter en baby helemaal niet 3x zo zwaar. Ik vond het iig veel makkelijker dan mijn eerste baby en mijn peuter deed ik er gewoon bij, zoals ik gewend was. Mijn kinderen schelen 21 maanden en dat was zeer goed te doen. De interesse naar elkaar is er natuurlijk pas ECHT veel later en tot die tijd leefden ze heel goed 'naast elkaar'. Ik heb beide kinderen evenveel aandacht kunnen geven, omdat ik gewoon heel bewust tijd nam voor één van de twee. Dan moest er wel eens eentje wachten, maar dat liet ik tot op zekere hoogte toe. Je moet leren wat 'losser' of 'makkelijker' te worden, maar dan kan het heel goed gaan hoor. En voor je het weet loopt je jongste en spelen ze lekker samen... Moet er wel bij zeggen dat ik een kerngezonde én gemakkelijker tweede baby had, die erg van de klok was en alleen huilde bij honger. Dat zal wel schelen, dat besef ik terdege.
ik ben ook vrij nuchter maar ik vind het zwaar, misschien omdat de jongste nog niet door slaapt, maar ik heb het er graag voor over
Het enige wat ik echt heel zwaar vind is het niet slapen.. De jongste komt elke nacht nog minstens 1x voor een voeding en grote zus is om 6u klaarwakker. Meestal net een uurtje nadat broertje een flesje heeft gehad en ik net weer in slaap wil vallen. Overdag gaat het nu eigenlijk wel prima. Broertje slaapt overdag meestal goed en zus doet ook nog een dutje overdag. Toch, als ik dit had geweten had ik willen wachten tot zus al op school zou zitten. Aan de andere kant ben ik nu blij dat het niet zo is want als zus naar school gaat, is broertje alweer anderhalf. Die eerste jaren zijn sowieso loeizwaar, ik heb dus besloten de komende maanden niet meer zoveel te willen. Een drukke verjaardag? Dan ga ik alleen even heen met zus en broertje en papa blijven thuis of papa gaat mee en ik blijf thuis. Rommel in huis? Jammer dan. Zus eet haar broodje voor de tv omdat mama even tijd voor zichzelf wil? Groeit ze ook wel van. We weten ook dat deze moeilijke fase weer voorbij gaat, is even niet anders. En broertje is gelukkig wel een tevreden en makkelijk kereltje. Als hij net zo'n pittige baby was als zus dan was ik wel gek geworden denk ik
Ik vond het ook zwaar (en nog) maar dat kwam denk ik ook wel doordat onze jongste de eerste 4 weken in het ziekenhuis heeft gelegen en in zijn eerste jaar 5 keer in het ziekenhuis heeft gelegen met meerdere operaties.... Ik zat daardoor zelf ook niet lekker in mijn vel en keek echt de minuten van de klok af totdat mijn man thuis kwam....... Nu gaat het goed met de kleine, krijgen ze steeds meer interesse voor elkaar en zijn bij tijd en wijlen ook heel lief en stout voor elkaar...... Mijn jongens schelen 25 maanden! Ik zou er nog wel een willen, maar de drukte houd me wel heel erg tegen hoor! Zou het zo echt niet aandurfen, alhoelwel je ook vaak hoort dat het dan wel weer meevalt die draait dan ook wel weer mee!
Ik vond en vind het goed te doen, het is wel drukker, maar dat is logisch. De eerste maanden waren heftig, maar dat kwam niet door de combi baby-peuter, maar door de baby die veel huilde en niet lekker in haar vel zat. Toen lag Lisa 2 weken in het ziekenhuis lag en was Eva in de tussentijd thuis met de waterpokken, dat was echt een hel en wat waren we blij toen Lisa weer thuis was, wel met sonde, maar we waren allemaal weer bij elkaar. Sindsdien kan ik erg makkelijk relativeren . De laatste tijd kan Lisa zich ook steeds beter vermaken, Eva heeft er soms wat moeite mee dat Lisa overal bij kan, maar daar leert ze nu ook mee omgaan en dat gaat nu best goed. Ze zijn dol op elkaar. Ik verheug me op over een half jaar, kunnen ze lekker samen ravotten in de tuin enzo, ik denk dat ze elkaar erg goed liggen. Enige wat voor mij nu soms lastig is is dat ik een kort lontje heb, doordat ik zo moe ben. Eigenlijk zou ik nu moeten slapen, maar als ik op tijd naar bed ga, kan ik niet slapen, heel irritant. Het ligt dus vooral aan mij, Eva en Lisa zijn erg lieve en meestal erg makkelijke kindjes
De eerste drie maanden vond ik druk, vanwege de krampjes. Weinig nachtrust en overdag toch gezellig blijven doen met je (mijnes was toen een dreumes) peuter. Doordat mijn oudste maanden was, sliep hij nog veel, de eerste twee maanden zelfs nog twee keer per dag. Dat scheelde wel. En na de krampjesperiode vond ik het heerlijk. Mijn dochtertje sliep toen heel veel en was hooguit een uurtje wakker tussendoor. Pas met negen maanden werd het weer wat bewerkelijker. Nu vind ik het echt makkelijk, ze zijn 1,5 en 2,5. Het is allemaal niet meer zo primair, ze kunnen makkelijk een uurtje later naar bed 's middags (ze liggen er vandaag nu net pas in in plaats van om 13:00). Verder eten en drinken ze hetzelfde en heb ik niet meer het dilemma dat mijn oudste ook nog een fles wil net als mijn jongste. Ze drinken nu beiden uit een beker bijvoorbeeld. Dus ja, de eerste drie maanden vond ik het stevig druk en daarna heel goed te doen. Ik ben door veel mensen gewaarschuwd dat het veel te druk zou worden met twee kort op elkaar maar ik kan met een grijns zeggen dat het niet waar is. Oke, misschien dan wanneer je met zijn allen tegelijk buikgriep hebt...
ik vind het loeizwaar, sorry. Ik ben nog aan het bijkomen van een zware zwangerschap en bevalling en nu willen 2 kindjes mijn aandacht. Waar je bij de eerste gewoon veel rust kunt pakken als die slaapt, lukt dat me niet bij 2. De oudste heeft besloten dat ze niet meer hoeft te slapen overdag. Ik leg haar nog wel op tijd, maar slapen? ho maar. Dus mijn geplande middagdutjes gaan dus niet door. De gebroken nachten breken me op en mijn peuter is echt enorm dwars!! Het is wel geweldig hoor, die 2 meiden samen, maar ik vind het nu dus wel heel zwaar... maar gaat ook wel weer over.
Hoi hoi, Koen was 2 jaar en 1 maand toen Anne werd geboren. De eerste dagen wilde hij niks van haar weten en daarna werd hij helaas ernstig ziek. Gelukkig is hij weer helemaal beter alleen die periode met een kleine baby en een ziek kind vond ik erg zwaar. Opeens had ik 2 kinderen die niet konden lopen en de hele tijd gedragen moesten worden naar iets. Ik had mazzel dat Anne best veel sliep. Maar nu, nu wordt het alleen maar leuker. Koen is sinds dat Anne kan zitten en tijgeren/kruipen heel erg gek op haar en geeft haar ook steeds kusjes. Als ze huilt is hij de eerste die naar me toe komt om me te waarschuwen. Oke, hij is af en toe een beetje ruw, maar dat gaat per ongeluk. Over het algemeen hebben ze grote lol met elkaar en is het een gezellige boel hier. Oke, het is drukker, maar het is een kwestie van wennen. Ook als je weggaat is het best een gedoe met 2 kinderen, zeker als je alleen bent. En ik kan niet wachten totdat ze kan zelfstandig kan staan, zodat ik haar even kan laten staan op de stoep als ik iets moet pakken of doen. Je bent de hele dag in de weer, maar ik vind het eigenlijk steeds leuker worden. Ik vind de verandering in mijn leven minder toen de 2de kwam. Bij de eerste vond ik het moeilijker om in een ritme te komen. Groetjes, Kim
Mijn dochter was precies twee toen de baby kwam en ik had me van tevoren erop ingesteld dat ik t flink zwaar zou krijgen met de baby (met de gedachte aan de babytijd van mn oudste). Maar dat is ontzettend meegevallen, het is een heerlijk rustig kind dat amper huilt, wel natuurlijk elke drie uur voeden in t begin maar dat hoort erbij Wat me wel tegengevallen is is de oudste, ze had er best moeite mee en vooral de eerste weken was ze heel erg huilerig en ging ze vaak op een negatieve manier aandacht vragen. Na een week of vier ging t stukken beter en heeft ze dit nog slechts met vlagen De eerste weken huilde zij mee dan de baby hahaha Het is een hele omschakeling voor zo'n kleintje, al is ze dol op hem ze moest toch wennen aan t feit dat ze de aandacht opeens moest delen. Succes maak je er niet te druk over ik vond t een kwestie van een paar weken/maanden wennen aan een nieuw ritme en dat er altijd wel 1 is die iets wil Heb nog geen ervaring met een rondkruipende baby maar een groot voordeel vond ik wel dat je een stuk relaxter bent met je tweede omdat je t allemaal al kent en dat scheelt ontzettend!
Ben ook erg benieuwd! Heb er veel zin in. Moet zeggen mijn zoontje is da al ruim 2.5 en een makkelijke peuter. Kan natuurlijk nog veranderen. Waar ik alleen een beetje over in zit is dat we er ook nog een labrador bij hebben. We zullen wel zien, hoe het loopt. Bereid me voor op een druk jaartje, maar vast en zeker een mooi jaar!
Zou het minder zwaar zijn als je oudste kind al 3,5 á 4 jaar is als de tweede komt...? Dat vraag ik me zomaar af (ook voor mezelf, voor de toekomst ). Zo'n kort leeftijdsverschil lijkt me niks (en dat kan nu ook al niet meer...zoon wordt volgende week 2), ik zou gillend gek worden denk ik. Respect voor alle bikkelmoeders hier!
Denk (achteraf gezien vooral hahaha) inderdaad dat het iets makkelijker is als je oudste al 3,5/4 jaar is omdat die dan al naar school gaat en je wat meer tijd hebt voor de baby zonder dat de oudste oplettend toekijkt of de baby niet teveel aandacht krijgt (1 minuut is soms al teveel Wel heb je dan natuurlijk een kleuter die je 2 keer moet halen en brengen op een dag naar school terwijl de baby net moet eten (zal je altijd zien). Denk dat er bij elk leeftijdsverschil voor- en nadelen zijn, is denk ik geen ideaal leeftijdsverschil
Ja zeker, want dan begrijpt je 1e kind al veel meer. Een kindje van 1,5 kun je niet zeggen nu stoppen met huilen want anders word de baby wakker. Een kindje van 4 huilt al veel minder vaak.
Bij ons zit er straks bijna 4 jaar tussen, hadden er liever 3 jaar tussen gehad maar goed. Inderdaad voor en nadelen. Voordelen dat het makkelijk was onze dochter uit te leggen dat ze een nieuw kamertje op zolder kreeg, omdat de baby nog geen trap kan lopen etc etc...ze snapt dingen gewoon meer en je kan ze overal bij betrekken. Vanmiddag bijvoorbeeld samen de wieg in elkaar gedaan en mocht ze de knuffel in het wiegje leggen. Ze snapt meer wat er staat te gebeuren en dat de buik nu groter wordt enzo. Denk dat ze toch jaloers zal zijn in het begin maar omdat ik haar kan inschakelen als er hulp nodig is zal ze zich wel betrokken voelen denk ik en dat scheelt. In de zomer gaat ze dan naar school, is om de hoek maar inderdaad, zal in ieder geval 1 slaapje verstoren. We zullen zien hoe het loopt en anders laat ik haar na een tijdje overblijven als ze gewent is. Manlief kan haar brengen. Maar voor mij iig rustgevend dat ik niet aan dubbele hoeveelheden luiers hoef te denken en dat soort dingen, zou het echt niet allemaal tegelijk onthouden wanneer wie een schone moet of moet eten. Het hele zindelijk worden vond ik nog al wat en heel tijdrovend. Dochter kan nu gewoon even wachten, desnoods even voor de tv gezet worden en huilt inderdaad niet veel. Geeft zelf wel aan als ze fruit wil etc. Gelukkig slaapt ze ook altijd goed en door. Wij hebben er zo bewust voor gekozen maar het blijft persoonlijk. Onze kinderen hebben waarschijnlijk niet veel aan elkaar in het begin maar daar maak ik me geen zorgen over. Gaat mij ook vooral om later als wij ouder zijn. Gedurende de tienerjaren komt dat wel goed met die twee. Charlie
Tussen M en T zit ruim 25 maanden. T was de eerste 4 maanden supermakkelijk: slapen, eten, spelen, slapen. Dus die periode vond ik eigenlijk heel erg relaxed . Met 4 maanden begon hij steeds slechter te slapen in plaats van beter - ik dacht echt dat we er nu een hadden die met 6 maanden zou doorslapen, nou mooi niet . Maar desondanks slaapt ie wel veel beter dan zn grote zus. Maar dat is wat ik er zelf zwaar aan vind: T komt 1-2x op een nacht en zn zus idem! Nu gaat Jan naar M en ik regel T (ivm borstvoeding), maar dan nog ... Overdag is het even een ritme en handigheid vinden hoe je dingen doet. T heb ik in het begin veel in een draagdoek gehad, inmiddels staat M prima op het plankje en kan ook veel zelf lopen. We hebben ook een bakfiets waar T al vanaf het begin in kon (in de maxicosi), dus ik was heel mobiel. Het enige waar ik me echt niet aan waag is in mn uppie (als volwassene) met beide kindjes gaan zwemmen. Ik zou dus zeker niet zeggen dat het 3x zo zwaar is. Je hebt zware en ingewikkelde momenten (hier dus met name de nachten), maar andere momenten zijn juist makkelijker: T is zelden aan het zeuren als ik sta te koken, omdat zn zus hem dan vermaakt. Soms wel wat jaloezie, maar dat kan ik M goed uitleggen. Overigens slaapt M al niet meer overdag sinds ik zwanger was van T. Ik vind het voor herhaling vatbaar