Pfffff..... Slapen is hier echt een drama aan het worden. 's Middags heb ik het al opgegeven. Ze wil gewoon niet naar bed bij mij. (ze slaapt in een groot bed en kan er dus ook zelf uit... Maar ze slaapt wel als oma oppast...) Daar baalde ik wel van dat ze niet meer sliep, maar goed dat went. Ze is dan soms 's middags even een klein uurtje lastig, maar daar heb ik me al bij neergelegd. Maar nu begint de ellende ook 's avonds. Ik doe het hele ritueel zoals anders. Tanden poetsen, boekje lezen etc. Maar dan begint het. Ze komt zeker wel tot vijf keer haar bed uit. Ik leg haar steeds terug, maar ben echt zo geïrriteerd erdoor. Waardoor zij overstuur raakt. Uiteindelijk heb ik vanavond op een gegeven moment de deurkruk tegengehouden zodat ze er niet uit kon. Na een paar minuten ga ik dan naar haar toe, troost ik haar en dan wil ze wel in bed, maar in haar slaapzak en niet inder het dekbed. Dat doe ik dan maar ten einde raad. Vervolgens vraagt ze dan ook nog om haar dekbed en dan gaat ze wel slapen. Helemaal moegestreden natuurlijk. En ik ben dan ook echt kapot. Ik vraag me af of dit vaker voorkomt en hoe jullie hiermee omgaan. Ik probeer wel om zonder iets te zeggen haar terug te leggen, maar het lijkt wel of ze dat een heel grappig spelletje vindt. Ik ben ook boos geworden, maar dat helpt ook niet, want dan raakt ze overstuur. En ik snap er niks van, want ze zou toch echt doodmoe moeten zin (al op vanaf half zeven vanmorgen zonder middagslaapje) en moeten slapen als ze haar bed ziet. Maar nee hoor.... Kortom, sorry voor het lange verhaal, maar hoe moet ik dit nu aanpakken? Ik weet het echt niet meer.... Soms denk ik misschien moet ze terug naar haar ledikant, maarja, ze slaapt wel gewoon door in de nacht en wordt dan ook niet wakker. En bij oma slaapt ze dus wel als zij hier oppast. En dan ben ik weer terug bij af wat betreft wennen aan een groot bed....
Hmmm, het feit dat ze bij oma slaapt lijkt me toch een beetje een duidelijk teken! Ze neemt een loopje met je. Ik ken het gevoel een beetje: hier ging ze ook niet zonder strijd slapen en wel bij oma of als oma er was. Ik zou haar toch, als ze uit bed komt, zonder iets te zeggen weer terug leggen. En vol houden! 1, 2, 3, 4, avonden als het moet. Tot ze weet dat ze er toch geen aandacht door krijgt. Lastig, lastig, lastig maar ik weet dat het uiteindelijk wel helpt...
Maar zou je dan wel naar beneden gaan? Ze komt zo ongeveer haar bed al uit als ik de deur net dicht heb. Net heb ik naast haar kamer staan posten en haar elke keer weer teruggelegd. Met en zonder praten. Het is echt zo lastig, maar ik weet dat dit niet opschiet omdat ik op dit moment niet consequent ben... Zucht....
Nee, ik zou boven blijven en haar meteen weer zonder te praten in bed leggen. Maar misschien zou ik het wel de eerste keer zeggen: Ik ga je nu weer in bed leggen en je gaat slapen. Elke keer als je nu uit bed komt leg ik je weer in bed. En echt volhouden. Juist als je niet consequent bent weten ze niet waar ze aan toe zijn. Als je dit lang genoeg volhoudt weet ze voortaan wat er gaat geburen, dat ze geen aandacht krijgt en dat het dus niet werkt voor haar. En hopelijk blijft ze liggen en gaat ze gewoon slapen. Ik voel je "zucht" mee... Het blijft lastig hoor!
Waarom leg je haar inderdaad niet weer gewoon in een ledikant? Waarom zou ze nu al gewend moeten zijn aan een groot bed? Mijn zoon is net zo oud en slaapt nog prima in zijn ledikant, en ik laat hem daar ook zo lang mogelijk in (mede met het oog op steeds uit bed komen, zoals in jouw verhaal).
Mijn dochter heeft nu nog soms van die periodes, dat ze een paar dagen achter elkaar wel 10 of 15 keer eruit komt. Toch vol blijven houden, oppakken en in bed leggen en weer weg gaan.. ik zeg eigenlijk alleen ´weltrusten´ wanneer ik de kamer uitloop. Ik zou haar echt niet weer in dr ledikant leggen, want dan zit je over een jaar weer met hetzelfde liedje.
Ik denk dat het duidelijk is: ze ziet t als een spelletje aangezien ze met oma erbij wel goed slaapt. Doet Oma iets anders trouwens? misschien handig om te weten? Onze zoon doet t ook soms, maar ik ga er slecht 1x naar toe dat ik duidelijk en "ongezellig" zeg dat hij nu echt moet gaan slapen en daarna doe ik de deur dicht en ga ik ook niet meer kijken of terug stoppen. Hij slaapt in een peuterbed, kan er zelf in en uit. Soms hoor ik hem tegen de duer aan kloppen maar ik denk maar zo: als hij moe wordt gaat hij echt wel zelf terug naar bed ( wat ook gebeurt). Zelf steeds terugstoppen =aandacht dus dat doe ik niet. Het lolletje is er snel af als hij geen reactie krijgt. Misschien helpt t ook bij jou?
een nanny advies vanuit de tv he. Terug leggen dus. Ik denk ook dat ze een loopje met je neemt en duidelijkheid en consequent zijn zoals je al zelf zei. Ze gaat je echt uitproberen. En aan je ritueel houden want op een bepaald moment gaat ze t echt door hebben hoe het is en legt ze zich erbij neer. Of wordt het maar 1x ipv teveel! Sterkte
Ben ik weer. Mijn vriend is nu weer thuis en daar doet ze het dus niet bij. Hij heeft haar afgelopen dagen op bed gelegd. En dan slaapt mevrouw dus ook echt weer tussen de middag. Er niet meer naar terug gaan, heeft hier niet veel zin. Ze kan zelf de deur openmaken (en dat doet ze dus ook) en komt uiteindelijk dus gewoon naar beneden... Als ze het weer bij mij doet, dan heb ik me voorgenomen om haar zonder iets te zeggen elke keer terug te leggen. Maar ik zie er wel tegenop. Ze begint de deken al af te trappen als ze nog maar net ligt... pffffft.
Ze neemt je in de maling joh Ze slaapt wel bij oma en papa.. Voor jou vervelend maar je moet echt consequent zijn. Knopje irritatie omzetten in acceptatie en een paar avonden investeren. Niks zeggen, niet laten merken dat je geirriteerd ben en terug in bed stoppen. Al doe je het 100x, je moet echt even doorzetten. Succes
Oja, ik weet ook zeker dat ze me in de maling neemt... want bij papa of oma doet ze mooi niks... zucht. Volgende keer ben ik echt consequent en dan laat ik hier weer weten hoe het ging. Maar ik vind het ook wel even prima dat papa haar naar bed doet zonder gedoe. Die komt er zelfs mee weg om zonder verhaaltje weer haar kamer te verlaten
Dan heb je nog mazzel haha. Kleine dame hier laat zich 's middags door niemand in bed leggen, door mij niet maar ook niet door papa of oma... En op het kdv gaat mevrouw probleemloos slapen , 2x per week ruim 2 uur. Ben benieuwd hoe het bij jou gaat, sterkte met 'je poot stijfhouden'
Thanks, zal ik wel nodig hebben... want ik vind dat wel erg lastig. Moet dan denk ik echt tien keer tot tien tellen...
@Sisa: en gaat het wel goed zonder slaapje? Want bij mij slaapt ze 's middags dus ook niet (heb haar van de week niet eens meer naar bed gebracht...) en dan trekt ze het op zich prima door tot de avond.
zal je dit vertellen. Bij mij moet ze altijd nep huilen als ik wegga en bij mijn man doet ze het niet. Kijk dat is omdat ze weet dat ik soms...als is het soms wel eens terug kom. Nu daarnet ook weer. Huilen met tuiten en uit bed komen. Dus wat doet deze muts moeder. Ik blijf Erbij zitten en ik zei mama blijft bij je tot je slaapt. Wat dacht mevrouw: Feest! Dus ik zeg nee mama gaat ook slapen. Wat doet ze: huilen! Dus...ik heb haar even uit bed genomen. Even de was opgehangen en dacht: ik ga gewoon onze normale routine doen met het slapen. Tuurlijk ging ze weer huilen maar ze kwam er niet uit en ging gewoon slapen. Tja...ze weet het gewoon. Mama wil nog wel eens een uitzondering maken.
Denk dat jullie beide een goed ritueel aan moeten houden. In de middag geen verhaaltje en in de avond wel. Dan is het wel het duidelijkst.
Ohh wat herkenbaar... Onze lieve peuterpuber is ons ook flink aan het uittesten. Naar bed gaan is een drama. Gillend staat ze in haar kamertje: ik wil niet slapen, ik ben wakker!! Van het weekend was ze meegeweest naar een verjaardag, ik kwam pas om half 12 thuis (ze had daar niet geslapen) en dan nog stennis schoppen. Duurde nog een uur voor ik haar in bed had. Het is echt uittesten en dus volhouden voor ons. Gisteren heeft het weer een uur geduurd: eerst elke keer terug in bed gelegd (slaapt hier al bijna een jaar in een groot bed, altijd goed gegaan dus geloof niet dat dit er wat mee te maken heeft...) en toen ze compleet overstuur was, ben ik naast dr gaan zitten tot ze rustig was en in slaap viel. Vind het echt vreselijk om dr zo te zien, zeker omdat ze altijd een goede slaapster is. Maar goed, het is gewoon testen en ik heb goede hoop dat het na een paar avonden consequent zijn weer over is... Succes!
Nou hier vanavond weer gedoe. Ze had nachtje bij opa en oma geslapen en daar ging het natuurlijk weer helemaal prima. Vanavond opgehaald en hier dus weer naar bed. begon al bij het tandenpoetsen. Wilde ze niet, toen weer wel en toen met een andere tandenborstel. Was er helemaal klaar mee. Dus ik dacht consequent blijven en dus nu naar bed, zonder verhaal. Drama natuurlijk! Helemaal overstuur. Ik geprobeerd in bed te leggen maar dat lukte al niet eens. Ik ben toen (jaaaaaaaren fout fout fout) boos weggelopen en deur dichtgedaan. Zij gillend er achteraan. Toen heeft mijn vriend het opgepakt. Maar mevrouw was helemaal overstuur en heeft staan stampvoeten en huilen. Min vriend hield de deur paar minuten dicht. Toen zonder praten naar haar toe, weer in bed gelegd. Ze kwam er weer uit, weer stampvoeten en huilen dus zelfde ritueel nog een keer. Toen werd ze eindelijk rustig (lees oververmoeid) en is ze gaan slapen. Maar ik vind het zooooo moeilijk. Ook dat mijn vriend het overneemt en dat ik het zelf niet kan afhandelen. Voelt als falen... Ik baal er echt van. En ik zie als een berg op tegen bedtijd, elke keer weer. Pfffff.
Terug het spijlenbedje in of een haakje op de deur. Geloof me, dit spel moet je winnen. Maak er korte metten mee, er is niets met haar aan de hand, ze pakt je gewoon in. In het ledikant laten huilen tot ze besluit te gaan slapen of het haakje op de deur zodat ze iig haar kamer niet uit kan. Succes.