Veel sterkte, ik ben in oktober mijn moeder verloren aan long (hersteld) en hersenkanker. Ik heb er spijt van dat ik niet alles gezegd en gevraagd heb, ik wilde het op haar tempo doen maar helaas haalde de kanker ons in. Neem er nu de tijd voor. Nogmaals veel sterkte.
Jeetje... Wat ontzettend heftig... Het is zo'n vreselijk mensonterende rot ziekte. Vreselijk om je moeder zo te moeten verliezen. Ik wou dat ik een tip voor je had... Heel veel sterkte!!!!
Ook ik kan niks anders dan je heel veel sterkte wensen. Er wordt wel eens gezegd dat je zoveel krijgt als je aankan, maar pffff, ik kan me je radeloosheid zo goed voorstellen. Rot ziekte, zo oneerlijk.
Ik denk dat je er niet echt mee om kan gaan, je kan alleen proberen nog wat te genieten van je tijd samen en hopen voor jullie mam dat haar verder leed bespaard blijft, hoe erg jullie haar ook zullen missen natuurlijk. Mijn moeder is vorig jaar geopereerd aan slokdarmkanker en alles zag er goed uit, zelfs helemaal "genezen" verklaard (de randen waren schoon, foto's en scans e.d.) en toen alsnog aan een complicatie overleden maar dat was snel gelukkig (voor haar) aan de ene kant wenste ik dat ik nog even met haar had gehad een echt afscheid, haar handje vasthouden maar dat zou egoïstisch zijn geweest, ben blij dat het alsnog zo snel is gegaan (ik was ook te laat in het ziekenhuis omdat ik mijn kindjes niet meteen kwijt kon) maar het was voor haar beter en daar vind ik troost in. Die laatste dag samen op de bank herrinner ik nog zo goed, haar armen om me heen, ouderwets keuvelen en lachen, en daarna naar buiten zitten en dat ze dan samen met mijn vader zo wegschuiveld naar binnen, dat zijn dingen die ze je nooit meer kunnen afnemen. Ik wens je veel sterkte, ik kan je helaas niets aanreiken om het verdriet minder te maken of een betere manier laten zien want deze is er niet, er is maar 1 manier en dat is je eigen manier.. gewoon 1 day at the time...
ik ben anderhalf jaar geleden mijn moeder verloren aan kanker. het is een vreselijke ziekte. tot het laatst aan toe heb ik haar verzorgd. ik ben elke dag naar haar toe gegaan. al was het alleen maar om een bakje koffie te drinken bij haar. veel met haar gepraat en gewoon heel lief voor haar geweest. mijn kinderen heb ik in die laatste maanden misschien echt tekort gedaan, want ik heb ze bijna elke dag bij hun andere oma gebracht. maar ik heb daar geen moment spijt van. op dat moment had mijn moeder mij gewoon heel hard nodig! daarom zou ik je aanraden om zoveel als mogelijk bij je moeder te zijn!! wees lief voor haar, meer kun je niet doen. het is vreselijk om dit mee te maken, meid!! heel veel sterkte!! xxx
Heel veel sterkte, in ieder geval lijkt het me goed dat je je hart erover lucht.Verder zou ik het ook niet weten, zou ook verscheurd zijn van verdriet.
Lieverd dikke knuf voor jou. Weet dat je mama een lieverd is. Ik heb geen tips maar je weet me te vinden.
Wat verschrikkelijk meid. Ik krijg al een brok in mijn keel als ik eraan denk dat ooit ook mijn moeder zal overlijden. Mijn leven zal nooit meer hetzelfde zijn. Ik wil je nog een tip geven. Misschien is het mooi om je moeder het boek te geven; mama vertel eens (het heet ongeveer zo, moet even de precieze titel opzoeken). Dat is een herinneringsboek van een moeder een haar kind, met allerlei vragen over hoe haar eigen gezin vroeger was, hoe ze je vader heeft ontmoet, hoe ze het moederschap heeft ervaren etc etc. Als je moeder nog goed genoeg is en ze wil dit invullen; dan is dat echt iets wat je nog je hele leven tastbaar aan haar hebt.
Ik moet er niet aan denken zeg... Wat vreselijk heftig dit! Heel veel sterkte meid! Ik wens jullie veel kracht toe!
Wat afschuwelijk...allereerst heel veel sterkte. Ik denk niet dat er een goede manier is om hiermee om te gaan. Zorg er gewoon voor dat je nog zoveel mogelijk bij je moeder bent, vaak is dat al genoeg. Geniet van alle momenten die je nog samen hebt en probeer, voor zover dat nog gaat, leuke dingen te doen en te zorgen dat ze nog een fijne tijd heeft. En natuurlijk hoort samen verdrietig zijn daar ook bij.
precies en haal leuke herinneringen op, maak foto´s en probeer nog wat dingen te doen die zij graag wil als dat lichamelijk nog kan. Er zit trouwens een kliniek in Ootmarsum, wij zijn daar destijds ook met mijn vader geweest die opgegeven was door het ziekenhuis. Het heeft zijn leven aanzienlijk verlengd en draaglijker gemaakt. Het is een kliniek die alternatieve geneeswijzen toepassen. Heel veel sterkte. Dit is een hele moeilijke en bange tijd voor zowel haar als julie als rest van de familie zijnde...
Ach meis toch Met zulke dingen kun je gewoonweg niet omgaan volgens mij.. Heel veel sterkte, ik hoop voor jullie dat de reis naar Turkije nog werkelijkheid kan worden mét je moeder uiteraard.
Ik leef met je mee, heel veel sterkte en kracht voor de komende tijd... En vooral, hoe moeilijk ook, geniet nog samen met je moeder van wat je nog kan doen.