Wat herkenbaar. Ik vind het antwoord van Rozemarijke heel treffend. Wat ik er nog aan toe wil voegen. Ik heb ook een man met een verantwoordelijke baan + een eigen bedrijf. Hij vind het ook erg moeilijk om hier een balans in te vinden. Of nou ja, hij heeft er zelf geen moeite me, maar hij is er het liefst zoveel mee bezig dat hij ons weleens uit het oog verliest. Hij komt dan vaak met argumenten als: ik wil voor jullie zorgen, zodat jullie niets tekort komen. Maar ik ben dan weer totaal niet materialistisch aangelegd en doe het liever met wat minder 'spullen' en wat meer quality time met mijn man. Dit blijft bij ons een discussiepunt, maar ik geef het niet op. Ik blijf erop hameren dat we ook genoeg tijd moeten hebben samen om te praten over hoe het met ons gaat en om te ontspannen. Dit gaat niet zonder slag of stoot hoor, er vallen soms harde woorden. Ik wil absoluut voorkomen dat we langs elkaar heen gaan leven. Ik denk dat het goed zou zijn als het tot hem doordringt dat jullie meer tijd samen door moeten brengen en dat jullie moeten blijven praten. Sterkte. Ook met de medische tegenslagen.
Wat Luna zegt, is een heel mannelijk iets idd: hun zorg uitdrukken in hard werken om geld binnen te brengen Dat wij daar niet altijd even blij mee zijn, is voor mannen dan ook weer niet zo leuk Blijft idd toch steeds een evenwicht zoeken... @wendyenrichard: als het goed is, heeft het ziekenhuis een maatschappelijk werker die erin gespecialiseerd is om mensen met problemen als dat van jullie te helpen. Je zou eens bij je gyn kunnen informeren of je daar terecht kunt: zo iemand kan je man misschien helpen om zich te verwoorden, en dat kan jou dan ws ook weer helpen. En zoek idd ook steun op andere plekken: je worstelt hier nu beiden mee, en dan is het ook goed om troost van anderen te krijgen: je ouders, zussen en broers, vriendinnen... wie dan ook, (zolang het maar geen andere man is!!! maar dat zul je vast snappen, dat dat juist nu een extra bedreiging zou vormen, (tenzij het je broer is uiteraard )).