De in Nederland geldende twee jaar doorbetalingsverplichting door de werkgever met behoud van werknemersrechten draagt natuurlijk absoluut niet bij aan een doorzettersmentaliteit. Tel daarbij op het actieve ontmoedigingsbeleid van de Nederlandse overheid betreffende tijdelijke arbeid, en misschien heb je daar al een deel van het probleem gevonden...
Er zijn minder militairen beschikbaar nu. In maart lag er veel meer stil bij defensie en toen kregen wij ook militairen en nu helaas niet (en hebben we eigenlijk harder nodig). Zorghotel in de buurt is wel weer een coronacentrum. Hier gaan de ‘medisch klaar’ covid patienten heen, die nog niet naar huis kunnen, maar dus medisch gezien te goed zijn voor het ziekenhuis b
Hoe zit het dan eigenlijk bij defensie met "het land dienen". Horen zij ook nu niet volop bij springen. We zitten nu toch ook in een soort van "oorlogssituatie". Zijn die oefeningen nu belangrijker?
Dat is ook het hele probleem... personeels tekort. En dat was jaren terug ook al zo. In de tussentijd is er nog niks verandert.. er is eerder bezuinigd, te triest gewoon
Ik denk ook dat goede onderzoeken uitgevoerd moeten worden op de bestedingen in de zorg. Op nationaal niveau besteedt Nederland veel geld aan de zorg, ongeveer 10% vh bbp. In verhouding bijna het meeste van Europa. We hebben in verhouding ook niet gek veel meer veroudering dan andere Europese landen (loopt redelijk gelijk). Qua kwaliteit vd zorg scoren we wel heel hoog, wereldwijd. En de salarissen van verzorgend personeel zijn ook gewoon vergelijkbaar met de rest. Dus de vraag is op welke plekken bezuinigd wordt, en waar gaat dan onverantwoord veel geld aan op. Want met "bezuinigingen" wordt in de volksmond vooral gedacht dat vanuit overheid minder geld aan de zorg wordt besteed. En dat is in ieder geval niet waar, het zorgbudget stijgt ieder jaar, en afgelopen 5-6 jaar alleen maar meer.
Zie mijn post hierboven. Waarschijnlijk aan het doorbetalen van lang thuiszitters en tegelijkertijd de gaten te moeten vullen met dure invalkrachten. Dus in dit geval schiet de overheid zichzelf en het volk in de voet met hun steeds toenemende knuffelbeleid wat inderdaad de kosten steeds meer opdrijft...
Wat is de oorzaak dan? Slechte werving van nieuw personeel / studenten? De zorg en de werkdruk komen of kwamen ook vaak negatief in het nieuws. Werken in de zorg is onaantrekkelijk gemaakt.. ik snap het wel dat veel jonge mensen een andere richting kiezen.
Waar het geld in de zorg naar toe gaat? Directeuren, managers, managers van managers en vast nog meer van die zelfbedachte nietszeggende termen. Ziekenhuis hier in de buurt heeft binnen 7 jaar tijd 2 keer een naamswijziging gehad. Alleen de materiaal kosten van de naamswijziging op de folders, het gebouw en internet waren de eerste keer al meer dan 3 miljoen euro. Van dat geld hadden ze aardig wat verpleegkundigen in dienst kunnen nemen en nog kunnen investeren in een paar extra ic bedden ook. In Nederland betalen we de hoofdprijs aan zorgpremie, maar je krijgt er weinig voor. In Spanje zou ik €30 per maand betalen, eigen risico kennen ze daar niet. Als je daar voor een mri scan moet dan kan dat dezelfde dag nog. Reisvaccinaties hoef je niet zelf te betalen, zelfs die zijn gratis. Dus in Nederland gaat het ergens flink mis met de financiën in de zorg.
Dat geloof ik meteen, ons regionale ziekenhuis zou kunnen doorgaan voor een gemiddeld Van de Valk hotel. Mijn moeder heeft iedereen gefacetimed toen ze opgenomen werd vorig jaar, ze had een veredelde hotelsuite. Ziet er echt prachtig uit, maar kost idd klauwen met geld. Maar toch hoor ik alleen maar klachten vanuit zorgmedewerkers (en de rest van Nederland) over de overheidsbezuinigingen en "knippen in de zorg", terwijl de cijfers echt iets anders laten zien. Waarom niet wijzen naar eigen bestuurders? (Dezelfde vragen heb ik voor het onderwijs, dezelfde trend)
Klopt hoor, zowel de overheid, als de mensen van het bestuur. Dus eigenlijk iedereen die boven de helpende handen aan het bed staat. Wat mij betreft gaat er meer geld naar de werkvloer, maar helaas heeft er nog nooit een politicus of ziekenhuis directeur naar mij geluisterd.
Als ik moet wijzen naar de zoveelste manager in onze apotheek en zeur om iets....dan knippen ze er meteen fte tussenuit
Tja, wat maakt een persoon meer of minder nou uit op de werkvloer? Minder is meer bonus voor de directie, en de werknemers merken er vast niets van. #sarcasmemodusuit.
Vrees een mentaliteitsdingetje en waardering/respect voor t vak. De verhalen die ik ken (hopelijk uitzonderingen) staan mn nekharen van overeind. Bovenin worden er dingen bedacht die onderop gewoon niet kunnen maar je hebt t maar te doen. (falend management, ondanks tig hutjes op de hei sessies). Behandeling als voetveeg van cruciale medewerkers noem ik dat, walgelijk. En al trek je een blik open met een snelle cursus dat maakt ze nog steeds niet minder waardevol. Of t nou de schoonmaker is of een verpleegkundige of een arts desnoods de concierge ze zijn allemaal waardevol. Hoop ook oprecht dat het uitzonderingen zijn. Vind de zorg echt een mooi beroep, fysiek hoef ik t nu niet meer te proberen met mijn bekken. Ik vond thuiszorg prachtig al werd dat toen een chaos met alpha hulpen enzo (jaaa tijd terug) maar ik weet dat ik er zelf last van krijg, ik ben er zo eentje die t mee naar huis neemt. Kreeg wel recentelijk het aanbod om in dienst te komen bij een kleine uitvaartonderneming als regisseur (daar verder op te leiden). Palliatieve zorg (nachtverpleging) leek me ook wel wat overigens. Allicht als ik de programmeer kant in de wilgen hang als ik t qua denkwerk niet meer bij kan houden (leeftijd heeft daar best invloed op in t stuk waar ik zit) dat ik die hoek heroverweeg. Of misschien wat eerder, geen idee wat t pad me brengt. Beiden hebben wel wat. Doelbewust dus twee "zorg hoeken" waar de wedstrijd al bepaald is voor de patient. Mij moet je niet naast een patient/client zetten die nog midden in de wedstrijd zit en dreigt te verliezen. Ik zou me helemaal de schompes googelen in de hoop een oplossing te vinden, dat gaat m niet worden... Ja als noodhulp wil ik best meedraaien om de brand te helpen blussen, gooi met liefde alles aan de kant maar met een verlopen EHBO diploma kom ik geloof ik niet heel ver. Kan hooguit kleine verwondingen doen onder supervisie, mja daar loopt de zorg nou niet echt op klem. Zou niet weten hoe de zorg op dit moment met handjes verder te kunnen ondersteunen, ik probeer de kans ze tot last te moeten zijn direct of indirect maar zo klein mogelijk te maken. Veel van wat zij doen zie ik de EHBO'ers, BHV'ers etc ook toch niet snel doen anders had je daar allicht nog een nood-nood-reserve. Mocht dat anders blijken wil ik me wel aanmelden. En of de mensen met verlopen BIG zich weer aanbieden vraag ik me af, heb daar nog niks van gezien in de media. Nu met stille trom aan de gang al of nog niet in actie?
Ik vermoed dat we het slachtoffer zijn geworden van een grote machine die we zelf in werking houden, mn overheid en besturen. We blijven geld steken in kwaliteit, innoveren en ontwikkeling. Dat kost geld, veel geld voor personeel en nog duurdere computer systemen met nog duurdere ict helpdesks, wat de boel log en schrikbarend duur maakt. Ik pleit voor Eenvoudige systemen, geld moet naar de werkvloer. Niet naar onmogelijke dure, trage arbeidsintensieve processen. Amen
De ziekenhuiszorg mag al jaren niet groeien. Geen idee waar dat extra zorgbudget heen gaat, maar niet naar de ziekenhuizen.
Je bedoelt het medisch specialistisch akkoord? Die gaat over de afremming van de groei van de zkh-omzet. Volgens mij door de verplaatsing ervan breder in de keten. Of je daar mee eens moet zijn is het tweede (als leek denk ik 'niet doen', maar heb er niet aan tafel gezeten. Medisch specialisten zijn dit akkoord zelf aangegaan) maar dit staat los van de overheidsuitgaven aan ziekenhuiszorg. Deze blijven ieder jaar stijgen, en in de budgetprognoses zullen ze blijven stijgen, zovel op zichzelf als in aandeel op de totale zorguitgaven.
Hoe precies alle geldstromen lopen weet ik niet. Maar de productieafspraken zijn heel strak en daar zit weinig rek in. Wij willen best meer, maar als je het laatste gedeelte van het jaar voor niets werkt, is dat niet heel interessant.
Dit denk ik ook. Salaris valt echt mee als je gemiddeld vraagt wat iemand in de zorg wil is dat heus salaris erbij absoluut maar gelukkig niet richting bedragen van 10.000 per maand Dus iets erbij mag. Op zich ligt het ook niet aan werving. Ik werf me suf, we hebben hele platformen om te brainstormen en te innoveren. Maar als ze er niet zijn kun je ze niet klonen. Geld is er wel voor maar allemaal op korte termijn. Het moet NU geld opleveren of resultaat. Prima wervingsbudget maar welke direct hire haal ik eruit. Maar dat doet niks. Het is juist lange termijn en adem: goed met je personeel omgaan, meebewegend in de tijd van flexibel werken (tot waar kan) binding, motivatie, waardering. Dit allemaal en salaris is minder belangrijk. Beginnen op scholen met vertellen waarom werken in de zorg wel leuk is, daar het zaadje planten zodat ze denken als ze studie moeten kiezen: ja de zorg! Maar ook managers (alle lagen in de zorg) die ouderwets zijn, vasthouden aan vaste gewoonten niet willen meebewegen met de (nieuwe generatie) Kortom er is niet 1 grote oplossing maar allemaal kleine wielen om aan te draaien. Het is alles bij elkaar. Ingewikkeld, log, en ook nog wat @Whysteria aan haalt te ingewikkeld geregeld. Veel mensen op plekken binnen het management die daar niet horen maar zijn herplaatst want ja, dat moet (ja echt) Voor mij de reden geweest dus de zorg uit te gaan want het is mega frustrerend als je constant tegen muren op loopt en wel impact wil maken maar dat dus niet kan. (dit is gebaseerd op mijn ervaringen binnen de zorg bij 3 grote werkgevers overigens geen ziekenhuizen dus daar weet ik het niet)