wat grappig alecia! ik zou alle mannen aanraden, eens hier rond te neuzen! ze zouden ZOVEEL leren van de wondere wereld van de babykoorts, hun vrouwen, enzovoort!
Dit is een superleuk onderwerp! Heel goed om ook van anderen te lezen hoe de man/vriend er mee omgaat. Wij zijn nu ongeveer 9 maanden bezig en heb gisteren folimzuur gekocht. Begrepen dat dat toch wel heel goed is voor het hopelijk a.s. kindje. Mijn man zei dat hij dan wel een commode ging kopen. Da's ook goed voor het kind. Verder zit hij qua meeleven een beetje tussen in van de meeste reacties die ik gelezen heb. Troost me wel als ik weer ongesteld ben geworden, maar wil niet teveel 'drama'. "Ik hoop echt dat 't dit keer dan zo ver is." zeg ik. Hij: "Ach, als het maar gebeurt." En ja, dat is ook ook zo!
Hahah, mannen zijn best wel vreemd, zeker de mijne momenteel, die wil in een keer niks liever dan een uk, Toont interesse, en hoorde zelfs van me schoonzusje, dat hij zijn moeder vroeg of zij misschien nog tips had en hoe het leven er uit kan gaan zien met een uk,
Mijn vriendje heeft last van ik wil papa worden hormonen, steeds vragen hoe het nou gaat en of ik al niet ongesteld had moeten worden, hij is er meer mee bezig dan ik zelf, hij fantaseert er rustig op los hoor, over hoe het er allemaal uit zal zien : enzo. en vooral veel willen klussen he, maar wel heel lief!
Mijn mannetje heeft momenteel een soort nesteldrang. Sinds ik positief getest heb is hij begonnen aan alle achterstallige klusjes in huis. Zo heeft hij afgelopen weekend ineens de kozijnen geverfd. We hebben ineens een afspraak staan met een bedrijf voor nieuwe vloerbedekking op de trap. Ik moedig hem alleen maar aan maar inwendig vind ik het wel heel schattig!
Nou Tennes ik ben blij voor je meid ik denk dat elke zwangere vrouw dat wel nodig heb echt leuk voor je Sinds ik probeer zwanger te worden is mijn vriend helemaal in de wolken hij kan er niet over op houden we hebben al baby namen en we weten hoe de baby kamer er uit gaat zien hij is eerder bang voor de bevalling en de eerste paar maanden van de baby dan het proberen om zwanger te raken hij vind het wel moeilijk dat als we er voor moeten gaan dat hij dan geen zin heb in sex maar het toch moeten doen
hier nog zoeen! met als verschil dat hij niet handig is, dus het láát doen, maar dat maakt mij niet uit. vind het ook heel schattig. toen we nog 'bezig' waren was hij redelijk onverschillig (het komt wanneer het komt) en wilde amper klussen. nu is het raak, en is hij helemaal om: vragen hoe het gaat, vaker bellen, huis netjes willen maken, vakantieplannen maken voor als de kleine er volgend jaar is, etcetc. leuk hoor! vind het helemaal super dat hij zo meeleeft.
Leuk te horen dat er meer mannen met nesteldrang zijn. Zoals eerder gezegd wilde mijn man nog eerder dan ik. Maar nu we er echt voor gaan is hij wel heel erg veranderd. Wij willen misschien verhuizen en hij had al een afspraak bij de adviseur gemaakt Normaal gesproken moet ik alles regelen en uitzoeken. Hij is de financiën op een rij aan het zetten. Ook doet hij zijn best in het huishouden. Echt zo schattig welke invloed het kan hebben. Waar ik een dubbel gevoel over heb is het feit dat hij het aan iedereen wil vertellen of in ieder geval laat doorschemeren. Aan de ene kant vind ik het super lief en aan de andere kant hoeft voor mij niet iedereen het te weten. Maar ja hou een man met "ik wil papa worden" hormonen maar eens tegen. Dus haal ik mijn schouders maar op en begin over een ander onderwerp.
het klinkt wel dat bijna alle mannen best positief zijn. mijn aanstaande man wou eigenlijk helemaal geen kinderen en nu heb ik een jaar geleden een nichtje gehad en nu is hij helemaal om geslagen.Toen ik gisteren in de auto zat zij ik tegen hem dat als ik zwanger ben dat ik dan ook nog een leven wil hebben en dat ik niet een te bezorgde man wil hebben (ook al is dat best lief) ik mag van hem dan niet meer tillen enzo dus ik ben benieuwd wat ik dan allemaal nog meer van hem niet mag.Wij zijn nu bezig met aanbouw voor een 2de slaapkamer(baby kamer) omdat we maar 1 slaapkamer hebben in dit huis en we gaan ook een muur openbreken zodat we een open keuken hebben enzo.Dus we zijn er aardig mee bezig om het al een kind vriendelijk huis van te maken
Mijn man wou eigenlijk maar 1 kindje. Toen ik zwanger bleek van onze tweede vond hij het (boven mijn verwachting) meteen superfantastisch! Ik zat nog te mieren over 'dat het zo snel was' en hij was meteen helemaal enthousiast! En toen wou ik nog een derde. Manlief vond 2 absoluut genoeg! Heb eerst ruim anderhalfjaar erover gedaan om hem te vertellen dat ik nog wel heel graag een derde zou willen. En toen heeft het nog een maand of zo geduurd voor hij zo ver was dat hij het ook wel wou. Veel gepraat over of het financieel wel haalbaar zou zijn en over de ruimte in huis enzo. En toen kwam het moment dat ik eindelijk kon stoppen met de pil. Het begon al goed. De week ná het eidne van mijn ongi kreeg ik een blaasontsteking en hij ging door zijn rug! Maar het was de eerste ontpilronde, dus we hadden het idee dat het wel snel goed zou komen allemaal. We gingen er echt vanuit dat het zo raak zou zijn, want bij onze eerste 2 was het bij de eerste poging al raak! Mijn cycli waren altijd al wat langer geweest, dus ik had al snel het idee om ovu-tests te gaan gebruiken enzo. Hij vond dat helemaal niet nodig, want het zou vast snel raak zijn. Heb heel wat ovutests en zwangerschapstests versleten zonder dat hij het wist. Hij vond die tests maar grote onzin. Ik zou toch vast zo wel zwanger zijn! En toen ik enorm overtijd raakte, wist íe het ook zeker dat het raak was. Maar mijn tests bleven negatief en uiteindelijk werd ik na 50 dagen pas ongi. Hij bleef volhouden dat alles goed was en ik me geen zorgen hoefde te maken! Tijdens de daarop volgende periode werd ik helemaal niet meer ongi. Vanaf begin november al niet meer. Toen ik op over de 100 dagen zat, heb ik hem maar eens vertelt dat dit echt niet klopte! Hij ondersteunde me wel, maar maakte zich NOG STEEDS geen zorgen! Uiteindelijk bleek ik PCO te hebben en gewoon ongelooflijk veel mazzel te hebben gehad dat ik van mijn tweede zo snel zwanger ben geraakt! We moesten vaak naar het zh en hij is zo veel mogelijk mee geweest. Toen vroeg hij eindelijk naar hoe alles eigenlijk werkt met cycli en zo. Heb hem toen een spoedcursus gegeven over van alles en nog wat! Toen het na de tweede ronde clomid weer niet raak was, zat ik er compleet doorheen. Heb tranen met tuiten gehuild en heerlijk met hem kunnen knuffelen. Maar hij is al die tijd blijven volhouden dat het goed zou komen. En na de derde ronde clomid was het eindelijk raak! Hij was door het dolle heen! Heb een angelsound gekocht, wat hij onzin vond, maar toen ik het hartje had gehoord straalde hij aan alle kanten! Heb ook al sokjes van hem gekregen en we hebben heel veel lol omdat het ons kleine geheimpje nog is. Elke avond maakt íe geintjes als we in bed liggen, dat hij de baby al kan voelen! (Gekkerd, kan nog laaang niet!). Toen we het twee dagen wisten, zei hij uit het niets 'zit me al 2 dagen suf te piekeren over een naam!' Ik moest zoooo lachen! Ik maakte me zo'n zorgen over of het wel goed zat enzo en hij? Over de naam! 't Is onze derde. We weten al hoe het gaat. Hij weet dat ik rare kuren krijg tijdens de zwangerschap en zal ook niks extra's doen in het huishouden tenzij ik er om vraag. Maar hij probeert mij wel zo veel mogelijk te ontzien qua werk. Regelt steeds iemand zodat ik niet hoef te werken/ in te vallen voor hem. Neemt de kids mee als ik me beroerd voel. Hij is er niet 1 met z'n hart op de tong, maar wel met een hart van goud!
Wauw Tezz, wat een verhaal! Je man klinkt als een harstikke goede man! Dat je af en toe iets heel liefs en moois te horen krijgt van wat er in hem omgaat. Mooi als hij gewoon weet hoe 't (waarschijnlijk) gaan zal, dat is wel een fijn gevoel lijkt me voor jullie allebei. Natuurlijk van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! Geniet van 'jullie geheimpje' en straks ook van het vertellen aan anderen. Veel goeds en gezondheid gewenst! Marre
jeetje wat een verhaal zeg mooi, leuk alles zit erin maar gefeliciteerd met je 3de zwangerschap ben erg blij voor je vooral hoe het gegaan is zeg poepoe
@Marre: dank je! Ben ook niet voor niks al vanaf m'n 15de met hem samen Soms is het wel irritant hoor dat hij weinig zegt, maar dat íe bleef volhouden dat alles goed zou komen is wel heel fijn geweest. Heb tenslotte het forum ook wel om m'n frustraties te uiten
Wij hebben nu 1 wondertje. We hebben er nooit overnagedacht hoe we ons gezin compleet zouden vinden. Ik dacht al snel aan nog een kindje, vind ons ventje zo mooi Mijn hubbie moest er overnadenken. Ik ook natuurlijk, geld, ruimte, aandacht verdelen, wat is leuker? 1 of 2 kindjes? Alles overdenken in willekeurige volgorde. Mijn hubbie wil nu wel een tweede kindje, maar nu twijfel ik weer. Wat als het qua inkomen te krap wordt (1 inkomen, we zijn wel zuinig!), wat als ons ventje het niet leuk vindt zijn kamer te delen - bij elkaar op de kamer slapen - of een dakkapel (spaarpot gehalveerd), wel of geen broertje of zusje wat is leuker? Nu weet ik het niet meer. Help!
Als je er echt graag nog een 2de bij wilt doen is mijn mening dan ook doen.Kijk wat je in de maand over hou aan geld nu je die kleine heb en of dat genoeg is om nog een kleine erbij te hebben.Als ik naar mezelf kijk en een broertje of zusje echt leuker je hebt altijd iemand met wie je kan praten(ook als jullie er later niet meer zijn)
@velobabe: voor ons was de overgang van 1 naar 2 kids ook heel groot hoor. Ik ben van de tweede zwanger geraakt toen de eerste 1,5 was. Hij was wel gepland 'voor de toekomst' maar dat de toekomst al zo snel kwam wisten wij ook niet! Wij konden ons ook niet voorstellen dat je van een tweede kindje net zo veel zou kunnen houden als van je eerste, gewoon omdat je je niet kan voorstellen dat een tweede kindje net zo fantastisch zou kunnen zijn! Ook hadden we ze betrekkelijk kort op elkaar. Qua financiën betekent dat vooral dubbele luiers Maar de kids hier zijn gek op mekaar. Tuurlijk maken ze ook wel eens ruzie, maar ze zijn echt vriendjes van elkaar en hebben veel steun aan elkaar. Vanwege de financiën hebben wij er bewust voor gekozen om wat later aan een derde te beginnen. En kids met 2 jaar ertussen vreten energie natuurlijk! Ik heb zelf het idee dat ik veel van de baby-tijd van mijn jongste heb gemist omdat de oudste zo veel aandacht vroeg. Ik zou je dus aanraden het leeftijdsverschil iets ruimer te laten, ook als je zorgen hebt over de financiën (kun je iets beter 'spreiden' en hoef je geen dingen dubbel te kopen). Moet trouwens zeggen dat ik als ik jou was geen 4 jaar zou wachten Maak me nu al zorgen over het enorme leeftijdsverschil tussen de tweede en deze frumpie. Dat gaat 5 jaar worden! Succes!
nou ik heb weer iets nieuws ik zie net op martkplaats de baby kamer die ik altijd al heb willen kopen en het is niet duur en het is een kwartiertje hier vandaan wat moet ik doen kopen of wachten want ik ben nog niet zwanger HELP!
@ Angilla: als je ruimte hebt om het ergens op te slaan zou ik het doen. Zeker als het een koopje is. Je weet tenslotte nooit wanneer je het nodig hebt Succes meid
@ Angilla: ik zou het ook kopen hoor! Sterker nog, wij zagen vorig jaar onze droomkamer staan voor een prikkie. Die hebben wij op onze toekomstige kinderkamer neergezet (uit elkaar hoor, we zetten het wel in elkaar als het eenmaal zover is). Mocht het onverhoopt toch niet lukken om zwanger te raken, dan kun je het altijd weer verkopen. Tenminste, zo denk ik er over.