Hallo , Toen Anthony werd geboren woog hij 2375 gram en was 49.5 cm een dysmatuurtje dus. Nu haast 4,5 maand verder weegt hij 5350 gram en is 62 cm Ik ben natuurlijk reuze trots op me ventje dat hij haast 3 kilo is aangekomen in dezee maandjes en vooral zijn lengte is echt enorm hard gegaan. Maar dan loop je op straat of in de supermarkt en komen wildvreemde mensen de kleine bewonderen ,erg lief natuurlijk maar ik hoor steeds dezelfde woorden: Ach wat een mooi klein ventje....zeker nog maar pas bevallen he kan je wel zien zo'n ukkie....en heb ik echt zoiets van hallo hij is enorm gegroeid en nee hij is al 4 maanden oud! Ben misschien wel een miep hoor maar wil niet telkens het hele verhaal ophangen en helemaal niet aan vreemde , maar meepraten kan ik ook niet (schiet gelijk in de verdediging) . Hebben jullie dit ook en dat jullie erg vergelijken met andere baby's? Ben echt reuze blij hoor met me ventje en hij is me allesie maar soms denk ik waarom ben je niet gemiddeld als de rest en voel ik me gelijk slecht alsof hij er wat aan kan doen... Sorry meiden voor het klaaggezang maar moet t ff kwijt...
herkenbaar hoor! Mijn zoon is met 1820 gr en 40 cm geboren (31weken en 5 dagen) enheel lang dachten mensen dat ie pasgeboren was.. Eerst schoot ik ook steeds in de verdediging en legde ik uit dat hij ruim 8 weken te vroeg geboren is, maar daar ben ik mee opgehouden. Mensen snappen het toch niet. Mijn zoon is ook veel ziek en hoest enorm veel, de blikken die je dan soms krijgt..... Zo van: waarom doet die moeder niets? of: waarom neemt ze hem mee naar buiten? Maar ja, anders had ik al een half jaar binnen gezeten met hem, want hij is om de 2 weken ziek... gemiddeld is mijn zoon niet, hoewel hij ook niet extreem achter loopt. Alleen motorisch is hij niet heel vlot (zo'n beetje op gecorrigeerde leeftijd) en is hij erg (prikkel)gevoelig. Tuurlijk is gemiddeld zijn prettig, maar het is nu eenmaal niet zo....
hier ook hetzelfde. in onze ogen hebben wij een wolk van een zoon (bijna 1 jaar wat vliegt de tijd), maar op de opvang, op straat en op het buro krijgen we steeds te horen "ooohhhhh wat een ukkie toch" en "tja hij was te vroeg he" of "nou hij is wel een beetje fijntjes" ik probeer er me niet teveel van aan te trekken (zeker niet van het consternatieburo) vind hem mooi zoals ie is en kan nog steeds niet geloven dat wij dit gemaakt hebben! trouwens wie wil er nou een baby met een plofkop
Hier hetzelfde hoor. Noah is 4 maanden en weegt nu ruikm 4,5 kilo. Is 11 weken te vroeg en woog 1055 gram en 39 cm lang bij de geboorte. Als je ze vertelt dat hij 4 maanden is, dan krijg ik meteen het gevoel dat ik in de verdediging moet. Word er soms een beetje moe van. Bij het cb hangen er moeders met snipverkouden kindjes boven Noah± `moet je kijken wat een kleintje´ Ik vraag ze dan ook of ze niet zo boven hem willen hangen omdat ze zelf ook snappen dat je hem dan aansteekt.....grrrr Denk eens na!
Bedankt meiden, Vind t erg vervelend dat we telkens in de verdediging gedreven worden. Het belangrijkste is toch dat ze er zijn en dat groeien komt vanzelf wel. Ik ben hier zelf het goede voorbeeld van haha 27 jaar geleden met 6 maanden geboren woog 910gram en viel terug naar 820gram en was 36 cm. Als je me nu ziet denk je ja doei hihi 85(lang leve de zwangerschapskilo"s) kilo en okee ben niet groot 1.58cm. liefs Bizzy
hier ook heel veel opmerkingen zeker in het begin fegrie was met 30 weken geboren en woog 1170gram. en ik heb ook geen zin om tegen iedereen mn hele verhaal te doen zeker mensen die ik niet ken. niks van aantrekken meid ik reageerde bijv als er zo iemand in de supermarkt kwam heel kortaf en sloot het gesprek ook meteen af. fergie is nu ook nog heel smal en fijntjes maar gelukkig een hele gezonde meid en dat is het belangrijkste.
heel herkenbaar. ik werd er op een gegeven moment ook moe van, dat ik de gecorrigeerde leeftijd gaf als mensen vroegen hoe oud ze waren.. en dan was het weer, oooh wat zijn ze flink... is ook altijd wat.
hoi hoi mijn broer heeft in sept een 2ling gekregen geboren bij 37 weken en 4 dagen en die waren 43 cm en 2470 gram en nu zijn ze dus 4 maand en ze zijn ook pas 62 cm en als ik dan naar mijn ventje kijk die is 17 dec geboren en is nu al 53 cm scheelt dus niet veel maar ik heb zoiets van ook kleine kindjes worden groot en ja nadeel natuurlij dat andere denkenen dat die pas geboren is maar waarom zou je je verdedigen je bent trots op je mannetje en je geniet van hem laat andere lekker praten jij weet wel beter
Heel herkenbaar. Mijn dochter mocht mee naar huis toen ze ruim 2000 gram woog. Ze was toen al 3 maand! Iedereen dacht dat ze net geboren was. Gaf ook geen uitleg, vooral niet aan vreemden!
Echt heel herkenbaar! Onze jongens zijn gecorrigeerd bijna een maand oud. Toen ik laatst in de stad liep vroegen mensen ook hoe oud ze zijn. Heb toen maar geantwoord dat ze bijna een maand oud zijn, het heeft geen zin om aan vreemden het hele verhaal uit te leggen en te zeggen dat ze eigenlijk al vier maanden zijn. Maar hoe gaat dat dan over een tijd? Ik begreep dat ze 2 jaar de tijd hebben om alles in te halen (wat ik al heel vreemd vind, wat valt er in te halen?). Toch zeg je op een gegeven moment toch wel dat ze bijvoorbeeld anderhalf zijn (ongecorrigeerd) of houden jullie steeds de gecorrigeerde leeftijd aan? Pfff...ingewikkeld hè?
Ik zeg nu dat mijn meiden gewoon een jaar zijn, en toen ze echt een jaar waren zij ik ook dat ze een jaar zijn. je rond het nu ook meer af. 14 of 15 mnd zegt ook veel minder. straks zijn ze anderhalf jaar zeg maar... mensen hebben minder een beeld bij deze leeftijd. Krijg nog steeds de reactie dat ze klein zijn hoor, maar het is altijd wat. ene kind te dik, ander kind te klein. ga maar door.
Had het toevallig vanmiddag weer op het cb Sta ik helemaal trots me ventje aan te kleden in zo'n hokje komt er een vrouwtje naast me staan met haar kleine van 8 kilo (!) nog wat en meteen weer wat een kleintje he hoe oud is hij....toch maar weer het verhaal verteld en natuurlijk reuze trots gezegt dat meneertje in 1 week tijd ff 360gr is aangekomen en toen was ze spontaan stil hahaha Hij woog vandaag 5670gr en is 65 cm ikke blij liefs Bizzy
Haha...dat zijn mooie momenten. Dan ben je weer extra trots! Trouwens, om even verder te gaan op reacties van vreemde/onbekende mensen. Ik had zaterdag toch iets bizars! Ik liep in de stad met de kinderwagen. Het is natuurlijk een behoorlijk bakbeest, dus je hebt wel bekijks. Wil ik een winkel inlopen gaat er een vrouw in de deuropening staan. Dus ik probeer er omheen te sturen. Zegt ze; 'Ach, zijn het er twee?!' En ze pakt zo de wagen vast, zodat ik niet meer verder kan lopen! Ik heb echt een duw tegen de wagen gegeven, heb gezegd; 'Ja, mooi hè?' en ben doorgelopen. Hoe brutaal kunnen mensen zijn! Alsof je plotseling publiek bezit bent ofzo... Te gek voor woorden!
@jipper dat probleem had ik ook met de meiden hier. de stomste vragen eerst van oooh ne tweeling ( is dan nog ne identieke hé ) ik van nee nee zenne de derde heb ik thuis gelaten omdat er geen plaats in de koets had. hun gezicht is dan geld waard. of de opmerking als ze volledig in't roos gekleed zijn van; jongens? en 1x heb ik in de colruyt iets heel grof meegemaakt en gedaan ook kwam er een ouder vrouw met haar hoofd de koets in en kneep ons nina in haar wang en zei ooooh zo'n schatje ( ze waren toen nog maar 3 maand) nina zet het natuurlijk op een krijsen want ze lag te slapen dus ik met mijn beiden handen door haar haar gewoeld en gezegdt ; dat is toch fijn hé als ze ongevraagd aan je lijf zitten. heb nog nooit iemand zo verbouwereerd weten kijken en mijn vriend lag dubbel van het lachen
Ook zoiets ja ....wie geef mensen het recht om onze kinderen aan te raken zonder toestemming? Echt te bizar voor woorden idd ....
hahaha randi, wat een goede. wat een reactie vermogen.. ja ik had het ook een keer. beide het meest schattige jurkje aan.. en vragen ze of het jongens zijn.. tsja
Geplaatst: Di Jan 06, 2009 9:18 am Onderwerp: -------------------------------------------------------------------------------- hahaha randi, wat een goede. wat een reactie vermogen.. ja ik had het ook een keer. beide het meest schattige jurkje aan.. en vragen ze of het jongens zijn.. tsja Uh had degene een zonnebril ofzo op hahahaha....je heb van die mensen
hahahaha randi wat een giller! Ik kan daar heel agressief van worden... niet met je "weet ik veel waar ze hebben aangezeten" handen aan mijn kinderen komen. Vind ik ook echt heel asociaal, maar deze onthoud ik. Hier ook heel vaak opmerkingen van mensen over Rio. Ik hou het altijd maar op dat hij te vroeg is geboren en vertel de details niet. Sons denk ik; just smile and wave xxx
Ik merk wel dat ik door alles wat er het afgelopen jaar is gebeurd dat ik heel adrem reageer op dingen. Vroeger dacht ik pas een paar minuten na een situatie shit dat had ik moeten zeggen en nu flapt het er zonder na te denken uit. Af en toe best genant. xxx