Hi, Een vraagje... Je leest vaak dat als ouders gescheiden zijn dat het een x aantal maanden moet duren voordat de kinderen de nieuwe geliefde van vader en/of moeder mag leren kennen. Ik ben het daar helemaal mee eens hoor. Maar wat doen jullie met familie en nieuwe liefdes? Mijn zus heeft nu al het 4e vriendje in de laatste 2 jaren en mijn kinderen komen wel steeds in contact met die personen als we bijv bij mijn moeder op bezoek zijn (min. 2x pw). Zij woont nog thuis dus kan haar niet "ontlopen". Maar ik heb eik geen zin om mijn kinderen steeds met wisselende mannen in contact te laten komen. Ben ik daarin de enige?
Ik zou het niet erg vinden als ze dat persoon leren kennen. Het enige wat ik dan niet wil is dat hij of zij dan oom tante oma opa of whatever genoemd wordt. Dat is dan gewoon zn naam. Zolang dat gebeurd vind ik het prima.
idd zolang degene gewoon bij naam genoemd word en geen oom of tante.. hier krijgen ze van ons pas de naam oom of tante als er getrouwd word of gaan samen wonen.
Ik zou er niks op tegen hebben. Ik neem aan dat je zus nog best jong is omdat ze nog thuis woont? Dan is het toch niet zo raar om in 2 jaar 4 verschillende vriendjes te hebben gehad?
Ik zou er niks op tegen hebben, thats life... Je trouwt nou eenmaal (meestal) niet met je eerste vriendje.
Ik begrijp je wel hoor. Mijn schoonzus had eerder ook om de haverklap een nieuwe vriend. Elke verjaardag had ze weer een nieuw gezicht bij zich. Toen heeft de familie ook gezegd dat ze voorlopig maar alleen moest komen, totdat ze een beetje vaste relatie had. Natuurlijk hoef je niet meteen met de eerste te trouwen, maar ik wil mijn kinderen wel graag bijbrengen dat het niet normaal is om maar van de één naar de ander te gaan.
Ik herken je gevoel wel en heb het zelf ook meegemaakt met mijn zusje. Ze is natuurlijk vrij om te gaan en staan waar ze ze wil, maar ik vind het wel heel sneu voor de kids als ze zich aan iemand beginnen te hechten en diegene vervolgens nooit weer zien.
Tja, ik zou zoiets hebben van: dat hoort bij tante *naam*. Tante *naam* heeft op dit moment deze 'vriend' op bezoek en een andere keer een andere 'vriend'. Ik zou er verder ook geen woorden aan vuil maken of de relatie verder definiëren. Zij hebben ook vrienden op school. Kinderen zijn wat dat betreft erg makkelijk en vragen niet vaak verder. Tante *naam* heeft gewoon vaak vrienden op visite, boeiend
Volgens mij gaat het in bij pedagogen vooral over het introduceren van steeds nieuwe vriendinnen of vriendjes van de ouders. Dat levert voor kinderen wellicht een probleem op als de "nieuwe papa" of "nieuwe mama" steeds weer vertrekt nadat een kind gehecht raakt. Soms is de ouder ook nogal gericht op de verliefdheid en de nieuwe vriend(in), waardoor hij/zij minder oog heeft voor de behoeftes van het kind. En soms ook omdat die mensen misschien helemaal niet veilig zijn met kinderen, zo lang kent de ouder die nieuwe partner immers niet. Het gaat er dus om dat de wisselende contacten binnenshuis zijn voor een kind. Dus je kinderen zullen niet zoveel last hebben of schade oplopen van de wisselende vriendjes van je zusje. Ik neem iig aan dat ze niet bij jou woont en dat ze ze niet introduceert als "nieuwe oom". Of het bij jouw waarden past is natuurlijk aan jezelf, maar de kans is minder groot dat ze hun gedrag naar je zusje kopiëren. Ze modelleren zich vaker naar de ouders. Hebben je kinderen zelf aangegeven dat ze er last of verdriet van hebben? Of vertrouw de mannen niet? Ik weet natuurlijk niet wat voor types ze meeneemt . Zo op het oog lijkt er niet zoveel aan de hand, maar je zit er wel mee, dus ergens gaat een alarmbel rinkelen. Of is het vooral irritatie met je zus en haar "gescharrel"?
Beetje een combinatie van die 2! Ik ben zelf helemaal niet het type dat met jan en alleman maar is gaan daten en daarnaast zijn het inderdaad wat aparte types waar ze mee thuis komt. Prima hoor moet ze zelf weten maar mijn ding is het niet
Je zult de enige niet zijn die hier moeite mee heeft. Persoonlijk zou ik liever zien dat m'n kinderen begrijpen dat er verschillende manieren zijn om je leven te leven, dan dat ik ze leer dat wisselende contacten of andere mensen raar zijn. Want dat is toch een beetje de indruk die je ermee geeft. Voor je het weet voed je een xenofobe homofoob op van het type Henk dan wel Ingrid, die uit pure onwetendheid en uit overtuiging dat het hoort zoals hem geleerd is, enthousiast staat te rellen als z'n gemeente noodopvang voor asielzoekers wil regelen.
Jaja, dus het feit dat ik fladderen van de een naar een ander bijzonder vind zorgt ervoor dat ik racistische homofobe kinderen opvoed? DAT is pas bijzonder. Waar haal jij ergens uit dat ik deze dingen ook richting mijn kinderen communiceer? Ik vind je opmerking erg kortzichtig. Bijzonder dat het feit dat ik het inwisselen van vriendjes gelijk wordt gezien als racisme
Ik zou er niet zo'n probleem mee hebben. Gewoon luchtig mee om gaan. Doen kinderen ook vanzelf als jij dat doet. Het verhaal zou anders zijn als jij van de een naar de ander zou fladderen.
Ja, natuurlijk kan dat. Maar als het voor jou gevoel op een gegeven moment de spuigaten uitloopt vind ik wel dat je ergens een grens mag trekken. Ik mag toch zelf wel bepalen wie ik wel en niet in mijn eigen huis wil hebben. En dan heb ik het niet over 4 vriendjes in 2 jaar tijd hoor
Eehh ik vind dit persoonlijk hele bijzondere gedachtengang, en ben het eens met de voorgangers die je waarschuwen om bepaalde bekrompenheid niet over te brengen op kinderen. Of natuurlijk wel, maar met besef. De woorden zusje, vriendjes en thuiswonen geven indruk dat het om een vrij jonge meid gaat. Is het dan werkelijk raar dat ze 4 vriendjes in 2 jaar heeft? En moeten kinderen dat ook raar gaan vinden? Mijn zwager is 19 en woont ook nog thuis, af en toe zien we daar ook een nieuw gezicht op de bank zitten. Ik maak me er echt niet druk om, en onze kinderen ook niet. Ik klets wel met haar, kinderen spelen er mee, en we zien vanzelf wie er blijft plakken.
Ik zou me er ook niet druk om maken hoor. Hier een zusje die ook wel meerder vriendjes heeft gehad voor ze daadwerkelijk de juiste vond. Heb nou niet het idee dat kinderen daar 'last' van kunnen hebben. Zou inderdaad proberen er luchtig mee om te gaan.
Los van het feit dat ik me hier inderdaad ook niet druk over kan maken.... Wat vind jij dan dat er moet gebeuren als je het hier niet mee eens bent? Je zus woont thuis bij jullie ouders waar jouw kinderen komen zodat opa en oma kunnen oppassen. Moet je zus dan haar leefstijl aanpassen omdat jij jij dit niet goedkeurt? Of ga je je kinderen daar weghouden omdat je niet wilt dat ze de vriendjes van je zus zien? Gewoon een vraag hoor omdat je zelf aangeeft dat je niet wilt dat je kinderen steeds met andere mannen in aanraking komen. Ik vind het iets heel anders wanneer ouders uit elkaar gaan en dat je dan niet continu met een nieuwe vriend aan komt zetten.