Ik ben nu ruim 14 weken zwanger en ik heb steeds meer behoefte om mijn dochtertje van 2 te vertellen dat er een baby in de buik zit. Ik leg namelijk best veel uit als iets niet kan of mag. Ik merk dat het haar optillen zwaarder wordt, en wil dat minder doen. Dat zou ik graag uitleggen. Ook las ik een paar dagen geleden dat je niet uit 1 glas/beker moet drinken met een peuter als je zwanger bent (vanwege een virus, CMV). Mijn dochter mag eigenlijk altijd ene slokje van mij en nu kan dat opeens niet meer. Ik wil dat graag verklaren. Ik wilde het eindelijk pas met 16 weken vertellen. Maar nu denk ik erover om het eerder te doen. Wanneer hebben jullie het verteld en waarom met dat aantal weken?
Tsja, wat is het verschil tussen 14 en 16 weken? Niets. En dat CMV virus, denk niet dat je dat kan voorkomen door puur en alleen niet meer uit hetzelfde glas te drinken, daar zou ik zelf nooit aan beginnen aan dat soort maatregelen. Ze niezen toch ook in je nabijheid en je veegt snotneuzen af en weet ik al niet wat. Ik heb het zelf volgens mij vrij snel na de positieve test verteld maar mijn oudste was toen veel jonger, anderhalf ongeveer, dus die snapte er uberhaupt maar weinig van.
Dank voor je reactie! Ja, 14 weken, 16 weken... er is niet echt een verschil. Dat CMV virus, daar ben ik echt van geschrokken. Het schijnt in alle lichaamsvloeistoffen te zitten, dus plas, tranen, snot, speeksel... Je mag je peuter dus ook niet op de wangetjes kussen, na elke plasluier moet je je handen wassen (deed ik niet altijd). Ik wist nergens van, dus ik ben wel behoorlijk geschrokken. Ik kus haar op de wangen, drinkt uit 1 glas, .... alles wat je niet mag doen!
Wij hebben het vorige week aan de kindjes verteld, na 4 goede echo's. Tuurlijk heb ik nog geen garantie dat het goed blijft gaan, maar die kanst hield ik volgens de gyn de hele zwangerschap. Ik heb trouwens niet het idee dat de jongste, 2 jaar en 4 maanden, het echt begrepen heeft of er mee bezig is. M.a.w. ik denk dat je het haar best kan uitleggen. Je bent verder als ik.
Ik heb er weleens van gehoord, maar dat ga je toch niet echt doen? Natuurlijk kun je je peuter wel blijven kussen enzo. Als het echt zo gevaarlijk was zou je er bij de verloskundige ook voor gewaarschuwd worden. Ik weet dat er in Belgie nogal veel aandacht aan wordt besteed maar volgens mij valt het allemaal wel mee, anders zou het hier ook wel meer in de spotlight staan.
Pff je gaat toch niet in quarantaine zitten mag ik hopen? Wat ga je vertellen dan? Mama gaat je snottebel niet meer afgeven, je geen kusje meer geven of je wang en je niet meer troosten als je huilt, want mama krijgt een baby? Sta je dan met je mooie uitleg. Waarom zou je überhaupt alles uit willen leggen? Soms moet je kinderen niet wijzer maken dan ze zijn. Overigens mijn jongste is kerngezond en ik heb toen ik zwanger was van haar, met de oudste echt niks gelaten. Op sommige dingen moet alert zijn tijdens je zwangerschap, maar je kunt er ook in doorslaan.
Eerlijk: had nog nooit van cmv gehoord Zou me er niet zo druk om maken, anders had er wel meer aandacht voor geweest door bij vk en gyn. Wij hebben het overigens na de termijnecho verteld.. Eerst aan de kinderen erna mocht iedereen het weten.
Wij hebben het vrij snel verteld. Maar daar had ze iegenlijk niks aan. Het duurde daardoor zo lang voor haar. Zou het nu pas veel later vertellen. Sowieso; het 'verklaren'. Verwacht niet dat een peuter dan ineens begripvol wordt. Daar zijn ze in deze fase van hun leven veel te egocentrisch voor. En het is ook niet goed om steeds te zeggen 'mama kan dit niet want mama heeft baby, mama kan dat niet want mama heeft baby'. Daarmee creëer je al jaloerse gevoelens voordat de baby überhaupt geboren is. Wij zeiden bijv. iedere keer dat ze voorzichtig moest doen met mama's buik want daar zit een baby in en dan doe je de baby auw. Nou daar had ze dus vaak geen boodschap aan. Tot ik een verhaal las in zo'n zwangerblaadje, dat sommige peuters daar jaloers van worden en expres de baby auw gaan doen. Vanaf toen toen zijn we overgestapt op, dan doe je mij (mama) auw. En daar reageerde ze veel beter op. En over dat slokje drinken, zou gewoon zeggen, doen we niet meer. Daar is ze in een paar dagen wel overheen hoor.
Ik ook niet. Ben blij dat ik het nu pas lees. Anders had ik me hier de hele zwangerschap druk om gemaakt denk ik. Was al heel psychisch als ik een huis met poezen was geweest namelijk.
cmv? nooit van gehoord, ik heb mijn dochter gewoon gekust en na een plasluier was ik mijn handen niet mijn zoontje is gezond geboren hoor. zou me niet te druk maken over zoiets.. verder zou ik je kindje niet alles WILLEN uitleggen, je kind begrijpt het nog niet echt. kind zit nog in de ik-fase. het vertellen zelf zou ik pas later doen, als je op de helft zit bijvoorbeeld, voor zon kind duurt het anders zo lang dat er een broertje/zusje komt.
Bedankt voor al jullie reacties. Toen ik het bericht gepost had, ging ik er beter over nadenken en inderdaad: ik dacht, als mama NU al door de baby allemaal leuke dingen niet meer mag/kan doen... dan is een baby niet leuk. Inderdaad: dan creëer je al meteen jaloerse gevoelens. Misschien moet ik gewoon zeggen dat ze te zwaar wordt voor Mama om te tillen. En dat het slokje uit Mama's glas helaas niet meer kan (zonder uitleg). Ik had dus ook nog nooit van CMV gehoord. Net als de meesten van jullie. Ik kwam het hier tegen in een ander topic, ik denk van een Belgische mama die het als vanzelfsprekend beschouwde dat haar man nu de luiers meestal verschoonde (mijn man werkt fulltime dus dat zit er hier niet in). De informatie heb ik ook van een Belgische site. Vanmiddag ga ik naar de verloskundige en dan vraag ik het daarna. Uiteraard blijf ik mijn dochter gewoon verzorgen en koesteren, dus ook de luiers, de tranen en de snottebellen afvegen en de knuffels en kusjes (die mogen wel op het voorhoofd). Dus ik ben niet in paniek. Dat ik er zelf nog nooit van gehoord heb, zegt genoeg. Van de meeste zaken die je wel/niet moet doen als je zwanger bent, ben ik namelijk goed op de hoogte.
Ik zorg gewoon voor onze zoon hoor. Ik had nog nooit over cmv gehoord. En nu ik er meer over gelezen heb, snap ik best dat het allemaal ernstig klinkt. Mar de enige manier om het te voorkomen, is door andere mensen totaal niet meer aan te raken of bij ze in de buurt te komen. Niet alleen je kindje, maar ook anderen. Wat betreft vertellen: onze zoon weet het sinds de eerste echo (8weken). Soms heeft hij het er wek over. We hebben wel verteld dat het heel lang duurt. (Er komen nu net nieuwe blaadjes aan de bomen want het wordt lente. Daarna wordt het zomer en gaan we op vakantie. Dan vallen in de herfst de blaadjes weer van de bomen en dan ben jij jarig en dan in de winter komt de baby pas.) Hij weet dus wel dat het lang duurt. Maar toen we van de week vast een babyoon kochten, raakte hij toch we in de war. Hij vroeg een paar keer of de baby dan al geboren was, haha.
We hebben het vandaag verteld. Ik heb jouw verhaal van hoe lang het nog duurt (zo ongeveer) gebruikt, Tupp! Bedankt! Ze reageerde eerst verbaasd, wilde de buik van mama zien. Toen had ze het erover dat de baby moest eten. Ik vertelde dat de baby bij mama aan de borst zou drinken. Nadat we er enige tijd over gepraat hadden, wilde ze gaan spelen. Ze ging direct met haar pop spelen en haar "een kommetje melk" voeren met een lepeltje. Dus wel een reactie op het babynieuws. Later heb ik het boek "Wat zit er in je buik, Mama?" voorgelezen. Ze wilde het wel 4x lezen. Bij de bladzijde dat er zogenaamd een paard in de buik zit, was het steeds wel duidelijk dat haar DAT het leukste leek, een paard erbij! Ze is ook dol op paarden. Vlak voor de lunch was ze moe en moest ze opeens huilen, "baby bij mama drinken!" Opeens helemaal verdrietig... ik heb haar gewoon getroost en vastgehouden en toen was het snel over. Ze heeft zelf 22 maanden BV gehad, dus dat herinnert ze zich nog. Kan me best indenken dat ze een beetje jaloers wordt als er een baby bij mama gaat drinken. Maar het nieuws is in ieder geval geland en begrepen. Ik zal de baby inderdaad maar niet gebruiken als dingen niet meer mogen/kunnen. We houden het positief. Mijn verloskundige wilde me wel onderzoeken op CMV, ook omdat ik een soort griep 'light' heb gehad in de zwangerschap (toen werd eerst ik ziek en toen mijn dochter, dus niet andersom). Ik hoop dat ik een 'oude' infectie heb, dan ben ik beschermd. Die kans is best groot, volgens de VK!
In België moeten vrouwen die werken in kdv, kleuterschool ook direct stoppen met werken! Gewoon om idd het CMV te voorkomen.
In Nederland gelden ook andere regels voor vrouwen die op een KDV werken, hoorde ik van de VK. Uiteraard loop je een een veel grotere kans om dan besmet te worden, dan wanneer je alleen voor je eigen kind zorgt. In België wordt ook heel veel getest als vrouwen net zwanger zijn. O.a. toxoplasmose en CMV. Zo weten vrouwen of ze al beschermd zijn door oude antistoffen. In NL doen ze dat niet, omdat het ook tot ongerustheid kan leiden als je een recente infectie hebt doorgemaakt.
Klopt ik heb die testen bij S ook gehad. Ik poets bv op het kdv en kleuterschool maar weer niet hoe dat bij ons geregeld is.