weet je wat colin dan zegt als ik zeg jij kan het vast goed.. jij kan het ook mama laat maar zien , ga ik op de bank zitten haha Ik heb er nu even geen tijd voor is ook zo"n favoriete zin van hem.. klinkt heel leuk maar ondertussen luisteren ho maar.. draak .. Maar soms helpt het inderdaad..
met nadruk op soms....vaakis het gewoon een samenloop van diverse dingen. Moe, verveeld, hongerig, dorst..gewoon net iets te vaak nee gehoord of extra aandacht willen hebben..... Meestal gaat het wel met afleiden enz en positief beoordelen....maar soms...dan moet ze gewoon ff gillen...en dat mag dan ook...in de gang...met de deur dicht zodat mama er niet horendol van word.....
Mmm... lastig.. zoon (net 4) is nooit hysterisch dus hoe het is met een groot kind weet ik eigenlijk niet. Dochter wil soms wel eens driftig worden en zij moet echt naar de gang en op de trap zitten. Ze wil dan naar boven lopen of gaan spelen met het gangskastje maar dat vinden we niet goed. We halen haar net zolang terug op de traptrede tot ze blijft zitten. De kinderen mogen altijd terug in de kamer komen als ze weer rustig zijn. Ik denk dat het toch een kwestie is van een lange adem. Een paar dagen consequent achter elkaar hem terug zetten op de trap. Vooral rustig blijven en heb blijven vertellen wat je van hem verwacht (rustig worden)
als je zoon niet op de plek blijft waar je hem hebt neergezet dat zou ik hem elke keer zonder woorden terug blijven zetten totdat hij blijft zitten. dat is een kwestie van lange adem......hier ook wel aantal keren tot 20x toe moeten doen. maar ze heeft t nu echt wel doorgekregen dat pas als ze op de mat bij de voordeur blijft en zitten en weer rustig met ons kan praten dat ze dan pas weer van de mat af mag. ze heeft hier ook echt wel eens 2 uur lang krijsend op de mat/ niet op de mat ect gezeten! Was echt de wanhoop nabij, maar het doorzetten werd wel beloond want nu blijft ze echt wel zitten! Heel vermoeiend, maar het werkt wel!
Ergens een time-out geven waar hij geen kwaad kan aanrichten en laten gaan. Elke reactie van jouw kant is dan olie op het vuur en hij heeft juist even de rust nodig blijkbaar. Dus vooral NIET elke keer gaan reageren op schoppen tegen de deur. Daarnaast: samen met hem opruimen. 3,5 is best jong om dat helemaal zelf te doen. Maak er een spelletje van, (wie krijgt de meeste speeltjes terug in de bak, dat soort dingen). Waarom een stickersysteem trouwens voor opruimen? Mijn stiefzoon ging niet uit zijn dak, maar bleef wel heel lang boos. Tja, die zat dus wel eens 3 kwartier op de trap, voordat hij bijvoorbeeld eindelijk zijn zus eens z'n excuses aan wilde bieden voor een klap die hij uitgedeeld had. Jammer dan, zijn probleem....
kijk; je wordt onbetrouwbaar als jij tegelijkertijd en sticker en straf toepast. als hij het niet opruimt dan heeft hij geen sticker verdient. jij ruimt het op en zeg daarbij dat hij mooi zijn sticker niet krijgt!!!zo te lezen ga jij met hem een strijd voeren.wel opruimen niet opruimen.relax dus; en als hij niet opruimt doe jij het en GEEN STICKER!!!!je kunt hem alsnog uitnodigen wanneer jij begint op te ruimen om mee te doen. en jij legt het weer uit waarom nou alles weer opgeruimd moet zijn etc. opvoeden is niet echt bedoeld om een gehoorzaam kind te krijgen maar een kind dat bepaalde zaken begrijpt en uitzichzelf doet omdat hij of er gewend geraakt is of hij het accepteerd heeft dat het ergens goed vr is.
Ik zou juist niet de deur barricaderen en m 'opsluiten' gewoon elke keer terug zetten... Heb je wel een lange adem nodig maar op een gegeven moment weet hij t wel
Gebruik je een kookwekker om de 3 minuten straf aan te geven? En moet hij opruimen op het moment dat jij het wil ( en hij misschien iets anders aan het doen is)? Dan kan het misschien helpen om te zeggen dat hij op moet ruimen voordat de kookwekker af gaat (op een uur instellen ofzo) of voordat hij tv mag kijken. Vind de tip van Belize ook erg goed! Niet opruimen is geen sticker. Dus niet stimuleren om door te gaan, maar duidelijk zijn en je aan de afspraak houden.
Hier ook een driftkikkertje waarvan ik wel eens gedacht heb dat ze dwars door onze deur zou schoppen en verschrikkelijk met de kelderdeur slaan. Dit mag uiteraard niet, eerst hielden we de deur gewoon tegen en daarna hebben we haar continu zonder woorden terug moeten zetten op de trap soms wel 1,5 uur lang. Nu weet ze dat driftbui gang betekent en schopt niet meer tegen de deuren, maar gaat op de trap of haar kamer liggen. Qua opruimen zette we hier altijd de kookwekker voordat ie afging moest ze proberen klaar te zijn en kreeg dan een sticker, maar van die liedjes vind ik ook een goede
Waarom met 3.5 al z'n probleem er van maken om op te ruimen. 3.5 is in mijn ogen toch nog heel jong? Maak er samen wat leuks van en ga samen de spulletjes opruimen in een spelvorm. Driftige kindjes zijn erg lastig voor de ouders. Na mijn idee is de straf al dat hij geen sticker krijgt.
Ik snap niet waarom je hem straft als hij niet doet wat je zegt (in dit geval opruimen) als je ook een beloningsysteem hebt. Het is of et een of het ander. Of straffen als hij iets niet doet of belonen als hij iets wel doet. Dus... Hij heeft niet alles opgeruimd. Ok, geen sticker. Ga dan geen strijd met hem aan, want dan wordt hij driftig en krijgt hij ook nog eens straf, dat is dus dubbelop.
Help je samen opruimen? Zo nee waarom niet. Je kunt het samen doen. Jij dit hij dat. Vaak is het te veel en dan weten ze niet waar ze moeten beginnen. En een sticker uit delen voor het opruimen wat wil je geven als ze straks mee moeten helpen met de afwas? Probeer de situatie voor te zijn. Pak het juiste moment. Geef het 5 minuten eerder aan kondig het aan. Niet in eens opruimen en dan ook verwachten dat het meteen gebeurt. Waar de straf is als het uit de hand loopt maakt niet uit. Al gaat die tien keer heen en weer op de trap. Hij is boos jij bent boos als hij maar in die ruimte blijft. De deur even vast houden kan geen kwaad maar maak het niet te lang. En hoe oudere kinderen reageren op straf. Gisteren ik met me zoon dollen hij is bijna 12 hij gooit iets naar mij dat deed me pijn. Ik zeg ga jij maar even naar je kamer na denken. Doet de gang deur dicht. ( ben nog blij dat het glas er in zit.) Zo boos was die. Ik daar achter aan. Normaal geef ik niet zo snel een zware straf maar dit keer was voor mij de maat vol. Ik zeg jij blijft de rest van de avond tot bedtijd in je kamer en mag tv en of dvd kijken in je kamer mag drinken en naar de wc voor de rest blijf je op je kamer. Nou hij heeft nog net niet zijn kamer gesloopt zo ging die te keer. Versus peuterpuber ( puber) hou je hart maar vast met die drift kikkers soms haha.
Het hysterische huilen is eigenlijk een teken van onmacht, het nietbweten waar ze aan toe zijn en ik begrijp het ook wel. Hij wil niet opruimen. Hij kiest er zo zelf voor geen sticker te verdienen ok prima. Maar jij blijft daarna flink doorhameren dat hij wel moet opruimen en dat is voor hem lastig. Hij wordt boos gaat huilen en moet daarna op de gang. Dit zal hij niet begrijpen waardoor hij heel hard gaat huilen. Het is voor hem niet duidelijk. Eigenlijk moetje er voor zorgen dat hij niet op de gang terecht komt. Klinkt natuurlijk heel makkelijk en werkt heus niet altijd. Hij wilt niet opruimen, jij gaat de strijd met hem aan waardoor hij boos wordt en het escaleerd. Je hebt een beloningssysteem, en daar moet je het dan bij laten. Hij wil niet opruimen, prima....dan ook geen sticker dat is de consequentie om hem dan op te trap te zetten is dubbelop. Ik zou hem duidelijk uitleggen dat hij hij als hij niet opruimt hij geen sticker krijgt. Hem daarna zeggen kom dan doen we het samen. Grote kans dat het binnen notime opgeruimd is zonder dat het je veel energie heeft gekost. Onze dochter is ook 3,5 en die kan wel opruimen maar het blijkt vaak ook nog wel lastig te zijn alleen en samen is ook veel leuker. Als ze hier gaan huilen of boos worden zeg ik ze ook dat ze op de gang even mogen uithuilen en dan terug mogen komen dan is het vaak direct over. Als ze hier voor straf op de trap moeten hanteren wij 1 min. Per levensjaar. We hebben een kookwekker hangen zodat het voor hun duidelijk is wanneer ze er af mogen. Anders kwamen ze 10 keer vragen of het al tijd was. Het is hier al eerder geschreven, probeer positief gedrag daarna te belonen anders blijf je in die negatieve spiraal hangen. Is hijnrustig, ruim dan samen nog even de spullen op en laat hem een sticker plakken. Hij heeft zijn straf voor de driftige bui al gehad (op de gang zitten) en heeft wel opgeruimd en dus de sticker verdient. Duidelijkheid en consequent handelen zijn erg belangrijk. Wees heel duidelijk dus bijv. Als het belletje gaat mag je van de trap of als je klaar bent met huilen mag je van de trap. Komen ze eerder dan weer terugzetten. Hier komen ze ook wel eens terug en beginnen dan meteen weer terug en beginnen dan weer te huilen. Ik maak er dan meestal een grapje van, heej je tranen zijn nog niet op ga maar weer even terug. Maar ook duidelijkheid in als je niet opruimt, geen sticker. Prima niet opruimen betekend dan ook niet doorzeuren of op de gang zetten. Zeg van te voren wat je doet maar vooral ook doe wat je zegt. Je zal zien, soms heeft het even tijd nodig of wordt het versterkt omdat hij nu inziet dat je ook doet wat je zegt maar na een paar dagen zul je zien dat het wekt!
voor de duidelijkheid: straf moet je geven wanneer hij iets doet dat niet gewenst is(slaan, gooien etc) beloning geven wanneer hij iets goeds doet. straf en beloning dus niet toepassen bij het 'niet gebeuren' van iets. want dat is verwarrend. bijvoorbeeld je geeft n sticker bij het plassen in het potje, dus niet bij het 'niet in broek plassen'. negatie is nog moeilijk te bedenken voor de kleintjes waarbij ze een band moeten leggen tussen de zaken waannner ze krachtige impulsen moet verwerken(impuls om te slaan etc).
Zo... wat een reacties! Even kijken hoor... Ik ruim wel samen met hem op, maar dan gebeurt het vaak dat hij gewoon op de grond blijft zitten kijken en ik vervolgens alles opruim. Dit wilde ik gaan doorbreken door een stickersysteem in te voeren. En ik zeg ook vaak van te voren wát hij op moet ruimen. Dus bijv. jij gaat de duplo in de dozen doen en dan doe ik de boekjes. Dus het kan bijna ook niet zo zijn dat hij door de bomen het bos niet meer ziet/niet weet waar hij moet beginnen. Dat gillen/krijsen staat eigenlijk los van het opruimen. Of ook weer niet. Maar als er iets gebeurd wat D. niet aanstaat dan gaat D. bij het minste of geringste door het lint. Wat we nu gaan doen bij het gillen/krijsen. D. moet naar de gang/trap. We gaan hem niet elke keer terug op de trap zetten, want word ik alleen maar kwader en D. krijgt misschien elke keer hoop dat hij weer terug de kamer in mag omdat de deur opengaat. Dus we laten em nu dan maar flink uitrazen daar en wachten tot ie uitgeraast is. En dan als ie stil is ga ik naar hem toe en vertel hem waarom hij op de trap moest zitten. Zo gaan we de hysterische buien nu maar eens aanpakken. Nou ja, maar eens zien hoe deze dag gaat.
@hannah: wij gaan ook niet nadat ze rustig is dr nog 4 minuten laten zitten. dat schiet een beetje ons doel voorbij namelijk ze zit op de trap voor straf (en eigenlijk bijna altijd is dat omdat ze loopt te huilen of te gillen) is dat klaar.. dan mag ze er vanaf. onafhankelijk van hoelang het duurt dus.
Hanna, dat hij zo hysterisch gaat huilen heeft een reden zie mijn stukje hierboven. Met hem op de gang zetten en de deur gesloten houden los je niks op het versterkt alleen maar. Hij moet nl. Baar de gang terwijl hij niet beseft waarom en dan wordt ook nog eens de deur gesloten. Als je hem op de gang zet en hij gaat door het lint zou je eigenlijk steeds naar hem toe moeten gaan en gem weer terug zetten. Pittig....ja, vervelend.... Dat ook maar echt het werkt wel.
Weet dat het soms moeilijk is maar idd als ze zo razen en je bent zelf ook temperament vol is het het beste om zelf ook heel rustig te blijven. Maar daar ligt wel de sleutel hoe je zelf handelt in die situatie. Tel tot honderd want ik snap zeker dat je zelf ook helemaal opgefokt raakt. En hoe dat komt. Nou ik kan er heel slecht tegen tegen krijsende en gillende kinderen. heb ik de neiging om gezellig mee te gaan doen. Super fout. Ik tel dan tot 100. of 1000000 om zelf ook maar rustig te blijven. ( zie me verhaal over me oudste) van de week lukte het me ook niet om kalm en rustig te reageren. Het raam lag er zo wat echt uit met het dicht trekken van de gang deur.. Je schrikt je kapot en daarbij er loopt nog een zusje van 2.5 bij die geraakt had kunnen worden.
Volgens mij weet hij onderhand wel dat ie naar de gang moet omdat hij zo hard zit te gillen/krijsen. Als ik daar elke keer naar toe ga om hem weer op de trap te zetten - dat werkt volgens mij niet. Kijk, hij breekt de boel daar verder (nog) niet af. Hij loopt niet naar boven, niet naar buiten, niet naar de garage, niet naar de wc. Hij schopt 'alleen' tegen de deur aan. Dus wat dat betreft kan ik hem wel daar 'z'n gang laten gaan', daar op de gang en wachten tot ie afgekoeld is. We hebben nl. al wel gedaan dat we hem steeds weer terug zetten op de trap, maar dat krijg ik dus echt niet voorelkaar. Hij is supersterk, werkt ontzettend tegen dan, en dan krijg je een beetje dat ik hem op de trap duw en hij zich losworstelt. Jaaa.... dat schiet z'n doel volgens mij dan ook voorbij...
@hannah: ik zou alle tips uit dit topic combineren tot iets dat voor jullie wel werkt alle tips zijn goed.. het is alleen zaak van enige tijd volhouden en dat is lastig met zo'n gillende peuter... (kan daar zelf erg slecht tegen.. en onze dochter doet het weinig.. maar als ze het doet is het met zo'n hele schelle stem! zere oren krijg je er van.)