Ik ben best close met m'n zusje (4 jaar jonger); we gaan regelmatig winkelen, dagje films kijken, paar dagen naar het buitenland. Helaas heeft ze de laatste tijd niet zo veel tijd meer wegens haar opleiding en ben ik niet zo mobiel meer wegens bekkeninstabiliteit, maar ik hoop dat we over een tijdje weer wat vaker kunnen afspreken.
Hier twee oudere broers. Ik spreek ze zo nu en dan. Eentje is getrouwd en heeft twee kinderen. Ook heb ik nog en zus, die spreek of zie ik zelden. We hebben gewoon allemaal ons eigen leven. Toen een van mijn broers vorig jaar een CVA kreeg, stonden we allemaal binnen notime voor hem en elkaar klaar. Dan zie je dat de band er wel is en dat hij kennelijk weinig onderhoud nodig heeft
mn broertje is mn beste vriend, we hebben dagelijks contact, en vaak komt ie ook nog even aanwippen 3x per week, verder zie ik m zeker 3x pw bij hem thuis. schoonzusje ook goede band mee, zie ik 2/3x pw en we smsen tussendoor. mn man is mn broertjes beste vriend, en die zien elkaar elke dag. met schoonfamilie geen contact helaas.
Mijn zusje is 7 jaar jonger zus 5 jaar ouder. Beide spreek ik ze elke dag, vertellen elkaar bijna alles. Mijn zusje komt hier vaak over de vloer. Is nog jong dus heeft ook niet echt een eigen leventje enzo, woont gewoon bij mijn vader. Maar zie ons band niet snel slechteren als ze eenmaal een vriend krijgt enzo. Mijn zus en ik zijn echt een wereld van verschil, over bijna alles denken we anders. Toch heb ik een goede band met haar. Ze woont nu in het buitenland bij haar man, maar ga daar wel vaker heen en ben daar een keer twee maanden geweest. En toen ze hier was hadden we ook een goede band.
Ik heb maar één broer en dat gaat erg goed de laatste jaren, terwijl we echt tegenpolen zijn. Hij is heel sociaal en avontuurlijk en ik ben juist erg op mezelf en zou niet eens durven wat hij allemaal doet. Het is wel eens anders geweest. Toen bij mij nog geen Asperger was vastgesteld en hij dagelijks woedeaanvallen had, heeft hij me ook wel een paar keer bedreigd. Na de scheiding van mijn ouders was hij me ook regelmatig aan het zieken, kon niets van me verdragen. Toen hij in dienst ging - eerst bij de Landmacht, later bij Korps Mariniers - is hij veel rustiger geworden. Nu studeert en woont hij in Utrecht en ik mis hem heel vaak, maar als we elkaar zien kunnen we een heel goed gesprek hebben, hij zal ook altijd voor me opkomen. Met mijn ene schoonbroertje heb ik ook heel goed contact, de andere is wel aardig maar niet echt het type waar ik veel mee om zou gaan. Ze hebben beiden nog geen vriendin/vrouw.
Ik heb 1 broertje van 20 en ik zie hem deze week na 6 jaar elkaar niet meer gezien te hebben (ja 1 keer nog op een begravenis)
Ik heb een broer en zus. Mijn moeder wil heel graag dat we hecht zijn. In zekere zin zijn we dat ook wel, we staan altijd voor elkaar klaar. Maar mijn broer schelen bijna 12 jaar, en we zijn zo verschillend. Ik vind hem wel aardig maar ik hoef daar niet zo vaak heen, mijn moeder zou dat graag anders zien, al zegt ze van niet dat het niet hoeft. toch onbewust is ze er mee bezig. Mijn zus en ik hebben na een dikke vette ruzie echt mega goed contact. Ze is mijn beste vriendin.
Ik ben de oudste van 3 zussen ... en hoewel dat vroeger wel eens grote wrijving gaf (de oudste moest altijd de wijste zijn ...), zijn we wel close. Het is niet zo dat wij wekelijks de deur platlopen bij elkaar, zo zit de hele familie niet in elkaar, maar wij mailen, sms-en en bellen elkaar regelmatig. En als iemand hulp nodig heeft dan staan we voor elkaar klaar. En we kunnen ook gewoon open tegen elkaar zijn en zeggen wat we denken, ook al zijn we het niet altijd met elkaar eens. Die ruimte is er gelukkig, en wordt ook gerespecteerd. Mijn middelste zus woont bij mij in de buurt, dus die zie ik wat vaker dan mijn jongste zusje, maar er is geen haat en nijd, en niemand die gepikeerd is als we eens elkaar 4 maanden niet hebben gezien, of dat de ene zus vaker met de andere optrekt. Ik besef dat wij een gouden relatie hebben als ik soms eens al die verhalen van hier op het forum lees. Mijn zwager is een ander verhaal, die zien we alleen bij rouwen en trouwen, mijn neefjes heb ik misschien 2 keer gezien (ze zijn 9 jaar) en mijn nichtje nog nooit (en die is 3), en dat vind ik vaak erg sneu voor mijn man. Die heeft meer support van zijn schoonfamilie (mijn familie dus) dan van zijn eigen familie. En dat steekt wel eens bij hem.
Ik heb 1 broer (8 jaar ouder) en 1 zus (13 maanden jonger). M'n broer is heel lang bezig geweest om het leven van m'n ouders te verzieken door een hoop leugens te vertellen en z'n vriendin tegen ze op te stoken en hij wilde eigenlijk ook helemaal geen contact meer met ze (en met z'n zusjes). Na de dood van m'n ouders heb ik 'm ook nooit meer gezien, geen behoefte aan ook. Al kijk ik wel eens op z'n FB, maar in dat gelieg en gekonkel heb ik helemaal geen zin meer. Met m'n zus heb ik vooral via sms contact. En af en toe gaan we daar naar toe.
Hier 1 zus en 3 broertjes. Mijn zus en mijn oudste broertje zijn allebei getrouwd, maar (nog) geen kinderen. Jongste 2 broertjes studeren, allebei in een andere stad. De reisafstanden zijn dusdanig dat we elkaar niet veel zien (over het algemeen alleen met verjaardagen en feest dagen, of soms treffen we elkaa rbij mijn ouders). Ik ben ook niet echt een goede beller (op de een of andere manier zie ik er altijd tegenop om te 'moeten' bellen, lekker suf, I know). Met mijn zus en zwager hebben we het beste contact, we komen af en toe bij elkaar over de vloer en het is altijd goed. Wel botsen onze karakters af en toe, maar ja, dat is niet anders. de reistijd is bijna 1,5 uur, dus even op de koffie lukt dan niet. Met mijn jongste 2 broertjes is het contact prima, maar we zien elkaar weinig, ook weer vanwege de afstand (de een op ruim 1 uur en de ander op bijna 3 uur reistijd) en het grote verschil tussen een studenten leven en een gesetteld gezinsleven. Het contact met mijn oudste broertje is oppervlakkig. Vanwege karakters en dingen in het verleden liggen we elkaar niet heel goed. ook met mijn schoonzusje kan ik het niet heel goed vinden. Daarnaast is de reistijd ruim 2 uur, dus even bij elkaar langs is er niet bij. Het contact met mijn ouders is prima, die wonen ook het dichtst bij, op een klein uur rijden. Mijn schoonouders wonen op 20 minuutjes rijden, die zien we elke 2/3 weken en manlief belt een paar keer per week met ze. Zijn broer, schoonzus en kinderen wonen op ruim 1 uur rijden. Die spreken we telefonisch best vaak, we zien elkaar elke maand/6 weken. Het is wel grappig om de verschillen te zijn tussen mijn mans familie en mijn familie. Mijn mans familie is heel hecht, daar gaan we elk jaar een week mee op vakantie, mijn familie is meer op zichzelf, maar weet elkaar wel te vinden als het nodig is.
Ik heb 2 broertjes, ik zie ze regelmatig.. Ben ook veel bij mijn ouders thuis en aangezien ze allebei nog thuis wonen zie ik hen dus ook vaak. Kan het goed met ze vinden, ben blij dat ik ze heb.
Ik heb een hele goed band met mijn zussen (en zwagers!) Ze wonen een uurtje verderop, dus we zien ze niet elke week, maar altijd wel contact via whatsapp of een belletje! Het zijn echt hele lieve meiden en ik kan met allebei even goed!!! Met mijn zwager (broer van man) en schoonzus kan ik het ook prima vinden. Maar het voelt niet zoals mijn eigen zussen!
Ik heb 2 oudere zussen. Met mijn oudste zus is het contact bijna nihil (al jaren zo en bewust, vooral van mijn kant af), met mijn andere zus heb ik altijd goed en veel contact. Ook zij heeft om dezelfde redenen, weinig contact met onze andere zus. Mijn man is enig kind.
Ik heb 2 broers, 1 van 2 jaar ouder en 1 van 6 jaar jonger. Ben zelf 27. Ze wonen beiden nog thuis. Mijn oudste broer heeft Asperger, dus die is wat lastig in de omgang. Op zich hebben wij een prima band voor zover je dat kan zeggen. Ik zie hem alleen bij mijn ouders als ie dan toevallig ook naar beneden komt. Verder hebben we niet echt contact. Mijn jongste broertje is wel socialer, maar ook niet uitbundig ofzo. Die komt altijd wel beneden als wij bij mijn ouders komen en komt ook mee naar verjaardagen enzo. We whatsappen ook met elkaar en spreken elkaar ook via Facebook. Ik woon al een jaar of 7 samen en getrouwd en kindje onderweg, dus btje andere levensfase ook. En een echte broer-zus band is er nog niet echt. Met de oudste niet omdat die dat gewoon niet kan en met de jongste hoop ik dat dat nog wat meer komt als hij wat ouder is. Ik mis soms wel een zus waar ik lekker mee kan kletsen.. Gelukkig heb ik 2 lieve schoonzusjes en een paar goede vriendinnen.
Hier niet veel contact, we hebben geen ruzie hoor en als we afspreken is het ook altijd wel gezellig. Maar gewoon een beetje een gesloten familie zijn we. Ik ben niet anders gewend en vind het prima. Mijn broer woont ook anderhalf uur rijden van ons vandaan, dus dat zal ook wel meespelen.
Ik heb een jonger zusje. We botsten voorheen best erg... We spraken dan wel af omdat we familie belangrijk vinden en toch wel iets van een band wilden hebben ( eigenlijk forceren dus ), maar dat mondde vrijwel altijd uit in ruzie of onenigheid. We zijn ook heel andere types... Ik rustig en introvert, zij het complete tegenovergestelde. Sinds ik mama ben geworden en even daarvoor in de zwangerschap ook, is onze band enorm verbeterd! Ik ben veel zachter ( en ik was al wel aan de lieve kant ) geworden en meer accepterend. Ik ga niet meer tegen haar in als ze het in haar bol heeft en laat dingen op zijn beloop. Ook zij is vergeeflijker en iets rustiger... Dat moet toch met een baby in de buurt... dus we zitten meer op een lijn lijkt wel. Een hele verbetering dus.
Ik heb maar een zusje. En wij hebben een haat liefde verhouding. En gaan regelmatig met elkaar om onze kinderen spelen ook samen. Denk dat mijn zusje en ik altijd wel contact blijven houden. Ups and down.s
Ik heb een broertje en een schoonzusje. We gaan heel erg close met elkaar om, zien elkaar niet mega vaak hebben wel meerdere keren per week contact met elkaar en zien elkaar ook los van elkaar, mijn man met mijn broertje op pad, of mijn schoonzusje die bij ons komt eten. Mijn man heeft 2 zussen en een broertje en ziet ze alleen met feesten verder nooit, hebben ook nagenoeg geen contact, doet me veel, maar het is niet anders, hij heeft er vrede mee zoals het gaat nu, dat heeft lang geduurd en ook veel moeite van zijn kant egdaan, maar het zit er niet in.
hier 4 getrouwde zussen/broers en nog een zusje en broertje thuiswonend. Die zie ik vaak. Heb met iedereen een prima band maar degenen van verweg zie je gewoon minder vaak.