Inderdaad hoe ze erbij komen he! Soms steekt het wel. Vandaag heb ik het weer verteld aan iemand zegt diegene dood gewoon ik hoorde dat die en die ook zwanger is. Was in 1 keer gelukt. Voor diegen fijn maar niet voor mij om dat weer eens te horen.
He meiden, pff wat is het soms moeilijk he!!! Ondanks dat ik de MMM niet hoefde door te gaan, vond ik het na een maand of 8 al heel fijn dat ene woordje wat we allemaal willen zien op een test te zien staan. waar ik wel benieuwd naar ben is hoe jullie mannen hier mee omgaan. Jullie zoeken hier nog steun en hopelijk vinden jullie dat bij ons en bij elkaar, maar praten jullie mannen er wel eens met anderen dan jullie over??? Of lezen ze mee?? Waar vinden zij hun steun, want ik kan me zo voorstellen dat het ook voor hen soms heel moeilijk en emotioneel zwaar is, want het is toch een wens op een wonder van jullie beiden. Karin
Dan vertel je jou leed....gaan ze er doodgewoon overheen met een ander zijn geluk. Waarschijnlijk iemand die jij niet eens kent... WAT MOET JE MET DIE INFO???? Soms denk ik dan echt: rot op gewoon....grrrrr dan doe ik weer even als het hormonstertje
Mijn man praat er verder niet over ook niet met anderen maar ook weinig met mij. Gaat er op zijn eigen manier mee om denk ik. Tja het is dan ook een echte boer en boeren hebben niet geleerd om te praten over hun gevoelens. Dat deden ze vroeger niet. Het veranderd gelukkig beetje bij beetje maar dit is een te moeilijk onderwerp voor hem.
Is ook zo. Ken ik ook niet maar ja wat doe je eraan he! Ben vanmiddag naar ziekenhuis geweest voor samenlevingstest en ze vonden er geen levende zaadcellen dus moet ik het maandag over doen hoop maar dat het dan goed is. Ik zit vandaag in mijn 11 dag van de cyclus. Vinger kruizen maar.
Lieve boerinnetje, Ik kruis de hele rommel voor jou!!! Heel veel succes meid enne....we moesten maar eens wat mooie opmerkingen gaan verzamelen...gheheh
He boerinnetje, wat naar dat ze geen zaadcellen hebben kunnen vinden zeg! Misschien was de ST nog iets te vroeg in de cyclus,? Ik had hem pas op dag 17 vlgs mij, maar is natuurlijk per persoon verschillend hoever je bent. Ga ook voor je duimen dat de vlgde keer positief is hoor!!! @ duikstertje: Mijn man is heel anders hierin dan ik ben, hij is echt een rasoptimist (lees: nuchtere drent ). Gaat altijd van het positieve uit. Hij zegt steeds zeker te weten dat het goed gaat komen, dat we er bijna zijn. Ik vind het heel moeilijk daar in mee te gaan, het is tenslotte mijn lichaam dat 'niet meewerkt'. Ik voel me ook vreselijk minderwaardig sinds ik weet dat ik PCO heb, voel me geen volwaardige vrouw. Dat weet hij, en hij zegt dat hij dat onzin vindt dat ik hier niets aan kan doen en dat het een 'storinkje' is dat kan worden opgelost. Hij leert me soms echt relativeren daar niet van, maar heeft gewoon geen behoeft er steeds over te praten. Ik heb echt het idee dat we daarin erg verschillen.. Liefs, Marjo
Bedankt voor je medeleven gedeelde smart is halve smart zeggen ze wel he! Daarom is deze pagina ook helemaal geweldig. Je kunt de ervaringen delen. Maandag horen jullie natuurlijk hoe het is gegaan. Groetjes van boerinnetje
Boerinnetje ik had mijn slt ook later in de cyclus volgensmij, maar net als Marjo zegt het zal bij ieder wel anders zijn afhankelijk van de cyclus, maar ga hier ook met fingers crossed en maandag misschien toch beter nieuws. Mijn mannetje en ik praten er wel regelmatig over hoor, maar toch praat ik er ook graag over met meiden van het forum (schrijf ook veel op ander forum mee). Soms leest hij wel eens mee, en soms heeft hij daar geen behoeften aan. Ik weet dat hij soms ook wel met andere mensen erover praat die ervan afweten. Het wisselt elkaar ook een beetje af, als ik het ff niet ziet zitten weet hij me op te peppen en andersom, al is het meestal dat hij mij moet opbeuren hoor...
Ik kan me voorstellen hoe moeilijk het voor jullie is asl ik lees dat jullie in jan 2004 begonnen zijn poeh en elke maand toch weer een tegenslag als de duiveltjes komen. Wij zijn in mei 2005 begonnen en dat vind ik al veels te lang. Mijn man leest nooit mee op het internet. Komt natuurlijk ook dat hij zowel overdag als s,avonds druk is op de boerderij. Dan heb je niet veel tijd om achter internet te zitten. Fijn dat jullie elkaar zo goed aanvullen. Doen wij op zich ook hoor maar is gewoon moeilijk voor hem. Wij zien natuurlijk ook veel elende bij de koeien. Wist je dat je keoien en mensen met elkaar vergelijken. Ze dragen ook 9 maanden en zijn ook verschillend tochtig zo heet dat bij koeien. Ze laten het wel weten als ze tochtig zijn zal voor ons ook handig zijn als wij dat zelf konden merken he! Ook kunnen ze dezelfde soort problemen krijgen als wij alleen loopt het voor ons dan beter af haha. Zij gaan naar de slacht als het niet goed is. Mijn man ziet dus dat onze problemen ook misschien niet opgelost kunnen worden al ben ik daar zelf veel positiever in.
Haha, dat ik nog eens vergeleken wordt met een koe ! Maar ik snap wat je wil zeggen. Gelukkig zit er wel degelijk verschil tussen (brrr, naar de slacht) al vind ik koeien vreselijk mooie lieve beesten (mooie kijkers). Als we in ons droomhuisje zouden wonen; klein boerderijtje met wat land eromheen, zouden daar ook paar koeien rondhobbelen, alleen dan voor de melk en voor de liefheb hoor, zeker niet voor de slacht. Ach en er zijn ook wel tijden geweest dat mannetje het wel moeilijk vond dat ik op een forum schreef, als ik maar niet daarmee ophou om ook met hem te blijven praten. En soms moet ik gewoon een beetje afstand nemen...hoe verslavend ook...soms is dat beter. Ik geloof dat het voor veel mannen ook moeilijk te begrijpen is en ze er misschien niet veel over praten, maar geloof me d'r gaat vast meer in zijn koppie om dan je denkt. En goed dat je hoop houdt hoor, gaat vast goedkomen.
O daar ben ik ook nog van overtuigt dat het goed gaat komen op welke manier ook. Als je daar niet in geloofd dan heb je een moeilijke tijd. Niet dat dit niet moeilijk is zeker wel maar dan maak je het je nog moeilijker denk ik. Overmorgen is het dan weer zover. Ik mail er nog wel over. Groetjes van boerinnetje