Hoezo kun je er niets aan doen? Ik zou mijn schoonmoeder dan eens even goed vertellen dat dit niet de bedoeling is. Ja, zij is oma, maar jij bent moeder en jij bepaalt. Slaat toch nergens op dat je kindje helemaal overstuur is als oma geweest is. Dan maar een keer niet vasthouden als ze komt, of iig wat rustiger en niet bij jan en alleman op schoot. Daar ben ik denk ik wel wat harder in. Als ik iets niet wil zeg ik het ook, oma of niet. Maar vind het wel heel knap van je dat je je zo rustig houdt. Dat je ze maar gewoon hun gang laat gaan met het idee "ze gaan straks toch weer naar huis". Kan ik nog wel wat van leren denk ik. Ik sta hier ook bekend als de heks van een schoondochter. Maar kan me niet schelen. Milan gaat voor en als ze in mijn huis zijn gaat het op mijn manier. Ik wil me best in sommige dingen aanpassen, maar soms gaat ze te ver. Endan zeg ik er zeker wat van. En dat ze 2 keer per week komen? Ik zou er gek van worden. Ik vind het al vaak als ze elke 3 mnd wil komen. Maar moet er dan ook wel bijzeggen dat ze dan van 10 sochtends tot 10u savonds komt. En mijn vriend en ik hebben maar 2 dgn per maand samen vrij, en dan wil ze natuurlijk op 1 van die dagen komen. En ze is zó vermoeidend. Luisterd totaal niet naar wat je zegt, ALLES moet gaan zoals zij het wil. Zij bepaald hoe hoog de verwarming staat, zij bepaald wat we gaan eten, zij bepaald wat er op tv aanstaat enz enz. Wordt er gek van! Nou wil ze volgende week weer langskomen maar heb daar totaal geen zin in. Dus we gaan ook zeggen dat we daar nu geen zin in hebben. We zien haar met de pasen al de hele dag, dat vind ik nu even snel genoeg. Phoe, lekker, even van je afschrijven
Zie nu dat dit topic niet ging over schoonmoeders maar over het vasthouden van de baby. Sorry voor de spam
Ik vond het van te voren vervelender dan op dat moment! Ik had me er ook druk om gemaakt, maar toen ze eenmaal geboren was vond ik het geweldig om haar bij iedereen op schoot te laten (ze sliep overal doorheen) en haar steeds weer terug te krijgen. Ik mocht haar ALTIJD en als het van mij mocht dan kreeg iemand anders haar even. Dat was een heel veilig gevoel. Mijn visite was dat ook meteen duidelijk, maar iedereen heeft haar wel even vastgehouden. Bij sommigen vond ik dat heel leuk (mijn moeder, dat was meteen vertrouwd), maar bij anderen (schoonvader) vond ik het wel moeilijker. Dan nam ik haar vrij snel weer terug. Laat het anderen niet bepalen hoor! Het is jouw kindje, en jij beslist. Wat anderen daar ook van vinden!
Ik heb hier weinig tot geen moeite mee. Maar ik krijg dan ook niet zoveel kraamvisite, alleen mensen die écht na staan. Dat zal een hoop schelen. Volg je gevoel en spreek dat uit als mensen je grenzen over gaan. Ik denk dat dat de sleutel is.
Ik heb bij mijn jongens nooit moeite gehad wat betreft het vasthouden door anderen. Maar toen mijn meisje een week oud was kwam een vriendin op bezoek met haar vriend. Ze heeft mijn jongens ook vastgehouden dus ik vertrouwde haar er ook mee. Maar toen ze mijn dochter vast had was ze erg onhandig en schommelde haar nekje vond ik wel iets te vaak heen en weer. Dus ik zeg, pas op voor haar nekje hoor! Uiteindelijk lette ze er al meer op. Toen gaf ze hem zonder te vragen in eens aan haar vriend waar we dus net kennis mee hadden gemaakt want hem hadden we nog nooit gezien. Ze zet haar tegen zijn buik aan (rug regen zijn buik zeg maar) en toen trok hij ineens haar aan haar armen naar voren zonder haar nek te ondersteunen. Het ging zo snel en toen ik dat zag heb ik haar direct uit zijn armen gerukt en gezegt dat ze een vieze luier had en gevoed moest worden. Ben direct met haar naar boven gegaan om dat te gaan doen en mijn vriendin liep mij direct achterna. Ik was er behoorlijk geirriteerd door. Pfff wat hebben wij daar mee gezeten toen hij dat had gedaan. Sinds dien durfde ik haar niemand meer te geven dan alleen opa/oma's of mijn broertje en zusje. Laatst was ze er weer met haar vriend en toen pakte ze haar zonder te vragen zo uit de box. Ondertussen waren mijn jongens wat aan het donderen, maar ik durfde hun geen minuut uit het oog te verliezen. Bij haar ging het dit keer goed, maar toen gaf ze haar weer aan haar vriend, nou toen zat ik op het puntje van mijn stoel. Ik zei ook, oo pas op haar nekje en rug. Eenmaal toen ik hem onhandig zag doen omat hij haar anders wilde vastpakken begon ze te huilen. Dus ik zei, ik neem haar wel even.. ze is erg moe en toen heb ik haar weer bij mij gelaten.. Maar ooo wat vond ik het weer griezelig.
Maar waarom zeg je daar niets van dan? Als iemand Milan ongevraagd uit de box haalt leg ik hem terug, of zeg iets in de zin van "dat mag je wel eerst even vragen". Zelf als oma's dat doen zeg ik er iets van. Zou dat niet zomaar pikken. Het is JOU kind en jij bepaald. Als jij op het puntje van je stoel gaat zitten omdat iemand je baby vast heeft zou ik haar terug pakken. Zeker als het een vriendin is kun je dat toch eerlijk zeggen?
iedereenn liet onze kinderen de eerste twee dagen liggen behalve wij (als ouders) en opa en oma voor de rest gaf ik steeds aan laat hem maar lekker liggen. de kleintjes moeten ook bij komen van de bevalling, dus ik zeg gewoon afblijven!!!!! onze eerste is met "twee hoofden geboren" zijn kopie en een erg grote vochtbuld doordat hij erg lang heeft heen en weer gewreven in het geboorte kanaal jelle had hierdoor erge hoofdpijn en lag ook apart (kamer keuken gescheiden) jelle lag achter gesloten deur in de kamer vocht bult is omgezet in een soort kalk en hierdoor voorkeurs houding en scheef hoofd en hierdoor weer een aantal maanden een helm gedragen hendrik is als sterre kijker geboren nergens last van (nu wist ik hoe ik moest persen haha)
Maak je er niet te druk over meis, het lost zichzelf op. Ik zou zowieso niet direct teveel visite willen maar goed dat is aan jezelf. Meisje hier was erg misselijk van de vacuum dus werd door niemand vast gehouden. Ze mocht alleen uit haar wieg om te eten en verder moest ze de eerste twee dagen blijven liggen. Wat mijn man en ik wel hadden afgesproken was dat als er een keizersnede zou plaatsvinden niemand haar vast mocht houden voordat ik dat had gedaan (vriendin van mij kwam uit de narcose en toen had de hele familie haar zoon al vastgehouden behalve zij zelf)
zo zou ik het ook aanpakken. Hier waren alleen de opa's en oma's die Emma de eerste week hebben vastgehouden omdat we geen visite verder wilden in het zh.dus hoefde er verder weinig over na te denken.
Als er meerdere mensen op visite waren, mocht niemand hem vasthouden. Zelfs mijn moeder niet. Wanneer mensen alleen waren, mochten ze dit wel. Maar mijn zoontje was goed misselijk van een vacuumbevalling en hadden dus sowieso al het advies gekregen om hem niet van hand tot hand te laten gaan. We hebben dat advies alleen een beetje uitgebuit De volgende keer doe ik het weer precies zo. Ze mogen naar hem of haar kijken, dat van hand tot hand gaan past me helemaal niet.
Goh, wat bijzonder om te lezen zeg! Als wij visite kregen, vroeg ik zélf altijd of ze Jesse even wilden vasthouden, daarvoor komt de visite toch, om de nieuwe baby te bekijken? Ik was juist reuzetrots op m'n derde mannetje en iedereen mocht hem lekker even vasthouden en dan zette ik ze samen op de foto. Heb naar heel wat mensen fotootjes gestuurd via de mail. Zo zie je maar weer hoe verschillend moeders zich kunnen voelen!
bij mij waren me vader en moeder en me zus en broertje de eerste die hem pakte..in het ziekenhuis... ik vond het juist geweldig om te zien hoe blij ze waren! de kraamvisite erna hebben we gewoon verdeelt, eerste dag kwam me oma alleen...2 dagen later kwamen me oom en tante.. dag (of 2) erna weer een oom en tante of een stelletje vrienden... we hebben nooit meer dan 4 mensen tegelijk op kraamvisite gehad... gewoon lekker rustig dus en dan heb ik er geen probleem mee als ze hem even vast willen houden.. liet hem natuurlijk gewoon slapen als ie sliep dan mochten ze even boven zn bedje hangen.. prima.. En ach ik denk dan.. vroeger als baby ben ik vast ook veel opgepakt en heb dr ook niets aan overgehouden ik zie het wel als een compliment.. mensen die laaiend enthousiast zyn om je kindje te ontmoeten.. ze brengen kadotjes mee.. ze zyn ook trots..en het zyn allemaal hele goede close fam/vrienden dus heb ik er geen moeite mee..
Ik dacht van te voren ook dat ik dat absoluut niet wou, kon me ook al helemaal druk maken om de vriendin van mn schoonvader. Uiteindelijk toen ze er was was ik zoooo trots, dat ik het helemaal geen punt vond om haar even te geven Maar wel maar 10 minuutjes, en dan zei ik, zo, nu weer lekker terug naar mama