Wat een schitterende foto's bij stichting still. Ik vraag me af of wij hier wel voor in aanmerking komen, omdat we dan pas 17 weken zijn. Vind het ook moeilijk oom een beroep op iemand te doen. M'n gedachte gaan alle kanten op. Eerst wilde ik niks, niet kijken, geen naam geven, geen foto's. Wilde het niet te zwaar maken. Nu besloten dat we hem de naam geven die we voor hem gekozen hadden, foto's te maken en wil toch graag kijken
Ja daarvoor kom je in aanmerking. Je moet je niet bezwaard voelen om een beroep op hen te doen. Daarvoor is de stichting dus... Mijn vriendin is hobbyfotograaf. Wij hadden haar benaderd omdat ik toen nog niet wist dat still bestond. Toen ik hiervan hoorde ben ik gelijk ambassadeur geworden! Wij kijken nl terug op super mooie foto's. Je kunt ze ook in het ziekenhuis laten maken door verplegend personeel maar dat is vaak net wat anders. Hoor van sommigen dat ze echt spijt hebben gehad dat ze dat gedaan hebben. Vandaar mijn berichtje ook!
Het is logisch dat je gevoel en gedachten alle kanten op gaan. Jeetje het is ook niet zomaar iets! Ik kan denk dat je er goed aan doet hem aan te kijken, aan te raken en een naam te geven. Hij is jullie zoon die o zo geliefd en welkom is. Maar snap ook dat je doodsbang bent! Jullie zijn van het ene op het andere moment ineens in een nachtmerrie beland..
Jajo, Still heeft voor ons onze thuisfoto's bewerkt die we zelf hadden genomen. We wonen buiten hun bereik. Maar het is fijn dat we door die bewerking echt iets moois hebben om naar terug te kijken. Voel je niet bezwaard!
Wat fijn dat jullie knopen hebben doorgehakt. Door hem zijn naam te geven, geef je hem bestaansrecht en wordt het in de toekomst denk ik voor jezelf makkelijker om over hem te praten. Hij is een mens, jullie zoon, voor altijd jullie 1e zoon.
Ik hoop oprecht dat je het ook als iets moois kan zien. Jullie worden morgen ouders en zijn volop bezig om voor jullie zoontje te doen wat je kan.
Klinkt alsof je er goed over na denkt, je kan alles nu zelf bepalen hoe jullie het willen. Aan de ene kant vreselijk dat je zo lang moest wachten, maar je bent nu wel iets beter voorbereid denk ik. Er schreef trouwens iemand dat ze de melkproductie zo fijn vond, dat kan per persoon ook nog heel veel verschillen. Ik heb een week gigantische stuwing gehad, en dit was flink pijnlijk. De melk spoot gewoon op de spiegel als ik me uitkleedde. Ik had achteraf liever voor medicatie gekozen, vond borsten vol melk en geen kindje om te voeden echt vreselijk. Zo zie je hoe persoonlijk dit soort ervaringen zijn, niemand kan voor jou bepalen wat het beste is. Vasthouden in een doek oid is denk ik wel een mooie optie. Zo kan je toch zijn hoofdje en gezichtje goed zien en aanraken, en heb je niet de confrontatie van zijn afwijkingen. Ben trouwens benieuwd naar zijn naam, ga je die hier delen als hij geboren is? Heb over jullie gedroomd een paar dagen terug, inclusief zijn naam.
Ik denk dat ik om de tabletjes ga vragen. En heb contact gehad met still, wij vallen buiten hun regio, maar ze gaan toch hun best doen. Echt onwijs bijzonder!
Wij hebben ook foto's van Stichting Still. Een aanrader! Onder vlinderkindjes van 17 t/m 24 weken staat mijn topic met foto, over mijn dochter Emily. veel sterkte vandaag
Heel veel succes meis! En vooral heel veel sterkte. Ik hoop dat jullie op een mooie manier afscheid van hem kunnen nemen. En hopelijk kan Still toch mooie foto's van hem komen maken. Ik viel in een andere categorie met ons dochtertje, en bij ons heeft een bevriende fotografe de foto's gemaakt. Maar ik ben nog steeds zo enorm dankbaar voor de foto's. Want dat is achteraf alles wat je hebt van je oh zo gewenste kindje.... En niet alleen de foto's van haarzelf zijn mooi, maar ook de foto's die ze heeft gemaakt van ons met ons dochtertje (ook de opa's en oma's)... maar ook een foto van het lege ziekenhuisbedje, haar knuffeltje erin en een blaadje met haar voetafdrukje. Ook zulke momentjes zijn mooi om te bewaren. Maar dat zal stichting Still jullie goed bij helpen. Ik heb trouwens ook voor de tabletjes gevraagd tegen de melkproductie. Vond het idd ook zo'n verdrietig idee om melk te maken voor een kindje wat er niet is. En ondanks dat ik al bijna 39 weken was, hebben de tabletjes goed hun werk gedaan. Geen dag stuwing gehad.
Let er wel op dat deze tabletjes hele erge bijwerkingen kunnen hebben. Ik heb ze uiteindelijk na twijfel niet genomen. Door goede steun ben ik ook deze dagen door gekomen.
Oh echt? Daar hebben ze me niks over gezegd toen. Gelukkig ook geen bijwerkingen gehad, maar wel goed om te weten idd.
Ja, anders had ik ze meteen genomen. De huisarts schrijft ze ook echt alleen voor als het om een overleden kindje gaat, niet als je bijvoorbeeld flesvoeding wil geven.
Gister ben ik bevallen van onze zoon. Wat een schitterend gezichtje had hij, maar wat was het duidelijk dat hij niet voor het aartse leven bestemd was. Hieronder mijn verhaal nog de bevalling was erg pijnlijk. Toen ik het niet meer hield en om een epiduraal vroeg stond de anesthesist vast. Dus een uur later kreeg ik als tussenoplossing pethidine, wat heel fijn was. Hierdoor kon ik weer even rustig ademhalen. Toen de anesthesist eenmaal kwam kreeg ik een extreem lage bloeddruk en zakte ik bijna weg, hoorde hem nog vragen om medicijnen, maar het drong niet tot me door dat dit voor mij was. Ze hebben toen niet meer geprikt en werd ik weer plat gelegd. Om 19.30 is Benjamin geboren, hij was al in mijn buik overleden. We hebben afscheid van hem genomen en stichting still heeft foto's gemaakt. In totaal ben ik 700 CC bloed verloren, dus nu voel ik me nog wat slapjes. Na de bevalling moest ik nog naar ok om de placenta te verwijderen. Verder voelen we er ons heel rustig onder, het is goed zo. Met enorm veel dank aan Stichting Still, wat een toppers, zo respectvol en betrokken.