hoi, wij hebben vandaag een echo gehad en ik zou vandaag 11 weken en 3 dagen zijn. nu bleek het kleintje met 9 weken gestopt te zijn met groeien en helaas geen hartje meer. nu word het waarschijnlijk een curettage omdat het al 2 weken geleden overleden is en er nog geen teken van afstoting is. nu vroeg ik me af hoe een curettage in zijn werk gaat. en kan je daarna weer snel zwanger raken. dit is onze 2e miskraam de vorige was bij 6 weken.
Ik wil je om te beginnen heel veel sterkte wensen, wat verdrietig voor jullie. Ik ben vorig jaar ook gecureteerd na een zwangerschap van 13 weken. Je krijgt een lichte narcose en als je bij komt ben je natuurlijk suf. De pijn en nabloeding vallen meestal wel mee geloof ik. Het fijne vond ik dat je baarmoeder gelijk weer op opnieuw kan beginnen omdat alles er uit is. Je kan na een eerste menstruatie weer zwanger worden. Maar je moet ook wel even rustig aan doen en alles verwerken denk ik, ook fysiek, je hebt toch een kleine operatie gehad en ik was daar wel een paar weken moe van. Nogmaals sterkte! En mocht je meer indo willen mag je me ook een bericht sturen hoor, ook er na
Jen, wat verschrikkelijk voor je. En dat voor de tweede keer. Wat zul je je verdoofd voelen. Ik heb helaas ervaring met curettages, en de ingreep zelf vind ik in lichamelijk opzicht erg meevallen. Ik heb me altijd plaatselijk laten verdoven kan vaak wel als je er om vraagt) omdat ik het een rotidee vond om er niet bij te zijn als ze me behandelden, maar dat is heel persoonlijk. Onder plaatselijke verdoving neem je van tevoren 2x500 Naproxen (of ibuprofen) in, dat scheelt enorm. Dan neem je plaats in de stoel, ze ontsmetten de hele boel en je krijgt een paar prikjes in je baarmoedermond. (Waar ik nooit iets van gevoeld heb.) Vervolgens moeten ze meestal je baarmoedermond iets oprekken, want wel echt een naar gevoel is. Daarna zuigen ze je baarmoeder leeg, en dat is niet fijn, maar vol te houden omdat het maar 5 minuten duurt. Daarna word je naar een uitrustkamer gereden, krijg je een kopje thee, en ben je in een half uur weer op de been. (Dat is nog een voordeel van geen narcose.) En dan nog iets, je kunt ook proberen of je de bevalling op kunt wekken met Cytotec. Die pilletjes breng je vaginaal in en je krijgt er weeën van. Het werkt niet bij iedereen even goed, maar wel bij velen. Het voordeel is dat je het dan thuis doet, het nadeel is dat de mk niet altijd volledig is en er alsnog een curettage moet volgen. Bij mijn laatste curettage had ik eerst een aantal keer Cytotec ingebracht, waardoor de curettage zelf aanzienlijk minder pijnlijk was omdat de baarmoedermond al open stond. En ja, je kunt in principe snel weer zwanger raken. Ik ben één keer meteen de cyclus erna zwanger geraakt, en de andere keer zat er één cyclus tussen. (M'n laatste curettage was in januari.) Neem de tijd om rustig te beslissen, want het is nogal wat, er komt veel op je af. Maak een keuze die goed voelt, voor zover er iets goed voelt in omstandigheden als deze. Heel veel sterkte met de ingreep en vooral met de tijd erna. Die vind ik zelf altijd nog zwaarder, omdat de klap dan pas echt komt. Suus
hoi sol, heel erg bedankt voor je snelle reactie. ik vind het wel fijn te weten dat je baarmoeder dan zeker helemaal schoon is. de artsen willen het liever nog even afwachten. maar ik denk dat ik liever een curettage heb. ook omdat het kindje al 2 weken geleden is overleden en er nog steeds geen teken is van afstoting. emotioneel is het voor mij ook beter. ik vind het zo erg om nu te weten dat er een overleden kindje in mijn buik zit. had jij dat ook?
Ten eerste: vreselijk veel sterkte. De 2e keer al, wat is het toch oneerlijk!! Ik ben begin februari dit jaar gecurreteerd. Bijna hetzelfde verhaal als jou: met de 11 weken echo kwamen ze er achter dat ons kleintje met de 8 weken gestopt is met leven. Omdat het dus al 3 weken geleden was, raadde ze me meteen een curettage aan. Ik zat diezelfde middag al bij de gynacoloog en de anathesist en werd de ochtend erop gecurreteerd. Ik ben achteraf blij dat het zo snel ging. Ik werd om half 11 verwacht in het ziekenhuis, compleet nuchter. Operatie schort aan, bloed prikken en een paracetamol alvast. Om half 1 werd ik gehaald. Alles werd uitgelegd en ik kreeg de naald van het infuus in. Ben naar de OK gereden en op het OK bed gaan liggen, heel lief met dekens over me heen, zelfs over mijn arm die buiten bed lag. Ze spoten de narcose in en een seconde of 10 later was ik in diepe slaap. Om kwart over 1 werd ik wakker en om half 2 was ik al weer in de kamer van de dagverpleging. Kopje thee, beschuitje en ik sprong al bijna weer rond. Ze schrokken er van zo wakker als ik was. De ingreep vond ik totaal niets voorstellen lichamelijk. Emotioneel is het héél wat anders. Ik ben nu 1,5 maand verder en nu heb ik pas wat prettige dagen en kan ik weer langzaam aan een tikje positief denken. Ik heb de eerste 2 dagen nog heel veel bloed verloren, dit duurde ruim 2 weken. Heb ook nog bijna 3 weken buikpijn gehad, maar ook dat kon er bij horen volgens de gyn. Werd netjes na 30 dagen weer ongesteld dus dat viel me alles mee! Mocht je nog vragen hebben of gewoon willen kletsen, stuur me maar een berichtje Misschien heb je ook behoefte aan meer meiden die dit recent meegemaakt hebben: in de zwanger worden forum clubs loopt een topic "van de roze wolk gevallen, we beginnen weer van voor af aan". Allemaal meiden die dit de afgelopen 2 maanden meegemaakt hebben. Liefs, Loki.
Ik wil je allereerst heeeel veeeel sterkte wensen! Mijn curettage is ook onder algehele narcose geweest. Bij de echo met 11+ weken kwamen ze erachter dat het hartje was gestopt met 8,3 weken. Ik heb geen pijn gehad na de ingreep en ben 2 dagen wat bloed verloren. Na een week verloor ik een week lang elke dag wat rood-bruin. Na twee weken ben ik weer gaan werken. In ronde 4 na de curettage was ik weer zwanger. Werd vroege miskraam. Daarna weer 4 rondes later weer zwanger en ben nu 9 weken en heb al 2 goede echo's gehad. Ik heb psychisch nogal met mijn missed abortion in de knoop gezeten. En dat heeft er denk ik ook voor gezorgd dat ik geestelijk en lichamelijk nog niet snel klaar was voor een nieuwe zwangerschap. Ik denk dat het daarom 8 rondes heeft geduurd.
Hoi Jen, ja dat gevoel had ik ook, ik was bang voor de ingreep en wou wachten of het vanzelf los kwam, dat gebeurde niet en ik vond het psychisch ook te zwaar. Moeilijk om te beslissen hè? Sterkte en een knuffel!
jen, wat vreselijk dat dit gebeurt is. Wat een pijn en verdriet zul je voelen meis. Helaas weet ik maar al te goed hoe je je voelt. Bij 10 weken bleek ons kleintje ook niet meer te leven, gestopt met groeien rond de 8 weken. Ik kon uit 3 opties kiezen, vaginale pillen om het op te wekken, afwachten en de natuurlijk z'n werk laten doen of een curettage. Na een paar dagen heb ik besloten om voor de curettage te gaan. Ik wilde geen mini-bevalling meemaken, de pijn daarvan voelen en weer dagen lang in een emotionele achtbaan terecht komen. De dagopname die je voor de curettage in het ziekenhuis hebt is prima te doen. Je wordt goed ingelicht/voorbereid op wat komen gaat. Je krijgt een lichte narcose wanneer je op de operatietafel ligt en daarna weet je niks meer tot je bijkomt. Het is mij allemaal 100% meegevallen. Ik heb niet tegen de ingreep op gezien. Heb echt geen pijn gehad naderhand en heb ook niet gevloeid. Dit omdat de gyn mijn baarmoeder dus heel mooi schoon had gemaakt. Maar dit kan natuurlijk per persoon erg verschillen. Ik zou je willen adviseren om voor de curettage te gaan. Je weet waar je aan toe bent, je weet zeker dat je bm mooi schoon is. Bij de pillen of de natuurlijke weg kunnen er nog delen van de placenta achter blijven en dan zou je alsnog gecurreteerd moeten worden en je bent dan veel langer bezig voordat je cyclus weer normaal wordt. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Ik wil je heel veel sterkte wensen met jullie verlies en waar je voor gaat kiezen.
Ha Mieke, Helaas is het zo dat bij een curettage ook weefsel kan achterblijven. Sterker nog, dat heb ik bij alle drie de keren meegemaakt, en alle drie de curettages zijn door andere gynaecologen gedaan. Garanties heb je dus nooit, helaas. Suus
ik ben best bang voor de behandeling. niet echt voor de curettage maar omdat ik door mijn handicap heel snel mijn gewrichten uit de kom heb. ik kan zelfs niet in de beugels als ze een inwendige echo maken. nu las ik dat je in diezelfde beugels word gelegd tijdens de curettage. het zal niet de eerste keer zijn dat er een gewricht uit de kom gaat tijdens me operatie. word weer weken revalideren
Wat naar dat je gewrichten zo snel uit de kom gaan. Ik zou je verhaal uitgebreid met de gynaecoloog doorspreken van te voren en overleggen hoe je dit soort complicaties kan voorkomen. Ik ben ook weleens gecuretteerd op een operatietafel waarbij je je voeten op een soort steunen plaatst. Dat is vast voor jou ook mogelijk. Zo niet in dit ziekenhuis, dan wel in een ander. Suus
hoi suus heel erg bedankt voor je reactie. ik ga het zeker met de gynacoloog bespreken of dat mogelijk is. ik heb niet echt zin in weken revalideren. echter deed mijn gynacoloog gister alsof ik me aanstelde ze wilde me hoe dan ook in die beugels. ik hoop dat ze nu een beter humeur heeft
Dat klinkt als een nare gynaecoloog. Wat meer begrip lijkt me wel op z'n plaats, zeker in zo'n rotsituatie. Je kunt ook naar een andere arts vragen, hoor. Een arts die je onvriendelijk benadert draagt niet bij aan het verwerkingsproces, dat is wetenschappelijk onderzocht. Suus
hoi suus. ik moet over een uurtje in het ziekenhuis zijn dus ik ga zo weg. ik kijk even aan hoe ze nu is en als het me niet bevalt ga ik inderdaad vragen naar een andere gynacoloog. deze gynacoloog wilde mij eigelijk ook nog laten wachten tot volgende week donderdag. dat wilde ik niet dus heb ik eerder een afspraak gemaakt. heel erg bedankt voor je tips en steun
jen, wat naar dat dat zo snel bij je gebeurt met je gewrichten zeg. Ik ga met Suus mee in haar advies. Hoe is het vanmiddag gegaan? En anders kun je altijd via je huisarts iets proberen te regelen of via je vk als je die hebt. Misschien zelfs in een ander ziekenhuis. Heel veel sterkte.
Jen: Hoe is het gesprek gegaan? Wat een nare gyn zeg... Hier had ik ook al zo'n stugkop. Bah. Alsnof het zonder hun niet al naar genoeg is... Suus: Hoe weet je dat er nog iets achter bleef na de curettage door een echo ofzo? Komt dit vanzelf los of heb je nog een curettage gehad om helemaal schoon te zijn?
Ik heb 1 keer een curettage gehad en ik vond het gewoon echt een opluchting dat het weg was en we weer opnieuw konden beginnen. Ik ben wel pas vele weken later gecuretteerd omdat ze ook dachten dat het toen vanzelf kwam. Succes xxx Joyce
Je merkt het vanzelf als er nog weefsel zit. Ik ging tenminste weer heel erg bloeden na een paar dagen en kreeg ontstekingsverschijnselen. De resten zijn er toen met behulp van Cytotec uitgekomen. Na de eerste curettage verloor ik pas na een paar weken een stukje weefsel, gewoon ineens. Dat deed toen verder geen pijn. Suus