Hoe moeilijk het ook is, je had je denk ik toch beter aan je voornemen kunnen houden om niets meer te lenen. Je helpt ze er niet écht mee. Zeker als ik lees dat je moeder nog steeds niet echt met geld om kan gaan... Nooit meer geld lenen dus. Dan maar weer een deurwaarder of de schuldhulpverlener... Jij moet hier nooit de dupe van worden en ook niet van wíllen worden want door geld te lenen (hoe goed bedoeld ook) werk je jezelf mee in de nesten. Nu je toch geleend hebt, stel een lage betalingsregeling voor. Al is het maar 20 euro in de maand. Stel het desnoods met haar in bijv. via internetbankieren?
Mijn zusjes wonen nog thuis maar hebben geen werk. Solliciteren zich rot maar er is niks te vinden hier. Overal te oud voor. Ik heb nog een zusje die uit huis is en die heeft met mij mee betaald. Mn moeder zal het echt terug willen betalen maar weet niet hoe. Zij zal ook zeker niet nog meer geld vragen en voor elk wissewasje. Mijn vader daarintegen zeer zeker wel.. En mijn vader is van huis uit gewend dat familie elkaar helpt en zal het ook niet begrijpen als iemand niet zn spaargeld aan wil breken. Je geeft het dus al gauw om je niet rot te voelen... Mijn vader hebdn we toendertijd ook duidelijk gemaakt dat ik en zusje het geld niet kunnen missen. Dat hield hem een tijdje op "afstand". Mijn moeder deed ook mee met dit verhaal omdat ze niet van haar kinderen wil lenen.
Ik ga even moed verzamelen en haar van de week vragen hoe ze dit op wil gaan lossen. Desnoods betalingsregeling. Ze moet nu ook intussen weten wat ze bijv ban belasting terug krijgt. En echt, ik hoef het niet meteen terug. Maar beloof dan niks of begin er zelf ook af en toe over dat je zoekt naar een oplossing..