Vanmiddag mijn eerste echo gehad. Ik zag het meteen al en het feit dat de arts erg lang stil bleef en zoekend naar de monitor keek, vertelde mij genoeg. Het vruchtje is veel te klein en er is een veel te trage hartactiviteit te zien (30 per minuut). Kans is nagenoeg nihil dat dit nog goed komt. Volgende week weer een echo, maar ze verwachten eigenlijk dat ik dan de miskraam al heb gehad en we de echo afspraak kunnen gebruiken om te controleren of de baarmoeder weer schoon is. Tja, en dan zit ik nu weer thuis vol ongeloof en verdriet. Vind het ook zo ontzettend zielig dat er in mijn buik nog een klein wezentje een hopeloze doodsstrijd aan het leveren is......... Helaas mijn vorige zwangerschap is in mei ook al geeindigd in een miskraam. Groetjes, Lisacar
Heel veel sterkte, Wat zal dat moeilijk zijn, om te beseffen dat er een klein leventje in je zit, waar je toch misschien afscheid van zal moeten nemen. Virtuele knuffel voor je, Emmy
Hoi meid, We zitten in hetzelfde schuitje. Je had mn topic al gevonden las ik. Ik weet hoe je je voelt. Ik wil je heel veel sterkte wensen met het doorkomen van deze week... Knuffel!
Oh meid, wat erg... Het enige wat ik kan zeggen is dat ik je heel veel kracht toewens om dit verdriet te verwerken. Dit verdriet is zo moeilijk.... Grt Vanilia