'Exclusief zijn' heb ik afgelopen jaar voor het eerst weleens gehoord....onder studenten . Ik had er daarvóór nog nooit van gehoord! Maar heb dan ook al 26 jaar een relatie met mijn man, ik was destijds 17, dus ben hier te oud voor denk ik . Bij ons was het destijds gewoon, we vonden elkaar leuk en wilden bij elkaar zijn, dus dat was duidelijk .
Dag 1 kookte ik Dag 2 kookte hij en gingen we daarna de kroeg in. Kocht ik zn beste maat om door m gelijk een biertje in zn handen te drukken. Dag 3 kreeg hij levenslang, tot op heden nog steeds van toepassing. We kenden elkaar voorafgaand al wel heel wat jaartjes maar hadden geen relatie met elkaar, gewoon bekenden/vrienden van elkaar. Inmiddels kennen we elkaar 24 jaar, waarvan 8 getrouwd.
Wij hebben het daar eigenlijk niet over gehad. Kennen elkaar van Tinder, en na 4 dates was het duidelijk. Erna is ie blijven slapen en s ochtends was het van zijn we nu een koppel, en. U zijn we 6jaar later. En dat was het dan. Meer woorden zijn er niet aan vuil gemaakt we waren wel alle 2 niet met andere mensen aan het daten toen we elkaar leerde kennen.
To ik denk niet dat dit een forum is voor dit soort vragen en ervaringen. De gemiddelde leeftijd ligt wat hoger met langdurige en meer traditionele relaties van (ver) voor de huidige digitale wereld. Daar gaat daten echt wel totaal anders. Exclusiviteit is zeker niet vanzelfsprekend en in de swipe cultuur is het in gesprek zijn met meerdere personen ook gebruikelijk. Stel jezelf dus open op en heb niet direct hooggespannen verwachtingen. Je kunt dit als volwassen persoon toch gewoon bespreken. "Goh ben je toevallig met nog meer mensen in gesprek?" "Hoe zie je ons contact?" Etc Duidelijk en direct zijn dus. En vraag ook door ipv te gaan invullen. Dat hij jullie contact prettig vind wil niet zeggen dat jij het enige contact bent. Vragen over open relaties en exclusiviteit zijn nu heel normaal hoor. Mensen hebben gewoon oneindig veel mogelijkheden. Terwijl vroeger de keuze zeer beperkt was.
Poeh lijkt me allemaal zo ingewikkeld. Dat exclusief hoorde ik ook weleens van een student. Het enige wat ik van de huidige jeugd weet is dat ze eerst met elkaar zitten( dus ook een soort van exclusief) en dan vragen ze aan elkaar of ze een relatie met elkaar willen. Ik leerde mijn man op mijn 20ste kennen in de kroeg, telefoonnummers uitgewisseld en dan maar hopen dat die zou bellen, samen naar de bios en toen was het aan. Mocht ik in deze huidige tijd daten dan wil ik zeker geen man die er allerlei andere scharrels op nahoudt. Dan zou ik wel exclusief willen zijn.
Er zijn hier genoeg vrouwen die van mijn leeftijd zijn en/of single zijn. Niet iedereen is goed in 'het maar gewoon bespreken'. Of hebben daar negatieve ervaringen mee gehad. In deze tijd is daten gewoon lastig juist omdat er zoveel mogelijkheden zijn. En dan word je ook nog constant met dingen om je oren geslagen als 'niet to hard to get spelen', 'niet te makkelijk zijn', 'niet te snel serieus zijn', 'niet te veel appen', 'niet te snel reageren' en zo kan ik nog wel even doorgaan. Daarnaast vind ik het gewoon leuk om ervaringen van andere te lezen
Na een maand koffiedrinken en 1 date kregen we verkering. Het is eigenlijk nooit echt uitgesproken bij mijn weten. Het liep gewoon zo. Na 6 weken ben ik bij zijn moeder op verjaardag geweest. Tja, toen was het wel officieel.
We hebben dingen nooit echt uitgesproken. Het gebeurde gewoon. We zeiden juist beide: ik zit echt niet op een relatie te wachten. Dat is helemaal mis gegaan. Ik woonde antikraak en moest mijn huis uit toen we elkaar pril kenden. Hij vond het onzin dat ik hard op zoek ging naar iets nieuws, de twee weken opzeg termijn van antikraak wilde hij mij ook wel geven. Zo gebeurde het dat ik bij hem introk nog voordat mijn ouders hem ontmoet hadden. Inmiddels 14 jaar en twee kinderen verder nog heel gelukkig met elkaar.
Aan de andere kant was het heel gewoon dat je ouders maar moesten aannemen dat je was waar je zei dat je heen ging, of niet eens precies wisten waar je uithing, en je niet konden bereiken.
Hij vroeg me aantal jaar geleden of ik zijn vriendin wou worden. Ik gaf aan te vroeg, dat ik nog even wou wachten. Tien minuten later > en nu dan? We zijn nu jaren verder maar dit was echt best grappig!
Wij hebben elkaar in januari 2020 leren kennen. Meteen wel echt serieus aan het daten en ook allebei het gevoel dat we daarnaast niet met anderen contact wilden wat dat betrof. Toch heeft het 5 maanden geduurd voordat ik uiteindelijk maar de stoute schoenen aantrok om te vragen of we nou echt een relatie hadden, ook al behandelden we elkaar wel zo. Daarna ging het ook allemaal snel. Vanaf toen bleef ie ook slapen en was al gauw niet meer weg te denken uit ons gezin en het jaar daarna was ik zwanger van onze eerste (mijn 3e) en nu de volgende maar toch houden we jaarlijks twee data aan: de dag van onze eerste date en de dag dat het 'officieel' was.
Ik dacht dat onze relatie niet langer dan 3 maanden zou duren. In het begin hadden we het gezellig en spraken we gewoon met elkaar af. Niet echt zoals in een relatie, we hadden allebei echt een totaal verschillend leven. Uiteindelijk gingen we binnen een half jaar samen op vakantie en ik dacht dat het hier op stuk zou gaan lopen. We hadden ondertussen wel gezoend maar meer dan dat ook niet. De vakantie was een groot succes! Na een jaar besloten we officieel maar de datum vast te stellen dat de vonk oversloeg We zijn nu 11 jaar verder
Dat je niet met andere mensen date. Ik kan het me niet eens voorstellen maar er zijn tegenwoordig genoeg mensen die meerdere tegelijk daten.