Hoe ging dit bij jullie?

Waarom niet?

 

Mijn huidige man (nu bijna 3 jaar samen, 2 jaar getrouwd) kende ik van vroeger van uitgaan. Ook toen weleens seks gehad . Via instagram mekaar 3 jaar geleden weer terug gevonden, beide niet op zoek naar iets serieus. Afgesproken gewoon voor de fun maar toen sloeg de vonk oid over. Diezelfde avond nog mijn kleren gaan halen . Echt uitgesproken is het nooit, het was gewoon duidelijk.

 

Tja, je bent nog niet getrouwd toch?

Ik heb nooit gedate, dus ook geen idee eigenlijk wat de "regels" daaromtrent zijn.

 

Ik denk dat ze er vanuit gaat dat iedereen wel collega's heeft aan wie je zulke vragen kan stellen

 

Nooit echt gedate eigenlijk... we kwamen elkaar tegen en spraken al snel af en kwamen toen ook al snel bij elkaar over de vloer haha. Nooit echt zoiets gehad van 'we gaan eerst eens een paar maanden kijken hoe het loopt voor we elkaar aan onze ouders voorstellen'.
Verkering vragen deden we ook niet, gewoon in overleg 'goh hebben we nu een relatie? Ja k geloof het wel he'

 

En ik kan me voorstellen dat sommige mensen gewoon willen kijken wie het beste bij hun past. Je kan natuurlijk ook daten op een vriendschappelijke manier, maar dan wel met de bedoeling om erachter te komen of zo'n persoon relatiemateriaal is. Dat hoeft niet per se één tegelijk als het toch nog vriendschappelijk is.
Maargoed, zoals ik al zei, ik heb nooit gedate dus wellicht heb ik hier een andere kijk op.

 

Hier ging het ook toch wel vanzelf..
Niet echt afgesproken dat we exclusief zijn oid.
Er kwam gewoon automatisch een soort van kantelpunt waarin we beide over de toekomst samen hadden en de kinderen erbij betrekken.

Ik was 38 toen ik gescheiden was en ben zo blij dat mij veel date leed is bespaard gebleven. Hoor nml om mij heen hoe het moeilijk het soms kan gaan.

 

Ik snap je wel hoor Mim. 20 jaar geleden was dat ook. Althans in mijn situatie en stad. Maar ik had bijvoorbeeld ook vaste partners zonder relatie om het zo maar te zeggen. In dat geval spraken we zeker uit of we exclusief waren. Ikzelf ben van de msn, hyves en lexa.

Heb meerdere mannen op lexa leren kennen met verschillende bedoelingen. De meeste bedoelingen werden met chatten wel duidelijk sommige pas na ontmoeting. Ben er genoeg keren ingetrapt dat ze zeiden serieus op zoek te zijn maar achteraf alleen maar sex wilde. Daarom snap ik je vraag zeker.

Andere kant. Je bent nu op een leeftijd waar je niet meer wilt aanklooien in dat geval zou ik mijn intenties snel duidelijk maken. Schrikt dat iemand af dan is dat niet de juiste persoon voor jouw. ❤️

 

Ik ook. En zo oud voel ik me toch echt niet met mn 33 jaar

 

Dat is inderdaad heel gebruikelijk. Zeker onder de jongere generatie. Je hebt ook veel meer keus en bent niet beperkt tot de plaatselijke kroeg. En ook als je wat ouder bent moet je het eerder van online gebeuren hebben want veel mensen zijn bezet. Hoe weet je anders wat iemands intfnties zijn? Ik zou er dan ook luchtig in gaan staan. Je merkt vanzelf of iemand serieus is.

 

Ik ontmoette mijn man in januari of februari , en 3 maanden later in april vroeg hij mij verkering . Tussen februari en april hebben we beide ook andere mensen gezien.

Het eerste jaar van onze relatie was het nog wel wat rommelig. Ik liep nog wat te klooien met een ex, hij had geloof ik een vriendin van hem gezoend.
We hadden een lange afstandsrelatie en ondanks dat we elkaar heel leuk vonden waren we gewoon pas 20 en 23. We hadden daar beide ook vrede mee, we waren nog niet toe aan exclusief ondanks dat we daar beide wel naar toe wilde.

Na ongeveer een jaar hebben we gesproken over ‘word dit ‘m of niet’ , trekken we de stekker eruit of gaan we all in. Het werd toen ‘all in’ en nu zijn we 13 jaar later en huisje boompje beestje

 

Ik denk dat eerlijkheid en duidelijkheid bij het daten nooit verkeerd zijn. Als iemand daar niet mee om kan gaan is het blijkbaar niet de juiste persoon. Nog nooit slechte ervaringen mee gehad. Afhankelijk van je mensenkennis zie je vaak snel wat iemands intenties zijn. En tot die tijd zou ik er niet direct te serieus instaan. Dus rustig appen, zelf je eigen grenzen bepalen en niet gaan invullen voor een ander (maar vragen). Geef dit soort dingen de tijd en probeer te genieten van de ervaringen ipv doelgericht toe te werken naar een partner. Ik vind het niet vreemd dat iemand nog met anderen in gesprek is in de beginfase en het is ook niet raar om dat te vragen. Afhankelijk van het antwoord kan je bedenken hoe je verder wilt.

 

Ik zat in de fase dat ik af en toe een date had, maar geen behoefte had aan een vaste relatie.
Mijn nu-partner vond mij leuk, maar ik was in het begin direct duidelijk dat ik het leuk vond om bijv. samen te eten of een drankje te doen, maar dat er niet meer in zat. Hij vond dat goed. Dus we spraken af als vrienden (hoewel hij dus waarschijnlijk alsnog wel meer wilde).

In die tijd heb ik af en toe dus nog een date gehad met iemand anders. Totdat het langzaam aan toch serieuzer werd met partner en ik steeds vaker bij hem te vinden was. Uiteindelijk heel veel tranen gevloeid, want ik wilde me echt niet binden (was een paar jaar daarvoor uit een vervelende relatie gekomen). Toch werden we stiekem wat meer exclusief. Vervolgens toch officieel gaan daten. Dat hebben we meer dan een half jaar gedaan, waarin uiteindelijk iedereen al wist van ons. Toen gingen we samen op vakantie, en daar heeft hij me officieel gevraagd.

Ik ben heel blij dat het zo gegaan is. Als het sneller had gemoeten, dan was het niet gebeurd, denk ik. En nu ben ik er langzaam in gegroeid. De laatste maanden hadden we eigenlijk gewoon al een relatie (als in, we kwamen ook bij elkaars familie over de vloer), maar dat er geen officieel naampje op zat, gaf me op de een of andere manier heel veel rust. Dat ik er niet aan vast zat en ik terug kon...

Totdat ik dus opeens wist dat ik helemaal niet terug wilde, dus toen was ik er klaar voor en heeft hij me heel romantisch gevraagd of ik een officiële relatie met hem wilde.

Voor hem dus wel een lange 'zit' geweest (hebben er meer dan een jaar over gedaan), maar hij had überhaupt niet eens durven dromen dat het iets zou worden, dus hij is blij zat
Inmiddels gedragen we ons alsof we een oud bejaard stel zijn dat al 80 jaar samen is hahaha.

 

Haha hier ook ervaring met bellen via tikken. Duur grapje als je net verkering had. En verder chatten via MSN op de gemeenschappelijke pc op de campus, want eigen internet had ik niet in het studentenhuis.

 

Of een uitgebreide vrienden en kennissenkring natuurlijk.

 

Maar denk dat het vaak wat meer dan vriendschappelijk is. Dat is wel een beetje de tendens tegenwoordig. Zou ik niet willen. Heb het idee dat het tegenwoordig eerst sex is, dan pas kijken of het wat voor langere termijn is.
Niks mis mee als je er allebei zo in staat en bij je past, maar ik zou dat niet kunnen en zou daar wel heel duidelijk in zijn zelf. En als het dan niks wordt, is het ook meteen duidelijk.

 

Ik heb intussen geleerd dat dat hier maar zeer beperkt is. En dat open praten of discussiëren over tal van (ook persoonlijke) onderwerpen bij veel mensen niet gebruikelijk is.

 

Bij ons ook, wij kennen elkaar sinds 2006, hadden toen een soort bootycall relatie. Hij woonde in een andere stad en als we beide niks anders hadden en hij kwam op bezoek bij zijn vriend sliep hij bij mij. We waren 24. Ik was serieuzer, hij nogal een badboy en flierefluiter en zo raakte we uit elkaar en elkaar uit het oog. Vergeten deed ik hem nooit. Ik kreeg een vaste relatie met mijn ex en over hem hoorde ik via via dat het niet zo goed met hem ging, zijn beste vriend probeerde ons uit elkaar te houden en tja ik had een nieuwe relatie. De vriend in kwestie zei tegen mij als ik naar hem vroeg dat hij geen goede jongen was voor mij en dat ik hem moest vergeten, en tegen hem dat hij mij moest vergeten omdat ik een vast vriend had en ik toch niks meer over hem wilde weten of vroeg (achteraf jaren later hoorde ik).

In 2011 ging mijn relatie uit, en toen was hyves er, ik zocht hem op en we raakte snel aan de praat. De kriebels waren er weer/nog steeds. Ik weet nog zo goed dat we aan het chatten waren en ik hem vertelde wat ik miste in mijn vorige relatie, hij stuurde terug "jij met mij?" En dat was het, Yup, ik met jouw. Binnen 6 maanden heb ik huis en haard verlaten en ben ik verhuisd. Nu 12 jaar samen.