Ik was 10 dagen te laat....mijn moeder was het spuugzat, maar ik zat veel te lekker Verder was het een bevalling volgens het boekje. 9 uurtjes, niet teveel pijn, geen gekke dingen. Ik hoopte dus dat mijn eigen bevalling ook zo vlekkeloos zou verlopen, maar helaas blijkt een perfecte bevalling dus niet erfelijk te zijn
Ik ben van het bouwjaar 1973 was van plan om veel te vroeg te komen. gelukkig hebben ze dat in het ziekenhuis kunnen tegen houden. Voor mij is mijn moeder met 30 weken bevallen van mijn broertje. Ze had waarschijnlijk helpp en de placenta liet los en ze waren op vakantie in luxemburg. Mijn broertje is na 5 dagen overleden. Mijn zwangerschap was dus al beladen en het doem scenario dreigde zich te herhalen. Uiteindelijk rond uitgerekende datum geboren. Mijn moeder lag alweer even in het ziekenhuis ivm dreigende hoge bloeddruk. In die tijd hadden we nog geen telefoon. De buren wel. De babyfoon stond bij hen naast de telefoon zodat mijn vader wakker zou worden, naar de buren naar binnen kon met de sleutel ( bijna niet meer voor te stellen nu met al die mobieltjes) Hij hoorde dat het opeens heel snel ging en is als een idioot naar het ziekenhuis gereden, de portier riep nog hollle meneer T. ( mijn moeder is bevallen in het ziekenhuis waar ze zelf als vpk) werkte. Hij was net op tijd, de gyn heeft me nog net op kunnen vangen maar de rest heeft de zuster samen met mijn moeder gedaan. alles leek dit keer wel goed alleen kreeg ik na 5 dagen hersenvliesontsteking en heb erg slecht gelegen. Voor mijn ouders echt een vreselijke klap. Na 2 maanden mocht ik eindelijk mee naar huis!
Ik kwam een weekje te laat, de bevalling begon met weeen. Na 5 uur had mijn moeder volledige ontsluiting, er mocht voor het persen nog een stagiaire toucheren die 5x zei 'als ik u pijn doe moet u het zeggen!'. Ik was een beetje aan de grote kant voor mijn moeder, dus ze moesten 2x knippen en heeeel lang hechten. Mijn moeder kreeg een black out en is het laatste stuk van de bevalling kwijt. Ohja, ben trouwens geboren in het ziekenhuis!
Mijn moeder: -1e ingeleid met 42 weken.. In 4 uur geboren met buikweeen. Zus 6 pond en 50cm -2e spontaan met 37 weken.. In 4.15 uur geboren met buik en rugweeen. Ik 6 pond en 50cm -3e spontaan met 42 weken.. In 1.15 uur geboren met rugweeen. Zusje 6 pond en 50 cm Mijn bevallingen: -1e spontaan met ruim 40 weken.. In 4.13 uur geboren met rugweeen weeenstorm. Dochter 3585 gram en 49cm -2e vliezen handmatig gebroken bij krappe cm ontsluiting met ruim 39 weken.. In 1.40 uur geboren met rugweeen, vanaf het begin persweeen gehad). Zoon 4110 gram en 52cm
Ben twee weken te vroeg geboren op maandag 23 april 1984. Mijn moeder werd s'nachts wakker vanwege een zere rug en besloot om in bad te gaan. In bad brak het vruchtwater. Een uur later en nét voordat de verloskundige er was, was ik er al. Tadaah! Acht pond en helemaal gezond. Mijn zus die wilde er juist niet uit. Mijn moeder was twee weken overtijd en de geboorte is opgewekt in het ziekenhuis. Lfs, S.
Ik was een maand te vroeg en op het moment dat ik er was, viel de stroom in het ziekenhuis uit Haha dat verteld mijn moeder altijd, de precieze tijd dat ik geboren ben is niet helemaal bekent want er was veel te veel paniek om op de klok te kijken.. Verder sneeuwde het en stond er in de middag een prachtige regenboog. Ohja zal ik er even bij vertellen dat het begin mei was want anders is die sneeuw niet zo bijzonder natuurlijk. Ik geloofde dat eerst nooit zo van die sneeuw, maar een vriendin van mij is 1 dag later geboren en die haar moeder vertelde hetzelfde verhaal! Best bijzonder! En mijn eigen dames..hmm allebei thuis waarvan de jongste snel en op de heetste dag van 2009 Dus helemaal geen overeenkomsten zover ik weet..
2 weken te vroeg. Moest ook met de sneltrein want was er zo. Mijn moeder dacht dat zei snel was maar ik won het van der
Ik kwam iets te vroeg. Ik lag in een stuit maar ben op de 'normale' manier geboren. Enkels in de nek en billen eerst!! Gelukkig voor mijn moeder was ik maar 45cm en woog ook niet veel..
Mijn moeder is in het ziekenhuis bevallen van mij. 1e kestdag. Alle artsen aan het kerstdiner. Een koortje van het Leger Des Heils in de gang aan het zingen. Eèn gynaecoloog bij het kerstdiner weggetrokken en met een witte jas over zijn jaquette heeft hij mij terwereld geholpen. Na een poos persen zei mijn moeder : ik hou op, er komt niks" Toen zei de arts dat ze nog 1x moest persen, en jahoor. daar was ik. Teklein en veel te licht ( 2800 gram ) moest ik nog een poosje in de couveuse. Terwijl ik toch een 7 dagen te laat was... Na de bevalling vroegen de zusters of mijn moeder ook zin had in ree-rug... ( ahum, nee dus.. )
rap en pijnlijk Had blijkbaar een nogal groot hoofd...en wat niet rekt ja dat scheurt wel zeggen ze he maar zat op het randje van couveuse...maar omdat ik mn temp enzo goed hield mocht ik toch mee...ik was niet zo heel groot dus!
Op een mooie zaterdagavond rond 20 uur eind augustus 1980 zag ik de wereld met en navelstreng 2 keer om mijn nek. Verder is die volgens mij rustig verlopen.
Ik was 1 december uitgerekend en ben op 28 december gehaald. Het was mij te koud buiten. Maar goed volgens mij waren die echo`s nog niet zo nauwkeurig toen. Verder verliep de bevalling goed. ik kan me er alleen niet zoveel meer van herinneren.
Het was ergens in oktober 1974. Eerst kwam mijn zus. Zij werd verwacht. En toen kwam ik Niet verwacht, maar wel heel welkom. Snel bij de buren een wiegje geleend. Mijn vader vertelde aan de buren dat er een tweeling was geboren, maar zij wilden het niet geloven, omdat hij altijd grapjes maakte. Ze moesten het eerst met eigen ogen zien.
Wat een idee he...dat je in die tijd vaak maar moest afwachten wat er uit kwam... jongen of meisje, en 1 of 2! Lijkt me een hele vreemde ervaring voor je ouders Had je moeder ook niet een beetje een vermoeden dat ze er 2 kreeg?
Mijn moeder heeft er bij mij rond de 30 uur over gedaan! En ik gooide Lemmy binnen anderhalf uur op de wereld
Ik was 2 weken te laat en moest nog ingeleid worden ook...na de weeenopwekkers was ik er na 3 uurtjes uit ofzo. Alles verliep normaal T was wel koud toen
Ze was zo vreselijk dik, dat ze aan de dokter had vevraagd: het zijn er toch geen twee hè? Nee hoor mevrouw, het is er echt maar 1! En gewoon thuis bevallen.
Mijn moeder kreeg 's avonds weeën, en na een probleemloze bevalling werd ik 's ochtends rond 10.30 geboren, op 17-01-1983. Mijn moeder heeft haar hele bevallingsverhaal op papier gezet en in het 'Het boek van Ikke' gedaan. Ik kan het dus altijd terug lezen.
Ik wilde er 7 weken te vroeg uit. Dus mijn ouders mijn opa en oma midden in de nacht gebeld dat ze moesten komen omdat ze met spoed naar het ziekenhuis moesten. Mijn zus lag toen boven op bed te slapen en die hebben ze dus alleen moeten laten. Toen mijn opa en oma de deur binnenstapten (3 kwartier rijden) werd net boven mijn zus wakker. In het ziekenhuis hebben ze me tegen kunnen houden en uiteindelijk ben ik ergens rond de uitgerekende datum thuis geboren. Volgens mijn moeder was het klusje zo geklaard en duurde het geheel maar een paar uurtjes. Bevalling van mijn oudere zus was volgens mijn moeder ook een eitje. Mijn bevallingen daarentegen waren een ander verhaal. Eerste na VO een spoedks, en de tweede een geplande ks. Mijn zus heeft ook een ks gehad die bleef hangen op 9 cm. Dus ik geloof dat mijn zus en ik wel op elkaar lijken qua bevallingen. Maar niet op mijn moeder...
ik zou in mei komen, en kwam niet.. ik ben geboren 30 juli.. waarschijnlijk heeft mijn moeder dus nog een MK gehad en meteen opnieuw zwanger geraakt (nog geen echo's toen).. de gyn had gezegd dat ik nog niet kwam en ze is gaan winkelen in duitsland.. op de roltrap daar kreeg ze weeen.. en ze waren net op tijd terug hier in ZH toen ik eruit gelanceerd werd..