Leuk topic! Mijn moeder heeft erg smalle bekkens dus ze heeft twee keer een keizersnede gehad. Bij mn broer kwamen ze er pas tijdens de bevalling achter, bij mij waren ze natuurlijk voorbereid. Dus na 43 weken (zit in de familie......) een datum gepland voor een keizersnede. Komt ze 's ochtends daar, moet ze het toch eerst zelf proberen Arme mams... Na de hele dag weeën bleek het toch niet te werken, en ben uiteindelijk om 18:28 geboren via keizersnede. Mams wilde graag nog een derde, maar dat kon niet vanwege de risico's. Nu gaan wij haar (hopelijk) verblijden met een derde
haha mijn dochter is op 19 mei 2008 om 13.13 geboren, maar haar uitgerekende datum was 21 mei.... grappig!
mijn moeder kreeg mij met 32 en ik was 32 toen ik mijn eerste dochter kreeg.... ik zelf was het hekkesluitertje... en ook ik ben op 24 maart jarig.....
jeetje Evelien 69...wat een toeval he! is 69 ook jou geboortejaar? Bij mij is dat 82! oftewel,ik wordt 30 in maart
Mijn geboorte is niet echt bepaald soepel verlopen. Mijn moeder was eigenlijk eind augustus '79 uitgeteld maar ik heb pas op 17 september het levenslicht gezien. Mijn moeder had zo'n ouderwetse haaibaai van een verloskundige die mijn moeder weigerde door te verwijzen naar het ziekenhuis toen mijn moeder al ruim overtijd was. Uiteindelijk heeft mijn moeder geeist dat ze naar het ziekenhuis werd doorverwezen. In het ziekenhuis aangekomen kwam de gyneacoloog tot de conclusie dat mijn moeder een bekkenafwijking had en ik dus met de beste wil van de wereld echt niet op een natuurlijke manier eruit kon komen. Daarnaast bleek ook nog eens dat ik in het vruchtwater had gepoept dus ben ik met een spoed keizersnede ter wereld gekomen. Eenmaal geboren was ik aan de lichte kant iets meer dan 5 pond na bijna 43 weken zwangerschap en had ik ook nog vruchtwater binnen gekregen. Ik wilde dus niet eten dus ik heb de eerste 2 weken van mijn leven in een couveuse gelegen en heb ik sondevoeding gekregen. Zelf ben ik beide keren ingeleid, mijn kids hadden ook geen haast om te komen maar wel allebei de keren natuurlijk bevallen.
Ik kwam 3,5 week te vroeg en bijna in de auto. Mn moeder lekte langzaam wat vruchtwater maar had dat toen niet door, ze verwachte me nog helemaal niet. Tot ze er krampen bij kreeg toen ging er een lampje branden Toen naar het ziekenhuis met de eigen auto (ruim half uur rijden, tol betalen voor de brug enzo) mn vader vond het niet zo'n leuk ritje.. en dus volledige ontsluiting toen ze op de verloskamer aan kwam. Geen idee of ze lang geperst heeft maar volgens mij niet.. Wel een knip gehad omdat ik mezelf ophing in de navelstreng (die is ook al doorgeknipt toen alleen mn hoofd er was) en ik zag dus wat blauw. Was ergens tussen de 5-6 pond en moest wel even blijven en in de couveuse en onder de blauwe lamp. Babytjes werden toen nog 's nachts op de babykamer gelegd dus de moeders lagen zonder kinderen. Mn moeder bleef ook in het ziekenhuis tot ik naar huis mocht en heeft zich dood verveeld. Ik ga haar qua termijn in elk geval al niet nadoen, hopelijk wel de makkelijke bevalling
Ik was 8 dagen te laat, en waar ik laatst ook achter kwam is dat ze in mijn moeders tijd nooit echo's oid deden, dus ze wisten niet eens of ik gezond was.. en dat ik een meisje was Volgens mij is mn moeder wel aardig lang bezig geweest thuis, maar ik wilde 'de drempel' niet over zeg maar. Dus uiteindelijk toch naar het ziekenhuis. Mn ouders woonde in een oud huisje met een enorm steile trap, dus de huisarts (die toen nog de bevallingen deed) zei; zou u dat wel doen?! Mijn moeder heel droog; nou, als hij/zij er nu niet uitkomt, dan ook op de trap niet hoor, als ik naar beneden loop. Hihi. Uiteindelijk met de vaccuum gekomen, had een mooi punthoofd ervan! 6 pond en om 20.15 geboren. Verder alles goed gegaan behalve een scheurtje bij mn moeder
tja makkelijk bevallen zit in onze familie Mijn oma had geen weeeen en is 8 keer thuis bevallen en dan heb ik het over 50 a 60 jaar terug. Mijn moeder heeft er ook maar een paar uur over gedaan zonder al teveel pijn. Ik was net niet klein genoeg voor de couveuze maar moest wel een paar dagen in het zh blijven. Zelf heb ik een super bevalling gehad alleen ook geen persweeen net als me oma dus heb dr met veel boosheid uitgekregen. Maar zou hem zo overdoen hoor niks geen trauma of pijn of wat dan ook.
Mijn verhaal lijkt klein beetje op die van TS. Was alleen niet zo koud (begin september). Maar ik kondigde me ook zo'n 2 weken te vroeg aan. Om 6.00 uur 's morgens zo'n beetje en het ging zo snel dat de huisarts (die zou de bevalling doen) er nog niet was. Mijn vader was heel bang dat ik onderkoeld zou raken dus die heeft eerst maar gezorgd dat ik helemaal warm werd. Hierdoor heeft hij me niet echt vastgehouden en dat vind hij achteraf heel jammer. Maar ja, ik was verder een kleine, maar gezonde baby. Mijn zus (toen 1,5 jaar) vond me niet zo leuk. Toen ze met mijn oma naar mij ging kijken bij het wiegje zei ze: "Doe kindje maar weg." Bij mijn vriend weet ik niet hoe de bevalling is gegaan, maar wel grappig verhaal. Hij wilde met 3 maanden al komen. Toen moest mijn schoonmoeder dus de rest van de zwangerschap plat liggen. Toen hij eindelijk mocht komen wilde hij niet. Hij had zoiets van: "Ja dáááág, nou blijf ik lekker zitten ook!"
Haha het enige wat ik weet van mijn geboorte is dat ik er bruin uitkwam, want ik had gepoept in mijn moeder haar buik! En ik was 4 dagen te laat, had ik maar gewoon op tijd eruit gegaan, dan was ik nu geen kerstkindje. Balen!
1 Feb. 1990. Geboren om.. ff denken.. ik geloof 15.15 ongeveer. ze werd ingeleid omdat de ontsluiting niet op gang kwam. En ik was een sterrenkijker . Mijn moeder is bij haar beide bevallingen ingeleid ( waarvan de eerste een keizersnede werd ). Ik ben ook bij beide dochters ingeleid.. heb het vermoeden dat het enigzins erfelijk bepaald is..
Mijn moeder is het verloop van mijn geboorte helemaal kwijt (lekker is dat). Ik kan er niks over vertellen tja alleen mijn geboortedatum maar dat is niet zo boeiend he
Ik zal die van morgen even vragen Weet wel dat het allemaal heel erg snel ging! (Zo ging het metde geboorte van mijn zoontje ook..) Morgen vervolg!
Oh, ook nog wel grappig trouwens: ik was dus 10 dagen te vroeg, maar mijn moeder had gehoord dat het eerste kindje vaak te laat was. Ze had me dus nog helemaaaal niet verwacht. Ze was de 23e uitgerekend en ze had me zéker niet voor de 30e verwacht. Nou ja, toen kreeg ze de 12e dus ineens weeën. Die werden absolúút niet herkend. Sterker nog: ze had nog helemaal geen zwangerschapskwaaltjes gehad en toen ze weeën kreeg dacht ze: 'ha! Nu heb ik ook eens wat!'
Ik ben de derde en na twee meisjes had ik dan het langverwachte broertje moeten worden. Dat viel dus al tegen. En ik heb ook nog mijn vader verhinderd om naar de Elfstedentocht te gaan, dat hielp ook niet heel erg. Mijn vader wilde graag naar de Elfstedentocht, maar hij mocht niet van mijn moeder want ik was toen al 3 dagen overtijd, dus 't kon elk moment gebeuren. Uiteindelijk nog een paar dagen gewacht (Elfstedentocht was de 21e en ik kwam de 24e). Mijn moeder kreeg rond een uur of 10 's ochtends weeën en heeft toen mijn zussen naar de buurvrouw gebracht. Ik ben toen in vier uurtjes thuis geboren, helemaal volgens draaiboek! Overigens was het jaar erna weer een Elfstedentocht dus heeft mijn vader de schade toen mooi in kunnen halen!
Ik ben geboren op 23 mei 1979 om 1.58 uur (snachts dus). Na een hele korte bevalling thuis geboren zonder hulp want zowel de verloskundige als de kraamhulp kwamen pas binnen toen ik al in mijn moeders armen lag
mijn moeder lag al drie weken in het ziekenhuis met weeen die niet doorzetten.Mijn vader is meerderemalen van z'n werk geroepen,omdat het nu echt ging gebeuren.( de vliezen waren overigens nog niet gebroken) uiteindelijk ben ik gehaald met een zuignap,dus ik had een punthoofdje. Ik was overigens 4000 gram bij 56 cm Mijn moeder had een hele grote moederkoek volgens de arsten konden hier wel twee baby aan hangen. Na een paar jaar wilde mijn ouders een tweede. Dit ging niet zo makkelijk. Tot dat mijn moeder van de trap viel en een prop te grote van een tennisbal verloor. Mijn ouders hebben toen der tijd het laten onderzoeken en volgens de artsen zou dit een oude foetus kunnen zijn,dus waarschijnlijk mijn tweeling broer of zus.
ie dat lijkt me schrikken zeg. Ze zeggen dat je wel vaker ziet bij een grote placenta dat het er twee zijn geweest, bij ons was dit ook het geval, dat het er eigenlijk 2 waren en placenta was ook vergroot alleen lichaam heeft alles opgenomen.
Mijn moeder was op de verjaardag van m'n oma, die is 1 augustus jarig maar vierde het zaterdag 30 juli. Ze was 1 augustus uitgerekend en zei nog dat ze hoopte dat ik wat later kwam ivm m'n oma haar verjaardag. Eerder ging niet meer lukken... M'n moeder werd om 00u wat misselijk en dacht dat dat kwam omdat het buiten over de 30 graden was en ze op t eind liep dus om 1.30 vond m'n vader dat ze naar bed moest dus gingen ze naar huis. M'n moeder ging naar bed en vond de misselijkheid strontvervelend dus belde ze s ochtends de vk om te vragen wat ze kon doen/nemen. Die kwam even langs en zei dat 'het' begonnen was. M'n moeder merkte niks dus ze ging op de koffie bij m'n oma (die woonde trouwens tegenover ons) en deed de was. Rond 15.30 kreeg ze lichte kramp en dacht dat t misschien beginnende weeën waren. Net daarna kwam de vk even kijken en bleek dat m'n moeder 6cm ontsluiting had, het was 40 graden dus moest ze naar het zh. In de ambulance kreeg ze pers weeën en moest ze ze wegpuffen. Ze waren om 17.45 in t zh, om 17.55 op de verloskamer en om 18.01 was ik er na een klein knipje (trauma voor m'n pa, lol), slechts 44cm en 2300gr. Zou je nu niet meer zeggen met m'n 1.84 haha. Er was in eerste instantie nog sprake van dat de Vk de bevalling wilde tegenhouden ivm de hitte maar m'n moeder heeft geroepen dat ze niet van plan was op 1 augustus te bevallen.