De eerste duurde 8 uur vanaf 2 cm (of 2 dagen als je vanaf het moment van inleiden telt, maar ik tel graag vanaf de regelmatige krampen), de 2e 1,5 uur. Dus ja wel sneller. Ook wel heftig, want had een weeënstorm en dus geen pauze tussen de weeën. Dan duurt 1,5 uur toch best wel lang. Maar ik kijk er wel met een fantastisch gevoel op terug. Persen was trouwens ook een verademing, de 1e zonder persweeën 55 min met vacuumverlossing ivm foetale nood, 2e wauw wat een geweld 2,5 perswee/3 minuten Ik hoop dat je op je 2e bevalling ook met een goed gevoel kan terugkijken straks, succes!
Mijn eerste bevalling was zwaar en keek ik ook niet fijn op terug. De tweede bevalling was nog zwaarder met nog meer complicaties dan bij de eerste, maar kijk ik wel positief op terug. Ik heb tijdens mijn tweede zwangerschap zowel met de 1e lijnsverloskundige, als de klinisch verloskundige uitgebreid gesproken over mijn eerste bevalling en wat ik naar vond, waar ik bang voor was, wat ik niet meer wilde en wat ik juist wel wilde en ik kan niet anders zeggen dat ze daar super goed naar gehandeld hebben. Mijn advies is dus om al je gedachten, zorgen of angsten met je verloskundige te bespreken.
Eerste kreeg ik de 5cm cadeau maar weeën amper gemerkt. Liep nog te lachen door t ziekenhuis, ja beetje verrotte bekken dus was meer waggelen. Totdat de vliezen om 22:00 geprikt werden...Direct weeënstorm en een vk die niet thuis gaf qua begeleding, pijnbestrijding tegen hield, wat een hel. Ziekenhuis redde de boel, zonder hun had ik t nooit meer gedurfd. 03:23 was de jonge dame er. Maanden flink last van gehad met nachtmerries etc. Bij t zien van "zwanger" bij nr2 (die t uiteindelijk niet haalde maar wel van ben bevallen) hadden we gelijk alles uit de kast getrokken om dat geintje niet nog een keer mee te maken. Zoontje R, de derde eigenlijk maar 2e voldragen kindje, van eerste wee tot kind 3 uur. Het is dat ik t niet vertrouwde en alles in me zei dat t te snel ging dat de vk me toch met voor haar nog niet overtuigende weeën maar naar t ziekenhuis liet gaan anders was t hectometerpaaltje 62.8 re geworden vermoed ik. Pijnbestrijding haalde we niet, daar gingen we te snel voor. Halverwege dr uitleg dat pompje wel kon kwam de perswee...nouja bevallen zijn werkt ook tegen de pijn.
Mijn tweede bevalling was een stuk relaxter. Eerste 7 uur, waarvan een groot deel een weeënstorm. 50 minuten persen, maar ik had geen goede persweeën, dus ik vond het best pittig. Terwijl ik heus niet mag klagen als je andere bevallingsverhalen van een eerste kindje hoort. Tweede begon heel rustig met ongeveer iedere 7 minuten een wee, maar omdat man 2 uur rijden hiervandaan werkte en het overdag was toch maar de verloskundige gebeld. Ze gaf me het advies mijn man toch maar te bellen. Op dat moment had ik geen weeën meer. Ik bleek 5 cm ontsluiting te hebben, dus zijn we naar het ziekenhuis vertrokken. In het ziekenhuis hebben ze de vliezen gebroken en kwam er regelmaat in de weeën. 2 uur later had ik ruim 9 cm ontsluiting, maar geen persweeën. Ze hebben mij toen toch maar een infuus gegeven, omdat mijn baby op ruim 9 pond werd geschat. Dat hielp, ik kreeg lichte persweeën en na 20 minuten persen is mijn tweede zoon geboren. Hij was ruim 9 pond. Het echte bevallen duurde 4 uur en was een stuk relaxter, doordat er tijd zat tussen de weeën en het korter duurde. Het mooiste vond ik dat ik hem heel bewust heb geboren voelen worden. De eerste bevalling vond ik heel heftig, de tweede was heel mooi. Mocht er ooit een derde komen, dan hoop ik dat ik het weer zo heel bewust mee mag maken. Mijn man vond het trouwens ook. Hij vond de tweede bevalling heel rustig gaan. We hebben tussendoor veel grapjes zitten maken en het was gewoon gezellig eigenlijk.
2e ging tergend traag. 5 dagen nodig gehad om 2 cm ontsluiting af te dwingen. Weeenopwekkers continu ophogen, helse weeenstorm als gevolg, kind dat al vanaf primen dipte in hartslag bij elke wee en tijdens de bevalling echt kritiek werd omdat hij steeds langer pauze nam om te herstellen, laatste cm is geforceerd ook en handmatig weggeduwd en gelijk na de geboorte kind afgevoerd omdat hij niet ademde en ik lag in t gouden uur alleen met de vk die druk bezig was vorm terug te naaien in mijn doos of zoals ze zelf zei tegen de stagiaire: je ziet nu nog niet wat t gaat worden, maar als ik dit aantrek dan zie je dat de krater weer een normale ingang wordt! Is goed gekomen hoor Man en kind waren op neonatologie. T goede nieuws is: dit scenario is vrij uniek. Ze hadden dit zelf ook nog niet eerder gezien dat iemand niet inleidbaar was de tweede keer, aangezien de eerste keer zo vlot ging met inleiden. Pluspunt: ruggenprik werkte uitstekend! Bij de eerste niet namelijk. Ik had wonderbaarlijk weinig last van de hechtingen! Bij de tweede kon ik na 8 week nog niet fietsen zonder vloeken. En omdat de zorg zo goed was en ik de regie had waar t kon, kijk ik zeer positief terug op de bevalling Maar sneller? God nee, wat een ramp zeg. Als ik niet was ingeleid zat ie er nu nog nog Als ik niet eerder was bevallen had ik een spoedkeizersnede ondergaan. Ok was al gebeld en stond klaar namelijk voor mij.
Ik ben twee keer heel autonoom bevallen. Bij de eerste met een vroedvrouw die mij volgde in mijn wensen. Ik heb er niet zoveel mee en weinig baat bij (vreemde of veel) mensen om me heen tijdens zo‘n heftig lichamelijk proces. Dus thuis, in bad de eerste en heb er 12 uur over gedaan. Alles was prima alleen het persen duurde wel lang. Tot mijn man mij hielp met opstaan (ik hing op de badrand beetje op handen en knieen) en de zwaartekracht meehielp, toen was ze er binnen één wee. Ik kijk er wel heel goed op terug omdat ik alles zelf kon bepalen en de in de voorbereiding alles heb gedaan om mijn onzekerheid/angst voor bevallen weg te nemen (theta healing en perineum/schede massage met mijn man) De tweede, 5 jaar later hebben we samen gedaan in de woonkamer. Zwangerschap zonder begeleiding en de bevalling ook. Ik ga gewoon echt niet goed op vreemde mensen en voelde aan alles dat het helemaal ging lukken. Van de eerste wee tot de geboorte waren het 4 uurtjes en alles was perfect. Dit keer geen bad maar een bal en dus de zwaartekracht gebruikt door rechtop op mojn knieen te persen. Ik kan echt niet staan tijdens persweeen door trillende benen haha. Maar dit ging prima. Het grote verschil met de eerste vond ik dat ik de persdrang nu goed herkende, ook toen het een beetje meedrukken was in het begin. Ook voelde ik heel duidelijk dat nu bij elke perswee het hoofdje dieper kwam en daar ook bleef staan wasr ik bij de eerste heel wat „heen en weertjes“ door moest. De eerste keer door de „heen en weertjes“ en langere persfase geen scheurtjes of iets en bij de tweede was ik er gemotiveerd hem eruit te persen maar heb wel steeds een beetje ingehouden omdat ik wel voelde dat het tot maximale rek kwam haha. Maar alsnog wel een scheurtje. Mijn informatie vertelde mij dat vrouwen die alleen thuid bevallen (bijna) nooit meer dan een tweede graad ruptuur persen en dat deze dan (meestal) prima genezen zonder hechten. Ik heb van het scheuren zelf niets gevoeld, ontdekte het pas ruim een uur na de bevalling onder de douche. En alles is helemaal genezen. Na mijn tweede bevalling heb ik wel meer lastbgehad erna. Vooral van mijn stuitje bij het opstaan en gaan zitten. Maar nu 5 maanden na de bevalling, ben ik 98% hersteld. Langzaam gaat het steeds beter en kan ik nu weer sit ups doen waarbij ik over mijn hele stuitje rol zonder pijn. Een wereld van verschil. De tweede ging dus sneller en makkelijker maar ik kijk op beide met een heel goed gevoel terug.
De eerste duurde 7 uur met helse rug en been weeen. En enorme pijn in mijn heupen. Ze werd na 45 minuten persen geboren met een duw en een knip. Mijn 2e was echt relaxt , voor zover het relaxt kan zijn. Ik had buikweeen. De bevalling duurde 4 uur en heb 9 minuten geperst. Zonder kleerscheuren kwam ik er vanaf die keer
Hier was de tweede bevalling ook veel beter! Bij de eerste 7 uur, uiteindelijk knip en vacuum pomp omdat ik de persweeen niet goed voelde. Tweede ingeleid bij 41.3, in 3,5u was hij er geheel op eigen kracht. Dit is inmiddels 14 weken geleden en kijk er positief op terug