Wat ik mij nou afvraag, zou een vrouw nou echt niet zonder hulp kunnen bevallen? Mijn gevoel zegt dat mijn lichaam me wel verteld wat ik moet doen. Als ik kijk naar honden, katten, paarden etc die weten ook precies wat ze moeten doen bij de bevalling en redden zich in de meeste gevallen gewoon zelf. Nu ik er steeds vaker over nadenk zou ik zelf ook het liefste in alle rust zonder hulp en inmenging van vreemde mensen willen bevallen, is dit nou zo'n rare gedachte?
nee ik heb zelf ook precies die gedachte! alleen ben ik niet van plan het risico te nemen met mijn ongeboren kindje zeker niet meer nu die bijna 3 weken voorloopt op groei. Ik heb dit wel kenbaar gemaakt naar mijn verloskundige en een duidelijk bevalplan opgesteld waarin dit ook staat en ik vertrouw mijn verloskundige genoeg om te weten dat ze alleen gaat ingrijpen als dit echt nodig is.
Tja..op zich kan het natuurlijk best. Maar wanneer het ook maar een heel klein beetje anders dan anders gaat kun je het leven van je kind en jezelf ernstig in gevaar brengen als er geen deskundige bij is die weet wat er moet gebeuren. Je kunt natuurlijk wel aangeven dat je het zoveel mogelijk zelf wilt doen, en dat de vk alleen ingrijpt als het nodig is?
Er zijn vrouwen die het doen... Ik ben de vorige keer thuis bevallen. De bevalling begon om 23.30 uur, en om 4 uur was de vk er voor het eerst. Ze heeft getoucheerd, en is om half 8 weer teruggekomen. Toen de vliezen gebroken (dat dan wel), en toen ging ze weer. Toen ik persdrang kreeg hebben we haar weer gebeld. Ik vond het fijn dat ze nog even controleerde of ik echt wel mocht gaan persen, maar verder heb ik wel sterk het gevoel dat ik het allemaal zelf heb gedaan. Ik heb puur de hoognodige controles gehad, en verder heeft de vk zich helemaal nergens mee bemoeid. Het was dus alleen toucheren (3x), vliezen breken (waarna het allemaal veel sneller ging, heerlijk!), en na afloop hechten. Ik hoop dat het deze keer weer op dezelfde manier kan gaan! Ik heb nu een andere vk, maar ik schat in dat zij op ongeveer dezelfde manier zal werken.
bij dieren gaat het vanzelf maar daar gaat het ook echt wel eens fout hoor!! Dan is het helaas pindakaas , survival of the fittetst. En ja in Afrika bevallen vrouwen ook achter een struikje ( bij wijze van spreke) maar daar is de moeder-kind sterfte dan ook hoger. Zou het echt een mega domme actie vinden om zonder begeleiding te bevallen. Je zet je eigen leven en dat van je kind op het spel. Natuurlijk gebeurt het wel eens dat iemand bevalt voordat de vk er is maar dan zijn dan ook altijd niet van die gecompliceerde bevallingen. En dan nog. Begrijp dat je niet te veel toeters en bellen wilt. Dat kan prima thuis met een vk die een beetje op de achtergrond blijft en naar voren stapt als het moment daar is.
Zoals Anna het noemt zou ik het zelf ook wel willen. Laat mij maar. Aan de andere kant heb ik na mijn eerste bevalling wel duidelijk ervaren dat bevallen niet altijd iets intuïtiefs is wat iedereen automatisch "goed doet". Ik verkrampte volledig en heb 8 uur weeën krampachtig proberen tegen te houden, waarna een ruggenprik de nodige ontspanning heeft gebracht en mij uiteindelijk 'dwong' om die bevalling zijn werk te laten doen. Ik snap dat dit niet de ideale situatie is, maar ik zou er niet zomaar vanuit gaan dat een bevalling altijd een soort oergevoel is waardoor elke vrouw weet wat ze dan moet doen. Alleen persen, daarin ben ik een natuurtalent (hehe, gelukkig toch nog iets, haha), dat ging dan wel weer alsof ik dat al eeuwen zo gedaan had. Maar goed, die 11 uur daar voor waren helaas niet zo "oergevoel" als ik had gehoopt...
Oja, en bij mijn eerste bevalling ben ik dus veel met rust gelaten, omdat ik niemand aan mijn hoofd wilde, maar ik wil dus eigenlijk nu juist (in ieder geval in het begin) iemand die me verteld wat ik precies moet/kan doen. Daarna zien we wel weer verder
Bij mij was het oergevoel er inderdaad wel meer, maar ik was zó misselijk, dat de ontsluiting pas echt goed vorderde toen ik eindelijk had durven overgeven (fobie...). Deze keer hoop ik dat ik meer kan rondlopen en andere houdingen aan kan nemen. Ik heb namelijk eigenlijk alleen maar op mijn rug kunnen liggen, en kunnen hangen, vanwege de misselijkheid. Maar, ik geef Chrystel gelijk: je weet van tevoren nooit hoe het gaat lopen, dus ik zou er toch altijd wel een deskundige 'bij' willen hebben!
Hier is mijn vk er ook heel vrij in, het échte bevallen gebeurt wel waar zij bij is, maar tijdens de ontsluitingsweeen komt ze alleen even controleren en gaat ze dan weer weg, om na een tijdje weer terug te komen om te controleren. Ze kan ook gewoon wel blijven, als ik dat liever wil, maar haar ervaring is dat ontsluiting beter vordert in je eigen omgeving zonder vreemden er bij, zodat je écht vol in de weeen durft te gaan en niet bang bent dat je bv een lelijk gezicht trekt ofzo Zodra het tijd is om te persen, is ze er wel volledig bij, maar ook dan kan ze - als ik dat zou willen - best op de achtergrond blijven en af en toe tips geven ipv heel actief coachen. Belangrijk is dat ze er bij is zodat ze in kán grijpen als het nodig is. Een menselijke bevalling is wel echt anders dan dat van een dier, doordat wij rechtop lopen en onze kinderen in verhouding gewoon echt een groot hoofd hebben; bij dieren is het wat meer gebouwd op alleen bevallen (maar reken ook maar dat dat wel eens mis gaat hoor!). Ik zou echt niet zonder enige vorm van ondersteuning bevallen. En ja, in Afrika bevallen er ook vrouwen alleen, maar reken maar dat er veel vrouwen hulp krijgen van bijvoorbeeld zussen, moeders en tantes... En heel vaak gaat het ook gigantisch mis, natuurlijk.
Tja, ik zou persoonlijk het risico dat er met mij of met m'n kindje iets zou kunnen gebeuren, niet willen nemen. Wat betreft het oer-gevoel van bevallen; ik heb ook echt de verloskundige nodig gehad, die tegen me zei dat ik het zelf tegen aan het houden was, en toen ik dat hoorde, ben ik niets meer gaan tegenhouden en was Thijs zo geboren. Dus ik zou er wel graag iemand op de achtergrond bijhebben, al is het alleen maar om het in de gaten te houden en het wellicht voor jezelf wat makkelijker te hebben.
tuurlijk zou het kunnen maar verstandig nee! in de dieren wereld gaan er veel kleintjes dood tijdens net naa de bevalling die kans ga je toch niet lopen? je kunt bij je vk goed aangeven wat je wilt tijdens/na je bevalling!! ik heb aangegeven dat mijn man en ik een erg goed team vormen en het grote deels samen doen dus ook zo gedaan bij de tweede om 9 uur kwam ze 2cm wel weeën geen pijnlijke om 10 uur kwam ze weer 5cm wel weeën en ze werden vanaf dat moment pijnlijk de vk bleef in de keuken achter haar laptop administratief werk doen en voor de kleine spulletjes klaar gezet. en ze kon ons horen oplaatst wou ik graag op bed dit dus ook gedaan toen ging het iets te snel dus alles werd snel klaargemaakt en de kraamzorg werd gebeld met de vraag spoedig te komendaarna bleef ze bij mij omdat ik in een weeën storm zat en mijn man dit wat akkelig vond de kraamzorg arriveerde 20/25 min later was deze er de vliezen werden gebroken en om kwart voor 12 is de kleine man als sterrenkijkertje geboren ik had een klein scheurtje 2 hechtingen en tsja dat kun je zelf niet ziet zien. dus als ik jouw was zou ik het ook ongeveer vragen op deze mannier voor onze derde wil ik het graag weer zo het was een erg mooie relaxte bevalling
Het klinkt heel leuk, maar ik zou het nooit doen. Als de hartslag van je baby tijdens de weeën te laag is, merk je daar niets van (ja, in het ergste geval merk je het doordat je kindje levenloos ter wereld komt). Als je kindje niet helemaal goed ligt, hoe weet je dat en hoe ga je dat corrigeren? En zo zijn er nog veel meer dingen die verkeerd kunnen gaan. Ik heb de bevalling van Lisa bijna helemaal zelf gedaan, de verloskundige voelde het goed aan dat ik me wel redde en zat bijna de hele tijd beneden. Ze heeft wel de navelstreng om het nekje weggehaald, Lisa was al blauw, ik weet niet of het goed was afgelopen als ze dat niet meteen had gedaan.
Mijn moeder ging bevallen van mijn zusje en daar was niet eens een verloskundige bij ( is nu 7 jr geleden ). Ze ging even in bad liggen en toen hoorde ik en mijn stiefvader opeens 'helpppp' en kwamen we de badkamer instormen en lag mn zusje al in bad
denk dat de dames zoals hierboven het goed beschrijven, een bevalling kan zonder vk of gyn maar de kans dat er wat gebeurt met jou of/en je kindje.... bespreek het met je vk dat je graag zoveel mogenlijk alles zelf wilt doen, maar ga alstjeblieft het risico niet lopen dat je straks helemaal alleen een levenloos kindje baart.
sluit me bij escal aan... bespreek het met de vk... hier de beide bevallingen ook zoveel mogelijk samen met mijn man gedaan... ik zit in een tunnel tijdens de weeën, dus had niet eens in de gaten dat de vk er was... op het moment dat het niet ging zoals het moest greep ze in.. (helaas beide keren in het ziekenhuis in het ziekenhuis de laatste cm moeten doen, omdat het niet vlotte en de kids in nood kwamen.. maar ook daar grepen ze alleen in indien nodig)
Ik ben er puur over na het denken en wil zeker geen risico nemen maar het is gewoon een gevoel wat door mij heen gaat dus dat moet wel even goed onder de loep genomen worden. Ik heb er nog niet met de verloskundige over gepraat, dat ga ik zeker nog doen, wel heb ik het er al over gehad dat ik het liefst thuis zou bevallen. Mijn partner is niet zo'n voorstander om het helemaal alleen te gaan doen, hij is veel te bang dat er iets mis zou gaan. Ik heb altijd angst gehad wat betrefd zwanger raken en bevallen maar moet zeggen nu ik zwanger ben ben ik nergens bang meer voor en voelt het juist allemaal vertrouwd aan. We moeten natuurlijk alleen nog gaan zien hoe het gaat lopen maar ik heb het gevoel dat ik het ook wel zou aanvoelen als iets niet goed zou zitten en dan zou ik zeker niet wachten met hulp inschakelen. Ik vind het fijn om jullie ervaringen te lezen dus schroom vooral niet met antwoorden...
Bij mijn vorige bevalling wilde de placenta niet komen en dan ben je heel blij dat er een vk aanwezig is... (En een placenta die niet wil komen, voordat je daar achter bent en er dan nog eens hulp in huis is...) Zeker bij een eerste bevalling zou ik er nooit voor kiezen om zonder vk te bevallen. Statistisch bezien is de kans op complicaties nu eenmaal veel groter bij een eerste bevalling. Persoonlijk zou ik het mezelf nooit, maar dan ook nooit, vergeven als ik het leven van mijn kindje in gevaar heb gebracht omdat ik er geen vk bij wilde hebben.
Ik heb al aardig wat bevallingen gezien en dacht het ook wel te weten. Maar was maar wat blij toen de vk aanboodt bij 4/5 cm niet meer weg te gaan. En ik moest hier geknipt worden en ze moest er uit geduwd worden. Dat was me alleen nooit gelukt. Ik ben in 11 uur bevallen, gelijk krachtige weeen dus m'n lijf pakte het goed op. Was er heel relaxed in gestapt. Helaas bleven de persweeen weg en moest ik het op eigen kracht doen. Van tevoren kun je niet bedenken hoe een bevalling gaat lopen. De bevalling waarbij vrouwen het zelf doen, waarbij het zo snel gaat dat hulp te laat is, dat gaat eigenlijk altijd wel goed maar dat is volgens mij nooit bij een 1e kindje. Je kunt ook prima de vk beneden laten zitten zodat je man haar kan roepen als er hulp nodig is. Zonder medische hulp zou ik niet eens durven overwegen. Ik zet mijn leven en dat van mn kleine niet op het spel. Bevallen is natuurlijk maar helaas gaat het niet altijd vanzelf en komt overlijden van moeder of kind nog steeds voor.
Ik denk dat het wel kan als je van te voren weet dat alles goed gaat. Echter zou ik het risico nooit nemen. Zonder professionele hulp (ziekenhuis) had ik niet meer geleefd en mijn dochter ook niet. Moet daar niet aan denken!