Even een luchtig topic Zoals de titel al zegt: stel dat we in de middeleeuwen zouden leven, hoe zou jij er momenteel dan aan toe zijn geweest? Wij zouden denk ik op een boerderij wonen op het platteland. Verder zou ik denk ik niet heel gelukkig zijn ik zou dan de ziekte van Lyme hebben, omdat er nog geen antibiotica bestaat. En op mijn 18e zou ik dan misschien dood zijn gegaan door een longontsteking. Mocht ik dat overleefd hebben, dan zit ik de hele dag binnen op een stoel omdat ik met mijn -4.75 waarschijnlijk geclassificeerd ben als blind En het ergste: ik heb rood haar, dus misschien hebben ze me allang in een rivier gegooid met een molensteen aan mijn nek. Beticht van hekserij
Heel erg dood denk ik met mijn Crohn en diabetes zou ik geen lang leven gehad hebben. En ik was ook een prematuurtje, dus dat was al geen goede start om dat te overleven in die tijden Ik zou denk ik wel graag in die tijd geleefd hebben op een boerderij ofzo. Brood bakken, voor de dieren zorgen, ja lijkt me wel wat of misschien wel als koopvrouw op de boot naar verre oorden voor specerijen en stoffen.
Ik zou denk ik leven als simpele huisvrouw op een boerderij. Zo'n dikke bakkers of vissersdame die zorgt voor de kinderen en dieren. In het andere geval zou ik door mijn pcos geen kinderen hebben gekregen en dan leven als een verstoten vrijster ofzo omdat ik mijn man geen kinderen kon geven.
Als ik nog had geleefd toen mijn dochter werd geboren dan waren we bij haar geboorte allebei dood gegaan. We hadden een ks nodig, omdat ze er niet uitkwam, dus dat hadden we vast niet overleefd.
Waarschijnlijk zou ik niet hebben bestaan, mijn grootouders van moeders kant zouden elkaar waarschijnlijk niet zijn tegengekomen omdat de ene kant uit twente komt en de andere uit het gooi. Die waren wel ongeveer uit dezelfde sociale kring, dus wat dat betreft had het wel gekund. Mijn vader komt van het Friese platteland, die zou in de middeleeuwen nooit een stadsmeisje uit een aannemersbedrijf zijn tegengekomen en zeer waarschijnlijk ook niet mee mogen trouwen, dus ik denk dat mijn bestaanskansen erg minimaal waren geweest. Dat allemaal buiten beschouwing gelaten, ik betwijfel of ik (en mijn broer) de hersenvliesontsteking zouden hebben overleefd die we hebben gehad toen ik 11 maanden was. Gezien dat we allebei ruim een week in het ziekenhuis hebben gelegen, acht ik die kans klein. Stel dat dat allemaal was gelukt, dan zou ik waarschijnlijk gewoon getrouwd zijn en ik denk dat ik de geboortes van de kinderen wel zou hebben overleefd, met wat meer schrammen dan nu en hopende dat je er geen kraamvrouwenkoorts bij krijgt. Dat risico is tegenwoordig natuurlijk een stuk beperkter dan toen, dus dat er nu niets aan de hand was, betekent niet dat ik het toen niet gehad zou hebben gezien het scheuren en bloedverlies. Of dat op het platteland zou zijn geweest of in de stad weet ik niet zo. Mijn vader is de jongste van 12, dus hij zou geen rechten op land hebben gehad, dus mogelijk zou hij dan makkelijker in het bedrijf van zijn schoonvader hebben kunnen werken, dan op het Friese platteland.
Als dit de middeleeuwen waren had ik waarschijnlijk niet ouder geworden dan een half jaar en misschien had ik dat nog niet gered vanwege astma en met een half jaar voor het eerst een longontsteking.
Ik kan mij een groot gezin zonder de moderne luxe echt niet voorstellen. Gewoon sowieso niet voor de tijd dat de wasmachine en vaatwasser er waren
Denk niet allemaal, maar wel veel ziektes die nu dankzij goede hygiëne niet meer voorkomen in Nederland ? De kindersterfte was toen ook wel heel hoog.
Dit denk ik ook. Elk anderhalf jaar een kind want ik raak als zwanger als je naar me kijkt. Ik zal dan vast wel gestorven zijn tijdens 1 van de bevallingen. Qua rijkdom: Mijn moeder heeft dat tot redelijk ver teruggezocht ooit. Ik denk dat we wel ok waren. Ik kom uit een lijn van leraren, dominees en zelfs werkende vrouwen (administratief werk en in de zorg) Altijd wel in de buurt van een stad of grote gemeenschap. … dus de pest is misschien ook wel een optie
Nee joh, zouden er vast maar 3 over gebleven zijn vrees ik. Dat je wel 12 moest baren om een paar levend over te houden. Ik denk dat in die tijd niet veel grote gezinnen waren, omdat er zoveel t loodje legden.
Ik zou mijn man nooit hebben ontmoet, hij zou niet oud geworden zijn door zijn astma. Mijn kinderen zouden dan dus ook niet bestaan. Door het bedrijf van mijn vader zouden we het wel goed hebben, maar we waren niet van adel. Ik denk dat ik met iemand van soortgelijke stand zou zijn getrouwd. Huisje in een dorpje in het noorden van het land, hopelijk een paar kindjes (want 3 jaar MMM), een koetje, wat schapen en kippen erbij, moestuintje. ik denk dat ik in die tijd veel creatieve bezigheden zou hebben zoals wol spinnen, tekenen, schilderen en handwerken, en deze vaardigheden zou ik overdragen aan de volgende generatie (tja, eens een juf, altijd een juf ). Ik zou een gruwelijke hekel hebben aan de was en me altijd afvragen of er nou niet iemand is die daar iets op kan verzinnen
Zo’n vreemd iets inderdaad. 3 kinderen, de oudste, Jantje, sterft aan polio op 4 jarige leeftijd. Baby nummer 4 heet dan ook weer gewoon Jantje. 3 kinderen binnen 1 gezin met dezelfde naam en zo.. No big deal.
Ik zou waarschijnlijk een groot gezin hebben, en werken als huisvrouw/moeder op een boerderij. Of, en dat is optie 2. Ik vind dat vrouwen dezelfde rechten hebben als mannen en ik hou er niet van als iemand mij zegt wat ik moet doen en wel of niet mag. Even heel zwart wit gezien dan he. Dus misschien was ik wel op de vlucht, rebels en ontmoette ik een knappe vent zoals Jamie fraser in outlander met wie ik wilde avonturen beleefde.
Heel erg arm, en de helft van mijn kinderen ging sowieso dood aan hun (erfelijke) stofwisselingsziekte en de rest was dan maar hopen dat ze genoeg te eten hadden
Ik zou in het kraambed bij mijn eerste dood zijn gegaan aan HELLP. Oh wacht, ik zou er niet geweest zijn omdat mijn moeder bij mijn bevalling overleden was aan HELLP en er geen keizersnede bestond.