In ziekenhuizen worden sneller ingrepen gedaan die misschien niet altijd nodig zijn en complicaties kunnen veroorzaken. Ik heb het over poliklinisch bevallen. Zo wilden ze mij aan de weeënopwekkers hebben. Een katheter er in drukken. Totaal onnodig. Die katheter heb ik zelf geweigerd. De weeënopwekkers heeft mijn verloskundige een stokje voor gestoken. De verpleegkundige had zelfs nog nooit een bevalling op een baarkruk gedaan. Als ik op m'n rug was blijven liggen had ik wss een knip gehad (woorden verloskundige). Van de 2e bevallen van een sterrenkijker. Thuis. Dat wisten we pas toen hij er uit kwam. Zou het zo weer doen. Ik stoor me ontzettend aan mensen die beweren dat bevallen (poliklinisch) in het ziekenhuis veiliger is. Want uit onderzoeken is helemaal niet gebleken dat het zo is. Prima als iemand zich daar veiliger VOELT. Maar breng het niet als een feit. Bovendien houd je een bed bezet voor iemand die wel echt een plek nodig heeft in het ziekenhuis.
Tja, stoor je een eind weg. Mijn mening is dat een thuisbevalling onnodig risico nemen is. Jij vindt een ziekenhuisbevalling horror, dat is jouw ervaring. Ieder haar mening, je moet vooral doen wat jij goed/fijn/veilig acht, en waar jij je goed/fijn/veilig voelt.
Niets, maar ook niet over nagedacht eigenlijks… bij R was ik binnen 4 uur bevallen wat enorm snel is voor een kindje wat niet leeft en in stuit ligt. En bij H was een geplande keizersnee.
Het is maar net wat voor voorbeeld je aanhaalt. Ik ben van mening dat een ziekenhuisbevalling wel degelijk veiliger is. Wat als je thuis bevalt en er tijdens de bevalling complicaties optreden, zoals bijvoorbeeld veel bloedverlies? Niet al deze vrouwen kunnen binnen 10 minuten in het ziekenhuis zijn voor de nodige hulp. Het zusje van mijn moeder is ook thuis bevallen, helaas kan zij het niet meer navertellen, de hulp die zij nodig had, kwam helaas te laat, voor haar en voor haar baby.
10 minuten Ik ben met 4cm in de auto gestapt en kreeg na 8km persdrang. Toen moesten we nog 12km. Dat smorgens om 08:30 over een mega drukke weg. We hebben er 40 minuten over gedaan. Baby was er ook zo in het ziekenhuis Edit: mijn eigen ziekenhuis is op 30minuten rijden, maar daar was geen plek. Als in dit ziekenhuis ook geen plek was geweest had ik naar een ziekenhuis op een uur rijden gemoeten. Ik kreeg na mijn bevalling een fluxus dus het was maar goed dat ik hier terecht kon.
Nou een vriendin van mij was poliklinisch aan het bevallen in ziekenhuis 1 in de nacht. Daar was medisch ingrijpen nodig maar er was geen plek. Werd ze mooi vervoerd per ambulance naar ziekenhuis 2. Dus zelfs als je in het ziekenhuis poliklinisch aanwezig bent en medische hulp nodig hebt is het niet standaard dat het artsenteam daar eerder is/plek heeft. Tenminste, tegenwoordig dan. (Personeelstekort)
Wow dat is bizar. Ik vraag me af of dit niet standaard is op echt een uitzondering. Hadden ze dat niet van te voren kunnen bedenken? Of was er een specifieke handeling nodig?
mij mag hopen een uitzondering. Al werd het bij mijn nichtje voor aanvang van bevalling in de nacht ook gemeld: je kunt poliklinisch komen maar als je medisch wordt ga je door. Dus het is afgelopen half jaar vaker voorgekomen. En nee was geen specifieke handeling nodig tenminste niet specifieker dan dat dat ziekenhuis normaal kan bieden. Allemaal goed gekomen hoor maar niet het lekkerste ritje.
Iets dergelijks is mij ook overkomen. Ik zou gaan bevallen in een geboortehuis wat aan een ziekenhuis vastzat, met het idee zo in een huiselijke omgeving te bevallen en zo in het ziekenhuis te zijn mocht onverhoopt toch medisch ingrijpen nodig zijn. Eenmaal in het geboortehuis bleek de baby in sterrenkijker positie te liggen. Daarnaast bleek O. achteraf nogal een forse baby te zijn (9 pond) met vooral een groot hoofd, en het was mijn eerste bevalling. Dat hoeft natuurlijk geen probleem te zijn, maar ik verkrampte compleet door de helse rugweëen en de ontsluiting vorderde daardoor niet. Pijnstilling (ruggenprik in dit geval) werd als de enige optie gezien om mij te laten ontspannen want lachgas werkte niet voor mij. Echter, er bleek in dat handige aangrenzende ziekenhuis helemaal geen plek te zijn voor mij. Dus kon ik met loeiende sirenes in de ambulance naar een ziekenhuis 50 km verderop (andere ziekenhuizen in de regio hadden ook geen plek) en manlief met een lege maxicosi in de auto erachteraan... Meer on topic: een geboortehuis heeft inderdaad een wat meer huiselijke sfeer, maar wees je bewust dat mocht je serieuze pijnstilling nodig hebben, dit niet altijd (dichtbij) beschikbaar is.
Wij waren ook eerder in het ziekenhuis dan de gynaecoloog.. Die hebben ze 2 keer moeten bellen maar gelukkig was ze er uiteindelijk nog supersnel! Moest toch nog voorbereid worden op de OK..
Als je zolang onderweg bent om bij het ziekenhuis te komen, dan snap ik dat je inderdaad andere keuzes maakt! Belt de verloskundige van te voren of er plek is in het ziekenhuis? Lijkt me niet handig als je daadwerkelijk een spoedgeval hebt en je er dan niet terecht kan.. In mijn geval maakt het niks uit, ik woon in een klein dorp. Ik ben ondertussen ook verhuisd en woon nu op 5 minuten afstand, als het moet dan ga ik lopend
Ja die belt zodra je richting het ziekenhuis moet om door te geven dat je er aan komt. Ik was sowieso medisch dus mocht niet thuis bevallen en was al bekend op de afdeling ivm langdurig gebroken vliezen. Ze mochten mij niet weigeren aangezien ik een grote kans op een fluxus had maar we mochten echt niet komen. Gelukkig in het andere ziekenhuis wel en de zorg was daar echt top!
Met eigen vk in t ziekenhuis was een fijne ervaring. Weer heerlijk gedanst en gezongen onder de douche. In 3,5 uur van 2 naar 10 cm. Bleef alleen een randje staan wat zorgde voor een heftig uur in paniek omdat ik de persweeën niet op kon vangen. Ik heb nu, 11 dagen later nog steeds spierpijn in mijn rug door het verzuren en verkrampen van mijn rugspieren. Maar kijk er goed op terug! Wat blijft een bevalling toch een fantastisch mooie beleving!
Ervaring niet nee, het kan heel goed tussen mijn oren zitten maar het was voor mij het idee. Behalve dat ik het zeer onprettig vind thuis (tenzij je geen keus hebt omdat het zo snel gaat bv) krijg ik echt de kriebels van het idee omdat in huis te doen. Ik blijf toch voor me zien dat het zo'n rommel kan worden. Als ik denk aan mijn bevallingen met de vliezen breken en alles eromheen dan ben ik blij dat dat ik een ziekenhuis bed was wat ik achter me kan laten.
Ik heb mijn laatste bevalling ook niet als ‘veel zooi’ achterlaten ervaren. Ik had maar zeer beperkt bloedverlies en toen vliezen waren gebroken viel het water ook wel mee. Overigens vind ik het sowieso niet meer vies, iets wat ik bij de eerste wel had. Dus kan me helemaal voorstellen dat mensen thuis willen bevallen! Ik durf het zelf alleen niet ivm fluxus eerste keer en operatie vanwege vastzittende placenta. 2e bevalling dus preventief aan het infuus en dat heeft geholpen (denk ik).
dat de afdeling vol lag of te weinig personeel. Dan word je geweigerd en moet de vk doorbellen naar andere ziekenhuizen.
Voor mij heeft een bevalling maar 1 doel. Mijn kind veilig op de wereld zetten en er zelf zo goed mogelijk doorheen komen. Leuk dat je thuis lekker kunt ontspannen met een zoutlamp. Maar daar heb je totaal niets aan bij een complicatie. Het belang van mijn kind gaat toch echt voor op mijn eigen gemak. Verder heb je grotendeels je ogen dicht. En is gezellige muziek wel het laatste waar ik behoefte aan had. Niemand kan voorspellen hoe een bevalling zal verlopen. Als alles goed gaat kon het prima thuis. Maar als er onverwacht iets mis gaat is lang niet iedereen "zo" in het ziekenhuis. Zaken als files, omleidingen of het weer zijn onvoorspelbaar. En sommigen wonen op een behoorlijke afstand. Ziekenhuizen in mijn omgeving hebben in deze tijd trouwens standaard een ok team en gynaecoloog 24/7. De kleinere ziekenhuizen hebben niet eens meer een verlosafdeling. De tijden dat de anesthesist uit bed moest worden gebeld zijn wel voorbij zeg maar.
Niet. Ik snap dat nooit zo. Het is een verloskamer, geen romantische date, toch? Neemt niet weg dat ik dingen ter vermaak heb meegenomen 3x hoor. Gewoon een boekje, telefoons, heb met man ook serie gekeken tussendoor, gewoon gezellig gekletst.. Maar op het moment zelf: fuck off met je geurkaarsen, lampjes, geurende shit en afspeellijsten. Ik moet een watermeloen uit mijn lichaam persen. Doe gewoon wat ik zeg op dat moment. Heb ik dorst? Geef me een slok appelsap. Heb ik het warm en vraag ik om een koud washandje? Geef die gewoon. Mond houden en luisteren.
Neuh joh, Ik heb mijn man 3 keer ondergespuugd, gepoept, de tour stond op de achtergrond op, heb de gyn uitgescholden omdat ze zonder aankondiging een vinger in mijn anus stak om de vers gezette hechtingen te controleren, er lagen 2 man over mijn buik om na het kind ook de placenta eruit te duwen en intussen ging mijn versgeperste dochter met man richting medium care omdat ze niet zo lekker opstartte na een pompverlossing. Ik geloof dat ik geurkaarsjes, wierook, muziekjes, tingeltjes en dingeltjes zo vanaf de 4 verdieping het raam uit had gekieperd. Met die verdomde zuster die de weeenopwekkers op standje max had gezet, erachter aan