Als het onderwerp laatst al langs is geweest... sorry! Maar ben benieuwd hoe jullie je man/levenspartner hebben ontmoet. Waar, en herinner je nog hoe die eerste ontmoeting ging? Wat was de aanleiding, wat waren je eerste gedachten,etc. Ik zal beginnen, af en toe is het best leuk om er weer aan terug te denken Mijn man en ik waren collega's, maar dat wist ik niet (hij was net komen werken, ik werkte toen parttime). Onze leidinggevende moest ergens naartoe voor een lezing en had blijkbaar ons beiden meegevraagd. Toen ontmoetten we elkaar voor het eerst. Ik had nog niet echt een indruk, ik zag een nette goedgeklede man voor me. Pas toen we een beetje begonnen te praten kon ik zijn accent niet goed thuisbrengen, dat was dus Vlaams. Ik vond dat meteen charmant en we hebben die avond veel gepraat. Daarna zochten we elkaar steeds vaker op in de pauzes. Veel kopjes koffie aan vooraf gegaan, toen uit eten (wat eigenlijk een date was, kreeg niet zoveel door mijn keel), en zo ging het verder. Nu getrouwd en kindje onderweg
Ik heb mijn vriend leren kennen op Pinkpop!!! Toen ik hem zag, dacht ik gelijk: WAUW!!! En zo dacht hij ook over mij haha! Hij had iets wat me aansprak, wat precies, geen idee?! Het was ook gewoon écht een gevoel!!! We zijn daarna eerst gewoon ruim een jaar met elkaar om gegaan, msn-en etc etc... En tsja toen konden we er echt niet meer om heen, we waren (en zijn nog steeds haha) héél erg verliefd op elkaar! En nu zijn we een aantal jarenr, mooi huisje en een prachtzoon verder!
Hier ook op het werk. Begon vorig jaar 1 maart en werd ingewerkt door hem. Gelijk had ik zoiets van 'woow'. Beide hadden we nog een relatie en verder ook geen aandacht aan hem besteedt. Zijn relatie ging over. Ik werd geopereerd en begon 2wk later weer therapeutisch net werk. Stond toen ook weer een dag met hem over. Mijn zusje smste steeds en we begonnen te dollen over dat mijn zusje vrijgezel was en ik ze wel aan elkaar voor wou stellen haha. Hij zei toen: ik hoef je zusje niet, ik ga voor jou. Uuh, juist ja. Mijn relatie is in die tijd ook over gegaan. Heb er heel goed met hem over kunnen praten en we zijn na een late dienst eens wat gaan drinken. Dit werd standaard 1x per week na het werk. Spanning steeg steeds meer. Hij bracht me naar huis en er gebeurde niets. Dag erna hetzelfde en toe zei hij dit keer laat ik je niet zomaar de auto uit stappen en heeft ie me gezoend. Sindsdien veel samen en officieel een maand na onze eerste zoen een relatie gekregen. Nu 9mnd samen
in de kroeg In eerste instantie dacht ikw at moet die ouwe vent van me? (we schelen 11 jaar) maar na uiteindelijk de hele avond (tot 4 uur 's ochtends) te hebben zitten praten ben ik toch maar met hem mee gegaan... Bij hem thuis nog zitten praten tot 8.00 's ochtends en daarna pas naar bed gegaan. De week erop herhaalde zich dit ritueel, de week daarop weer en de week daarna hebben we maar besloten een stelletje te worden Ondertussen 3 jaar samen, getrouwd en een kindje en heeeeeeel gelukkig!
Ik heb mijn man bij de Scapino ontmoet ik werkte in het ene filiaalnalas weekendhulp en hij in een ander en we kwamen door een gezamenlijke collega bij elkaar en nu 17 jaar later nog steeds gelukkig. Wat een schoenenwinkel allemaal niet teweeg kan brengen
Ik heb mijn vriend ontmoet via mijn beste vriendin. Zij kreeg bijna jaar geleden een relatie met een jongen (nu haar ex) en mijn vriend was dus zijn beste vriend. Ik kwam net uit een rotrelatie en had geen zin om gekoppeld te worden, maar vriend was meteen gek op mij Hij heeft het maandenlang volgehouden en uiteindelijk kon ik niet meer om hem heen. Nu zijn we 8,5 jaar verder en zijn we nog steeds happy en hebben een prachtige dochter samen.
Mijn man was mijn buurjongetje. Ik ken hem als sinds ik 4 was (ben nu 32). We hebben een paar maandjes verkering gehad toen ik 16 was en elkaar op m'n 20ste terug gevonden. Binnen een half jaar gaan samenwonen, en nu dus alweer 12 jaar samen, 5 jaar getrouwd en 2 kindertjes
Ik verloor een weddenschap en moest daarom een week op een datingsite staan. Ik kreeg honderden mailtje, koos er eentje uit om mee te gaan mailen en 2 maanden later woonden we samen
Dat gevoel dat het 'goed' zat had ik ook meteen. Ik voelde me nooit geremd of verlegen in zijn bijzijn, en we konden meteen heel goed praten. Ook heb ik vrijwel niet gewacht met lichamelijk contact, en dat is echt niets voor mij (normaal hield ik altijd heel erg de boot af, niet gek gezien mijn vorige twee relaties gewoon niet 'de ene' waren). Dat speciale gevoel was er dus direct.
ik heb me vriend leren kennen via internet. toen we voor het eerste een drankje samen gingen doen had ik echt zo iets van wauw , en voor hem was dit eigelijk het zelfde ! na 2 maanden waren we al onafscheidelijk en zijn we maar gaan samen wonen nu 2 en half jaar ver zijn we nog steeds samen en stappen wij vrijdag samen in het huwelijksbootje en mogen wij in september ons eerste kindje verwachten
In de kroeg! Hij was met vrienden en dat waren bekenden van mij. Vond hem wel leuk, maar leek me een player-type. Hij dacht dat is een relatie had (ik was daar met een vriend). Een week later kwamen we elkaar bij toeval weer tegen en hebben we de hele avond gepraat. Een paar dagen later onze eerste date. Half jaar later samenwonen en na 2,5 jaar getrouwd. Nu alweer 6 jaar geleden! En 2 mooie kinderen rijker!
Ik was op zoek naar vriendschap na een relatie van vijf jaar. Ik kwam een profiel tegen op het internetdatingsite van een Vietnamese. En ik dacht. Nou, die afstand is groot genoeg voor een vriendschap. Wat bleek, ze had hier in Nederland familie wonen, die op zoek waren naar een partner die een vietnamese naar Nederland wilde halen. En van het een kwam het ander, en na ruim anderhalf jaar, was ze hier. Nu intussen 2,5 jaar samen. Met andere woorden, met een ander idee het avontuur ingestapt, maar geen spijt.
Ik leerde mijn man kennen via een vriend ( collega ) van mij hij was daar een vriend van. Zijn toen naar de feestweek in Naaldwijk gegaan. Week later vroeg mijn man me mee naar een voetbalwedstrijd waar hij moest voetballen waren toernooitjes. Dat ging niet zo heel erg goed ws had iemand wat in mn drankje gedaan. Ik werd niet goed en wilde naar buiten dus we gingen naar buiten weet nog dat ik door mn enkel ging en meer niet. Werd de volgende dag wakker bij iemand in huis Ze waren zelfs nog met me naar t ziekenhuis gegaan. A fijn ik bleef dus pijn in mn enkel houden en ben naar t zh gegaan en toen bleek mn enkel band flink gescheurd te zijn dus in t gips en op krukken. Maar toen kon k niks meer in huis en zou hij wel komen helpen tot ik uit t gips was ( we vonden elkaar natuurlijk wel al heel leuk en die avond dat t fout ging ook al gezoend enzo ) Dus ik was daar heel blij mee. En hij is eigenlijk nooit meer weggegaan. Nu al bijna 2 jaar getrouwd en een zoontje verder
Mijn lief kwam de lift maken in het pand waar ik toen werkte Voor de verhuurder van het pand beheerde ik sleutels van oa liftmachinekamer, en die kwam hij dus ophalen. Even staan kletsen nog over de zomervakantie. Een tijdje later kwam een collega van hem voor onderhoud aan de lift en kreeg ik een briefje met een telefoonnummer in m'n handen gedrukt. Of ik dat nummer wilde bellen. Uhm nee, als die persoon mij wil spreken belt ie mij maar En dat deed die uiteindelijk ook (zat een paar maanden tussen de ontmoeting en het briefje), via mijn werk kreeg ik een mail met terugbel/terugmail verzoek. Nou vooruit dan mailen we wel even terug Telefoonnummers uitgewisseld, wat wezen drinken en de 4 jr later zit ik met een bolle buik
Wat een leuke verhalen allemaal. Ik heb mijn man op vakantie leren kennen. Ik zou in eerste instantie alleen naar Israel en Jordanië gaan, maar toen verslechterde de situatie in Israel en werd er een negatief reisadvies afgegeven twee weken voor ik weg zou gaan. Ik heb toen heel snel een andere reis geboekt naar Egypte. Hij was ook met deze reis mee en toen ik hem zag dacht ik wauw. Na 6 weken woonden we samen en inmiddels zijn we alweer 9 jaar getrouwd en de trotse ouders van 2 zonen en een dochter.
In de Big Ben in Rotterdam (bestaat niet meer ) we hebben voor het eerst gezoend daarzo op Girl van Anouk...
Uhh, op straat. Je kent het wel 14 jaar, rondjes fietsen waar vooral veel jongens zitten. Aan de praat geraakt nooit echt wat mee gedaan (hij had een vriendin) ik kreeg een vriend dus niet meer gezien/gesproken. Ik was weer vrijgezel en meneertje bleef pogingen doen mij te versieren, niet echt op ingegaan. Ik ging met een vriend mee naar een feest(hij was dj) en daar wat Meneertje ook. Hele avond gedanst, nummers uitgewisselt, dag erna afgesproken gekletst en gezoent. Hele week gsmst, ik moest naar school (was 16 toen) en weekend erop weer afgesproken en vanaf toen was het aan! Inmiddels 6,5 jaar verder en 1 dochter verder. en heel erg verlangen naar een tweede!
Ik heb mijn man leren kennen in de zomer van 2006 in Brazilië . Eind 2007 kochten we een huis, in 2009 raakten we zwanger, in 2010 zijn we getrouwd èn het allermooiste; in 2010 werd onze zoon geboren.. smelt <3. Hij was daar op vakantie met 2 vrienden en ik met een vriendin.. zaten in hetzelfde vliegtuig (heen en terug) en op de heenreis had hij mij al gezien, ik hem niet trouwens.. Ik was daar totaal nìet mee bezig. We zaten in hetzelfde app.complex schuin onder elkaar. Na een week raakten we a/d praat met een vriend van hem en zo dus uiteindelijk ook met mijn man en die andere vriend, in de laatste week zijn zij ook nog met ons op verschillende excursies geweest, was erg gezellig. Niks gebeurd trouwens.. Ik dacht 'Eerst maar eens kijken of het nog zo leuk is als we weer terug zijn in Nederland'. Op vakantie lijken veel dingen vaak mooier/leuker dan dat ze werkelijk zijn.. Maar hij bewees het tegendeel.. Een week nadat we terug waren van vakantie werden mijn vriendin en ik uitgenodigd voor een reunie-bbq . En toen ja.. toen sloeg de vonk echt over. En nu dus alweer bijna 6 jaar samen. Trouwens ook toeval; hij woonde maar 40 minuten van mij vandaan.. Inmiddels alweer 3 x in Brazilië geweest.. blijft een speciaal iets voor ons; Brazilië.
Ohhhh wat leuk allemaal... Vooral de weddenschap en de datingsite... Petje af.. Zou zelf heeeeeeeeeeelemaal de zenuwen hebben... Tja... k Werkte toen (klinkt als langgeleden, maar tis pas 3,5 jaar terug ong) in n winkeltje op t station. En hij werkt bij de Ns... k Werkte daar samen met n (toenmalige) vriendin... Hij kwam weleens wat te drinken of sigaretten halen... En wij (vriendin en ik) waren beiden verkocht... Wat n stuk ... Nou beschik ik niet over bijster veel zelfvertrouwen, dus ging ervanuit dat toen hij steeds vaker en vaker... en vaker... en nog vaker... in de winkel kwam, dat hij voor haar kwam.... Nou rookten we ook wel eens samen n sigaretje (bakkie leut erbij) met hem, wat collega's van hem en tja... Eigenlijk wel meer mensen daar op t station... Altijd gezellig, nooit wat achter gezocht... Totdat op maandag de trein niet verder reed dan halverwege (t zal ook es niet, blaadjes op t spoor )... En de dag erna stond hij na sluitingstijd bij de winkel... k Zei dat hij maar moest zorgen dat de trein me vandaag wel thuisbracht, waarop hij antwoordde dat hij me anders wel zou brengen... euhmmm... k Heb je nr niet! Dus afijn, nummers uitgewisseld... Binnen 20 min eerste sms, binnen t uur belde hij al... Tot 4 (!!!) uur die nacht ge-sms-t, de dag erna waren we beiden vrij... Hij kwam naar mij toe (was er rond half 1 's middags) en hij ging tegen n uurtje of 3 's nachts weer naar huis (80 km verderop)... En vanaf die dag zijn we eigenlijk onafscheidelijk, bijna 4 jaar samen en trotse ouders van n prachtig zoontje... Sorry dat t zooooo lang is geworden...