Zo ging het bij mij ook. Ik at vegetarisch en de rest niet Dus zodra ik op mijzelf woonde ben ik gaan experimenteren met recepten en heb ik veel kookboeken gelezen etc. Verder heeft mijn moeder ons ook wel dingen geleerd. Ik kan me herinneren dat mijn broer en ik om de beurt op zaterdagavond mochten koken, maar dat mijn vader daar een streep door heeft gezet omdat hij het zat was eens in de 2 weken vegetarische shit te eten.
ik heb pas echt een beetje leren koken toen wij ivm allergie van de jongste alle etiketten moesten gaan lezen. Was echt in shock.. sindsdien koken we bijna alles vers en ben ik echt in mn sas met een goed gelukt pepersausje bij mijn biefstukje of zelfgemaakte bbq marinade. Dus eigenlijk half noodgedwongen en half uit shock. en t gaat steeds beter
Ik geloof dat het enige juiste antwoord 'door schade en schande' is Maar serieus? Pfoeh, zo'n beetje wat anderen zeggen. Eerst simpel met pakjes en zakjes en steeds meer zelf uitproberen. Bij recepten doe ik er vaak ook andere dingen bij en laat ik dingen weg. Ik ben geen briljante kok, maar ik weet welke dingen bij elkaar passen. En als ik iets specialers wil dan zoek ik een recept online.
Pas nadat ik ging samenwonen. Heb ontzettend veel laten aanbranden en vaak was de smaak ver te zoeken. Mijn moeder kan ontzettend goed koken, maar vond het nooit nodig om het mij te leren. Dus mezelf aangeleerd. Veel online naar recepten gezocht en ook hang ik nog regelmatig aan de telefoon met m'n moeder om dingen te vragen.
Hier ook: meegekeken met mijn moeder als kind, als puber de 'opdracht' van mijn moeder om 1 keer per week de gezinsmaaltijd te koken (en dan mocht dus ook kiezen wat ). Als kind bakte ik veel (taarten, cakes, koekjes) dus al best bedreven in lezen van recepten. Ik ben geen uitmuntende kok, maar ik vind dat ik prima kan koken. Af en toe probeer ik eens wat nieuws van internet uit of van die kaartjes in supermarkt. Ben eigenlijk nog wel op zoek naar een paar goede recepten met verse ingrediënten die niet te veel tijd kosten , ha ha! Ik moet altijd wel lachen als mijn man een keer moet koken (kan hij wel), hij schiet altijd in de stress en het duuuuuuurt altijd zo lang ... (hetzelfde gerecht heb ik in de helft van de tijd gemaakt zeg maar)
Gewoon Door te Doen. Wij kregen het ook op school maar dat was dan een geprint receptje en doe maar. Kan me ook niet herinneren dat de lerares ooit 1x geproefd heeft. En veel meer dan een spaghetti was dat ook al niet. Mijn moeder is een echte goeie kok en heeft super veel kookboeken, denk op de 1000 stuks. Leen er regelmatig een paar voor nieuwe dingen en als het een x mislukt ofzo is dat ook niet erg. Verzin dan wel iets anders. Of gooi er wat andere kruiden in zodat het toch smaak heeft.
Van mijn moeder. En later door veel te proberen en te oefenen. Nu bekijk ik veel dingen op you tube, zoals bijv. verschillende snijtechnieken. Oh wacht! En door school! Ik heb 2 jaar VMBO gedaan richting verzorging. Daar kregen we kookles (ouderwetse huishoudschool)
Leren koken heb ik pas toen ik op mezelf ging wonen. ik kon toen echt nog amper een ei bakken hahaha! Soms moest ik mijn moeder bellen, hoe moet ik dit of dat bereiden. en later via de allerhande, de simpele gerechtjes. En tegenwoordig kan ik vanalles maken. geen probleem! Mijn kinderen wil ik wel iets meer mee laten koken, de oudste is al regelmatig op zijn manier aan het helpen met snijden van groentes enzo. hopelijk kunnen ze meer als ze het huis uitgaan dan dat ik kon!
Mijn ouders aten alleen Hollandse pot of maakte bambi met zakjes. Had niet zoveel met koken te maken. Toen ik uit huis ging kon ik ook echt niet koken. Dingen bleven vaak nog rauw, of juist aangebakken, te gaar en vooral heel simpel. Zelf heb ik sinds twee jaar leren koken met youtube en kookboeken. En zit er soms aan te denken om een keer een cursus te volgen. Nu betrek in mijn zoon van vier ook bij het koken, zodat hij ingredienten leert, leert proeven en ook snijden.
Door recepten uit de supermarkt boekjes na te gaan maken. Ik heb echt een hekel aan koken en kon het ook echt niet maar sinds onze dochter met de pot mee eet en mijn vriend 's avonds dienst had moest ik wel gaan koken. Nu kook ik bijna dagelijks omdat mijn vriend pas rond 8 uur thuis is uit zijn werk. Vlees vind ik nog steeds lastig en ik bel regelmatig mijn vriend om te vragen hoe ik een bepaald soort vlees moet klaarmaken
Van mijn moeder. Ik stond vroeger als 12 jarige op zondag de soep te koken, en echt niet uit een pakje maar alles vers. Ik vond het heerlijk om te doen. Ik heb al vroeg van alles leren koken, zo ook de rest van het huishouden geleerd. Vind ik ook niet meer dan normaal dat je je kind die vaardigheden bij brengt. Noem mij ouderwets maar als ik soms stagiaires zie van een jaar of 17 bij ons op het werk (kleinzschalig verpleeghuis) die nog geen ei kunnen bakken of niet weten hoe ze een was aan moeten zetten...vind ik best erg. Ik ben blij dat het mij vroeger allemaal is geleerd!
Ik heb van mijn ouders leren koken. Mijn ouders zijn beide chefkokken. Tot op heden leert mijn vader mij nog steeds nieuwe dingen. Het begon eerst met noodles soep (bami soep. Nu maak ik zelf allerlei dingen. Ik kan zelf Chinees geroosterd varkensvlees of pekingduck of babi pangang maken.
Mijn moeder heeft mij mee laten koken toen ik heel jong was en toen ik een jaar of 11/12 was heb ik samen met mijn broertje een kookcursus in het buurthuis gevolgd. Erg leuk. Ik geloof dat we dit 10 weken gedaan hebben en iedere keer een ander gerecht gingen bereiden; de ene keer het voorgerecht, dan het toetje of het hoofdgerecht, maar ook tafeldekken kwam aan bod, net als afwassen hahaha. Op de middelbare school hadden we ook wat lessen in koken en nu werk ik vooral met google en een aantal blogs met leuke en lekkkere recepten en probeer ik veel dingen uit.