Wij hebben een eigen rekening waar ons salaris op gestort word en allebei een eigen spaarrekening. Al naar gelang de hoogte van onze salarissen maken we beiden maandelijks een bedrag over naar onze gezamenlijke rekening waarvan de vaste lasten en de boodschappen en dergelijke van betaald worden. Ik stort dus minder dan mijn vriend. Verder mogen we helemaal zelf weten wat we met de rest van het geld van onze eigen rekeningen doen. Dit bevalt ons prima. Grote aankopen beslissen we gezamenlijk. Dan leggen we allebei een bedrag van onze eigen spaarrekening bij. Dat we een gezinnetje hebben en samen wonen, betekent in mijn ogen niet dat we dan ook echt alles samen moeten doen! Degenen die dus getrouwd zijn en die dat zeggen, zijn dan vast ook in gemeenschap van goederen getrouwd of heb ik het verkeerd? In de huidige maatschappij is het helemaal niet raar (mensen gaan zo gemakkelijk uit elkaar tegenwoordig) om zelf reserves te houden, ook qua rekeningen. Ik ga er van uit dat mijn vriend en ik voor altijd samen blijven, maar je weet maar nooit. Hier nooit gezeur over geld in elk geval! Als iemand iets leuks/duurs wil kopen wat de ander niet zo noodzakelijk vindt: prima, geen enkel probleem. Mag je helemaal zelf weten. Is mogelijk van je eigen geld. Mag je mee doen wat je wilt. Ben wel erg benieuwd trouwens hoe anderen dat doen die alles op 1 bult gooien? Als je dan wat duurs/leuks voor jezelf wilt kopen, kun je dat dan zonder overleg van jullie rekening halen? Of hoe gaat dat dan in zijn werk? Nee hoor, vooralsnog zien we ons niet genoodzaakt om het anders te doen. Als we het al anders zouden doen, zouden we nog een eigen rekening houden. Dan zouden we onze salarissen rechtstreeks naar een gezamenlijke rekening laten overmaken en een soort van zakgeld naar onze beide rekeningen gaan storten. (Zo doet een van mijn zusjes het.)
Ik heb niet gestemd want mijn antwoord staat er niet bij.. We hebben wel ieder onze eigen rekening maar we scheiden niks.. Ik heb niet eens een salaris om het zo maar te noemen alleen de toeslagen ed komen op mijn rekening, en omdat mijn vriend werkt heb ik bijna altijd de pinpas om boodschappen te doen of om een keer te winkelen ook al voel ik me dan enorm schuldig omdat ik financieel niks bijdraag zeg maar.
Zijn geld is mijn geld Ik doe in ieder geval de administratie, want als ik er de controle niet over houd, gaat het niet goed.
Wij doen dat in overleg. En als het uitkan, dan is het prima. Kan het niet, dan niet. Wij overleggen vanaf ene bedrag van 100 euro of meer (dat versta ik in ieder geval onder iets duurs)
Mijn situatie staat er niet tussen. Wij hebben aparte rekeningen maar is niet ieder voor zich. Mijn man betaald de hypotheek en verzekeringen. Ik betaal de gemeentelijke heffingen, boodschappen, kdv en mijn eigen mobiele telefoonrekening. Nu had hij van de week een extraatje bij zijn loon en dat werd net heel lief ( en vrijwillig ) op mijn rekening gestort zodat ik vanavond voor het eerst in jaren weer eens voor kleding kan shoppen. Als de een tekort komt vult de ander dat aan.
Wij hebben ook alles samen. Alleen voor de echt grote uitgaven bespreken we het vooraf (en dan bedoel ik: nieuwe pc o.i.d) Verder koop ik wat nodig is.
Wij hebben 2 eigen rekeningen, mijn vriend betaald de vaste lasten en ik betaal de boodschappen en kdv rekening en alle extra dingen (zoals mobiel, loterijen ed). Wij hebben pasjes van elkaars rekening, het blijft ons gezamelijk geld.
Wij hebben 2 en/of rekeningen. Een lopende rekening en een spaarrekening. Beide salarissen (nu ziektewetuitkering voor mij) komen op de betaalrekening binnen en daar worden ook alle vaste lasten van betaald en daarvan hebben we allebei een pinpas. En de spaarrekening is alleen digitaal. En een spaarrekening voor mn zoontje.
wij overleggen grote aankopen, maar dat vind ik normaal als je een gezin vormt en verder zijn er geen problemen, hij koopt wat hij wil en ik wat ik wil. Overigens draag ik nu niks bij, ik werk niet meer, maar toen ik nog wel werkte deden we het ook zo.
be happy@ dat soort dingen gaan in overleg. of er uberhoubt wel ruimte is voor iets groots te kopen. het gaat dan inderdaad van dezelfde rekening.
Wij hebben gewoon 1 pot. Een en/of rekening dus (getrouwd) Beide salarissen komen daar binnen en alle rekeningen worden ervan betaald. We hebben ook een gezamelijke spaar rekening. We hebben allebij ook een pasje, alhoewel hij hem niet gebruikt, alleen om te tanken Verder doe ik alle boodschappe en kleding kopen. Ik ben dan ook de enige die geld uitgeeft en hoeft dit nooit te "vragen" Zolang ik zijn roken haal vintie het best
Wij hebben 1 gezamenlijke rekening en ieder onze eigen rekening, ook 1 gezamelijke spaarrekening en voor ieder apart 1. Op de gezamelijke rekening storten we iedere maand een vast bedrag naar ratio van onze salarissen. Mijn man draagt iets meer af omdat de hypotheekrenteaftrek, welke eigenlijk voor ons beide is mijn zijn salaris uit zijn eigen bedrijf (ZZP-er) wordt verrekend. Heel handig zo, kan ieder zijn eigen ding met zijn eigen geld doen, ik maak nl iets minder op dan mijn man. En dan hoeven we ons daar niet druk over te maken, idd. Grote aankopen worden wel overlegt, maar die zijn ook meestal voor ons samen (zoals auto, tv, etc.). Het is wel zo dat we beide ongeveer evenveel verdienen, dus ook ongeveer evenveel voor ons zelf over houden, anders zouden we het wellicht anders regelen. We zijn ook onder huwelijkse voorwaarde getrouwd en dit houd toch in dat je eigen geld etc. ook echt voor jezelf is en blijft. Maar gezamelijke kosten natuurlijk wel naar ratio.
Hier precies dezelfde situatie als bij TS. Ieder een eigen betaalrekening waar het salaris op binnenkomt. Daarnaast een gezamenlijke rekening waar we naar rato van ons salaris op storten. Daar komen ook alle toeslagen bij en gaan alle vaste en andere huishoudelijke lasten vanaf. Het geld dat we over houden op onze eigen rekeningen gebruiken we om naar eigen inzicht te besteden aan kleding of andere persoonlijke zaken. Dit hebben we heel bewust vanaf het begin al gedaan, om te voorkomen dat we onenigheid zouden krijgen over persoonlijke uitgaven die de ander misschien volledig onnodig vindt. En, ik ben heel blij dat we meerdere rekeningen hebben. Heb namelijk al een paar keer met een defecte pinpas gestaan en dan is het maar wat fijn als je nóg een pinpas op zak hebt (maar dat is meer een handige bijkomstigheid...).
Wij hebben elk ons eigen rekening en samen een en/of rekening. Daar gaan onze gezamelijke vaste lasten vanaf. We hebben dus ook iederen nog een 'potje'. Kan die ook niet gaan zeuren als ik ga shoppen Wij zijn overigens niet getrouwd. Grote aankopen worden wel altijd overlegd, of het nu een 'eigen' aankoop is of een gezamelijke. Ik ben ook altijd precies op de hoogte van ons gezamelijke rekening, weet wanneer wat er is en wordt afgeschreven en wat er nog over is. Of er nog cadeautjes of andere extraatjes moeten worden gehaald.
Wij hebben altijd onze eigen rekeningen aangehouden, hij heeft ABN ik heb Rabobank. Van zijn geld gaan alle lasten af, incl. tanken en boodschappen. Van mijn inkomen, is vrij. Over, extra. Dat is dus heel fijn. We bespreken overigens wel alles. Aangezien we een gezin zijn. Ik vind dat gewoon normaal. We hebben wel een gezamelijke spaarrekening van Bank of Scotland (hoge rente) en de meidne hebben een Rabobank spaarrekening waar we maandelijks op sparen.
een rekening en daar gaat alles op en af. Twee rekeningen is ook duurder. betaal je dubbele bankkosten. En grote uitgaven gewoon in overleg. Zou het heel raar vinden als ik bijv een nieuwe laptop zo maar zou kopen. We hebben het echt niet slecht maar 500 euro slaat toch een flink gat in ons salaris. Hubbie vindt trouwens bijna alles goed. We vinden het juist moeilijk om zo maar geld voor de leuk uit te geven. Maar beter zo dan altijd schulden . die hebben we nog nooit gehad( afgezien van de hypotheek)
Hoe doen de mensen die echt alleen een gezamelijke rekening hebben dat dan met cadeautjes enzo? Cadeautjes voor elkaar bedoel ik dan.