Bwa, ik denk dat ik juist in het begin liefst zoveel mogelijk visite heb. Beval sowieso in het ziekenhuis (gebruikelijk hier) en daar blijf je dan een dag of 5. En ik heb het liever dat de mensen in het ziekenhuis komen dan dat ze allemaal komen als je thuis bent en echt moet "aanpassen". Denk ook dat iedereen zal staan trappelen om de baby te zien en niet zal kunnen wachten . Wat het doorgeven van de baby betreft, dat moet iedereen uitmaken voor zich denk ik. Ik zou het niet erg vinden moesten de mensen de baby vasthouden. Dit hangt er natuurlijk ook wel vanaf of het een rustige baby is of niet natuurlijk. Het is wel mijn eerste baby, misschien dat ik er anders over denk bij een tweede, we'll see
bij de geboorte van mijn half broertje was ik uit logeren, (ik was toen 17) die heb ik dus pas 1,5 dag later gezien. Ik vond dat geen probleem je moet gewoon doen waar je je goed bij voelt. een baby is na 2 dagen of een week nog net zo leuk! Tegenwordig maak je mensen al blij met een digitaal kiekje van de kleine. En iedereen snapt dat je na een bevalling even bij moet komen. Je kunt op de geboorte kaart vragen of bezoek telefonisch een afspraak wil maken en aangeven wat rust tijden zijn voor jou en de kleine.
Nou ik ben de eerste 2 weken na de bevalling alleen maar bezig geweest met visite entertainen. Dat doen we de volgende keer dus lekker heel anders. Naaste familie en beste vrienden mogen natuurlijk gelijk komen kijken, maar niet te lang. En voor de rest gaan we een kraamfeest houden. Maar zo ver zijn we nog lang niet hoor
Wij hadden tijdens de zwangerschap al tegen iedereen gezegd dat we een rustige kraamtijd wilden. Je hoort altijd van die horror verhalen over een een gestresste kraamtijd met 3 lichtingen bezoek per dag de eerste 2 weken. Dat wilden wij dus NIET! Iedereen had daar begrip voor en heeft dat ook heel netjes gerespecteerd. De dag van de geboorte zijn onze ouders en mijn beste vriendin naar het ziekenhuis gekomen. Mijn zoontje sliep toen, en hij is dus lekker in z'n bedje blijven liggen. De volgende dag naar huis en toen hebben we een heeeeeeeeeerlijke rustioge dag gehad met z'n drietjes en de kraamhulp. De volgende dag weer de ouders, dag daarna goede vrienden, dag daarna weer de ouders, toen weer een dagje met z'n driet'tjes etc. Het was echt een heerlijke kraamtijd! Iedereen respecteerde onze wens voor een rustige kraamtijd zó goed, dat ik in de tweede week maar wat vriendinnen heb gebeld om te vragen waar ze nou bleven! Mijn ervaring is dat iedereen er wel begrip voor heeft, maar geef het wel op tijd aan, dus al tijdens de zwangerschap. Weet iedereen wat ie kan verwachten en is niemand teleurgesteld als de baby eenmaal geboren is!
O ja, en ouders/familie die op de gang wachten: ik moet er persoonlijk niet aan denken! Ik zou daar heeeeeeeel zenuwachtig van worden. We hebben iedereen pas gebeld toen ik na de bevalling gegeten en gedouchet had. Moet dan altijd denken aan de Pfaff's: als daar iemand bevalt staat de hele familie aan de deur van de verloskamer te luisteren (!) en staan er direct na de bevalling 20 man aan het bed van de jonge moeder......... Nee, dank u!
haha nee zo zie ik het ook niet voor me... maar zodra wij naar het ziekenhuis gaan lichten we m'n ouders in, zodat zij op hun gemak ook daarheen kunnen komen. We hebben wel afgesproken dat ze pas naar binnen mogen als mijn vriend 't zegt ( dus als ik bloedvrij ben ed)