Ik wou altijd wel "jong" moeder worden. Toen we een jaar samen waren hebben we zomaar uit het niets besloten om te gaan voor een kindje! April 2006 gingen we ervoor. 3 miskramen verder ben ik nu voor de 4e keer zwanger en lijkt het goed te gaan.
We zijn al erg lang bij elkaar (8,5 jaar) en wisten eigenlijk altijd dat we kinderen wilden. Nu we eenmaal getrouwd zijn (alweer 4 mnd!), was het voor ons gevoel een logische volgende stap. Met de pil was ik al 3 jaar eerder gestopt (ik was het zat, wilde die zooi uit mn lichaam), dus ik hoefde gelukkig niet meer te ontpillen. Je moet altijd maar afwachten hoe lang het duurt, maar wij hadden het geluk in de 2e ronde al zwanger te raken en zijn daar egr blij mee.
Ik deed een keer een zwangerschapstest, want werd niet ongi en dacht dus misschien zwanger te zijn. Was niet zo en toen voelde ik me teleurgesteld. He dat doet een belletje rinkelen..... Dus ik diezelfde week nog vriend eens gepolst, wat die vond. Eigenlijk wist ik al dat hij kinderen wilde alleen op mij 'wachtte' aangezien ik 6 jaar jonger dan hem ben. Ik dacht er eigenlijk nooit over na wanneer ik ze wilde, maar ik wilde wel graag kids in de toekomst (vroeger wilde ik ze pas vrij laat of zelfs helemaal niet, hoe een mens kan veranderen!). Nou hij vond het ook wel wat. En toen zei ik: wat dacht je van nu? Nou echt hij begon helemaal te glunderen ! En toen de 1e keer voor een kindje vrijen, echt een heel speciaal gevoel gaf ons dat, was helemaal super ! Kon in die dagen tussen de vraag aan mijn vriend en die test alleen maar aan baby's en zwanger denken, bezocht veel sites. Vond het zo leuk. Dus bij mij kwam het eigenlijk heel spontaan uit het niets. Maar wel met zo een mooi overtuigend gevoel dat dit goed was. En de volgende maand was ik zwanger. Hoefte niet te ontpillen. Dus zowel de wens, het zwanger raken en het geboren worden van mijn dochter allemaal binnen 2008 ! Woei ! Begin oktober komt onze dochter en eind oktober zijn mijn vriend en ik 5 jaar bij elkaar, waarvan 2 jaar samenwonend.
Toen wij vorig jaar op vakantie waren, toen kwamen we daar vrienden tegen met 2 kinderen. Zij gingen zo geweldig leuk met hun kinderen om, zo makkelijk, zo natuurlijk...Dat was voor mijn vriend de doorslag dat hij er nu ook wel aan toe was. Ik had vanaf mijn 23ste eigenlijk al een grote kinderwens, maar mijn vriend toen nog niet. Vorig jaar 12 augustus met de pil gestopt. En nu op 12 september uitgerekend, precies 13 maanden later!
ik had tot zeker drie jaar terug nog helemaal geen kinderwens! Was er helemaal niet mee bezig.. totdat ik mijn huidige vriend leerde kennen en dacht met hem wil ik oud worden en een gezin stichten zeg maar.. Toen hebben we het er samen over gehad en hij wilde ook dolgraag een kindje met mij samen.. Toen zijn we gestopt met de pil! Groetjes
hoe oud was je dan want mij wilden ze wel gewoon helpen ik was toen 25 maar omdat ik het financieel en na psycholische onderzoeken al zo goed deed mocht ik gewoon in hun traject komen. (ze doen wel testen dan en je werk en situatie is doorslaggevend. Ik zou dat niet thuis kunnen ik wil dat het op alles getest word eerst. Maar goed ik wilde dus al kids krijgen voordat ik mijn man ontmoette hij wist dat ik bezig was met dit traject maar op den duur moest ik toch een beslissing nemen HEM of een baby heb voor hem gekozen en heb nu allebei! we hebben na een grondige medische test het zonder condoom gaan doen meteen... Bij mij was ook wel een van de redenen dat ze het een goed idee vonden bij de kliniek dat mijn moeder met 32 de overgang in ging.. dat geeft toch een extra haast factor omdat dat vaak erfelijk is.
hoi hoi, Ik had eigenlijk niet zo heel lang een kinderwens ik denk ongeveer vanaf dat ik wat met mijn vriend kreeg ( nu 4 jaar). Toen we ongeveer 2 jaar hadden begon ik er met hem over maar hij wilde echt nog niet. Hij wilde nog lekker stappen enzo met zijn vrienden en dat respecteerde ik. Alhoewel ik natuurlijk wel een beetje teleurgesteld was... Maar 1 jaar later begon mijn vriend er zelf over. Dit had ook mede te maken met dat mijn beste vriendin net was bevallen van een kleintje. Toen mijn vriend en ik daar kwamen waren we allebei helemaal verkocht. Bij mijn vriend is toen de knop om gegaan. Een paar maanden later ben ik gestopt met de pil en na 8 maandjes was het raak! Ik ben nu heel gelukkig dat ik zwanger ben en ookal ben ik al 33 weken soms kan ik het gewoon nog niet geloven! Zo blij! Liefs Farfan
Ik wilde zeker al anderhalf jaar er aan beginnen. Mijn vriend (nu man) niet, hij vond het allemaal maar eng. Toen werd dus één vna zijn allerbeste vrienden vader, tsja toen smolt hij ook wel een beetje bij zo'n kleintje, vooral toen hij wat reactie er van kreeg. Maar we hadden wel afgesproken om eerst het recept van de pil af te maken. Nu bijna 2,5 jr verder worden we binnen nu en 7,5 week papa en mama
We kregen al verkering toen ik nog maar net 15 was. We hadden het in onze verkeringstijd al vaak over kinderen, we wilden ze allebei heel graag gauw! Het liefst wel vier of vijf, dat leek ons gezellig. Dus het was niet echt één gesprek, maar een aanloop van een paar jaar. We zijn getrouwd toen ik bijna 19 was, en na 2 maand al zwanger! Dus kort voor ik 20 jaar werd kwam de eerste al! Na 2 jaar en 3 maand kwam de tweede, en helaas toen eventjes (ahum)niets meer. Maar toch was het vorig jaar nog een keertje BINGO! Ik kan het vaak nog niet geloven, maar hij ister toch echt!
Wat gaaf zeg! Toen ik de leeftijden van je kindjes zag, dacht ik in eerste instantie (sorry, vooroordelen) dat het een 2e leg is om het even oneerbiedig te zeggen. Dit hoor je niet vaak, vind het echt heel bijzonder!
Sinds mijn 17 heb ik een kinderwens, raakte op mijn 18 zwanger, maar kreeg een miskraam met 10,5 weken Heb het toen heel lang uit mijn hoofd gezet ook omdat het met die jongen uitraakte. Toen leerde ik in 2006 mijn huidige vriend kennen en begon het toch weer te kriebelen. Toen we op weg waren naar Disney land Parijs hadden we het er onderweg over en gelukkig wou hij ook graag een kindje met mij. Nou ben meteen met de pil gestopt (11 september) en 9 December kwam ik er achter dat ik zwanger was
We wisten wel dat we graag kinderen wilden,. Toen we op rond reis door amerika waren hebben iets wat we altijd wilden doen hebben we besloten om als we terug waren ervoor te gaan. ongeveer 2 maanden later was ik zwanger
Geeft niet hoor, dat denken er misschien wel meer. We zijn echt superblij met ons manneke, en de grote broers ook.
Wij zijn al bijna 11 jaar samen en wisten van elkaar dat we eigenlijk geen kindjes wilden. Tot vorig jaar........ Het begon ineens te kriebelen bij mij. Toen ik op een avond in bed stapt zei ik tegen mijn vriend dat ik "geloof ik toch wel een kindje zou willen". Hij was 2 min helemaal stil en zei toen dat hij dat ook wel wilde. Die strip heb ik nog afgemaakt en 2 maand later was ik zwanger! 4 dagen na de bevalling zei mijn vriend dat hij er nog wel 1 wilde (ja, hij heeft makkelijk praten ), maar na 6 maanden zijn we er weer voor gegaan en gelijk weer zwanger! Maar als hij hierna weer zegt dat ie er nog wel eentje wil, mag hij het mooi zelf gaan doen . Nee, zonder gekheid; er zijn zoveel mensen (ook in onze omgeving) die het (nog) niet gegund is en het is een prachtige belevenis, maar na in 2 jaar 18 maanden zwanger te zijn geweest is het wel even mooi. Maar zeg nooit nooit .
Mijn vriend en ik zijn al 14,5 jaar samen, en we wisten al jaren dat we graag samen kinderen wilden. Alleen hakten we die knoop maar niet door. Altijd was er wel wat: een wisseling van baan (met de nodige onzekerheid), een verhuizing, nog willen reizen... Toen we in juni 2007 in ons koophuis gingen wonen, hadden we nog wilde plannen om eerst nog een paar keer op reis te gaan. Maar toen puntje bij paaltje kwam heb ik in oktober de pil al door de wc gespoeld Eigenlijk was het mijn vriend die de knoop doorhakte. In oktober kwam hij op een avond thuis van kraambezoek bij een collega van hem. Ik lag boven in bed toen hij thuis kwam, en hij riep al vanaf beneden: schat, ik wil een kind, NU! Nou, toen was ik dus meteen overstag Daarna 7 maanden geprobeerd, en the rest is history...
15 was ik dat ik mijn vriend inmiddels man heb leren kennen. 20 toen we gingen trouwen. toen hebben we heel veel gereisd en veel aan sport gedaan en gingen veel uit. en zo vlogen de jaren zonder kinderwens voorbij. we zeiden wel altijd dat als we wel er voor zouden gaan het voor mijn 35e moest zijn.maar we dachten eigenlijk dat t bij ons wel over zou waaien en met zijn tweetjes gelukkig zouden zijn. maar mei 2007 waren we in huis bezig met witten behangen schilderen en ineens uit het niets zei ik we hebben nu alles voor elkaar alles netjes mooie auto leuk huis veel van de wereld gezien nu kunnen we nog de keuze maken om te stoppen met de pil en dan te kijken of het mag lukken. ik was toen 33 heb tot aug gestopt met de pil om alle rommel uit mijn lijf te laten en vanaf aug zijn we er voor gegaan. en als die knop eenmaal om is........ maart wist ik dat ik zwanger was en inmiddels al bijna 28 weekjes en we zijn er allebei erg gelukkig mee en nog nooit een seconde spijt of tweifel over onze beslissing gehad we vinden het geweldig!
Ik was toen 18 jaar. Ik heb wel zijn papieren gehad van evt. ziekten en die heb ik toen bij de huisarts laten checken. Zij gaf me toen 'groen licht'.
wij hebben pas een relatie sinds vorig jaar dec. Hadden het wel over kinderen gehad maar nog even wachten tot ik in maart overtijd bleek te zijn. De kleine is er voor wij een jaar samen zijn. Maar zijn allebei dan 30 dus volwassen genoeg om er voor te gaan.
mn vriend had een heel erge kinderwens, wilde het liefste voor zn 30e zn eerste. Ik wilde klaar zijn met school etc. Toen hadden we het er ene keer over enzo, en toen zie die dat ie het heel erg graag zou willen. We zijn al 7 jaar bij elkaar dus dat was allemaal gene probleem. Toen ben ik gestopt met de pil aangezien ik het ook supergraag wilde maar dit niet tegen hem zei, dus toen lagen we in bed en hadden we het erover en toen zei die: Ja maar dan moet je wle eerst stoppen met de pil enzo, en toen zei ik: Dat ben ik al 3 weken En toen was het 10 min heel stil en toen was ie superblij hahaha
Mijn kinderwens is er ook wel een tijdje. Ik heb een lange relatie achter de rug en daarin werd weinig over kinderen gesproken, want hij was er nog niet aan toe. Sinds december ben ik samen met mijn nieuwe vriend. Ik had wel in het begin van de relatie aangegeven dat ik wel heel graag kinderen hoop te krijgen. Ik ben 32, dus ook wel klaar ervoor. Mijn vriend is 29 en die heeft wel aangegeven dat hij het graag wilt. Voor de rest heb ik het wel laten rusten. Een aantal weken geleden waren we een weekje weg en 's avonds in bed begon hij er in 1x over. Hij wilde heel graag kinderen en vond ook wel dat we eigenlijk niet te lang moesten wachten. *smelt* Ja, dan beginnen de eierstokken dus te rammelen en hebben we ook direct de pil weggedaan en ik zit nu dus in ronde 1.