Onze kinderwens was er altijd al... Het juiste moment om er voor te gaan kwam toen de arts zei dat het zo goed als onmogelijk was om spontaan zelf kinderen te krijgen (lees maken). We zijn toen meteen met het IVF ICSI traject gestart. Niet zo romantisch, wel effectief. Elmo
grappig om te lezen dat het zo verschillend is bij de zwangeren.. de 1 had helemaal (nog) geen kinderwens en de ander is binnen een jaar relatie al zwanger..
Wij zaten bij mijn zwager en schoonzus en we zaten met een hapje en een drankje tarotkaarten te leggen. Bij allebei kwam eruit dat we een sterke kinderwens hebben. Alleen we hadden er nog niet over gesproken. Die avond in bed erover nagepraat, en direct de volgende dag de pil eruit gegooit! Dit was op 29 Maart! In de ontpilronde was ik al zwanger en heb nu een prachtig kereltje!
heb het zelf niet besloten het werd voor mij besloten want ik had eigenlijk helemaal geen kinderwens was nog te druk bezig met carriere, relatie, uitgaan enzovoorts! maar heb er wel bewust voor gekozen mijn kindje te houden en gewoon alles opzij te zetten om mijn kind een goeie stabiele toekomst te geven! en nog geen seconde spijt van gehad en ik krijg met de dag sterker het gevoel dat ik de goede keuze gemaakt heb!
nadat terence geboren was zeiden we na een paar maanden weer een tweede hahah was wel grapjuh) maar we zeiden wel na 4 maanden van We willen wel graag een tweede,maar eerst dit en dat regelen. Dus we wouden ong 2, 2,5 jaar tussen hebben, dus strax als alles goed gaat zit er tussen hun 2,5 jaar verschil. We begonnen met strax de pil laten staan he! ik huh hoe bedoel je? nou als we nog een kleine willen maken? ik zo van hum eerst mijn rijbewijs,maar we begonnen er steeds meer over te praten op bed voor t slapen gaan en overdag tijdens het eten. En toen zei ik weet je we stoppen ermee met de pil. En zo gezegd zo gedaan. we gingen niet twijfelen over het rijbewijs want ik ga waarschijnlijk Oktober afrijden en de kleine wordt volgend jaar Maart ter wereld gebracht. Ik moet mijn best doen met de theorie en de examen praktijk,dan moet het goedkomen. liefs loesmari
Mijn verhaal is eigenlijk een beetje hetzelfde als Valhalla Op een zomerse dag, zag mijn vriend dat ik aan het einde van mijn strip was. Hij zei 'laten we een kindje maken van ons samen' en ik zei lekker nuchter op z'n hollands 'is goed!' Twee maanden later zwanger! Het meest 'komische' is. dat ik altijd heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel hard heb geroepen dat ik geen kids wou! En wat ben ik blij met mijn lieve, lekkere manneke
Ik heb altijd een kinderwens gehad, dacht als tiener altijd: eerst opleiding, dan trouwen, paar jar samen en dan kids. Tja, aan het eind van m'n opleiding m'n relatie beeindigd, (mijn keuze) en toen een paar vriendjes gehad maar niks blijvends. Daarna een paar jaar alleen geweest en toen m'n huidige man ontmoet, waarvan ik in eerste instantie dacht: Leuk voor de vriendschap, maar verder niet, (hij was nog niet zo lang gescheiden namelijk en had al twee kids). Maar goed, het klikte toch wel erg goed en dus getrouwd na anderhalf jaar en een huisje gekocht waar we met zijn twee kids net in pasten, (die komen om het weekend). Nog even geen kleintje van ons samen dus, maar hij zat nog niet helemaal lekker in z'n vel, is eerst in therapie gegaan en ik had het helemaal niet naar mijn zin op m'n werk, dus dat kostte me erg veel energie. Oktober 2006 heb ik een andere baan gevonden na lang zoeken en we waren toen ook al aan het zoeken voor een ander huis. Eind februari vorig jaar hierheen verhuisd en toen ben ik eerst eens goed gaan wennen op m'n nieuwe werk en onder behandeling van een osteopaat om fysiek weer op te knappen, (zat hormonaal niet echt lekker in elkaar). Vorig jaar november m'n laatste afspraak daar gehad en toen zat ik wel weer lekker in m'n vel, dat ik dacht: OK, zelfs als een zwangerschap fysiek erg gaat tegenvallen, ga ik het nu wel trekken, geloof ik. Bovendien had ik inmiddels een vast contract, en wilde ik toch echt rond m'n 30e aan de eerste beginnen, om te voorkomen dat het straks niet meer zou lukken omdat we te lang hadden gewacht, dus toen zijn we er voor gegaan. 3e ronde zwanger, dus dat ging best voorspoedig, Ben achteraf blij toe dat ik eerst mezelf fysiek de ruimte heb gegeven om op te knappen: ben behoorlijk beroerd van het zwanger zijn, moet er niet aan denken hoe dat geweest zou zijn als we bijv. een half jaartje eerder ervoor waren gegaan... Voor de tweede zullen we ook wel weer eventjes wachten: ff m'n lijf weer goed de gelegenheid geven om aan te sterken, voor ik er opnieuw aan begin...
Ik leerde mijn vriend begin augustus '07 kennen, we zijn nu dus nog geen jaar samen. Hij is een keertje meegegaan naar mijn moeder, nooit meer vertrokken... In oktober '07 een huisje gekocht, februari '08 de sleutel in ontvangst mogen nemen... 8 maart verhuist, en rond 14 maart zwanger geraakt... Nee niet gepland, maar de keus om er voor te gaan was voor ons snel gemaakt. Wel was al snel duidelijk dat we allebei erg gek op kinderen zijn, en bij mij kriebelde het sinds mijn 17de ofzo, toen ik nog met mijn ex samen was. Toevallig hadden we in de maand voordat ik zwanger raakte nog lopen speculeren, over hoeveel jaar wij een eerste kindje zouden mogen ontvangen... Snel dus!
Ik wil eigenlijk al sinds we samen zijn gaan wonen ruim twee jaar geleden voor een kindje gaan, maar wilde toch eerst nog even gewoon met z'n 2en zijn. Toen werd ik ten huwelijk gevraagd en zouden we dus eerst gaan trouwen en dan voor een kindje gaan. Daarna begon ik aan een nieuwe studie en zou ik dus nog 4 jaar meoten wachten omdat het niet goed te combineren was. Het trouwen is uitgesteld omdat we nu net een huis hebben gekocht. Ik ben gestopt met m'n studie dus dat is nu geen probleem meer, in oktober gaan we trouwen. We zouden eigenlijk volgend jaar gaan trouwen maar omdat ik zó graag aan een kindje wil beginnen en eerst wil trouwen hebben we besloten om het toch maar eerder te doen . En ik moet zeggen, het is echt héél moeilijk om te wachten.
We wilden allebei vroeg ouders worden,maar de kleine wel een toekomst kunnen bieden..dus hebben gewacht tot we samenwoonden. In Feb. kregen we de sleutel van ons huis, in maart sliepen we er en toen net na mijn 20ste verjaardag wou ik savonds mijn pil gaan innemen en zijn mannetje "joh gooi die pil weg" dus ik "meen je dat" hij "ja of wil je niet" .. dus hup daar ging de pil.
Hallo meiden, Ik wilde al heel graag een kindtje en mijn mannetje ook maar hij wilde toch nog even wachten, ook omdat we toen nog niet samenwoonde maar vorige jaar augustus werd ik weer ongi toen ik nog met me pil bezig was, ook omdat ik antibioticia kreeg voor mijn blaasontsteking. Dit was de zoveelste keer, ik werd er helemaal gek van was vaker ongi dan niet en toen had ik zoiets van ik stop met de pil en dat heb ik ook tegen me mannetje gezegd en gezegd als je nog geen kindjes wil moet je condooms gaan kopen dat wilde hij niet dus toen hadden we zoiets van oke, komt het dan is het welkom en laat het nog op zich wachten ook goed. En op 25 maart had ik een positieve test in handen en nu nog maar 13 weken te gaan en dan komt de kleine
Ik wist altijd al wel dat ik kinderen wilde, maar nu nog even niet, eerst maar even m'n studie afmaken, stabiele relatie, huisje, baan, etc. etc. Maar toen leerde ik in oktober 2007 mijn huidige vriend kennen, en 5 weken later kwam ik er achter dat ik zwanger was (was dus echt één van de eerste keren raak). Niet gepland dus! Maar na een goed gesprek meteen besloten om het kindje te houden en het samen groot te brengen. Inmiddels hebben we samen een huis gekocht en is de kleine geboren, en alles gaat supergoed! Geen moment spijt gehad van onze beslissing!
Ik wist altijd al dat ik kindjes wilden hebben, maar wilden ze niet al echt hebben op hele jonge leeftijd...Toen ik mijn vriend tegenkwam, was wel 1 van onze eerste gespreksonderwerpen; wil je kinderen? want dat was toch wel een vereiste...nou die wou hij ook graag...en naar 3 jaar samen zijn, hebben we besloten om met de pil te stoppen...toch wel eng, want nu ging het dan echt gebeuren..intussen is onze zoon alweer bijna 2 (een echte kleine boef) en ben ik zwanger van de 2e, ook weer heel bewust voor gekozen... we wilden graag een voorjaar/zomer kindje en dat is gelukt! eind april ben ik uitgeteld...heb altijd 3 kindjes gewild....dus wie weet...ooit...als t lukt en het mogelijk is...(en als ik dat na 2 ook nog wil)maar das koffie dik kijken..wacht er nu op dat m'n buikje gaat groeien zodat we er straks een gezond uk bij krijgen!
de eerste was een "foutje"kende mijn vriend 5 weken toen ik erachter kwam dat ik zwanger was,..... Bij deze zwangerschap heb ik mijn vriendje een smsje gestuurd: "vanavond kindje maken?".... was al met de pil gestopt vanwege klachten..... en wist dat ik mijn eisprong had... maar kreeg gelijk antwoord terug... "ja..."... Dus zodoende de daad bij het woord gevoegd.... en gelijk raak.....