Ehm, ik heb er meerdere.. eentje kwam ik bij in de klas (vond haar echt helemaal niks, nu is ze al 15 jaar mn beste vriendin ). Eentje kwam hier aan de deur aanbellen om te vragen naar de kinderwagen waar ze ons die middag mee had zien lopen, en twee heb ik er via andere vrienden leren kennen. Een vriend zat ik mee op de basisschool en kwam ik later weer tegen op facebook en een vriend is mijn ex (eerste vriendje) En dan nog een hele zooi "gewone" vriendinnen/vriendinnen maar dan wordt het wel een heel lang verhaal, haha!
Hoezo moet je een kindje krijgen en hierdoor vrienden te maken? Je kunt toch ook zelf iets ondernemen? Uit jouw vorige topics weet ik dat jullie weinig buitenshuis doen. Maar als je behoefte hebt aan een vriendin, dan kun je ook een hobby zoeken o.i.d. Ik weet niet of je werkt? Maar ook via het werk kunnen er vriendschappen opbouwen. Mijn vriendinnen heb ik allemaal leren kennen op de basisschool, voortgezet en middelbaar onderwijs. Nu zijn we 4 jaar geleden 200 km verderop gaan wonen, dus hwt dagelijks contact is minder, maar wel facebook/whatsapp en af en toe zien we elkaar. Op het werk heb ik weer nieuwe contacten gemaakt.
Mijn beste vriendin heb ik leren kennen via een andere vriendin. En toen die tijd nog op msn gesproken en zo zijn we eens gaan afspreken. Het klikte erg goed en nog steeds kan ik alles bij haar kwijt en zij bij mij. Andere vriendinnen heb ik leren kennen toen die tijd op school en spreek ze nu ook dagelijks.
2 vriendinnen ken ik nog van de middelbare school. Die zie ik ook niet zoveel omdat ze allebei wat verder weg zijn gaan wonen. We appen wel regelmatig en proberen 1x in de 2 maanden bij elkaar te komen. 1 vriendin ken ik via mijn werk. wij zijn later bijna bij haar in de straat komen wonen. Die zie ik meestal 1x in de 2 weken.
Ik ben sociaal niet zo "vaardig" helaas, trek me snel terug omdat ik bang ben dat mensen me niet zullen mogen. Ik ben zo iemand die om onduidelijke reden vaak net buiten de boot valt, op school, op het werk en prive helaas ook. Ik werd (meestal) niet gepest, maar echt erbij horen lukte mij niet. Dit heeft mede met mijn adhd te maken en de onzekerheid die ik op sociaal vlak heb. Zodoende heb ik vooral veel korte vriendschappen gehad gedurende mijn schooltijd. Vaak een tijdje heel close met meiden die bv ruzie met hun vriendengroepjes hadden, en als dat dan weer opgelost was dan hoorde ik niets meer van ze, en zelf durfde ik er niet achteraan. Heb van mijn 13e tot mijn 30e een goede vriendin gehad, helaas hoor ik de laatste maanden steeds vaker dat ze over mij en mijn vriend roddelt tegen andere gezamelijke kennissen. Dit ontkent ze tegen mij, waardoor ik het een beetje laat zitten nu. Daarnaast heb ik een goede vriendin aan mijn studie overgehouden, haar ken ik nu een jaar of drie en we zijn nu samen zwanger. Dat gaat wel heel goed, ik heb wel eens aan haar gevraagd wat nu maakt dat ze graag met mij omgaat, maar dat kon ze niet benoemen, was gewoon een klik, een gevoel, zei ze. Ik vond dat heel fijn om te horen iig. Zij is bijna uitgerekend en ik werk nog fulltime, dus momenteel spreken we elkaar mn telefonisch.
Ik zie dat je vlakbij Rotterdam woont, ik woon hier nu bijna 3 jaar en heb hier ook geen vriendinnen. Je mag me pb-en om wat te kletsen? En misschien kunnen we eens een keer wat afspreken als het klikt om wat te gaan doen, als het je aanspreekt tenminste
Ik had vroeger, tot een aantal jaren geleden, ook vaak moeilijkheden met vriendschappen. Behalve met mijn oudste vriendin dan. Maar dat kwam omdat ik altijd veel te veel verwachtte. Door intensieve therapie ben ik erachter gekomen dat ik veeeeeeeel te hoge eisen aan mezelf stelde (nog wel hoor ) en dit ook projecteerde op mijn vrienden. Daar konden zij nooit aan voldoen. Toen ik dit inzicht eenmaal had ben ik daaraan gaan werken en er ook eerlijk over geweest naar mensen en nu heb ik een fijne groep lieve vrienden en vriendinnen die me goed kennen en bij wie ik me op mijn gemak voel.
Ik heb mijn beste vriendin leren kennen omdat ze mijn buurvrouw is In het begin was het alleen gedag zeggen en een "hoe is het" Nu bespreken we zo ongeveer alles met elkaar en komen we regelmatig bij elkaar over de vloer.
Ik heb mijn enige vriendin leren kennen in therapie en daarna is het gelukkig overeind gebleven. Verder niemand helaas, ik vind het ook lastig. Fijn dat je hier enkele reacties terug een aanbod hebt gekregen!
Op m'n werk. Zij was stagiaire op m'n eerste vaste werk. Was voor mij wennen geen stagiaire meer te zijn. En collega's liepen bedt over haar heen en lieten haar de rotklusjes doen. Toen voor gaar opgekomen. Uiteindelijk ok keer buiten werk afgesproken en werden we vrienden. TOen weggaan op werk daar en nu beste vriendinnen geworden hebben veel raakvlakken.