Nu zwanger van de tweede en ik doe een beval cursus van Bevallen als een Baas, lees boeken en ga een duidelijk bevalplan maken voor me zorgverleners. Verder is het plan om thuis te bevallen maar ga ik in gesprek met het ziekenhuis hoe zij tegen mijn bevalplan aankijken en waarin we elkaar kunnen vinden. Behalve je bevalling zou ik ook een kraamplan maken voor de periode daarna, die is net zo belangrijk.
M'n zus gaf 1 tip " let op je ademhaling " dat was waar ik serieus wat aan had. Wist wel zo ongeveer hoe een bevalling kon gaan. Verder niet voorbereid maar laten komen zoals het komt. Beide keren werd ik ingeleid, was goed te doen. Ben geen type voor cursussen, praatgroepjes en clubjes enz. Ook met een kraam en beval plan had ik weinig, denk dat ik best gevoelig maar ook vooral nuchter ben en naar m'n lichaam luisterde met de bevalling. Wilde alleen m'n vriend erbij en verder dan de hulpverlening niemand erbij. Leerlingen geen punt zij moeten het ook leren( snap wel dat als je nare ervaringen hebt dat je er anders over denkt) Pijnstillers als ik moest kiezen een pompje maar toen het echt zwaar werd en ik het aangaf van als ik dit nog uren en uren moet doorstaan dan wil ik iets ervoor en tadaaaaa daar was m'n zoon haha. Warme douche versnelde ook de weeen vooral bij zoon nummer 2. Verder moest iedereen bij beide keren vooral z'n mond houden, doe je ding en laat mij ff bevallen Volg je gevoel!
Haha dus dit!! Geloof dat naast m'n gevoel m'n moeder een mooie Titel zou mogen hebben. Zij is echt alles in 1
Ik heb samen met mijn vriend haptonomische zwangerschapsbegeleiding gedaan en dat was erg fijn. Ook even samen bezig zijn met de zwangerschap.
Ik heb mij verdiept in alleen en dus zelfstandig bevallen. Ik moet het doen dus hoe vertrouw ik op mezelf, mijn inschatting/gevoel/intuitie en hoe ga ik om met bewuste en onbewuste overtuigingen als: - ik heb hulp nodig bij mijn bevalling - ik kan niet alleen bevallen - er kan zoveel misgaan, beter vertrouw ik op iemand die er verstand van heeft - bevallen doet vreselijk veel pijn - kan ik deze keuze (alleen bevallen) wel maken, wat zullen anderen denken. nou ja en zo kan ik nog wel even doorgaan Er was dus voor mijn eerste bevalling veel nodig bij mezelf om vol vertrouwen in mezelf en de baby de bevalling tegemoet te treden zonder mijzelf uit te leveren aan “kundigen” Dit heb ik gedaan dmv een vroedvrouw welke werkte op basis van autonomie en vertrouwen in de moeder én het verstrekken van informatie zodat ik kon voelen en kiezen wat voor mij goed en nodig was. Zij adviseerde oom theta healing om mijn overtuigingen aan te pakken wat ook goed werkte. Zij was bij mijn eerste bevalling, thuis in bad maar heeft heelweinig gedaan. Een keer hartje luisteren en verder niks. Geen inwendig onderzoek, noet voelen naar onstsluiting, geen verdere onderzoeken, gouden uur gewaarborgd etc. Ze heeft enkel de placenta gecontrolleerd nadat deze geboren was. Het boek wat ik gelezen heb heet: opvoeden in een gestoorde wereld waarvan de schrijfster ook alleen bevallen is en in dit boek de programmering van onder andere onze bevalcuktuur kritisch bekijkt (maar ook de hele medische cultuur waarmee wij leven) De tweede bevalling was ik ervan overtuigd dat ik het alleen ging doen en zo ging het ook. Samen met mijn man, in de woonkamer, binnen 4 uur alles geklaard ja mijn man heeft de troep opgeruimd maar verder zou ik niet meer anders willen ( en mijn man ook niet) Dokters zijn er voor noodgevallen, in mijn beleving is een bevalling dat meestal niet. Angst (voor natuurlijk bevallen) bewust of onbewust bij de moeder en daarna bij de vader zorgen voor de meeste complicaties en interventies. Bevallen is een geschenk, een heilig proces wat beschermt en gewaarborgd moet worden. Voor mij is het geen medisch probleem waar een oplossing of kundige voor nodig is. Voordat iedereen die in het ziekenhuis is bevallen, waarbij het kind anders overleden was en andere toestanden doorstaane moeders nu menen dat ik het helemaal bij het verkeerde eind heb en menen te moeten reageren met hun vreselijke bevalverhalen en bijna overleden kinderen, dat is niet nodig. Ik ben voor iedereen blij dat hun kinderen levend geboren zijn, dat de artsen er waren en dat iedereen er anders over mag denken. Ik schrijf mijn mening, ziens en handelswijze alleen op om een andere kijk/ ervaring op/over bevallen en zwanger zijn te laten zien. Zodat diegene die in zich voelt dat het ook anders kan misschien, door mijn post, het gevoel krijgt niet gek te zijn