hallo allemaal, Ik zal bij het begin beginnen...Afgelopen januari is mijn schoonvader overleden en in die tijd heeft ons Keano(mijn zoontje)dingen gevoeld..Elke keer als we boven kwamen(daar hangt een familiefoto) moest hij over de foto heen wrijven en wreef dan over opa..Heel vaak begon hij heel hard te lachen en zei dan opa!!!1 week geleden zaten wij samen op de bank begint hij weer heel hard te lachen en zegt opa..ik vraag is opa hier hij zegt ja en ik vraag wat doet hij dan, keano deed zijn tong uit zijn mond en spuugde..2x gevraagd en deed weer hetzelfde..En zo nog veel meer dingen die zijn gebeurd.Maar vandaag is zo onwerkelijk wat er gebeurde..Ik was bij mijn nichtje op bezoek, haar vader is 2 weken overleden..Ik zette keano op de stoel en in een keer begon hij te huilen zo heb ik hem nog nooit gehoord!!!zeker een kwartier lang..we zijn toen naar de woonkamer gelopen en daar stond de foto van de vader van mijn nichtje en begon hij te lachen en was er niks meer aan de hand..we liepen weer terug de serre in en weer begon keano heel hard te huilen..mijn nichtje vertelde me toen dat haar vader altijd op die stoel zat(wat ik nooit heb geweten)..we zijn toen gegaan en er was niks meer aan de hand, ook wilde keano naar huis wat hij nooit zegt!!ik geloof in het hiernamaals en sta er dus voor open, mijn moeder geloofd hier niet in maar na dit gebeuren begint ze het wel te geloven..Ik ben er helemaal ondersteboven van en weet niet goed wat ik met mijn gevoel aan moet, en met die van keano..Heeft iemand hier ervaring mee en kan mij helpen..Alvast bedankt voor mijn verhaal Gr Lisanne
ik geloof e ook wel in mijn oudste zoon heeft zijn oma {mijn moeder}ook vaak gezien en da vertelde hij dat ze bij hem op bed ging zitten en lief tegen hem praatte bij mij zelf in huis gebeuren er soms ook wel van dierare dingen voetstappen die je hoort als we op bed liggen of dat het op een plek in de kamer ijskoud word en nog veel meer in het begin vond ik het eng maar nu zeg ik mvan mam heb er even geen zin in en dan houdt het op groetjes jolanda
allereerst bedankt voor je reactie... Ik heb dat toen ook tegen mijn schoonvader gezegd en toen hield het ook op...maar vandaag pffff..is moeilijk om te zeggen omdat niet iedereen je gelooft...
Kinderen zijn véél opener voor het oppikken van dat soort dingen dan wij, volwaasen mensen die alles willen rationaliseren. En dat is gewoon erg wennen en sommigen blijven het raar vinden. Veel kids raken het ook weer kwijt als ze groter worden. Ik heb zelf (nog) geen ervaringen, maar weet van vrienden die zo wel zijn gebleven, dat zij het heel belangrijk vonden, dat ze werden erkend door hun ouders. Want het is natuurlijk ook heel frustrerend als je dingen voelt en ziet, die niet iedereen voelt of ziet.
joun kindje is volgens mij paranormaal begaafd....idd kinderen zijn veel opener met zo,n dingen... joun kindje heeft dat erger als andere kindjes... heftig hoor... sterkte!
ze zeggen dat kinderen tot hun 6de jaar een 6de zintuig hebben en alles beter aanvoelen sommige blijven het altijd aanvoelen en zijn paranormaal ben het zelf ook maar praat er ook niet over anders word je voor gek verklaart jammer eigenlijk