Hallo Moeders en Vaders, Ik had gehoopt hier een paar antwoorden te krijgen op me vragen, ik leg eerst de situatie uit. Ik ben 18 jaar thuiswonend, mijn ouders hebben 8/9 maanden geleden een zoontje erbij gekregen jammer genoeg kunnen ze het niet aan dus dan help ik heel erg veel in het huis (voorlopig) Mijn moeder heeft hersenbloeding gehad toen ze 15 was en kan daardoor moeilijk lopen en heeft weinig kracht in haar armen, mijn vader heeft het druk met werk. Nu ik vakantie heb wil ik graag oplossingen vinden. Desondanks dat is mijn broertje ( we noemen hem AW, zo heet hij niet maar wil graag anoniem blijven ) zeer verwend met aandacht, mijn problemen zijn dit. 1. Hij wilt niet verschoont worden. 2. Hij wilt niet neergelegd worden. 3. Hij wilt niet spelen, tenzij je er naast staat als een robot. 4. Hij wilt niet SLAPEN 5. Hij wilt niet aangekleed worden Zijn reactie op al deze werkzaamheden is keihard janken. Mijn nummer 1 probleem is, wat kan ik doen zodat hij slaapt? Ik vind het vreselijk hem te zien als een zombie, Mijn moeder doet meer dan haar best maar hij wilt gewoon niet slapen, bijvoorbeeld de laatste 3 dagen heeft hij totaal 9 uur geslapen. Inbakkeren heb ik geprobeerd maar sinds hij zich kan omdraaien ga ik dat niet meer doen, ik ben nu bezig met een methode om hem gewoon te laten huilen en dan elke 3min (tel ze af) hem om te draaien, het lukt wel maar hij blijft dan voor hele korte tijd slapen en het doet mijn hart onzettende pijn! Alstublieft, hoe maar ik van A W een rustige baby die de dagelijkse bezigheden niet een heel feest maakt Met vriendelijke groet, Broer van A W
Jeetje wat een verschrikkelijke situatie en wat een ontzettend fijne broer/zoon ben jij zeg! Zijn deze klachten er altijd al geweest of is dit iets van de laatste tijd? Als dit altijd al is lijkt het wel alsof hij pijn heeft, wellicht is dan een osteopaat een optie. Ik zou als ik jou was contact opnemen met het consultatiebureau of de huisarts, misschien kan hij doorverwezen worden naar een kinderarts om eens goed nagekeken te worden. Misschien kun je morgenochtend even naar het inloopspreekuur van de huisarts toegaan om dit alles te bespreken. Voor jou is het ook fijn om je hart eens te luchten, dat mag natuurlijk ook hier hoor maar een persoonlijk gesprek lijkt me wel op zijn plaats. Ik vind het echt ontzettend sneu voor je.... ik zou willen dat ik meer voor je kon doen maar helaas is het vanachter een beeldscherm toch moeilijk in te schatten wat je broertje heeft. Heel veel succes en als je het prettig vindt mag je me altijd een pb sturen. Groetjes Manuela
Bedankt voor je bericht, zelfs op dit moment is hij weer aan het krijsen en janken, het ziet er na uit dat het een lange nacht word. Mijn ouders en ik zijn paar weekjes geleden naar de kinderarts geweest en hij zei dat het gewoon een heel actief kind is met misschien wat tijdelijke krampjes, de huisarts zei dat het door de tandjes komt wat 100% zeker niet zo is, ze nemen ons niet serieus en dat gaan ze ook niet doen. Dit gaat al zo sinds 4 maanden. Opmerking: Er word heel veel geschreeuwd in dit huis, kan het zijn dat hij bang is? Ik zal de osteopaat en de andere opties met me ouders overleggen Verdere opmerking zijn meer dan welkom.
Wat erg dat je niet serieus genomen wordt.. Als er veel geschreeuwd/ruzie gemaakt wordt is dat zeker niet goed voor een kind. Hoe jong ze ook zijn, ze hebben echt wel door dat er dingen gebeuren die niet goed zijn. Jullie dienen het goede voorbeeld te geven. Je kunt niet verwachten dat hij een blije baby is en lief speelt/gaat slapen als er continue geschreeuwd wordt om hem heen... Een kind heeft een rustige stabiele leefomgeving nodig waarin hij zich geborgen, vertrouwd en veilig voelt. Als dat er niet is, lijkt het me niet vreemd dat er geen land met hem te bezeilen is. Het lijkt mij het belangrijkste dat dit gecreeerd wordt! Heb je/hebben jullie ook aan de kinderarts aangegeven hoe de thuissituatie eruit ziet?
Hoi Wat goed dat je er zo actief mee aan de gang gaat als broer zijnde, het is wel een flinke verantwoordelijkheid in het gezin die je op je neemt.. AW mag trots zijn op zo'n lieve grote broer! Laten huilen vind ik altijd wel heel moeilijk. Vooral als je niet precies weet wat er aan de hand is met een baby. En dat kunnen ze helaas niet vertellen. Is het honger? vermoeidheid? pijn? vieze luier? verlatingsangst? Het kan best wel wat oorzakenhebben. Als eerste kan je natuurlijk zelf inschatten of het honger of de vieze luier is.. echt medische oorzaken waren al uitgesloten dus? maar in jouw geval zou ik morgen contact opnemen met de wijkverpleegkundige van het consultatiebureau (CB). Ben je vast al wel bekend mee, het gespecialiseerde 'baby-bureau' van de thuiszorg, waar je broertje zijn inentingen krijgt en elke maand op controle moet komen. Als het goed is, hebben ze zowiezo een telefonisch spreekuur. Hier is dat elke werkdag tussen 9 en 11 en tussen 13 en 15 uur. Misschien is het een idee om daar morgenochtend eens te overleggen. Verder is er ook vaak een inloopspreekuur, waar je samen met je broertje terecht kan met vragen. Als medische problemen al zijn uitgesloten, denk ik aan ´onrust´of ´overprikkeld´. Vooral als je zegt dat er wel eens spanningen zijn in huis en je broertje zo vreselijk weinig slaapt.... Veel baby's die heel veel huilen zijn dan bijvoorbeeld erg gebaat bij 'Rust en Regelmaat' (of RRR), dat is een bepaald principe van regelmaat en voorspelbaarheid in de dagelijkse 'werkzaamheden'. In het kort altijd een vaste volgorde in handelingen (wakker worden, voeding, verschonen, spelen met mama of jou, alleen spelen in de box, en dan weer slapen), en een redelijk voorspelbaar dagritme. Zo weet een baby waar die aan toe is, en dat brengt rust. Er zijn meerdere topics op dit forum over dat onderwerp, zoek er maar eens naar. Er is ook een boek over, dat heet ´Regelmaat en Inbakeren´ van Ria Blom. Maar vraag daar ook maar eens naar morgen als je het CB belt, de wijkverpleegkundige kan je er vast meer over vertellen en als het goed is, hebben ze er ook een folder van bij het CB. Verder kan de wijkverpeegkundige van het consultatiebureau ook bij je langskomen om samen met jou te kijken naar wat volgens haar verder het probleem zou kunnen zijn. Veel succes, jongen, hoop echt dat je de oplossing vindt!
Hoi, ik vind het bewonderenswaardig hoe betrokken je bent als grote broer! Als je zeker weet dat hij niet te veel of weinig eten krijgt en geen vieze luier heeft en medische oorzaak uitgesloten is, dan denk ik inderdaad ook als eerste aan de 3 R's, net als mamma2Be Je zegt dat je broertje verwend is met aandacht; hoe bedoel je dat? Een baby heeft natuurlijk ook veel aandacht nodig, maar nog veel belangrijker is dat alles voorspelbaar verloopt, zodat hij weet waar hij aan toe is. Dus steeds dingen in dezelfde volgorde doen. Bijv: wakker worden, luier, flesje, even op schoot zitten, spelen in de box, slaapje. En: moeder en vader-liefde is heel belangerijk voor een baby. Een baby hecht zich normaal gesproken aan zijn ouders. Ik weet niet hoe veel en vaak jij verantwoordelijk bent voor je broertje en hoe vaak het wisselt wie er verantwoordelijk is, maar een baby heeft ook zijn ouders nodig! En veel geschreeuw in huis is natuurlijk ook niet bevordelijk voor een babytje. Mischien kunnen jullie afspreken dat als er perse geschreeuwd moet worden (praten helpt natuurlijk beter, maar als er echt veel spanningen zijn en het moet er even uit), dat dat op een plek gebeurt, waar de baby er geen last van heeft. Probeer in ieder geval als jij voor hem zorgt veel op een vrolijke manier tegen hem te praten, al is het maar over wat je aan het doen bent. En complimentjes geven! Hij snapt ze misschien nog niet, maar voelt wel de sfeer aan! Het is natuurlijk moeilijk dat je moeder beperkingen heeft, maar ik begrijp uit je verhaal dat ze die al lange tijd heeft. Ze wist dus wat ze aankon toen ze zwanger werd en waar ze aan begon. Ook snap ik dat iemand de centen moet verdienen en dat je vader het druk heeft met zijn werk. Maar toch vind ik dat zij eindverantwoordelijk zijn voor je broertje en niet jij! Tuurlijk kun je een extra handje meehelpen, zeker omdat het leeftijdverschil zo groot is, maar je ouders hebben de keuze gemaakt om nog een kindje te krijgen, dus zij zijn verantwoordelijk! Als ze hier moeite mee hebben, laat ze dan vooral hulp inschakelen, bijvoorbeeld via het consultatiebureau of maatschappelijk werk. Ik vind het nl nogal wat dat jij dit nu moet oplossen! Ik hoop dat je ouders en jij er uit komen, maar ik zou zeker hulp inschakelen! Vraag bij de huisarts gewoon een verwijzing naar maatschappelijk werk heel veel succes en laat je weten hoe het verder gaat?
Hoi! Wat ben jij een schat van een vent zeg! En wat naar dat je broertje het niet zo naar zijn zin heeft (daardoor zullen jullie ook flink gaar zijn). Ik kan me goed voorstellen dat je broertje zich erg onveilig voelt, en dus graag iemand in de buurt wil hebben. Ik hoop dat jullie er in ieder geval voor kunnen zorgen dat er minder geschreeuwt wordt, want dat ik nooit goed voor een baby. Je zou i.d.d. eens aan de bel kunnen trekken bij het CB of maak eens een afspraak bij een osteopaat. Vaak zijn zij in staat de onrust weg te halen of te verminderen. Ook bij lichamelijke klachten kunnen zij 'helen'. Wat vindt je moeder van de situatie, probeert zij ook oplossingen te vinden?
Phoe he! wat neem jij een hoop verantwoordelijkheden in het gezin. Pas je ook een beetje op jezelf? Maar goed nu even terug naar je vraag. Wat de meeste al hierboven schrijven. Rust en Regelmaat is het belangrijkste en een veilige, rustige leefomgeving. Lees: Geen ruzie en geschreeuw om AW heen. Hoe klein ze ook zijn, ze krijgen het mee hoor. Een kind is heel gevoelig voor spanningen. Succes met je broertje..
Hoi, Allereerst...wat ben jij een lieve broer. Verder sluit ik me aan bij de rest. Probeer hulp te krijgen bij het cb of je huisarts. Sta er op dat je doorverwezen wordt (naar een andere kinderarts) Of maak eens een afspraak bij een ostheopaat. Misschien kan hij/zij al heel veel voor jullie betekenen. (hij heeft ons heel goed geholpen toen Luca een huilbaby was) Ik denk idd ook dat geschreeuw een baby heel onrustig maakt. Ze voelen spanningen haarfijn aan. Rust en regelmaat werkt het beste voor een baby. Sterkte. En denk ook een beetje aan jezelf.
Ten eerste verdien je een heel groot applaus hoeveel van zuke grote broers hebben op jou zin in om je druk te maken over je broertje echt je bent helemaal super. Is AW al wel eens uit logeren geweest? zoja hoe was hij daar was hij daar rustiger als thuis en sliep hij daar wel goed? vaak slapen ze bij een ander vaak wel iets beter maar het is anders misschien wel eens te proberen. Als een huisarts en kinderarts niks kunnen vinden wat er misschien wel echt wat is zou ik naar een osteopaat of homeopaat gaan zei kunnen vaak wonderen verichten bij kleine kinderen. Het laten huilen wekt hier averechts misschien om hem leren "alleen" te laten dat te doen in het begin tijdens het spelen iedere dag een heel klein stapje achteruit net zolang totdat hij je niet meer doorheeft. Als je denkt dat het de tanden zijn hoe reageert hij eropa als je iets op zijn tandvlees doet? is hij dan een half uurtje rustig en stil? Vaak kunnen flessen ook een groot probleem zijn. wat voor een flessen en spenen krijgt hij. En wat is zijn voedingspatroon? misschien krijgt hij wel teveel of teweinig? Heel veel strekte en succes
Ik zou wel graag willen weten hoe je dagritme er nu uitziet, met eten slapen en spelen. Slaapt hij in zijn eigen bedje, heeft hij een eigen kamertje en wat kan hij al, ik las dat hij +/- 9 maanden oud is, kan hij zitten, wat voor spelletjes vindt hij leuk? Groetjes Wendy.
Wauw wat bijzonder van je zeg! Wat fijn dat jij zo voor je broertje wilt zorgen! Je hebt al veel tips gehad, ik hoop dat je er al mee verder kan! Ik denk ook dat jullie best wat spanningen in huis hebben, daar kan jij natuurlijk niks aan doen en dat is gezien de situatie ook wel normaal. Die spanningen kunnen ontzettend heftig zijn voor een baby, want dat voelt hij haarfijn aan! Misschien is het een idee om het ook een beetje los te laten. Lekker samen in bed liggen bijvoorbeeld. Probeer de omgeving zo ontspannen mogelijk te maken. Als dat niet lukt is het misschien een idee om samen buiten de deur te gaan logeren? Ik hoop dat je het allemaal trekt, het is heel wat hoor, om zoveel verantwoordelijkeid te nemen als je nog zo jong bent!