Ik heb het probleem dat ik heel moeilijk in slaap om als mijn vriend 's avonds laat thuis komt of een keer 's nachts. Gelukkig komt dat niet heel vaak voor, maar af en toe. Ik vind het echt geen probleem dat hij een keer laat is, maar ik val gewoon niet in slaap of ik word om het half uur wakker. Vervolgens komt hij thuis en valt uiteraard wel meteen in slaap en heel vaak lig ik dan nog steeds wakker. Terwijl als hij thuis een film uitkijkt en ik al op bed ga ik wel gewoon in slaap val en niet eens merk dat hij ook op bed gaat. Net alsof mijn hersenen in een soort staat van paraatheid blijven wachten of ik de schuurdeur hoor of de sleutel in de achterdeur... zoooo irritant want ik heb er nu gewoon een hekel aan dat hij een keer weggaat terwijl dat natuurlijk gewoon moet kunnen. En als ik dan wakker lig groeit de irritatie en frustratie en dan lukt slapen al helemaal niet meer Wie heeft hier een goede tip voor?
Wat ik vaak doe als ik weet dat mijn man laat thuis komt, is een wekker zetten vlak na de tijd dat hij thuis zou moeten komen. Zodat ik kan checken of hij echt thuis is gekomen, zeg maar. Dat zorgt er voor dat ik die 'zorg' daarvoor kan 'parkeren' en beter slaap dan wanneer ik die wekker niet zet. (Gekkigheid natuurlijk, het is een volwassen vent, maar ik maak me nogal vaak overal zorgen over...bewust of onbewust. Voor mij werkt dit dus.)
Dat klinkt wel als een goede tip alleen kan mijn vriend helaas nooit een tijd zeggen (of wil hij niet) en als hij wel een tijd noemt dan wordt het toch meestal weer later... Gisteravond zou hij dus rond 11/12 uur thuis zijn zei hij. En dan wordt het 1.15....
Waar moet hij op maandagavond dan tot 1.15 naar toe? Ik zou dan afspreken dat hij doordeweek op een normaal tijdstip thuis is: 23.00 uur ofzo. En als hij langer weg wil, dan een tijd afspreken en aan houden zodat je de andere tip kunt toepassen.
Normaal nergens hoor. Tijdstippen na 12 komen normaal alleen in het weekend voor gelukkig. Dit was incidenteel, spelletjesavond bij een dorpsfeest Ik snap ook niet echt waarom ze zoiets op maandag plannen, maarja... Maar op vrijdag of zaterdagavond vind ik het ook best irritant. Normaal is hij door de week alleen 1 of 2 avonden te sporten en dan meestal rond 22 uur wel thuis.
Tja, in het weekend zou ik het ook irritant vinden als ik een tijd met mn man zou moeten afspreken. Je weet nooit hoe lang het gezellig blijft. Ben dan juist blij dat ik nergens naar hoef te kijken.
Nee daarom snap ik ook wel dat hij geen tijd wil zeggen. Maar ik snap gewoon niet dat ik zo'n muts ben die niet gewoon gaat slapen, nu heb ik er elke keer 'last' van terwijl dat helemaal niet nodig is.
Hij is toch geen kind waar je een tijd mee moet afspreken? Zou er bij mij ook niet ingaan hoor. Niet dat ik doordeweeks zo laat erin lig, maar ok. In het weekend ook niet trouwens
Als alles logisch was… Hier gelukkig een relatie waarmee we dit soort dingen kunnen overleggen. Het is niet dat we ‘een tijd afspreken’, maar als hij weet hoe laat, dan zegt hij dat, en wordt het later, even goede vrienden. Dan vraag ik gewoon of het gezellig was oid.
Kom maar door met die tips.. ! De mijne gaat niet uit maar heeft met enige regelmaat nachtdienst of een calamiteit waar hij heen moet. Vaak wordt hij dan net op geroepen voordat we naar bed zouden gaan. Weg slaap. Sowieso ga ik later naar bed als hij er niet is. Misschien ben ik dan wel over mijn slaap heen. En gek genoeg mis ik dan zelfs zijn gesnurk waar ik me normaal aan irriteer..
Ja dat over je slaap heen zijn herken ik ook. Eerder was mijn strategie wachten tot ik heeeel moe ben dan zou ik wel snel in slaap vallen, nou nee dus. Blijkt toch beter te werken op normale tijd op bed te gaan. Alleen werkt dat helaas ook niet altijd. Net al ben ik dan klaarwakker.
In het weekend zeker niet idd. Maar als ik wist dat mijn man daar last van had dan zou ik doordeweek wel zorgen dat ik op een normaal tijdstip thuis ben. Beetje rekening houden met elkaar.
Niet helemaal hetzelfde, want ik kan prima slapen zonder man, maar met stappende kinderen krijg je dit ook. En die heb ik wel. In het begin sliep ik daar ook slechter door, maar heel eerlijk: het is een kwestie van loslaten. En dat zou je bij je man ook moeten doen. Is eigenlijk een bewuste keuze dat je erop vertrouwd dat hij thuis komt en geen domme dingen doet. Mijn man heeft dat vertrouwen al, maar mijn uitgaande pubers moeten dat nog een soort van verdienen. Dus ik heb wel afspraken met vooral oudste dochter over het stappen, zodat ik ook nog een beetje slaap krijg. Ten eerste houd ze me op de hoogte. Ze appt bv als ze in metro of taxi zit, of een go scooter heeft gevonden. Soms appt ze ook als ze omderweg gaat naar metro, e.d. En dan moet ze me wakker maken als ze thuis is, zodat ik het weet en niet ‘s nachts haar kamer moet checken of haar bed leeg is. Maar tegenwoordig stuurt ze me ook weleens een appje dat ze thuis is, zodat ik dat op mijn telefoon kan zien als ik wakker wordt. En in de vakantie de afspraak dat ze het niet te vaak te laat maakt. Dus niet te veel doordeweeks stappen oid. Maar dat zou ik niet van mijn man vragen, want ik vind toch wel dat hij volwassen genoeg is om zelf de keuze te maken tot hoe laat hij de deur uit gaat. In het begin lag ik bij dochter nog veel wakker en had dan ook moeite om weer in slaap te vallen tot ze thuis was. Maar inmiddels heb ik het vertrouwen dat ze wel thuiskomt en daarom heb ik ook bewust de keuze gemaakt om daar niet meer over wakker te liggen. En dat doe ik dus ook niet. Dus het op de hoogte houden en even tegen me zeggen ‘mam, ik ben thuis’ werkt prima. En ze is daar ook heel consequent in, dus dat is natuurlijk heel fijn.
Ik laat hem altijd even appen op de avond als hij naar huis komt en als hij thuis is (en bv beneden nog even tv kijkt). Daarnaast moet hij gewoon even iets appen als het echt laat wordt.
Mijn man is vandaag voor 4 dagen naar Parijs vertrokken voor zijn werk. Ik heb dus 4 dagen lang het bed helemaal voor mezelf. Verheug me nu al op vanavond! Heerlijk! Edit: geen tips dus, sorry
Ik denk eerlijk gezegd dat je niet op zoek moet naar tips om beter te slapen, maar naar een manier om je zorgen beter los te kunnen laten. Natuurlijk moet je in een relatie rekening houden met elkaar, maar ik zou zelf mijn man geen restricties gaan opleggen omdat ik slecht slaap. Dat probleem ligt dan vooral bij mij. We zijn tegenwoordig zó gewend dat we alles weten, kunnen controleren, monitoren, constant weten waar iemand anders is, altijd maar bereikbaar zijn. Appen, bellen, GPS, gedeelde agenda's etc etc. Het is nog maar kort geleden dat we dit allemaal niet hadden. Als je man, vrouw of kind de deur uit ging dan zag of sprak je diegene pas weer als ie terug thuiskwam. En het is heel fijn, al die nieuwe mogelijkheden en technologie, maar het heeft ons gemiddeld gezien ook minder flexibel gemaakt denk ik wel eens. Zorgen om je partner of kind zijn natuurlijk heel begrijpelijk en van alle tijden, maar als die zorgen jouzelf gaan beperken, dan zou ik daar wat mee proberen te doen.