Niet. Bij 39.6 beetje bloedverlies. Vk gebeld en toen zat ik op 7cm. Ze is ook niet meer weggegaan. Bij 10 cm vliezen laten breken en me toen moeten concentreren om de persween te benutten. Uiteindelijk alles op eigen kracht gedaan terwijl ik niet veel voelde. had achteraf waarschijnlijk lichte, aanhoudende rugween. Had namelijk wel last van mijn rug maar dat had ik al vanaf een week of 12.
Wow koekie, dat klinkt bijna pijnloos Ik wist niet dat dat kon. (ik heb gebruld als een leeuwin bij de laatste centimeters, wat een hel )
Nou het was niet geheel pijnloos hoor het was voor mij te vergelijken met de pijn in je rug als je ongesteld bent. Toen ik me goed op de persween concentreerde voelde ik die ook zeker wel. De verwachting die ik van de bevalling had en van de weeën klopten in ieder geval niet. Mensen zeggen vaak dat je het wel weet als de weeën eenmaal begonnen zijn. Nou, maar goed dat ik daar niet op gewacht heb haha. Misschien raar maar ik hoop bij (hopelijk ooit) een 2e, ook te mogen brullen als een leeuwin. Gewoon dat je het hele proces doormaakt en een echte wee mag voelen
Ik herken jouw verhaal wel een beetje. Ik had het "geluk" dat de vliezen braken en omdat ik 36,5 was moest ik voor de zekerheid naar het ziekenhuis komen. Geen weeën te zien of voelen. Beetje trekkerig gevoel in m'n rug. Ze wilden niet voelen omdat ze niks op gang wilden brengen. Man naar huis en ik proberen te slapen daar. Ik was wat onrustig en kon niet goed slapen, rond 0500 wilde de vk toch de ontsluiting voelen en bleek op 5 cm te zitten. Toen mijn man drie kwartier later arriveerde zat ik op negen. Ook weinig persweeen gevoeld, vond het best moeilijk wanneer ik moest persen. Pas bij het opwekken van m'n missed abortion een jaar later ervaren hoe weeën nou eigenlijk voelen.
Dank je voor het delen voor het eerst dat ik iemand tref die een beetje hetzelfde heeft meegemaakt. wat een "geluk" dat je in het ziekenhuis was. Ik heb me ook lang afgevraagd: wat als ik niet gebeld had? Heb jij er emotioneel nog last van gehad? Ik had er veel moeite mee dat ik niet een hele bevalling had meegemaakt. Dus vanaf het begin zeg maar. Ook had ik heel graag weeën mee willen maken. Verder veel onbegrip uit de omgeving want tja, het ging toch snel en zonder teveel pijn? Ik wens ook niemand een lange, pijnlijke bevalling maar dit was weer het andere uiterste
Ja ik zat ook best wel met deze snelle bevalling, bij de nacontrole ook gevraagd om tijden en details, had ik echt behoefte aan. Ben nu ook wel een beetje bang voor weer een snelle bevalling. Woon op 30 min van het ziekenhuis dus ook nog een stukje rijden. Qua pijn teken ik er weer voor, maar heb het echt even moeten verwerken.
Bij de eerste was het de dag van te voren al wat onrustig. Had een beetje last van krampjes die toch wel de hele avond aanwezig waren. Volgende dag werd het serieuzer en braken ook mijn vliezen. Bleek dat mijn dochter in het vruchtwater gepoept had. Dezelfde dag om 18:00 is mijn dochter toen geboren met 38,3 wk. Bij de 2e had ik in de ochtend wat harde buiken, maar ik dacht dat dit voorweeen waren. 's ochtends verloor ik wel heel veel taai slijm, waarschijnlijk slijmprop en had ook veel ontlasting. Stond er niet bij stil dat dit tekenen konden zijn van een naderende bevalling. Ik ben zelfs nog mijn dochter van school gaan halen met de harde buiken. 's middags besloot ik maar even in bed te liggen en niet lang daarna braken mijn vliezen. Net voor middernacht is mijn zoon toen geboren met 39,6wk.
Ik zou zeggen doordat er iets anders voelde in mijn buik. Maar dat duurt nu toch al even (sinds 11uur) en het zet niet door. Blijf op elke 10 min-20min.....5 min toch voorweeen dan?
Ik ben ook bang dat de volgende nog sneller en plotselinger gaat komen. Vk heeft al wel gezegd dat ik bijeen 2e zwangerschap een notitie bij mijn naam krijg. Dat aids ik bel dat ze ook direct moeten komen.
Ik had de dag ervoor vreselijk last van nesteldrang ineens moesten er nog bepaalde dingen gebeuren. Pas toen dat klaar was, was ik rustig. De volgende ochtend begon de bevalling om 7.00 uur nadat hoogstwaarschijnlijk m'n vliezen braken (wist ik op dat moment niet). Om 8.00 uur zat ik vol in de weeën. Verder geen voortekenen gehad. Geen voorweeën, geen gerommel, geen slijmprop, niks.
1 week voor de uitgerekende dd last gehad van obstipatie, indalingsweeen (steken), baby was actiever dan normaal en kloppend gevoel in mijn onderrug. Uiteindelijk had ik een scheurtje in mijn vlies waardoor ik vruchtwater druppelde, s 'nachts regelmatige weeën gehad en de dag erna in de avond ben ik bevallen.
Bij de eerste geen voortekenen gehad, was een geplande keizersnee met 38.4 weken, Bij de tweede had ik al 3 weken voorweeen, en opeens op vrijdag 4 januari niet meer,het was helemaal rustig...die nacht om 02:00 zijn mijn vliezen gebroken, en de volgende ochtend is met een keizersnee om 08:23 onze tweede zoon geboren, dus hier was het voorteken geen voorweeen meer!
Geen specifieke tekenen. Werd s nachts wakker omdat de weeën waren begonnen. Eerste kindje en met 5 uur was ze er. S middags nog een lang stuk gewandeld en zwangerschalsfotos gemaakt, want ja ik liep toch al over en dacht dat zal wel 42 weken worden. Gelukkig geen werkelijkheid geworden. Veel succes!
ik zat op de verjaardag van mijn broer. Ik sta op om te plassen, ga plassen, sta weer op vanaf de plee en bam, sportfondsenbad. Alles zeiknat, broek, vloer, alles. Dus ik liep met mijn zeiknatte doorweekte broek de huiskamer in waar alle familie zat en zei dat we naar huis moesten :') Was toen 37+5.
Ik had bij de eerste al weken voorweeën, echt niet leuk. Ik had dus ook geen echt voorgevoel dat het die nacht zou beginnen, de dag was niet anders dan normaal. Ik had wel al weken last van mijn buik en krampen, maar dat had tot dan toe ook niks gedaan. Bij de tweede veel minder voorweeën gehad, en ook niet zien aankomen. De eerste echte weeën waren bij beiden pas het moment dat ik echt wist dat het ging gebeuren, daar had ik overdag nog geen idee van.
Ik voelde niets, ging naar bed om 00:30uur en ineens kreeg ik weeen, belande in een weeeen storm en om. 2:53uur was ze al geboren. Ik was toen 37 weken en 2 dagen. Heb helemaal niets in de gaten gehad.