Zoals jullie kunnen zien aan mijn onderschrift ben ik 4 dagen overtijd. Ik heb toevallig sinds vrijdag dat het meer rommelt dan anders. Maar het heeft tot nu toe nooit doorgezet. Nu is mijn vraag aan jullie: wanneer was je op het punt dat je bij jezelf dacht: hmmm, dit zou het wel eens kunnen zijn? En hoelang duurde het toen (tot bijvoorbeeld de eerste "echte" wee) dat je 100% zeker wist, oke dit is het? Ik lag vrijdagavond voor het eten op bed en ik kreeg behoorlijke harde buiken, als golven kwamen ze opzetten en bij elke adem leek hij verder te 'rollen' en mijn buik harder en iets pijnlijker te maken, dat ik echt even extra lucht moest wegzuchten. Uiteindelijk is het na een hete douche weggegaan. Dus dames: wat zijn jullie ervaringen? Ik houd me er natuurlijk niet aan vast dat het bij mij dan ook zo begint maar was gewoon nieuwschierig!
Ik voelde op een gegeven moment hele zware druk van onderen, alsof je héél nodig moet poepen. Daarna begonnen de weeën. Echt een zware drang om de baby eruit te werken zeg maar. Daarna ging het bij mij super snel. Twee uur later was ze er! Succes!
Tja, hoe wist ik het? Toen er regelmatige weeën kwamen, die in mijn geval al vrij snel om de paar minuten waren. Bij eerste kreeg ik na een grote schoonmaak (diarree en braken) opeens een wee, die meteen 5 min later gevolgd werd door volgende, binnen half uur kwamen ze om de 2-3 minuten en was ik flink aan het puffen. Niet lang over hoeven twijfelen . Ik heb alleen bij mijn tweede (onregelmatige) weeën gevoeld die niet het 'echte' werk waren. Een keer toen ik flinke buikgriep had en mijn baarmoeder geprikkeld werd (ik was toen 36 wkn zwanger), dat waren weeën, maar onregelmatig en namen af met warm bad. En de dag dat ik bevallen ben heb ik af en toe een wee gevoeld (max 2-3 onregelmatig achter elkaar), en dan weer uren niets. Tot het opeens weer begon en wel regelmatig was. Bij derde braken uit het niets mijn vliezen, nou ja, dan zit je ook gespannen te wachten omdat je weet dat er echt iets gaande is . Gelukkig begonnen de weeën 2 uur later en die kwamen ook meteen om de 5-6 minuten. Dus... de regelmaat, dat was echt het belangrijkste!
Toen het wat lastiger werd om de weeën weg te zuchten . Bij de eerste braken eerst mijn vliezen en een paar uur later kreeg ik weeën waar ik dus wel op zat te wachten. Bij de tweede kreeg ik 's nachts om 3 uur lichte weeën om de 7-8 minuten, kon tussendoor gewoon slapen, dus had zoiets van zullen wel voorweeën zijn (ook al liep ik al overtijd, maar was nog niet zo ver als bij de oudste). Mijn man wilde naar zijn werk gaan, ik dacht ik ga even douchen, als het dan afneemt kan hij gaan werken en als het toeneemt moet hij blijven . Het nam dus toe en toen wist ik dat de bevalling begonnen was. Dat was om 7:30, uurtje later verloskundige gebeld, die was er na een half uur en om 11 uur is toen onze dochter geboren
Toen ik in de nacht wakker werd van krampen die kwamen en gingen en niet meer heb kunnen slapen. Oja ik wist ook niet of ik moest staan zitten liggen kruipen hurken..niks hielp. Aan aan de geluiden die ik maakte ( net een koe die aan het loeien was) wist mijn vriend ook van hmmm ok het moment is aangebroken.
Ik weer niet hoelang het duurde eer ik het doorhad want ik lag te slapen en dacht eerst aan een vervelende buikpijn...maar het ging niet weg. Volgende dag de vk gebeld en die kwam langs..Had toen al 6 cm ontsluiting en mocht gelijk naar het ziekenhuis waar ik wilde bevallen.
Heel cliché maar ik dacht meteen, daarom zeggen ze: als het een echte wee is weet je het. Ben toen onder de douche gesprongen en toen werden ze nog heviger. Toen wist ik het helemaal zeker
Eerste ingeleid, dus wist ik wanneer ik wat kon verwachten. Bij mijn tweede braken mn vliezn bij 39.6w en op 40.0 is ze geboren... en geloof me. Weeën herken je direct. Hopelijk laat je kleine niet lang meer op zich wachten... Succes
Ik heb twee keer een valse start gehad.En de derde keer kwam er een moment dat ik onrustig werd. Even onder de douche, hangend langs de rand van mn bed, de trap af om een stoel te vinden, weer onder de douche. Ik kon geen rust vinden en niet meer praten tijdens een wee. Toen wist ik dat het door ging zetten. Eindelijk!!
Hier braken de vliezen en begonnen de weeën direct. Kwamen gelijk om de 2 minuten. Een kleine 5 uur later was ze er al
Oh bedankt meiden! Ik hoop ook dat ze zich snel aankondigt, ben er om eerlijk te zijn toch behoorlijk klaar mee. Heb veel pijn, slaap amper en kan zelfs niet goed meer rechtop zitten omdat ze er zo erg 'tussenzit'. Die douche zal ik onthouden! Zodra ik twijfel even lekker onder de douche en wie weet is het het dan ook echt....
Bij de eerste wist ik het pas zeker toen de vk melde dat ik al 6cm ontsluiting had. Had me al de hele avond afgezonderd in mn uppie op de slaapkamer. Wilde geen lawaai horen maar nee dit waren vast voorweeen.... de tweede begon met een valse start en is ingeleid. En bij de derde werd ik wakker om 5 uur en dacht vandaag wordt de baby geboren!! Had onregelmatige weeën en ze waren bijna op 2 handen te tellen tot de geboorte om 9:14... Dus regelmaat zegt bij mij niet zo bar veel. Ik belde om 8 uur de vk en zei dat ze maar rustig aan kon doen... dat gezicht was goud waard op het moment van de eerste controle. Huh? Je kunt al gaan persen.... prachtige herinnering!
"Als het een echte wee is weet je het" 😅 Hele dag af en toe pijn in m'n rug (5 dagen over tijd) die steeds sneller terugkwam en langer duurde. Is vast niks. Naar bed gegaan 's avonds maar kon niet lekker liggen door de pijn. Man laten slapen, en op de bank gaan liggen. Om half 12 m'n moeder gesmst, die suggereerde om de verloskundige te bellen omdat het weleens weeën konden zijn. Volgende ochtend een mooi mannetje in handen 😊