zoiezo die fiep eruit (is alleen maar onrustig als die eruit valt) als ie echt wil zuigen heeft ie een duim (die is altijd paraat en bij de hand om zichzelf te leren troosten) Ik geloof erin dat je je kindje een groot plezier door zichzelf te leren troosten en in slaap te krijgen (zorgt voor veel rust voor je kindje niet alleen voor jezelf) Maar dat is een basis iets waarbij wij al met dag 1 zijn begonnen je kan niet zo in 1 keer het roer omgooien en anders doen (zonder een heftige reactie te verwachten) Ik ben helemaal pro even laten huilen je hoort vaak na een tijdje goed het verschil. Maar het is ook een proces, je zorgt voor een goed avondritueel waarbij alles is verzorgd en er in principe niets meer KAN zijn dan wakker op bed leggen (NOOOOOIT slapend) en dan leren slapen als ze dan ooit snachts wakker worden kunnen ze zichzelf in slaap brengen. Ik hoor heel goed het verschil of er iets is (ziek, honger, vieze luier) of gewoon aandacht DUH welke baby wil er geen aandacht en als je het op een manier krijgt houd je die manier in stand toch? (is gewoon logisch dat zou je zelf ook doen) No offence maar door soms je eigen een plezier te doen (te gaan kijken of er iets is, troosten e.d.) help je een baby niet altijd je kan het gedrag ook in stand houden hierdoor en uiteindelijk zelfs de oorzaak van het slaapprobleem worden. Dus ja als er echt iets is NATUURLIJK gaan kijken maar niet bij elk wissewasje die speen erin stoppen, troosten e.d. een baby moet wel de kans krijgen om dit soort vaardigheden te leren. Je bent dus geen slechte mama als je je kindje leert zichzelf te leren slapen en dus te laten huilen voor een poosje, juist dat je je kindje de rust geeft die het verdiend kan voor allebei heel goed uitpakken.. Ik heb een vriendin die werkt gewoon 45 uur per week met een kleine en steeds snachts MOEST ze eruit zei ze want haar kindje had haar nodig en hij bleef maar huilen en huilen, dus ze zegt tegen mij ja das mijn oergevoel, ik zeg nee dat heet SCHULDgevoel laat dat kind nu eens een week met rust en je zult zien dat het over is en voila na een week was het over.. alleen om haar eigen gevoelens te susses is ze steeds gaan kijken pas toen ze hem rustig liet liggen was heel het probleem weg. Er is een middenweg je hoort vanzelf het verschil als mama zijnde.. nog nooit een mama gehoord die dat niet had tenminste...
Sorry Imd, maar ik wil toch even reageren op je topic. Op zich ben ik het helemaal eens met wat je schrijft maar het moet toch van mijn hart dat het laten huilen niet voor ieder kind positief werkt. Jij hebt er hele goede ervaringen mee (en ik denk veel meer moeders) maar mijn ervaring is dat het niet bij ieder kind werkt. Bij Senna heeft het geen zin om haar te laten huilen want zij stopt er dus niet mee. Na twee weken drama ben ik ermee gestopt en breng ik haar volgens mijn eigen ritueel naar bed. Als zij wakker wordt of huilt wacht ik altijd even af om te horen of er iets is. Meestal is dat dus het geval en slaapt ze snel weer in na een geruststellende aai van mij over haar bolletje. Volgens het CB een (extreem) geval van verlatingsangst oid. Of dat zo is dat weet ik niet maar ik ga op mijn gevoel af en dat werkt het beste bij haar. Ik kan voor mezelf met 100% zekerheid zeggen dat ik niet uit schuldgevoel naar haar toe ga als zij huilt. Ook is mijn ervaring met Senna (althans in die twee weken dat we haar erg veel hebben laten huilen) dat zij door het huilen zoveel lucht inhapt dat ze daarvan weer veel moet boeren. Begrijp me niet verkeert: ik denk dat laten huilen op zich helemaal niet verkeert is, maar het werkt dus niet bij ieder kind. Anna
Ik laat Jayden de laatste dagen gewoon een tijdje huilen. Was helemaal op hij sliep al 4 maanden geen nachtje meer door. En t heeft wel geholpen alleen hij word nog steeds elke keer om 4 uur wakker.
er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen (net als dat een kindje ECHT iets heeft qua ziek zijn, ik heb heb over normale gezonde kindjes zonder probleempjes natuurlijk (wat het merendeel natuurlijk wel is) wat ik ook al zei je hoort het vaak als mama wel...
Oh ja hoor, in het begin ook vaak laten huilen, wel tussendoor getroost. Na een paar weken was het over en mijn zoontje huilt nooit meer als hij naar bed gaat. Bed is om te slapen en daar gaat hij in als hij moe begint te worden. Hele duidelijke lijnen hier. Zodra hij in bed ligt valt hij binnen 3 min in slaap. Dit heeft zeker te maken met het feit dat hij vanaf het begin geleerd heeft om zelf in slaap te vallen. Hij heeft ook nooit speen gehad, scheelt weer met 80 heen te lopen om het in zijn mondje te doen. Sommigen vinden mij een strenge moeder. Maar dat vind ik niet. Mijn man en ik zijn gewoon heel erg consequent, dus mijn zoontje weet precies waar hij aan toe is. Als er niets aan de hand is mag mijn zoontje echt wel een beetje huilen. Dat doet hij trouwens al 4 maanden niet meer. Deze aanpak heeft wel voor gezorgd dat wij een jongen hebben die heel makkelijk en goed slaapt. En dat was de eerste weken echt niet zo hoor. Resultaat ervan is dat hij altijd goed uitgerust is dus bijna altijd heel erg vrolijk.
Goh, dit had ik geschreven kunnen hebben. Helemaal mee eens dus. Ik heb mijn verhaal hierboven al geschreven, maar ik ben er totaal met je eens dat je het vanaf dag 1 moet toepassen en niet later ineens gaan omgooien, want ik kan mij voorstellen dat het drama's oplevert. Je kind is inmiddels een bepaald gedrag aangeleerd. Ook hier nooit speen, ik stond er altijd wel voor open maar het ging eingelijk altijd vanzelf zonder de speen. Als ik hier lees voor wat voor problemen een speen zorgt, ben ik blij dat mijn zoontje geen behoefte heeft aan speen. Het is een beetje kortzichtig om te zegen hoe kan je je kind laten huilen misschien heeft hij wel buikpijn of dit of dat...Nou, op een gegeven moment weet elke mama wel of haar kind huilt omdat hij ergens last van heeft of omdat hij gewoon niet in slaap kan komen. En door het elke keer uit bed te halen etc verstoor je alleen het in slaap vallen. Daar heeft je kind bijzonder weinig aan.
Ik liet/laat mijn dochter nooit huilen, ik vind dat gewoon niet nodig. En dan heb ik het natuurlijk niet over een beetje jengelen, maar echt huilen. Ik ga er altijd heen als ze huilt en ze slaapt dan zo weer. Ze is nu ook supermakkelijk met slapen, ik leg dr neer en ze slaapt van 18.00-09.00 uur! Toen mijn dochter nog zo klein was als die van de TO, wiegde ik haar vaak nog in slaap en bij elk slaapje probeerde we of ze alleen in slaap kon komen, zo niet dan sliep ze gewoon bij 1 van ons. Ik heb daar helemaal geen problemen mee, zeker niet als ze nog zo klein zijn. Iedereen moet het natuurlijk zelf weten, maar ik wil niet dat mijn dochter echt huilend in slaap valt.